Δεν ξεκαθαρίζει ποιες περιοχές με αραβική πλειονότητα δέχεται να αποκοπούν από τον κρατικό κορμό της, θεωρητικά χώρες όπως το Ιράκ και η Συρία θα μπορούσαν να υπαχθούν ξανά υπό τον έλεγχό της.
Θεωρεί την ημέρα της ανακωχής του Μούδρου (31 Οκτωβρίου 1918) ως ημέρα κατά την οποία ορίζονται de facto τα σύνορα της – τα οποία έχουν να κάνουν με τη γραμμή αντιπαράθεσης μεταξύ των δυνάμεών αυτής και των συμμάχων- ειδικά εκείνα στην ανατολή (Ιράκ) και τον νότο (Συρία).
Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, εξηγείται απολύτως η τοποθέτηση του Τούρκου προέδρου αφού η Τουρκία φαίνεται να «παρέδωσε» περιοχές στους συμμάχους μετά την ανακωχή κάτι το οποίο δεν θεωρεί πως έχασε με πόλεμο άρα θα πρέπει να ανακτήσει, αφού την ώρα της ανακωχής βρίσκονταν υπό Οθωμανικό έλεγχο. Για παράδειγμα, οι περιοχές στην Συρία της Κιλικίας (Αλεξανδρέττα, την οποία η Γάλλοι παρέδωσαν στου Τούρκους το 1939) αλλά και πόλεις όπως η γνωστή πλέον Τζαραμπλούς ή η… Ράκκα βρίσκονταν υπό Οθωμανικό έλεγχο. Επίσης, η Μοσούλη και η ευρύτερη περιοχή κατελήφθη από τους Άγγλους μετά την ανακωχή. Στους χάρτες δε που συνοδεύουν τις διεκδικήσεις τους οι Τούρκοι πέραν των περιοχών αυτών συμπεριλαμβάνουν μεταξύ άλλων και όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, την Κύπρο, το Χαλέπι, την Αντιόχεια, το Κιρκούκ και η Σουλεϊμανίγια.
Υπάρχει πλέον κανείς που δεν αντιλαμβάνεται πως η κατάληψη της Τζαραμπλούς και η δημιουργία «ζώνης ασφαλείας» στην Συρία από την Τουρκία, καθώς και η εκπεφρασμένη απόφαση η Τουρκία να «συμβάλλει» στην απελευθέρωση της Μοσούλης και της Ράκκα από το Νταές αποτελεί κατά γράμμα υλοποίηση των βασικότερων όρων του «Εθνικού Όρκου»; Είναι δυνατόν να μην βλέπουμε πως ο επόμενος στόχος της Άγκυρας είναι η Κύπρος, το Ανατολικό Αιγαίο και η Δυτική Θράκη;
Πόσο συνετό είναι για εμάς και τα παιδιά μας, να δείχνουμε πως «κατανοούμε» το εσωτερικό παιχνίδι της Τουρκίας, ενώ στην πραγματικότητα το σχέδιο για την υλοποίηση των προβλέψεων του «Εθνικού Όρκου» του Ατατούρκ βρίσκεται από τους Πανισλαμιστές Νεωθωμανούς σε πλήρη εξέλιξη; Για την Τουρκία, είτε αυτή είναι νεοθωμανική είτε νεοτουρκική, η Συνθήκη της Λωζάνης έχει πεθαίνει -στη πραγματικότητα από την επομένη της υπογραφής της- εμείς γιατί αρνούμαστε να το δούμε και να πράξουμε τα δέοντα;
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Γιατί μια ζωή μας κυβερνούν ΕΦΙΑΛΤΕΣ
Θα συμφωνήσω σε γενικές γραμμές με τον αρθρογράφο. Δεν φτάνει όμως ένα κράτος να θεωρεί και να αποδέχεται κάποιες διεθνείς Συμβάσεις η Συμφωνίες σύμφωνα με τα συμφέροντα του, αλλά και να έχει την ισχύ να τα επιβάλλει. Ο πόλεμος είναι πολιτική με άλλο τρόπο, κανείς δεν προβαίνει σε πολεμικές επιχειρήσεις από την στιγμή που μπορεί να πάρει αυτό που θέλει μέσω της πολιτικής. Τουλάχιστον ο Σουν Τζου, ο Πολυαίνος και ο Κ. Κλάουζεβιτς αυτό αναφέρουν. Το νέο αλλά άτυπο αμυντικό δόγμα των Αθηνών εγκαινιάστηκε δια στόματος από τον πρώην υπ. Άμυνας Ευ. Βενιζέλο το 2009 και εμπερικλείεται στην φράση “Στρατηγική ψυχραιμία”, θα μπορούσε κάποιος να το περιγράψει ως εθνική νιρβάνα σε ανώτατο πεδίο! Έχουμε περιπέσει σε μια πολιτική, στρατιωτική νιρβάνα με έντονες τάσεις και ως προς την ορθόδοξη εκκλησία! Για παράδειγμα τον Αθηνών, θα μπορούσε κάποιος να περιγράψει ως ένα ορθόδοξο βουδιστή. * “Σύμφωνα με το φιλοσοφικό λεξικό του Ανδρούτσου ο όρος αυτός χαρακτηρίζει τη βουδιστική απάρνηση κάθε εγκόσμιας επιθυμίας, παντός γήινου, και κατά συνέπεια και η εξαφάνιση αυτού του ανθρώπου στο μηδέν δια της οποίας και επέρχεται η απολύτρωση από τα δεινά της ζωής και του κόσμου”… κάπου εκεί βρισκόμαστε. Αυτά.
μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Ο κύβος ερρίφθη. ΕΊΧΑΤΕ ΠΟΛΎ ΧΡΌΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΆΒΕΤΕ ΌΤΙ Ο ΔΡΌΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΉ ΕΊΝΑΙ ΜΟΝΌΔΡΟΜΟΣ. ΑΛΛΆ ΣΦΥΡΙΖΑΤΕ ΚΛΈΦΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΡΑΧΟΥΛΕΣ.ΠΑΙΖΩΝΤΑΣ ΤΟ ΛΎΚΟΣ ΈΡΧΕΤΑΙ ΑΛΛΆ ΕΜΕΙΣ ΠΈΡΑ ΒΡΈΧΕΙ