ΤΑ ΣΑΠΡΟΦΥΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΑΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

Η Μεταπολιτευτική Ελλάδα “γέννησε” κόμματα και πολιτικούς αρχηγούς οι οποίοι ήσαν πειθήνια όργανα, απολύτως υποταγμένα στις ξένες μεγάλες δυνάμεις και στον Διεθνή Σιωνισμό. Που λειτούργησαν βάσει καταστροφικού σχεδίου για την Ελλάδα και τον λαό της, προετοιμάζοντας επί δεκαετίες τον ερχομό των Μνημονίων. Με αποτέλεσμα να εξαθλιωθεί και ως εκ τούτου να απογοητευθεί σε τέτοιον βαθμό, ώστε να μην αντιδρά στο ξεπούλημα της Πατρίδας στους νέους Κατακτητές, με την υπογραφή του επίσημου ελληνικού κράτους.

Μνημονιακοί Πρωθυπουργοί της απάτης και της υποταγής.

Σε αυτήν την Μνημονιακή Ελλάδα, 3 Πρωθυπουργοί της – Γιώργος Παπανδρέου, Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας – εκφράζοντας τάχατες διαφορετικό ιδεολογικό υπόβαθρο, ωστόσο ακολουθώντας την ίδια νεοφιλελεύθερη πολιτική, υφάρπαξαν με ασύστολα ψεύδη και ανεφάρμοστες υποσχέσεις προς τον λαό, την Εξουσία. Γι΄ αυτό παρ΄ ότι “εκλέχτηκαν” από το λαό, εν τούτοις η Πρωθυπουργία τους δεν ξεπέρασε τα δυο χρόνια διακυβέρνησης της χώρας.

Οι καλοθελητές του Συστήματος.

Σε αυτήν την Μνημονιακή Ελλάδα ήταν δεδομένο ότι θα ολοκληρωνόταν ο κύκλος των μονοκομματικών κυβερνήσεων. Ξεκινούσε ένας νέος κύκλος πολυκομματικών κυβερνήσεων. Που θα έπρεπε ο Πρωθυπουργός που δημιουργούσε το Σύστημα, να έχει τα “χαρίσματα” του ψεύτη, του λαοπλάνου, του πολιτικού χωρίς ηθικές αντιστάσεις, του πολιτικού που δεν θα είχε ευαισθησίες και θα μπορούσε να “ματώσει” τον ελληνικό λαό. Και στη δημιουργία μιας τέτοιας κυβέρνησης που θα συνέχιζε το καταστροφικό έργο της προηγούμενης, χρειαζόταν εκτός του πρώτου κόμματος και άλλος ή άλλοι τέτοιοι πολιτικοί παίχτες – απατεώνες. Έτσι, ήταν αναγκαίο να δημιουργηθούν πολιτικά κόμματα με πατριωτικό πρόσημο. Που θα είχαν για αρχηγούς πολιτικούς που είχαν επικοινωνιακό χάρισμα και οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι τις πολιτικές συγκυρίες λόγω της οικονομικής κρίσεως θα κατάφερναν να εγκλωβίσουν στους κόλπους των κομμάτων τους μεγάλη μερίδα του λαού μας, με τον επαναστατικό, πατριωτικό λόγο τους. Ένα λόγο που ως κυρίαρχο ιδεολογικό στίγμα είχε το: “Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια”.

Και αφού επιτυγχανόταν ο στόχος του εκλογικού αποτελέσματος, θα συγκυβερνούσαν με το πρώτο κόμμα για να φέρουν και άλλο Μνημόνιο,

Γνωρίζοντας ότι αυτή η πολιτική και ιδεολογική μετάλλαξή τους θα τους εξαέρωνε και θα τους έσβηνε από τον πολιτικό χάρτη της χώρας.

Άλλωστε, είναι σίγουρο ότι αυτό το γνώριζαν εκ των προτέρων. Γιατί, το Σύστημα τους χρησιμοποίησε και αυτοί γνώριζαν ότι είναι παίχτες αναλώσιμοι.

Τέτοια κόμματα ήταν ο “Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός” του Γιώργου Καρατζαφέρη και οι “Ανεξάρτητοι Έλληνες” του Πάνου Καμμένου.

Όσο για το Σύστημα;;;

Το Σύστημα γεννά νέα κόμματα.

Σε αυτήν την Μνημονιακή Ελλάδα – επειδή ο λαός μας ξύπνησε – το Σύστημα αποφάσισε να κατακερματίσει περαιτέρω την ψήφο του λαού, δημιουργώντας πολλά κόμματα για να μπορεί να ελέγχεται πιο εύκολα η Εξουσία. Ήρθαν στο πολιτικό στερέωμα κόμματα από το πουθενά, όπως η “Ένωση Κεντρώων” και το “Ποτάμι”. Γιατί, κάποιοι τους άνοιξαν το φως και εκείνοι μπήκαν. Τα οποία εάν και όταν χρειασθεί – μέχρι της εξαερώσεώς τους – θα χρησιμοποιηθούν ως backup του Συστήματος.

Έτσι, η παραγωγή κομμάτων δεν σταματά ποτέ. Κομμάτων που ευχαρίστως θα υπηρετούσαν το Σύστημα. Που θα είναι κόμματα, συνέχεια των προηγουμένων. Που θα βάλουν άλλο make – up για να ξεγελάσουν το λαό μας…

Στα σκαριά οι νέοι σωτήρες μας.

Σε αυτήν την Μνημονιακή Ελλάδα, πολλά νέα κόμματα δημιουργήθηκαν ή θα δημιουργηθούν για να χρησιμεύσουν ως ο βατήρας προς την Εξουσία. Ποιος ξέρει μπορεί την Ελλάδα μας να την σώσουν τηλεπερσόνες και τηλεβιβλιοπώληδες.

Οι οποίοι με τον άριστο τρόπο επικοινωνίας που διαθέτουν αλλά και τις κατά καιρούς επαφές με εκδότες – καναλάρχες – διαφημιστές, αποφάσισαν να επανέλθουν δυναμικά στον χώρο της πολιτικής ή μέσω άλλου κόμματος (πχ ΝΔ) ή μέσω νέου κόμματος που ίδρυσαν.

Έτσι ελπίζουν παρότι ψήφισαν Μνημόνια, ότι μπορούν να κοροϊδεύουν ακόμη το λαό μας, θεωρώντας τον ως πρόβατο της νέας δημιουργούμενης “σωτήριας” στάνης.  Φυσικά δεν φταίνε μόνο οι ίδιοι  αλλά όλοι εκείνοι που στον περίγυρό τους έχουν καταλάβει ότι ο λαός αυτός είναι ευκολόπιστος, αγαπάει τα μεγάλα λόγια, το ψέμα και τις επικοινωνιακές εκρήξεις που οι ίδιοι οι καναλάρχες τους δίνουν χρόνο στην τηλεόραση για να μπορούν να επηρεάζουν έναν αριθμό ψηφοφόρων, τέτοιο που να μπορούν να χρησιμοποιήσουν ως συμπίεση της απογοήτευσης του λαού στο πολιτικό Σύστημα.

Ο τηλεβιβλιοπώλης της ιστορίας μας.

Η ιστορία του τηλεβιβλιοπώλη μας δεν είναι αρκετά γνωστή σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας μας. Από τη στιγμή που αυτός ο λαός ξεχνάει πάρα πολύ γρήγορα. Ενώ δεν θα έπρεπε να ξεχνάει ποιοι ήταν εκείνοι που ψήφισαν το Πρώτο Μνημόνιο που δημιούργησε το δικαίωμα ερχομού και των υπολοίπων.