Μπορεί να μην βρισκόμαστε στην Αυστραλία, την Αφρική, ή τη Λατινική στη Αμερική, όπου εκεί μπορούμε πραγματικά να κινδυνεύσουμε από το δάγκωμα κάποιου φιδιού, όμως υπάρχουν και στην Ελλάδα φίδια και καλό είναι να γνωρίζουμε τα βασικά.
Τα δηλητηριώδη φίδια που ζουν στις παραπάνω χώρες, μπορούν πραγματικά μέσα σε ελάχιστα λεπτά ακόμα και να σε σκοτώσουν. Στη χώρα μας τα δηλητηριώδη φίδια είναι ελάχιστα και οι θάνατοι που καταγράφονται είναι ελάχιστοι.
Στο επιστημονικό κείμενο που θα διαβάσετε θα μάθετε ποια είναι τα επικίνδυνα φίδια στην Ελλάδα, σε ποιες περιοχές ζουν, πότε κινδυνεύουμε να μας τσιμπήσουν και τι πρέπει να κάνουμε την «κακιά» την ώρα. Ειδικά το καλοκαίρι.
Το δηλητήριο των φιδιών είναι ένα χημικό σύνθετο μείγμα πρωτεϊνών με πιο σημαντικές τη νευροτοξίνη, κυτταροτοξίνη και την αιματοτοξίνη.
Περιέχει ακόμα και ένα μείγμα πρωτεολυτικών ή υδρολυτικών ενζύμων και υαλουρονιδάση. Προκαλούν κυρίως τοπικές αντιδράσεις αλλά και κυτταρικές βλάβες στο τοίχωμα των αγγείων καθώς και συμπτώματα από το νευρικό και την καρδιά.
Τα φίδια που εγκυμονούν κινδύνους είναι κυρίως οι έχιδνες ενώ οι κολουμβρίδες (Σαπίτης Αγιόφιδο) προκαλούν κυρίως πόνο και ερεθισμό.
Τα σημαντικότερα συμπτώματα των δηγμάτων των εχιδνών είναι τα παρακάτω:
α. Πόνος στο 100% των περιστατικών, οίδημα που εμφανίζεται περίπου 20 λεπτά μετά το δήγμα και μπορεί να γενικευτεί αργά και εκχύμωση σε μεγάλο ποσοστό.
β. Ναυτία, έμετος, υπόταση και λιποθυμία ή ζάλη αρκετά συχνά
γ. Συχνά ταχυκαρδία λόγω κυρίως πανικού, πυρετός και διόγκωση των επιχωρίων λεμφαδένων.
δ. Σπάνια Παραισθησίες, οίδημα βλεφάρων, θόλωση της όρασης και σπασμοί.
Σαν επιπλοκές από τα δήγματα έχουν αναφερθεί:
α. Η φλεγμονή του τραύματος, η μειωμένη κινητικότητα και η μειωμένη αισθητικότητα
β. Η αιμορραγία του δέρματος, η αιμορραγική φλύκταινα, η τοπική νέκρωση με απώλεια ιστού και η ραβδομυόλυση.
γ. Σπάνια η Οξεία Νεφρική Ανεπάρκεια το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα και ο ακρωτηριασμός του άκρου.
Για τη βαρύτητα των συμπτωμάτων σημαντικό ρόλο παίζουν τα παρακάτω:
α. Η φύση, η εντόπιση, το βάθος και ο αριθμός των δηγμάτων.
β. Το ποσό του δηλητηρίου, η μικροβιακή χλωρίδα, το είδος και το μέγεθος του φιδιού. Συνήθως το δηλητήριο των φιδιών είναι πιο πολύ και πιο δραστικό όταν βγαίνουν από τη χειμερία νάρκη και τα μεγάλα σε ηλικία έχουν μεγαλύτερη ποσότητα αν και μπορούν να ελέγχουν την έγχυση του.
γ. Η ηλικία και το μέγεθος του θύματος, η ευαισθησία του στο δηλητήριο και οι πρώτες βοήθειες που δέχθηκε.
Ως πρώτες βοήθειες συνιστώνται τα παρακάτω:
α. Όχι πανικός, διότι χειροτερεύει την κατάσταση.
β. Αφαίρεση αντικειμένων ή ρούχων που θα μπορούσαν να σφίξουν το μέλος όσο αυτό πρήζεται (π.χ. δαχτυλίδια, ρολόι, βραχιόλια, κτλ)
γ. Ακινησία του θύματος και ιδιαίτερα του τραυματισμένου μέλους για να καθυστερήσει η εξέλιξη των συμπτωμάτων.
δ. Οι τομές στο δέρμα και το ρούφηγμα του δηλητηρίου απαγορεύονται διότι επιδεινώνουν την κατάσταση και τα συμπτώματα.
ε. Ελαφριά επίδεση πάνω και κεντρικά (προς την καρδιά) του δήγματος με σταδιακή χαλάρωση λόγω του εξελισσόμενου οιδήματος.
στ. Όχι αντισηπτικά ή πάγος στην περιοχή του τραύματος.
ζ. Όχι χορήγηση στον ασθενή αλκοόλ ή παυσίπονων και άμεση διακομιδή στο νοσοκομείο σε κάθε περίπτωση δήγματος φιδιού οποιουδήποτε είδους.
mybestfriend.gr
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Tα πιο δηλητηριώδη φίδια που ξέρω είναι τα 300 της βολής των Ελλήνων
αν τσιμπισει σκορπιος ??
Tα ελληνικα φιδια ΤΣΙΠΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝ Ο ΟΤΑΝ ΠΑΤΗΘΕΙ Η”” ΣΤΡΙΜΩΧΘΕΙ ΠΟΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.
Πάλι αρχίσατε τις μπούρδες; Χαίρω πολύ αν έχει κοντά νοσοκομείο; Πέστε μας τι γίνεται αν για παράδειγμα είσαι στην Αστυπάλαια; Κάνεις τρισάγιο;
Πείτε την τελική αντιμετώπιση χωρίς γιατρό….. αν είσαι σε βουνό ή πολύ μακριά από αστικό κέντρο. Τι φάρμακα και ενέσεις πρέπει να έχεις μαζί;
θα συμφωνησω με τον παραπανω,δηλαδη αν με δαγκωσει ενταξει θα παω νοσοκομειο,αλλα εκει θα με ρωτανε πως ηταν περιπου και εγω δεν εχω δει απο το φοβο μου αυτοι τι θα μου χορηγησουν?θα κανουν πρωτα εξετασεις αιματος ή χορηγησουνε καποιο ανασταλτικο?αν ναι μπορουμε να προμηθευτουμε και εμεισ ενα και να το εχουμε καβατζα μεχρι να παμε νοσοκομειο
ΑΠΟ ΤΟ ΙΧΝΟΣ ΤΟΥ ΔΑΓΚΩΜΑΤΟΣ [ΔΗΓΜΑΤΟΣ] Ο ΓΙΑΤΡΟΣ [ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΥΚΟΛΑ] ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΝ ΤΟ ΦΙΔΙ ΗΤΑΝ ΟΧΙΑ Η ΑΛΛΟ ΑΚΙΝΔΥΝΟ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΧΙΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΜΙΚΡΕΣ ΤΡΥΠΙΤΣΕΣ ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΑ ΔΥΟ ΤΗΣ ΜΠΡΟΣΤΙΝΑ ΔΟΝΤΙΑ ΣΑΝ ΚΥΝΟΔΟΝΤΕΣ.
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΣΧΗΜΑ “U” ΑΝΑΠΟΔΟ, ΤΟΤΕ ΤΟ ΦΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΜΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ.
Από εμπειρία 20 ετίας στο χώρο της υγείας. Δεν θα πω τι κάνω, αλλά δεν είμαι απλά κηπουρός η διοικητικός σε νοσοκομείο. Λοιπόν οι πρώτες βοήθειες είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Περίδεση για να μην εξαπλωθεί το δηλητήριο, αφού κάνετε ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να βγάλετε όσο περισσότερο αίμα από το σημείο της τσιμπιάς με πίεση(του δήγματος, όπως λέγεται). Βγάζω αίμα, άρα και δηλητήριο. Όχι δεν υπάρχει κάτι που πρέπει να έχετε μαζί σε εξοπλισμό. Πίεση, βγάζω αίμα και μετά περίδεση λίγο παραπάνω (αν πρόκειται για άκρο του σώματος, χέρι, πόδι) για να μη κυκλοφορήσει το δηλητήριο με την φλεβική κυκλοφορία. Το πλύσιμο της πληγής, καλό είναι αλλά δεν θα αλλάξει τα πράγματα. Κάντε το, κακό δεν θα κάνει. Άφθονο τρεχούμενο (αν υπάρχει νερό). Πιέζω δαιμονισμένα και ξεπλένω, πιε΄ζω και ξεπλένω. Για τους survivalist, ναι μπορείτε να κουβαλάτε μια αμπούλα αδρεναλίνη και μία ατροπίνη που μπορούν να χρησιμεύσουν και σε άλλες καταστάσεις ανάγκης. Βεβαιωθείται ότι ξέρετε πως να τις κάνετε. Λεπτομέρειες όχι εδώ και προσοχή η αδρεναλίνη αδιάλυτη έστω και ενδομυϊκά θα τον στείλει κάποιον βζουμ στον τάφο. Να είστε σίγουροι πάντα για αυτό που ξέρετε γιατί η ημιμάθεια χειρότερη της άγνοιας και όπως έλεγε και ο Ιπποκράτης “ωφελέειν ή μη βλάπτειν”, το να μη βλάψεις είν’ το καλύτερο, δηλαδή. Το νοσοκομείο έχει τα μέσα για περαιτέρω αντιμετώπιση και δεν λέμε για τον αντι-οφικό ορό που και μεταξύ των ιατρών υπάρχει διχογνωμία για το πόσο τοξικός/ αλλεργιογόνος είναι. Υπάρχει διχογνωμία, δεν υπάρχει μεγάλη εμπειρία χορήγησης (στα αστικά κέντρα) λόγω των πολύ λίγων περιστατικών πανελλαδικά και πέραν αυτού είναι συνήθως σε έλλειψη, οποτε καταλαβαίνετε δύσκολα τα πράγματα και όπως έλεγε και ο τυπάς στην ταινία που απήγαγε την κόρη του Liam Neeson, good luck… Το σημαντικό που έχει το νοσοκομείο είναι η ΜΕΘ, γιατί αν ο άνθρωπος που τσιμπήθηκε αρχιζει και κανει ανεπάρκεια σε ένα (οργανική ανεπάρκεια) η περισσότερα συστηματα (=πολυοργανική ανεπάρκεια). Για παράδειγμα δυσπνοια και οίδημα στους πνεύμονες, ένα σύστημα πάσχει, το αναπνευστικό, πτώση πίεσης η βραδυκαρδία σημαίνει πάσχει το καρδιαγγειακό και πάει λέγοντας. Αν λοιπόν “τα πάιξει” ένα, οποιοδήποτε η και περισσότερα συστήματα, εκεί, στο νοσοκομείο μπορεί να υποστηριχθεί μέχρι το δηλητήριο να κάνει τον κύκλο του και να αποβληθεί από το σώμα, γιατί απλούστατα φάρμακο είναι και αυτό και δουλεύει για κάποια ώρα να σκοτώσει -στη χειρότερη- τους εχθρούς του φιδιού. Όπως λέει και το άρθρο πολυ σωστά τα τσιμπήματα τα θανατηφόρα είναι λίγα στη χωρα μας και κυρίως οι οχιές είναι που πρέπει να φοβόμαστε. Ακόμα δεν κατέχω τι σκατά είναι το φίδι που ο πατέρας μου αποκαλεί σαϊτα από τα παιδικά του χρόνια. Αν κάποιος ξέρει από φίδια ας το γράψει. Αυτό που ξέρω είναι ότι τα πολύυυυ μακριά φίδια περιπου 2 μέτρα , οι δεντρογαλιές δεν φαίνεται να έχουν δηλητήριο, αλλά παρόλα αυτά επιτίθενται Προτείνω ένα γενικό βιβλίο πρώτων βοηθειών για τη βιβλιοθήκη σας και ρίξτε και μια ματιά στο κεφάλαιο για τα φίδια. Σίγουρα οι ιατροί της επαρχίας έχουν πολύ περισσότερη εμπειρία από τους ιατρούς των αστικών κέντρων γιατί μπορεί να χουν δει στην καριέρα τους κανα περιστατικό, αλλά η αλήθεια είναι πως πιο πολλές είναι οι πιθανότητες να πάμε από τροχαίο, παρά από φίδι. Επομένως πίεση στο μέρος του δήγματος, πλένω, δένω παραπάνω για να μη ταξιδέψει το δηλητήριο και μετά νοσοκομείο γαμιόντα, αν μου επιτρέψετε, γιατί από την ώρα που θα δέσεις και θα καργάρεις πίεση σε ένα σημείο του σώματος ο χρόνος μετράει αντίστροφα για να χάσει κανείς το μέλος (ακρωτηριασμός δηλαδή). Αν κάποιος είναι τόσο άτυχος και δαγκωθεί σε σημείο που είναι δύσκολο να κλείσεις-έστω και προσωρινά- την κυκλοφορία για να καθυστερήσεις τη διάχυση του δηλητηρίου, νταξ ζωή σε μάς, τι να πω. Αυτά τα ολίγα από γιουβέτσι. Συχωράτε την απλοϊκή γλώσσα, γράμματα δεν έμαθα ποτές, αλλά προσπάθησα να το κάνω όσο πιο λιανά γινότανε.
αδερφε μου,επειδη γραφεις για την σα’ι’τα,ειναι φιδι που συνηθως μπαινει σε παλια σπιτια και ερειπωμενα,πχ αποθηκες,γκρεμισμενα κτλ,ειναι το μονο φιδι απ οτι θυμαμαι που δεν ειναι μεγαλο και η διαφορα με τα υπολοιπα ειναι οτι κανει αλμα και ορμαει πανω στον ανθρωπο εαν απειλείται η ζωη του.αλλα και πρεφα να μην το παρεις μπορει να βρεθεις προεκπληξεως.. συνηθως ειναι φηλα σε τρυπες στους τοιχους και σε δοκαρια απο σκεπες..γι αυτο καλοκαιρι καλυτερα να μην μπαινουμε σε παλιοσπιτα.. οποτε σα’ι’τες και οχιες τα ποιο επικυνδινα στην Ελλαδα.
Η σαΐτα (Platyceps najadum) είναι μη δηλητηριώδες φίδι και είναι ακίνδυνο
Σωραιος,να γραφεις
Η πλάκα είναι ότι 2 χρόνια στην Αυστραλία δεν έχω δει κάποιο φίδι. Και ταξίδια που έκανα με την μηχανή ποτέ δεν είδα φίδι στον δρόμο και μιλάω για καλοκαίρι και ταξίδια 2-3 χιλιάδες χιλιόμετρα.
Τα φίδια στην Αυστραλία είναι πολύ λιγότερα από αυτά της Ελλάδος ανα τ,χλμ. απλά είναι πιο μεγάλα και πολύ πιο επικίνδυνα..
ETSI!