Τα δαιμόνια των δαιμονίων ω δαιμόνια

Τα δαιμόνια των δαιμονίων ω δαιμόνια

Κάποιος καλοπροαίρετος όπως μου αναφέρει ό ίδιος μου έκανε την ερώτηση: μήπως όλα όσα γράφω είναι δαιμόνια της κεφαλής μου [και ειδικά σχεδόν διά συγκεκριμένον άρθρον εις το τέλος]….

Είναι πολύ καλή ερώτηση και μου άρεσε. Από τις αριανές/πολεμικές τέχνες έμαθα [δεν σημαίνει ότι μπορούν να το καταφέρουν όλοι, απαιτείται τρομερή γρηγοράδα αντίδρασης και προαντίδρασης ακόμη πριν την δράση του αντιπάλου, είναι θέμα αντανακλαστικών σε συνδυασμόν με ψυχολογία, βιώματα, εμπειρίες και πρόβλεψη] ότι εάν θέλεις να νικήσεις ευκολότερα τον αντίπαλον πρέπει να είσαι έτοιμος, χωρίς να το δείχνει εις τις πλείστες των περιστάσεων και να αφήσεις τον αντίπαλον να επιχειρήσει την πρώτη λαβή, απ’ εκεί αντιλαμβάνεσαι ποίος είναι, πώς είναι, πώς παλεύει, την γνώμη και κρυφή φοβία ή αυτοπεποίθηση ως προσωπείον της φοβίας, την ταχύτητα του, την τέχνη του, πώς την γνωρίζει και πόσον την γνωρίζει. Εξού και μ’ άρεσε πάρα πολύ η ερώτηση αυτή….

Εάν υποθέσουμε ότι αυτά όπου γράφω είναι δαιμόνια ή και είναι τα δαιμόνια, τότε τα αντίθετα τους δεν είναι δαιμόνια και δεν είναι τα δαιμόνια. Κατά συνέπεια, όσα κατηγορώ δεν είναι δαιμόνια αλλά αγγελούδια, όπως ο Γκέητς, Μάσκας, ο Ροθλύκος, η σατανοσιώνα, ο Χαράρι, οι μαζζωναρία, οι Εμβολιαστές, οι Τραπεζούχοι, οι Πολεμοποιοί, οι Πρασινοειρηνοποιοί σε αυτά και δι’ αυτά όπου οι ίδιοι διά των πολέμων και εργοστασίων τους εσκεμμένα ή με γνώμονα το κέρδος καταστρέφουν και τώρα θέλουν να υποστούμε τις συνέπειες προς όφελος αυτών των ίδιων με χρήμα και δέσμευση και έλεγχον, οι αρχιπουστοπαιδοβιαστοαυθαιρετοελευθεροτεκτονοάνομοι, αυτοί όπου καλούμε και αυτοκαλούνται σατανιστές, οι διεθνιστές, οι πολιτικοί, οι Δυτικοί και όλες οι συνωμοσίες ή έστω κατ’ εμέναν και άλλους ομοιογνώμονες εναντίον Του Χριστιανισμού, της Πατρίδος, του Λαού, των Λαών, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ελευθεριών, της Ψυχοσωτηρίας και άλλων παροιμοίων και ομοίων εν τοις άρθροις εμού!

Συνάμα, εάν «αυτοί» είναι καλοί τι καλόν είδατε από «αυτούς» και αναφέρετε πότε δεν σας ενέμπαιξαν, καταχράστηκαν, εξαπάτησαν, γενοκτόνησαν, εμβολίασαν, καταχρέωσαν, πτωχοποίησαν, αποβλάκωσαν και εκσατάνισαν, τότε εγώ και ομοιογνώμονες μου, διότι αρνούμαι ότι είμαι μόνος μου εγώ και ο πόνος μου, είμαστε εκατοντάδες χιλιάδες, είμαστε οι κακοί, τα δαιμόνια, οι δαιμονόπληκτοι.

Άλλον ερώτημα είναι διατί τα δαιμόνια τα οποία ως γνωστόν πειράζουν, συνωμοτούν, προορίζουν, επηρεάζουν, να επηρεάσουν σε τεράστιον βαθμόν εμάς τους ασήμαντους, αχρήματους, πτωχούς, ανεξουσίαστους και όχι τους σημαντικούς, χρηματοκόπους και χρηματοκόπτες, πάμπλουτους, εξουσιαστές, απορίας και απορείας άξιον, μήπως τα δαιμόνια τελικά είναι βλακούντια και όχι δαιμόνια [χαχαχαχαχα]…..

Εάν όλα κατηγορώ δεν είναι δαιμόνια τότε τι είναι όλες αυτές οι ζημιές όπου κάνουν και θέλουν να κάνουν, καλά;

Εκείνον όπου κάνουμε εγώ και οι ομοιογνώμονες μου είναι να εκθέτουμε τα δαιμόνια και τα σχέδια στρατηγικών των δαιμονίων, είμαστε Κατάσκοποι και Πράκτορες Αντιδαιμονισμού, δεν υπερασπιζόμαστε αυτά όπου κάνουν, λένε, τρόπους όπου εξαπατούν αλλά τα εκθέτουμε προγενέστερα διά να μην παγιδευτείτε και πιστεύσετε με εξαπάτηση και γοητεία και μεταγενέστερα διά να μην επαναληφθούν οι εξαπατήσεις και γοητείες….

Κατά συνέπεια, εάν κανένας δεν ασχολείτο και δεν ασχολείται με τα δαιμόνια και τα σχέδια τους, τότε τα σχέδια και επέλαση τους θα είναι πάντοτε απρόσκοπτη, μεγαλύτερη, βαθύτερη και αήττητη. Όταν σε σφάζουν τι κάνεις; Σφάζεις ή δέχεσαι το σφάξιμον αλλά δεν γίνεσαι ωσάν τα μούτρα του σφάγκτη, αφού έχεις αρχές εάν έχεις αρχές τότε δεν αλλάζεις είτε διά θανάτου είτε διά μη θανάτου…. Διά θανάτου σημαίνει είτε παλεύεις είτε όχι δεν αλλάζεις έστω και εάν σε θανατώσουν και διά μη θανάτου, δεν αλλάζεις επειδή πάλευσες να μην σε αιχμαλωτίσουν και εξαναγκάσουν να αλλάξεις ή απλά γλύτωσες από δράση σου ή δράση άλλων ή και τυχαίων δράσεων και άλλων συναφή γεγονότων….

Εάν είσαι ελεύθερος είναι επειδή κάποιοι άλλοι σφάκτηκαν και εάν είσαι σκλάβος είναι επειδή κάποιοι άλλοι σφάγκτηκαν ή αρνήθηκαν να σφαγκτούν. Εις την πρώτη περίπτωση όταν προτίμησαν να σφαγκτούν παρά να αλλακτούν και να αλλάξουν άλλους και εις την δεύτερη περίπτωση επειδή σφάγκτηκαν αυτοί όπου πολεμούσαν διά να μην σκλαβωθείς ή αρνήθηκαν να σφαγκτούν διά να μην αλλακτούν και αλλάξουν, αμφότερες περιπτώσεις συχνάκις επισυμβαίνουν εις τον ίδιον αγώνα, πόλεμον, αντοχή, προσπάθεια, υπομονή σε επιμονή και επιμονή σε υπομονή….

Μην αλλάξεις προς το χειρότερον είτε σφάξεις είτε σφαγείς, αλλά αυτόν δεν αρκεί εάν δεν γνωρίζεις τω όντι ποίον είναι το καλύτερον!….

Βεβαίως τα δαιμόνια δρουν πολυσχιδώς. Ενώ αρωγούν τους διάφορους επηρεαστές εξουσιαστές με κάθε τρόπον, συνάμα πειράζουν τους αδυνατότερους σε εξουσία να γίνουν κοπαδοί την δαιμονικής εξουσίας και να απελπίζοντε με την έννοια της μη διεξόδου….

Σε φέρνει σε αγανάκτηση: ή θα αλλάξω και δεκτώ να αλλαχθώ ή δεν θα υπάρχω εγώ και οι κληρονόμοι μου ή θα υπάρχουμε σκλάβοι. Αλλά, είτε τους υποκύψεις είτε όχι είσαι σκλάβος τους και εξευτελισμένος τους, σε κάποια φάση εις τον ίδιον εμφανή βαθμόν και ασελγείς τρόπους όπου αναφέρουμε επί σειρά άρθρων. Εάν υποκύψεις απωλαίνεις την ψυχή σου και εκεί όπου δήθεν ηύρες διέξοδον ισχύει το αλλόκοτον αντίστροφον ήτοι γίνεσαι υπήκοος της κόλλασης. Εάν δεν υποκύψεις το πολύ να περάσεις μία μαύρη κόλλαση ώδε εις τα εγκόσμια της σαρκικής ύλης αλλά δεν γίνεται να βαστάξει αιωνίως, διότι το Πανσύμπαν της Ύλης είναι Νόμος Επανάληψης και Ανακύκλωσης, ήτοι κυκλικής επαναφοράς και μετάλλαξης των σωματιδίων και όχι Γραμμική Διαδρομή πριν και μετά θάνατος όπως ισχύει εις την ψυχή! Η ψυχή κινείται σε ευθείαν = ΕυΘείον, η ύλη κινείται σε ανακύκλωση, ήτοι αφού συμπληρώσει τον κύκλον επανακάνει τον κύκλον ως άλλον πράγμα ή όν σαρκός….

Κατά συνέπεια, εκεί όπου νομίζουμε ότι η γραμμική αντίληψη είναι ενσφαλμένη, ισχύει το αντίστροφον, είναι ενσφαλμένη η κυκλική αντίληψη. Όμως ούτε τούτον είναι απόλυτη σωστή ερμηνεία. Διότι ο σαρκικός άνθρωπος κινείται γραμμικώς ή σε ευθεία ανακυκλωτικώς, ενώ ο Θείος άνθρωπος σε γραμμική αιώνια γραμμοσύνη, γραμμή και γραμμικότητα! Η ευθεία ουσιαστικώς δεν έχει τέλος εκτός εάν της καθορίσεις αρχή και τέλος και δεν διαφέρει από τον κύκλον όπου η αρχή και η πλήρωση του κύκλου είναι αρχή και τελεσίδικον τέλος ήτοι ο ουροβόρος όφις όπου είναι ο Κρόνος Χρόνος της γέννησης, ακμής, παρακμής και τελεσίδικης φθοράς. Εις τον Παράδεισον δεν υφίσταται κύκλος, αλλά μία ΕυΘεία χωρίς τέλος, χωρίς ίχνη τέλους και χωρίς να εκτείνεται η ευθεία με πεπερασμένον παρελθόν, αλλά με συνεχή συνέχεια της γραμμής ως αυτομεταφερόμενη γραμμή χωρίς να είναι ή έχει προηγούμενον σώμα πεπερασμένου, μία κατάσταση εκτός Χρόνου Κρόνου της Περιοχής Φθορά!….

Η βάση είναι η σάρκα, η υπέρβαση είναι η ψυχή, η μεταϋπέρβαση η αγιότητα, της αιωνιότητος, της ψυχοσωτηρίας, είναι όλα θέματα Ταχύτητος και χαρισμένης Αυτοταχύτητος [τα αναφέραμε σε σειρά άρθρων]. Η βάση είναι βαρύτητα, η υπέβαση είναι υπεράρση βαρύτητος ήτοι υπεραντιβαρύτητα, διότι η υπερβαρύτητα είναι η κόλλαση του Άδη εις τον Εγκέλαδον των βαράθρων της πρώϊμης αβύσσου. Η μεταϋπέρβαση ώδε είναι η επιτυχία ένταξης και εισαγωγής με καλώς όρισμα εις τας ουράνιας σκηνάς υπεραντιβαρύτητας και το αντίστροφον η μεταϋπέρβαση εις την τελεσίδικη κόλλαση της γεέννας….

Κάποιος σου λέγει τι και εάν σε δεσμεύσουν, τι και εάν σου δέσουν τα χέρια οι κρατικοί και οι νόμοι; Εσύ νομίζεις ότι το κάνουν διά το καλόν σου; Αφού είναι τόσον καλόν διατί δεν κάνουν το ίδιον εις τους εαυτούς τους ή έστω διατί δεν μοιράζοντε τα δικαιώματα, τις ελευθερίες, τα πλούτη και τις εξουσίες μαζύν σου και δη όταν είσαι διαφορετικός τους [αλλά και όταν είσαι όμοιος τους, νομίζεις ότι θα σου παραχωρήσουν δυνάμεις τέτοιες ώστε να μην δύναντε να καταστήλουν και πρέπει να διαπραγματευτούν μαζύν σου;]….

Τα δαιμόνια εάν φαίνονται απειλητικά και ενοχλητικά εις τους εξαπατημένους τότε διατί οι εξαπατημένοι δεν νοιώθουν εξαπατημένοι; Όταν σε εξαπατάω πρέπει να φαίνομαι γλυκός και αρεστός, είδες απατεώνα άγλυκον και ανάρεστον; Τότε τι σόϊ απατεώνες είναι; Πότε δεν χρειάζονται αυτήν την μέθοδον; Όταν είσαι πλέον όμηρος τους με οίον τρόπον και ο ισχυρότερος και αποτελεσματικότερος είναι εκεί όπου είναι η επιβίωση σου, το χρήμα, η αγορά, η πώληση, η συναλλαγή, η οικία, η ελεύθερη διακίνηση, η απόλαυση, το ταξείδιον…. Σου λένε διά να τα έχεις αυτά πρέπει να δεχθείς αυτά όπου θεσπίσαμε διά νόμου, εξουσίας, δύναμης, απάτης και μυστικών ατραπών και ημερήσιων διατάξεων και είναι τούτα η απόλυτη εξαπάτηση, ενώ εσύ νομίζεις ότι αυτά γίνοντε διά την α+σφάλεια σου γίνοντε διά την τετελεσμένη/deadελευσμένη σφάλεια και ανασφάλεια = άνευ ασφάλειας σου, τούτον εστίν σου πωλώ το μελανόν διά λευκόν και το λευκόν διά μελανόν, το αγαπώ ως μισώ και το μισώ ως αγαπώ, την ασφάλεια ως σφάλεια/σφάλμα και την σφάλεια ως ασφάλεια, το δίκαιον ως άδικον και το άδικον ως δίκαιον, το εμβόλιον ως σωτήριον και όχι καταστρεπτικόν. Θα σου έλεγε ο δολοφόνος έλευσον να σε φονεύσω πριν σου το κάνει αιφνιδίως ή πριχού σε δέσει, αφού σε δέσει ο σειριακός/σείριαλ/σήριαλ δολοφόνος γελάει και σου λέγει: «δικέ μου» σε εξεγέλασα, είσαι χαζός, χαχαχαχα….

Παναγιώτης Δίας