Συμβουλές επιβίωσης στην πόλη σε περίοδο πλήρους αναρχίας

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Όλο και αυξάνονται οι ανησυχίες για το κακό που μας ετοιμάζουν. Αυξάνονται παράλληλα και οι δημοσιεύσεις με τρόπους επιβίωσης, οι οποίες βρίσκουν μεγάλη απήχηση στους ευλόγως ανησυχούντες. Συνεπώς όλοι θεωρούν δεδομένο ότι κάποια στιγμή, και εντελώς ξαφνικά, η κοινωνική ισορροπία θα καταρρεύσει σ’ ένα κράτος που έχει αποδυναμωθεί μεθοδικά, τόσο υλικά όσο και πνευματικά. Η επαρχία εκείνη την περίοδο θα είναι σε πλεονεκτικότερη θέση και η Αθήνα στην χειρότερη δυνατή διότι η δομή της είναι τέτοια που συντελεί στον εύκολο αποκλεισμό της. Είναι μια πόλη 5-6 εκατομμυρίων κατοίκων, εκτεινόμενη σε χερσόνησο, με μόνο 2 κύριες οδικές εξόδους!

Μιλάνε οι περισσότεροι για επιβίωση στα βουνά. Ναι έχουν δίκαιο, αλλά με μια προϋπόθεση. Ότι θα προλάβουν οι άνθρωποι της πόλης να πάνε στα βουνά. Εάν φύγουν, εάν προλάβουν και φύγουν οι άνθρωποι των πόλεων σε περίοδο κατάρρευσης κάθε νομιμότητος, τότε το πρόβλημα διαφοροποιείται. Εάν δεν προλάβουν τότε πρέπει να βρουν τρόπο να επιβιώσουν διότι το ανθρωπομείγμα, κυρίως των Αθηνών, είναι άκρως εύφλεκτο λόγω πολυφυλετικότητος και φορτισμένο με αρνητικά συναισθήματα.

Στις ΗΠΑ η κατάσταση ίσως είναι χειρότερη σε κάποιες πόλεις, απ’ ότι στην Ελλάδα, και διανέμονται ήδη οδηγίες επιβίωσης των ανθρώπων στις πόλεις. Από τέτοιον οδηγό εξ Αμερικής αντλούνται κάποιες ιδέες οι οποίες και δημοσιεύονται με την ελπίδα να φανούν χρήσιμες εάν η Ελλάς αντιμετωπίσει χαοτικές κοινωνικές καταστάσεις.

Εν αρχή ο άνθρωπος που θα εγκλωβισθεί σε πόλη με κατάσταση πλήρους αναρχίας και ασυδοσίας πρέπει να παραμένει πρωτίστως ψύχραιμος διότι έτσι θα σκέπτεται καλύτερα, να ξεκουράζεται όταν το απαιτεί το σώμα του διότι δεν γνωρίζει πότε θα χρειασθεί όλες του τις δυνάμεις, και ν’ αποφεύγει την χρήση ουσιών που επηρεάζουν άσχημα το μυαλό του όπως είναι π.χ. τα ναρκωτικά και το οινόπνευμα.

Επειδή ουδείς γνωρίζει πότε θα συμβεί το κακό πρέπει οι ανησυχούντες να κάνουν κάποια πράγματα πριν από τα γεγονότα. Αυτά είναι, να έχει οπωσδήποτε φάρμακα, τρόφιμα και νερό. Αυτά έχουν ήδη δημοσιευθεί και όσα ήδη έχουν δημοσιευθεί δεν θ’ αναφερθούν πάλι εδώ. Το κυριότερο στοιχείο πρέπει να είναι η οργάνωση ατόμων σε ομάδες. Μόνος του ο καθένας έχει μηδενικές δυνατότητες αντίστασης. Η συγκρότηση ομάδων αμύνης και περιφρούρησης της γειτονιάς με καλό σχεδιασμό, και κατανομή αρμοδιοτήτων στα μέλη, τις οποίες πρέπει να κατανοήσουν καλά. Αυτό θα γίνει από τους καταλληλότερους. Η ομάδα, δεν πρέπει να είναι πολυμελής, πρέπει να έχει γνώσεις για λύσεις σε βασικά προβλήματα όπως εξεύρεση και απολύμανση νερού, άναμμα φωτιάς (στην Σερβία, στον πόλεμο, οι αναπτήρες είχαν τεράστια ανταλλακτική αξία), τις συνέπειες των ηλικιακών διαφορών, σημεία συγκεντρώσεως των μελών, και τρόπους διαφυγής. Πρέπει να έχει ήδη τα βασικά είδη όπως, φάρμακα (παυσίπονα, αντιβιοτικά, χάπια για δυσεντερίες, κλπ), και να αναπτύξει σχέδια δράσεων ανάλογα με τις συνθήκες. Βασικό είναι να προβλεφθεί, σε περίπτωση κινδύνου εγκλωβισμού, τρόπος διαφυγής. Βοήθεια από την αστυνομία δεν θα υπάρξει, διότι θα έχει αυξημένες δυνάμεις για να προστατεύσει συγκεκριμένους στόχους που εκτιμάται ότι θα δεχθούν μαζική επίθεση. Άγνωστη παραμένει η εμπλοκή του στρατού και η δυνατότητά του σε πόλεμο πόλεων.

Ουδείς γνωρίζει πότε και πως θα φύγει κάποιος από το σπίτι του. Από πριν λοιπόν, πρέπει ο καθένας να σκανάρει τα προσωπικά του έγγραφα, (ταυτότητα, διαβατήριο, κλπ), τραπεζικούς κωδικούς, συμβόλαια, έγγραφα ιδιοκτησίας περιουσιακών στοιχείων, κλπ, και να έχει σε «στικάκι» ή σε CD. Και οι δύο τρόποι αποθήκευσης έχουν πλεονεκτήματα και πλεονεκτήματα. Στις ΗΠΑ προτείνουν το CD. Αυτό διότι ουδείς γνωρίζει τι θα περισσέψει από το χάος και κατόπιν θα πρέπει να αποδείξει κάποιος τα τωρινά αυτονόητα. Τα πολύτιμα είδη ποτέ δεν πρέπει να είναι κρυμμένα όλα στο ίδιο σημείο.

Στην ομάδα, τα μέλη πρέπει να είναι γνωστά μεταξύ τους και να μην εμπιστεύεται ξένους. Να είναι σε επικοινωνία και συνεργασία με την κοντινή της ομάδα. Να έχει χάρτη της περιοχής σε ΧΑΡΤΙ και να γνωρίζει τον προσανατολισμό της. Π.χ. τα Ιερά των εκκλησιών είναι προς την ανατολή, τα δορυφορικά πιάτα είναι στραμμένα προς τον Νότο. Να μην χρησιμοποιεί ΕΠ’ ΟΥΔΕΝΙ τα κινητά τηλέφωνα, αν αυτά λειτουργούν, για ν’ αναφέρει σχέδια τακτικής. Η κίνηση με αυτοκίνητο μπορεί να είναι επικίνδυνη για πολλούς λόγους και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.

Μην ξεχνάτε ότι οι μεγάλες οδοί είναι «δρόμοι – φυλακή» με τα σίδερα εκατέρωθεν. (Ένα 24άρι κλειδί είναι υποχρεωτικό πλέον στο αυτοκίνητο για να ανοίξουν οι πλαϊνές μπαριέρες σε περίπτωση εγκλωβισμού στις κεντρικές οδικές αρτηρίες) Προσοχή λοιπόν στην χρήση του αυτοκινήτου. Πάντα όμως πρέπει να υπάρχει στην ομάδα σε ετοιμότητα κάποιο αυτοκίνητο έκτακτης ανάγκης. Όσοι ταξιδεύουν με αυτοκίνητο δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούν τις κεντρικές οδικές αρτηρίες.

Τα μέλη της ομάδος πρέπει να επινοήσουν τρόπους επικοινωνίας, χωρίς κινητό φυσικά, όπως με χέρια, σφυρίχτρες, φακό, κ.α. Η χρήση των ήχων γίνεται επωφελής με κατάλληλη ετοιμότητα και προσοχή αναλύοντάς τους. Π.χ. ήχοι δημιουργούνται από κάποια σοβαρή εξέλιξη. Ουρλιαχτό, πυροβολισμός, κλπ. Ποτέ τα μέλη της ομάδος δεν διακινδυνεύουν την σωτηρία κάποιου άλλου εις βάρος της σωτηρίας της ομάδος. Η περιοχή της πρέπει να αποκλεισθεί με οδοφράγματα. Οι ρεζέρβες των αυτοκινήτων όταν καίγονται δημιουργούν πολλά πλεονεκτήματα. Ας είναι κρυμμένοι σε γνωστά στην ομάδα σημεία, πυροσβεστήρες. Ποτέ δεν αγωνίζεται κάποιο μέλος της ομάδος εναντίον κάποιου που ήδη έχει οποιαδήποτε όπλο. Περιμένει την κατάλληλη στιγμή αντίδρασης.

Σκοπιές περιμετρικά της περιοχής της ομάδος επιβάλλονται 24 ώρες το 24ωρο. ΠΟΤΕ δεν φοράνε οι κάτοικοι της πόλης σε χαοτικές καταστάσεις ρούχα παραλλαγής διότι δεν ξέρει κανείς πως αυτό θα εκληφθεί από οποιονδήποτε. Η χρήση των κινητών, αν λειτουργούν, κρίνεται επισφαλής. Το φως ενός κινητού την νύχτα προδίδει την θέση του χρήστη.

Σε χαοτικές καταστάσεις κυριαρχεί το πλιάτσικο και οι βιασμοί γυναικών. Γι αυτό οι γυναίκες ποτέ δεν πρέπει να μένουν ή να κυκλοφορούν μόνες. Να μην φορούν ποτέ προκλητικά ρούχα και να κρύβουν επιμελώς το περίγραμμα του σώματός τους. Να φοράνε τέτοια ρούχα ώστε να κρύβουν όσο το δυνατόν περισσότερο το σώμα τους αλλά και να είναι δύσκολα στο βγάλσιμο. Συνιστάται το τζήν παντελόνι, φυσικά όχι φούστα. Τα παπούτσια να είναι τέτοια που να διευκολύνουν το τρέξιμο. Ποτέ να μην βρίσκονται εκτός ομάδος και να μην επιτρέπουν σε κανέναν να τις ξεμοναχιάσει. Ποτέ να μην προκαλούν, και καλό θα είναι όλες, παντρεμένες και μη, να φοράνε βέρα.

Αν τώρα μια γυναίκα δεν μπορεί ν’ αποφύγει τον βιασμό τότε μετακινείται όσο μπορεί και φωνάζει «ΦΩΤΙΑ». Οι αμερικανοί δεν συνιστούν να φωνάξει «ΒΟΗΘΕΙΑ» διότι το πιθανότερο είναι ν’ αδιαφορήσουν όλοι όσοι την ακούσουν, ή και να απομακρυνθούν. Ακόμη και κατά τον βιασμό δεν πρέπει να χάσει την ψυχραιμία της και αν αποφασίσει να παλέψει πρώτος στόχος είναι τα μάτια του βιαστή, μετά ο λαιμός, τα γεννητικά του όργανα και του βγάζει ή του σπάζει τα δάκτυλα.

Δύσκολα, αλλά μπορεί να συμβεί και αυτό. Η ομάδα μπορεί να βρεθεί σε θέση να διαπραγματευτεί με την επιτιθέμενη ομάδα. Κύριο στοιχείο στην διαπραγμάτευση είναι η ψυχραιμία. Κάποια μετρητά μπορεί να λύσουν το πρόβλημα, τα οποία ποτέ δεν θα βρίσκονται όλα μαζί στο ίδιο σημείο, ούτε κάν στο ίδιο μέρος στα ρούχα ή στο σώμα των ανθρώπων.

Οι μετακινήσεις να γίνονται νύκτα. Αν είναι ασέληνες οι νύχτες, τόσο το καλύτερο. Και η μετακίνηση με αυτοκίνητο την νύχτα να γίνεται χωρίς φώτα, και αν είναι δυνατό, να καμουφλαρισθεί με πανιά στο χρώμα του περιβάλλοντος που κινείται. Βασική αρχή, ποτέ δεν σταματάμε το αυτοκίνητο και ειδικά σε κοντινή περιοχή ταραχών.

Σε όλη την περίοδο της αστάθειας ισχύει το «Φέρσου έξυπνα, μείνε προσεκτικός». Από τώρα πρέπει να συνταχθεί από τους ψαγμένους ένας κατάλογος ειδών (Checklist) και χωρίζοντας τα είδη, που πιστεύουν ότι θα χρειασθούν, σε κατηγορίες όπως: Έγγραφα, τρόφιμα, φάρμακα, ενέργεια (το οινόπνευμα π.χ. είναι και

φάρμακο και ενέργεια), μικροεργαλεία. Όσο καλύτερα ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ και προετοιμασμένοι είναι κάποιοι, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης υπάρχουν.

Όλα τα παραπάνω είναι περίληψη φυλλαδίου που κυκλοφορεί κάπου στις ΗΠΑ και σε καμία περίπτωση δεν είναι ο απόλυτος Οδηγός Επιβίωσης. Είναι ένα κείμενο που προτρέπει σε εγρήγορση και να δείξει ότι υπάρχουν επιπλέον τρόποι δράσης αντιμετώπισης χαοτικών καταστάσεων. Ένα κείμενο που προσφέρει τροφή για σκέψη. Σε πολλούς Έλληνες ίσως φαίνονται υπερβολικά αυτά, αλλά σε αρκετές χώρες γίνεται προετοιμασία των πολιτών για επιβίωση. Π.χ. στην Σερβία. Η Σερβία είναι μια χώρα με υψηλή αίσθηση του κινδύνου που διατρέχει, κυρίως λόγω ΜΟΝΟ των εξωτερικών εχθρών που έχει. Η Σερβία έχει όμως δυνατή θέληση για να επιβιώσει και γι αυτό δημιούργησε ανοικτά κέντρα σκοποβολής στην χώρα και οι κάτοικοι μπορούν, όποτε θέλουν, να πάνε να περάσουν την ώρα τους εκπαιδευόμενοι.

Ας οργανωθούμε λοιπόν ως Έλληνες όσο είναι καιρός. Οι καιροί μας το επιβάλλουν.

Χρήστος Μαντζιάρης