Σύγκριση Χριστού καί Βούδα… καί ό μισθωτός ηγετίσκιος οπού λέγαμε…. αντί φωτεί ζών…

Σύγκριση Χριστού καί Βούδα… καί ό μισθωτός ηγετίσκιος οπού λέγαμε…. αντί φωτεί ζών…

Κάποιοι αγαπούν ή τουλάχιστον έτσι λένε αμφότερους, κάποιοι τόν έναν…

Κάποιοι λένε ότι φιλοκαλούν αμφότεροι…

Κάποιοι συμφωνούν καί μέ άλλους ιδρυτές θρησκείας…

Εάν κάποιος λέγει ότι Ό Χριστός καί ό Βούδας λέγουν αλήθειες δέν θά διαφωνούσα ποσώς μαζύν τούς…

Αφού λένε αλήθειες, ό μέν Βούδας δέν είπε ότι είναι Θεάνθρωπος ό δέ Χριστός τό είπε! Αφού αμφότεροι λένε αλήθειες τότε ό Βούδας είπε τήν αλήθεια ότι δέν είναι Θεάνθρωπος καί Ό Χριστός είπε τήν αλήθεια ότι είναι Θεάνθρωπος. Συνεπώς, η συγκριτική εξομοίωση Χριστού καί Βούδα από κάποιους δέν είναι δίκαιη, διότι ουδέποτε ό Βούδας θά ήθελε νά καλείται κάτι τό οποίον δέν είναι ήτοι Θεάνθρωπος. Όσον δι’ εκείνους οπού πιστεύουν μέν έξ’ όσων γράφουν είς τά βιβλία τούς είς Τόν Χριστόν αλλά δέν Τόν πιστεύουν ότι είναι Θεάνθρωπος δέν πιστεύουν είς Τόν Χριστόν αλλά υποκρίνονται καί μέ δόλιους τρόπους θέλουν νά Τόν υποβιβάσουν μέ τούς σοφούς ανθρώπους όπως ό Σωκράτης, ό Λάο Τσού, ό Βούδας, ό Ηλίας, ό Ενώχ, ό Αναξίμανδρος, ό Αίσωπος, ό Εύδοξος κ.α…

Όσον δι’ αυτούς οπού δηλώνουν ότι δέν πιστεύουν είς Τόν Χριστόν είναι άλλον θέμα καί άν μή τί άλλον τό δηλώνουν…

Ό Λάο Τσούν είπε σέ 500 έτη θά γεννηθεί ό Ουρανάνθρωπος, ό Υιός Τού Θεού καί τώ όντι γεννήθηκε μετά από 500 έτη. Ό Βούδας είπε σέ 500 έτη θά γεννηθεί αυτός οπού θά διαλύσει τήν φιλοσοφία μού. Πόση ταπεινοφροσύνη έδειξε… Ό Σοφοκλής τό προφύτευσε επίσης…

Δέν θά αναφερθώ είς τίς Σιβύλλες καί τούς άλλους προφύτες τής Παλαιάς Διαθήκης καί τούς Έλληνες φιλόσοφους, μέ τήν συγκεκριμενότερη προφυτεία διά Τόν Χριστόν από τόν Πλάτων: «Ο δίκαιος χωρίς να έχει αδικήσει θα μαστιγωθεί, θα δαρεί και τέλος θα σταυρωθεί.». Στην «Πολιτεία» του Πλάτωνα (B, V , 362)επίσης περιέχεται μία προφητεία ισάξια μ’ αυτές των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης: «Θα απογυμνωθεί απ’ όλα εκτός της δικαιοσύνης, διότι ήταν εκ φύσεως αντίθετος στην ως τότε συμπεριφορά.

Χωρίς να αδικήσει κανέναν θα δυσφημισθεί πολύ ως άδικος ώστε να βασανισθεί για την δικαιοσύνη και θα γεμίσει με δάκρυα εξαιτίας της κακοδοξίας, αλλά θα μείνει αμετακίνητος μέχρι θανάτου και ενώ θα είναι δίκαιος θα θεωρείται άδικος για όλη του τη ζωή. Έχοντας τέτοιες διαθέσεις ο δίκαιος θα μαστιγωθεί, θα στρεβλωθεί, θα δεθεί. Και από τις πολλές πληγές στο πρόσωπό του θα κοκκινίσουν και θα φλογισθούν τα μάτια του και στα τελευταία του αφού πάθει κάθε κακό θα καρφωθεί πάνω σε υψηλό ξύλο, και να ξέρεις ότι δεν είναι δίκαιο, αλλά αφού έτσι το θέλει ας γίνει» (B, V , 362)»…

Ιω. 10,8 πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ, κλέπται εἰσὶ καὶ λῃσταί· ἀλλ᾿ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα (Φαρμάκι οί υπόνοιες Τού Χριστού, ποίους εννοεί συγκεκριμένως; Όσους ισχυρίστηκαν ότι ήσαν σωτήρες ενώ δέν ήταν, αλλά ποίοι ήταν καί πότε….).

Ιω. 10,8 Ολοι όσοι ήλθαν πριν από εμέ, χωρίς κανείς να τους αναθέση την ποίμανσιν των προβάτων, αλλά αυθαιρέτως μόνοι των επήραν το αξίωμα, αυτοί ήσαν κλέπται και λησταί. Τα πρόβατα όμως δεν τους ήκουσαν και ούτε τους ακολούθησαν.

Ιω. 10,9 ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι᾿ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει.
Ιω. 10,9 Εγώ είμαι η θύρα. Δι’ εμού εάν κανείς εισέλθη, θα σωθή. Και θα εισέλθη εις την μάνδραν, δια να εύρη ασφάλειαν και ανάπαυσιν, και θα βγη, όταν είναι καιρός βοσκής και θα εύρη τροφήν.

Ιω. 10,10 ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ( Οί πολιτικοί, τά είδωλα τής μισθοφορίας οπού τάσσουν τά πάντα εφόσον πληρώνονται αδρά καί επωφελούνται από ευκαιρίες, εάν ήσαν σωτήρες δέν θά είχαν σκοπόν τήν ιδιοτέλεια, η Ιστορία τό έχει επιβεβαιώσει κατηγορηματικώς καί πανηγυρικώς)….

Ιω. 10,10 Ο κλέπτης δεν έρχεται, ει μη μόνον δια να κλέψη και να σφάξη και να καταστρέψη. Τετοιοι ήσαν οι κακοί ποιμένες του Ισραήλ. Εγώ όμως ήλθα, δια να έχουν τα πρόβατα ζωήν, δια να έχουν με το παραπάνω την τροφήν των και κάθε τι καλόν και χρήσιμον.

Ιω. 10,11 ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων·
Ιω. 10,11 Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός και πονετικός. Ο ποιμήν ο καλός και την ζωήν του ακόμα θυσιάζει δια να προφυλάξη τα πρόβατα από κάθε κίνδυνον.

Ιω. 10,12 ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα (Ό πολιτικός καί ψευδοηγέτης οπού άμα ιδεί τόν κίνδυνον επιβιβάζεται σέ πλοίον ή αεροπλάνον ή απομακρύνεται από τό μέρος τής σφαγής αυτών οπού υποτίθεται θά έσωζε, προστάτευε καί θυσιαζόνταν διά χάριν τούς, πόσες φορές ψηφίσαμε τοιαύτους παμπόνηρους κόλακες; Πόσες φορές τούς πληρώσαμε άμεσα ή έμμεσα; Πόσες φορές μάς πρόδωσαν καί πόσες θά μάς προδώσουν; Γέμισε η ανθρωπότητα μισθωτούς φανερώς ή κρυφίως μισθοφόρους κατασκόπους).

Ιω. 10,12 Ο μισθωτός δε βοσκός, που δεν είναι ιδικά του τα πρόβατα και τα βόσκει μόνον και μόνον δια τον μισθόν του, βλέπει τον λύκον να έρχεται και αφίνει τα πρόβατα και φεύγει. Και τότε ανενόχλητος ο λύκος αρπάζει, κατασπαράσσει και διασκορπίζει τα πρόβατα. (Οι ανάξιοι πνευματικοί ποιμένες, που έχουν το έργον των μόνον και μόνον ως προσδοφόρον επάγγελμα, δεν ενδιαφέρονται να προφυλάξουν τα λογικά πρόβατα από τον διάβολον και τα όργανά του).

Ιω. 10,13 ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων (Τί εξαστρώτερη δήλωση! Ό μισθωτός σωτήρ εργάζεται ενόσω πληρώνεται, δέν εργάζεται επειδή αγαπάει αλλά επειδή αμοίβεται καί εάν κινδυνεύσει τήν σκαπουλάρει γινόμενος άφαντος νά σώσει τό αυτού τομάριον…).
Ιω. 10,13 Ο μισθωτός βοσκός φεύγει, ακριβώς διότι είναι μισθωτός και δεν έχει καμμίαν διάθεσιν να εκθέση εις κίνδυνον την ζωήν του δια τα πρόβατα, διότι δεν ενδιαφέρεται δι’ αυτά, παρά μόνον δια τον μισθόν του.

Ιω. 10,14 ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν,
Ιω. 10,14 Εγώ είμαι ο καλός ποιμήν και γνωρίζω τα ιδικά μου πρόβατα και γνωρίζομαι από τα ιδικά μου.

Ιω. 10,15 καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων.
Ιω. 10,15 Οπως με γνωρίζει και με αγαπά ο Πατήρ και εγώ επίσης γνωρίζω και αγαπώ τον Πατέρα, έτσι γνωρίζω και γνωρίζομαι από τα πρόβατα, έτσι αγαπώ και αγαπώμαι από τα πρόβατα, δια τούτο και παραδίδω την ψυχήν μου εις θάνατον χάριν των προβάτων.

Ιω. 10,16 καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν.
Ιω. 10,16 Εχω και άλλα πρόβατα, τα οποία δεν είναι από αυτήν την μάνδραν, δεν ανήκουν στο έθνος των Εβραίων. Και εκείνα πρέπει εγώ να τα οδηγήσω και να τα ποιμάνω μαζή με τα άλλα ως καλός ποιμήν. Και εκείνα θα με γνωρίσουν και όταν τα καλώ θα ακούσουν την φωνήν μου, όπως και τα άλλα· και θα γίνη έτσι μία ποίμνη, η Εκκλησία, και ένας ποιμήν, ο Χριστός.

Ιω. 10,17 διὰ τοῦτο ὁ πατήρ με ἀγαπᾷ, ὅτι ἐγὼ τίθημι τὴν ψυχήν μου, ἵνα πάλιν λάβω αὐτήν.
Ιω. 10,17 Δια τούτο ο Πατήρ μου με αγαπά, διότι εγώ θυσιάζω την ζωήν μου προς χάριν των προβάτων, δια να την πάρω και πάλιν με την ανάστασίν μου και να είμαι ο αιώνιος ποιμήν και αρχιερεύς.

Ιω. 10,18 οὐδεὶς αἴρει αὐτὴν ἀπ᾿ ἐμοῦ, ἀλλ᾿ ἐγὼ τίθημι αὐτὴν ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ· ἐξουσίαν ἔχω θεῖναι αὐτήν, καὶ ἐξουσίαν ἔχω πάλιν λαβεῖν αὐτήν· ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔλαβον παρὰ τοῦ πατρός μου.
Ιω. 10,18 Κανείς δεν έχει την δύναμιν να μου αφαιρέση την ζωήν. Αλλά εγώ από τον ευατόν μου και την θέλησίν μου θυσιάζω αυτήν. Εχω εξουσίαν να δώσω την ζωήν μου, και έχω εξουσίαν να την πάρω πάλιν. Αυτήν την εντολήν και την εξουσίαν έχω λάβει και ως άνθρωπος από τον Πατέρα μου”.

Ποίος άλλος ηγέτης καί ποιμήν ψυχών θυσίασε τήν ζωήν τού διά χάριν τού ποιμνίου, χωρίς συνάμα νά αμαρτήσει καί αντισταθεί μέ πολεμικά μέσα; Δείχνωντας τήν οδόν τής Φιλοκαλίας… Πόση μεγάλη διαφορά έχει ό μισθωτός ηγετίσκιος από αυτόν οπού θυσιάζει τήν ζωήν τού πρός υπόδειξην καί μίμησιν τής Φιλοκαλίας τόσον πρός τούς θύτες τού όσον καί πρός τό ποίμνιον τού.

Μόνον ένας είπε ότι είναι Θεάνθρωπος καί μόνον ένας θυσίασε τήν ζωήν τού πρός ωφέλειαν εχθρών καί φίλων… Δέν θά μπορούσε νά είναι διαφορετικώς, αυτά τά δύο συνάδουν αντάμα καί Προαλληλένδετα…!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ