Προτιμότερον νά γίνεις τρανσβεστί παρά νά εμβολιαστείς. Ευκολότερα θά σωθείς… Υπάρχει μεταλλαγμένος/τρανς βέ στί που δέν θά εμβολιαστεί; Άξιον απορίας γιατί;… Ά γιά νά σωθεί…

Προτιμότερον νά γίνεις τρανσβεστί παρά νά εμβολιαστείς. Ευκολότερα θά σωθείς… Υπάρχει μεταλλαγμένος/τρανς βέ στί που δέν θά εμβολιαστεί; Άξιον απορίας γιατί;… Ά γιά νά σωθεί…

Εάν μεταλλαγείς από άνδρας σέ γυναίκα ή ψευδογυναίκα ή από γυναίκα σέ άνδρα ή ψευδοάνδρα… διατηρείς ακόμη τά γονίδια τής Γονιοδομής, διατηρείς μία σπίθα ανθρωπιάς… Μία φλόγα ανθρωποδέλειας…

Εάν μεταλλαχθείς ώς Γονιοδομή δέν μπορείς νά επιστρέψεις είς τήν ανθρωποδέλεια…
Κάποτε ένας έγκλειστος Μοναχός σέ σπήλαιον τών Μετεώρων βασανιζόταν καθηνυκτικώς από δαίμονες τής πορνείας, τού παρουσίαζαν σέ απόσταση μερικών μέτρων κινηματογράφον πορνόν καί διακατέχετο από σφόδρα επιθυμία νά γαμήσει…

Αγανάκτησε, δέν ήξευρε τί νά κάνει…

Παρουσιάστηκε σεμνότυφος, ταπεινότυφος, λυπηρότυφος ό διάβολος έμπροσθεν τού Μοναχού καί τού είπε: «Άκου, θά κάνουμε μία συμφωνία. Δέν θά επανυμνίσεις Τήν Παναγία καί θά σ’ αφήσω ήσυχον, ηδαλλέως κινδυνεύεις νά χάσεις τήν ψυχήν σού»….

Ό Μοναχός σκέφθηκε ολίγον καί είπε είς τόν εαυτόν τού, αφού θά υμνώ Τόν Χριστόν, δέν χάνω καί τίποτε…

Σύμφωνοι τού είπε ό Μοναχός καί ό διάβολος τήρησε τόν λόγον τού…

Μία ημέρα κατέβηκε από τό σπήλαιον ό Μοναχός καί συνάντησε έναν ηγούμενον Ιεράς Μονής… Τού αφηγήθηκε τό μαρτύριον τού καί μέ ανακούφιση τήν λύση οπού συμφώνησε…

Ό ηγούμενος έμεινε άναυδος καί τού λέγει: «Βρέ ευλογημένε έκαμες συμφωνία μέ τόν διάβολον; Παρά νά κάμεις συμφωνία μέ τόν διάβολον καλύτερα θά ήταν νά κατέβεις καί να συνουσιαστείς μέ γυναίκα!»…

Τί λές τού λέγει ό Μοναχός! Νά χάσω τήν παρθενία μού, άνθρωπος μέ σχήμα Μοναχού νά μέ εμπαίζει ό διάβολος που κολλάστηκα…

Καί ό ηγούμενος τού επαναλαμβάνει, κατάλαβες τί έκαμες βρέ ευλογημένε; Έκαμες συμφωνία μέ τόν διάβολον, υπάρχει χειρότερον πράγμα απ’ αυτόν;

Ό Μοναχός συνήλθε από τά εμβόλια ή σαϊττες ή κεντριά, ή υπνωτικές βελόνες τού διαβόλου καί ξέσπασε σέ λυγμούς καί θρήνους διά τό κατάντημα τού νά καταφέρει ό διάβολος νά συνάψει συμφωνία μαζύν τού. Τί νά κάνω έλεγε τί νά κάνω;…

Ό ηγούμενος τού είπε νά Εξομολογηθείς, νά Μετανοήσεις, νά τηρήσεις τόν Κάνοναν σού, νά Μεταλάβεις καί όλα θά γίνουν μία χαρά εάν η Μετάνοια σού εκτιμηθεί από Τόν Θεόν… Όπερ καί έγινε…

Χαχαχαχα! Κατάλαβες ή όχι ακόμη;… Κατάλαβες τήν διαφορά νά έχεις πάθος, ακόμη καί τό σχιζοφρενικότερον πάθος ή καί ηδονοπάθος από τό νά κάνεις συμφωνία μέ τόν διάβολον καί έτι χειρότερα υπό κατάσταση σώας τάς φρένας ήτοι νηφάλιος καί γνωστικός;…

Είς τήν πρώτη περίπτωση είσαι άρρωστος ή παράρρωστος, είς τήν δεύτερη περίπτωση είσαι συνεργός τού διαβόλου καί όποτε συνεργάζεται καί συνάπτει συμφωνία ό διάβολος θέτει όρους, έστω καί έναν όρον νά θέσει καί σύ απροσμέτρητους αποδέχεσαι εντολή διαβόλου, λαμβάνεις υπόψιν καί υποκύπτεις σ’ εντολήν διαβόλου! Τόν αναγνωρίζεις ώς κύριον, ώς κύριον όν ενώ είναι αντιόν ανυπαρξίας όπως περιγράφεται είς τό Ευαγγέλιον…

Εάν ό διάβολος σού ειπεί ν’ αγαπάς Τόν Θεόν επειδή σού τό λέγω καί σέ διατάζω εγώ… τότε η αγάπη ή εκτίμηση σού αυτή δέν τιμάει Τόν Θεόν διόλου αλλά τόν διάβολον, διότι δέν τό κάνεις ελεύθερα, δέν τό κάνεις επειδή τό αποφάσισες εσύ ή σέ νουθέτησε ένας συνάνθρωπος, αλλά επειδή ήθελε ό διάβολος νά κάνεις τό Προαυτονόητον επειδή τό διατάσσει αυτός καί ώς νά λέγει είς Τόν Θεόν, νά κοίττα σ’ αγαπάει επειδή τού τό είπα καί τού τό διέταξα εγώ…

Συνεπώς μία παγκόσμια ή μερική ειρήνη, μία παγκόσμια ή μερική καλοσύνη, οιαδήποτε ειρήνη, καλοσύνη, ευεργεσία, προσευχή, Μετάνοια, γίνεται… από υπακοή είς τόν διάβολον είναι υπερπολλαπλάσια αισχρή αμαρτία… Κάνεις αυτόν οπού μπορούσες νά κάνεις από μόνος σού επειδή σού τό απαίτησε, δίδαξε, διέταξε ό διάβολος, ούτως ώστε νά προσδίδεις αξία είς τόν διάβολον καί δικαιώματα τά οποία δέν έχει… Εάν είναι νά σέ πάρει ό διάβολος είς τόν Παράδεισον τότε δέν μπορείς νά εισέλθεις είς τόν Παράδεισον… Δέν σ’ αγιάζει ό διάβολος, δέν είναι καλόν τό καλόν όταν τό κάνεις διά χάριν τού διαβόλου… Τό καλόν κολλάζεται όταν γίνεται κατ’ εντολήν, διά χάριν ή από τήν χείραν τού διαβόλου…

Διατί; Νά σού τό εξηγήσω… Τό καλόν δέν είναι αυθαίρετον ούτε αυτεξούσιον, ούτε τό δίκαιον, ούτε τό σοφόν, ούτε τό ηθικόν… Καθένα απ’ αυτά είναι ό,τι είναι όποτε είναι όταν είναι…. αυτόν οπού είναι ένεκα Προευλογίας από Τόν Θεόν… επειδή αυτά πηγάζουν απ’ Αυτόν! Η δυνατότητα νά είσαι καλός, δίκαιος, σοφός καί ηθικός είναι δώρα Θεού… Εάν τά κάνεις ή σού τά χαρίζει τό κακόν καί ό Κακόπηγος τότε δέν γίνονται ούτε διά καλόν, ούτε διά δίκαιον, ούτε διά σοφόν, ούτε διά ηθικόν λόγον…

Αυτόν διάβολος τό γνωρίζει… ότι τό νά διατάσσει αυτός νά γίνει τό καλόν είναι κακόν καί διά κακόν σκοπόν διότι μέσα τού δέν έχει ίχνος καλοσύνης, συνεπώς, εάν διατάξει νά γίνει τό καλόν είναι επειδή γνωρίζει ότι η χρήση τού θά είναι τέτοια ώστε νά Προαποβεί σέ κακόν…
Ακόμη καί εάν σέ διατάξει ό διάβολος: «ν’ αγαπάς Τόν Θεόν καί όχι έμενα» είναι αμφίβολον εάν είναι καλόν, εκτός καί εάν πρόλαβε προηγουμένως νά Μετανοήσει καί νά Επαναγιάσει!!!!….

Όταν κάνεις κάτι επειδή σού τό είπε ό διάβολος αυτόν τό κάτι είναι πάντοτε κακόν είτε φαίνεται κακόν είτε φαίνεται καλόν, είτε φαίνεται ουδέτερον είτε φαίνεται ανάμεικτον, βάσει τού Νόμου τής Τετραπιθανότητος…

Νά διατί λέγεται από τήν Αγία Γραφή ότι δέν σέ σώζει η καλοσύνη σού αλλά η καλοσύνη σού διά χάριν Θεού, ήτοι διά χάριν τής Πηγής οπού προσφέρει τό δικαίωμα, τήν δυνατότητα, τήν ιδιότητα, τήν ιδιαιτερότητα, τήν πράξη, τόν λόγον τής καλοσύνης… Νά διατί λέγεται πώς εάν κάνεις τό καλόν καί δέν αγαπάς Τόν Θεόν ή αδιαφορείς διά Τόν Θεόν, τίποτε καλόν δέν έκανες, διότι τό νά μήν αγαπάς, σέβεσαι, φοβάσαι, ενδιαφέρεσαι διά Τόν Θεόν είναι αυταπόδεικτα στοιχεία ότι δέν είσαι καλός καί η προσκόλληση μέ σεμνότητα είς Τόν Θεόν είναι τό βασικότερον καί συνάμα σημαντικότερον καλόν…

Πώς είναι δυνατόν ν’ αγαπώ τήν σταγόνα αλλά όχι τόν ωκεανόν; Πώς είναι δυνατόν ν’ αναγνωρίζω τήν σταγόνα αλλά όχι τόν ωκεανόν καί τόν ποταμόν; Πώς είναι δυνατόν νά είμαι ευσεβής όταν αγαπώ αυτόν οπού μού δίδει η Πηγή αλλά όχι τήν Πηγήν;…

Θέλετε άπιστοι καί Πιστοί αποδείξεις δι’ όσα ανωτέρω λέγω; Ιδού τά παρακάτω από τόν Λουκά καί ύστερα άλλα παραπαρακάτω από τόν Λουκά:

Λουκ. 8,42 ὅτι θυγάτηρ μονογενὴς ἦν αὐτῷ ὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ αὕτη ἀπέθνησκεν. Ἐν δὲ τῷ ὑπάγειν αὐτὸν οἱ ὄχλοι συνέπνιγον αὐτόν.
Λουκ. 8,42 διότι η μονογενής κόρη, την οποίαν είχε, δώδεκα περίπου ετών, ήτο ετοιμοθάνατος. Καθώς δε ο Ιησούς επήγαινεν στο σπίτι του Ιαείρου, τα πλήθη τον επίεζαν με τον συνωστισμόν των.
Λουκ. 8,43 καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, ἥτις ἰατροῖς προσαναλώσασα ὅλον τὸν βίον οὐκ ἴσχυσεν ὑπ᾿ οὐδενὸς θεραπευθῆναι,
Λουκ. 8,43 Και μια γυναίκα, που από δώδεκα έτη υπέφερε από αιμοραγίαν και η οποία είχε εξοδέψει όλην την περιουσίαν της εις ιατρούς, χωρίς να μπορέση να θεραπευθή από κανένα,
Λουκ. 8,44 προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, καὶ παραχρῆμα ἔστη ἡ ῥύσις τοῦ αἵματος αὐτῆς.
Λουκ. 8,44 επλησίασε πίσω από τον Ιησούν, ήγγισε την άκρη από το ιμάτιόν του και αμέσως εσταμάτησε η αιμοραγία της.
Λουκ. 8,45 καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· τίς ὁ ἁψάμενός μου; ἀρνουμένων δὲ πάντων εἶπεν ὁ Πέτρος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ· ἐπιστάτα, οἱ ὄχλοι συνέχουσί σε καὶ ἀποθλίβουσι, καὶ λέγεις τίς ὁ ἁψάμενός μου;
Λουκ. 8,45 Και είπεν ο Ιησούς· “ποιός είναι αυτός, που με ήγγισε;” Επειδή δε όλοι ηρνούντο, είπεν ο Πετρος και οι μαθηταί που ήσαν μαζή του· “διδάσκαλε, τα πλήθη σε στενοχωρούν και σε πιέζουν ολόγυρα και συ λέγεις ποιός με ήγγισε;”
Λουκ. 8,46 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν· ἥψατό μού τις· ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐμοῦ.
Λουκ. 8,46 Ο δε Ιησούς είπε· “κάποιος με ήγγισε. Διότι εγώ κατάλαβα ότι δύναμις θαυματουργική εβγήκε από εμέ”.
Λουκ. 8,47 ἰδοῦσα δὲ ἡ γυνὴ ὅτι οὐκ ἔλαθε, τρέμουσα ἦλθε καὶ προσπεσοῦσα αὐτῷ δι᾿ ἣν αἰτίαν ἥψατο αὐτοῦ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ, καὶ ὡς ἰάθη παραχρῆμα.
Λουκ. 8,47 Η δε γυναίκα, όταν είδε ότι δεν εξέφυγε από την προσοχήν του Ιησού, τρέμουσα από φόβον και ευλάβειαν ήλθε, έπεσε γονατιστή εμπρός του και διηγήθηκε εις αυτόν και εμπρός εις όλον το πλήθος την αιτίαν, δια την οποίαν τον ήγγισεν, όπως επίσης και το γεγονός, ότι εθεραπεύθηκε αμέσως.
Λουκ. 8,48 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· θάρσει, θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· πορεύου εἰς εἰρήνην.
Λουκ. 8,48 Ο δε Ιησούς της είπε· “θάρρος, κόρη μου, η πίστις σου σε έχει σώσει· πήγαινε ειρηνική και χαρούμενη, χωρίς την ανησυχίαν και την θλίψιν που είχες προηγουμένως από την ασθένειάν σου”.
Λουκ. 8,49 Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχεταί τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγων αὐτῷ ὅτι τέθνηκεν ἡ θυγάτηρ σου· μὴ σκύλλε τὸν διδάσκαλον.
Λουκ. 8,49 Ενώ δε αυτός ακόμη ωμιλούσε, έρχεται κάποιος από το σπίτι του αρχισυναγώγου λέγων εις αυτόν, ότι “πέθανε η κόρη σου, μη ενοχλείς και μη βάζεις εις κόπον τον διδάσκαλον”.
Λουκ. 8,50 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσας ἀπεκρίθη αὐτῷ λέγων· μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε, καὶ σωθήσεται.
Λουκ. 8,50 Ο Ιησούς όμως, όταν ήκουσε την είδησιν, είπεν στον αρχισυνάγωγον· “μη φοβείσαι, μόνον πίστευε και θα σωθή η κόρη σου”.

Λουκ. 18,17 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὃς ἐὰν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν.
Λουκ. 18,17 Αληθινά σας λέγω, εκείνος που δεν θα δεχθή την βασιλείαν του Θεού με την αφέλειαν και την εμπιστοσύνην μικρού παιδιού, δεν θα εισέλθη εις αυτήν”.
Λουκ. 18,18 Καὶ ἐπηρώτησέ τις αὐτὸν ἄρχων λέγων· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;
Λουκ. 18,18 Και τον ηρώτησε κάποιος άρχων, λέγων· “Διδάσκαλε αγαθέ, τι πρέπει να κάμω, δια να κληρονομήσω την αιώνιον ζωήν;”
Λουκ. 18,19 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός.
Λουκ. 18,19 Είπε δε προς αυτόν ο Ιησούς· “εφ’ όσον με θεωρείς απλούν άνθρωπον, διατί με ονομάζεις αγαθόν; Κανένας δεν είναι απολύτως αγαθός, στον οποίον και να ταιριάζη πλήρως το όνομα αυτό, ει μη μόνον ο Θεός.
Λουκ. 18,20 τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου.
Λουκ. 18,20 Γνωρίζεις τας εντολάς· να μη μοιχεύσης, να μη φονεύσης, να μη κλέψης, να μη ψευδομαρτυρήσης, να τιμάς τον πατέρα σου και την μητέρα σου”.
Λουκ. 18,21 ὁ δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου.
Λουκ. 18,21 Εκείνος δε είπε· “όλα αυτά τα εφύλαξα εκ νεότητός μου”.
Λουκ. 18,22 ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.
Λουκ. 18,22 Οταν ήκουσε τα λόγια αυτά ο Ιησούς του είπε· “ένα ακόμα σου λείπει· όλα όσα έχεις πώλησέ τα και μοίρασέ τα στους πτωχούς και θα αποκτήσης έτσι θυσαυρόν στον ουρανόν και εμπρός ακολούθησέ με ως πιστός και υπάκουος μαθητής μου”.
Λουκ. 18,23 ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα.
Λουκ. 18,23 Εκείνος, όταν ήκουσε αυτά, ελυπήθηκε βαθύτατα· διότι ήτο πολύ πλούσιος και είχε προσκόλλησιν εις τα πλούτη του.
Λουκ. 18,24 ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ!
Λουκ. 18,24 Οταν δε τον είδε ο Ιησούς καταλυπημένον να φεύγη, είπε στους μαθητάς του· “πόσον δύσκολα αυτοί που έχουν τα χρήματα θα μπουν εις την βασιλείαν του Θεού!
Λουκ. 18,25 εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.
Λουκ. 18,25 Διότι είναι ευκολώτερον να περάση μια γκαμήλα από την μικρή τρύπα που ανοίγει ένα βελόνι, παρά ένας πλούσιος να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού”.
Λουκ. 18 ,26 εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· καὶ τίς δύναται σωθῆναι;
Λουκ. 18,26 Εκείνοι δε που τον ήκουσαν είπαν· “και ποιός είναι δυνατόν να σωθή, αφού λίγο-πολύ όλοι ανακατευόμεθα με τα χρήματα και ελκυόμεθα από τα χρήματα;
Λουκ. 18,27 ὁ δὲ εἶπε· τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν.
Λουκ. 18,27 Ο δε Κυριος είπεν· “τα αδύνατα δια τους ανθρώπους είναι κατορθωτά και δυνατά στον Θεόν”.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ