Πού βρίσκομαι, πού βρισκόμαστε

Mε τί καρδιά να συνεχίσω να γράφω; Μου λέει κανείς; Μου εξηγεί κανείς;

Ακόμη δεν επανήλθα, καί σας παίρνω απ’ τα μούτρα· αλλά…

Οι λόγοι είναι οι εξής.

Ο πρώτος, ότι χρόνια τώρα έχω την αίσθηση πως γράφω όμορφα αναγνώσματα που αποκοιμίζουν καί κάνουν το κοινόν να ξεχνιέται· κάτι σαν μεταφυσικά αισθηματικά διηγήματα με αίσιον τέλος, δηλαδή – γάμους, κουφέτα, πεθερικά, καί τα ρέστα. (Λάθος μου, αλλά πολύ δύσκολα διορθώνεται· συμπαθάτε με.)

Ο δεύτερος, ότι -μ’ ελάχιστες εξαιρέσεις- κανείς δεν λέει να προχωρήσει όσα γράφω ένα βήμα παραπέρα. Φερ’ ειπείν, στο άρθρο γιά την τρίτη γυναίκα κανείς δεν επεσήμανε ότι υπάρχουν κι άλλα σημεία στον χώρο καί τον χρόνο (γιά την πιθανή τρίτη δολοφονία), εκτός απ’ αυτά που ανέφερα. (Όχι πως δεν τα ήξερα -γι’ αυτό δεν τα ανέφερα-, αλλά βιαζόμουνα να προλάβω την πλησιέστερη πιθανή ημερομηνία.)

Ο τρίτος…

…Αλήθεια, τί σκατά να γράψω, καί γιά ποιόν; ποιά σύνδεση με τους πανάρχαιους Ελληνικούς πολιτισμούς; ποιά σχέση τους μ’ εμάς; ποιό μέλλον της Ελλάδας; ποιά Αισυμνητεία; …τη στιγμή που στη χώρα μου έχουν καταργηθεί όχι μόνον τα σύνορα, όχι μόνον οι νόμοι, όχι μόνον το Σύνταγμα, όχι μόνον η ίδια η απλή λογική, όχι μόνον το ίδιο το ένστικτο επιβιώσεως, αλλά σε λίγο θα «καταργηθεί» κι η ίδια η ζωή μας απ’ τους λάθρο;

Ζητάει βοήθεια το Λιμενικό της Μυτιλήνης, λέει, διότι τραβάει χοντρά ζόρια με τους λάθρο. Ναί, ωρέ παλληκάρια; σοβαρά; Τώρα το θυμηθήκατε, ύστερ’ από τόσα χρόνια λαθροεισβολών; Να πάτε να ζητήσετε βοήθεια απ’ τους Κνίτες της Μυτιλήνης (μπορεί καί της Λέσβου), οι οποίοι -γιά να μην υστερήσουν σε «αριστερισμό» απ’ τους Συριζαίους, τρομάρα τους- υποδεχόντουσαν τους λάθρο με πανώ: «Ξένοι, αδέρφια μας!» (Εγώ ΔΕΝ ξεχνώ τις πράξεις προδοσίας.) Κι άμα δεν χωράνε οι λάθρο στη Μόρια, να τους πάρετε στα σπίτια σας Κνίτες καί λιμενικοί ομού. Εμάς, μή μας τα ζαλίζετε, διότι έπρεπε να μας τα ζαλίσετε απ’ την πρώτη-πρώτη κιόλας βάρκα με λάθρο, που προσέγγισε το νησί. Κι εφ’ όσον δεν το πράξατε, αυτό σημαίνει ότι όλον αυτόν τον καιρό περνούσατε καλά με τους «ξένους αδέρφια μας». (Μάλιστα, οι γριές του νησιού πήγαιναν καί γιά Νόμπελ Ειρήνης!) Τώρα, λοιπόν, τουμπεκί.

Το θέμα, όμως, είναι, ότι εκείνοι μέν οι λιμενικοί διαμαρτυρήθηκαν (έστω καί γιά τα μάτια), αλλά σχεδόν όλο το υπόλοιπο εκλογικόν σώμα θεωρεί την κατάσταση περίπου ως φυσιολογική… καί ΔΕΝ διαμαρτύρεται. Με τί καρδιά, λοιπόν, να συνεχίσω να γράφω κειμενάκια;

Ειλικρινά, δεν ξέρω τί με σπρώχνει να συνεχίσω το ιστολογείν. Ίσως γιά νά υπάρχει μιά παρακαταθήκη «εναλλακτικών» γνώσεων γιά τα μικρά Ελληνόπουλα (διαβάζουν-δεν διαβάζουν το μπλόγκι μου), ίσως γιά τη στενή παρέα των λίγων «αναποδιασμένων» (που δεν γουστάρουμε ούτε λάθρο, ούτε δουλεμπόρους που πουλάνε «αντιρατσιστική» …ιδεολογία -μή χέσω-, ούτε «προοδευτισμό» της κωλοτρυπίδας, ούτε πρακτοράκια που πουλάνε μυαλό), που μαζευόμαστ’ εδώ καί λέμε τον πόνο μας…

Εν πάσει περιπτώσει, πάντα θά ‘χω κάποιο φίλεμα (έστω καί μικρό) καί γιά τους υπόλοιπους συν-νεο-Έλληνες, όσο στραβοί ή ανόητοι καί νά ‘ναι.

Άκου, Έλληνα. Μάλλιασε η γλώσσα μου, αλλά δεν θα συνεχίσω τον συγκεκριμένο χαβά. Τελευταία φορά είναι.

Στην ψήφο, έδειξες ότι δεν έβαλες μυαλό.
Τρόφιμα καί είδη πρώτης ανάγκης (δεν ξέρω κι από όπλα-σφαίρες) δεν μάζεψες καί δεν μαζεύεις.
Ομάδες με άλλους συν-Έλληνες (φίλους σου, γείτονες, κτλ) δεν έκανες καί δεν κάνεις.
Συνεχίζεις να μαλακίζεσαι, μή αντιλαμβανόμενος ότι η «κρίση» της χώρας μας είναι κατευθυνόμενη (κι όχι τυχαίο φαινόμενο, όπως τη θεωρείς) – συνεχίζεις να περιμένεις ότι «θ’ αλλάξουν τα πράγματα» έτσι, από μόνα τους. Ή, απλά αλλάζοντας τα πρόσωπα στο γκουβέρνο.

Όμως, τώρα τα όρια στένεψαν πάρα πολύ· μέχρι τον χειμώνα, προβλέπω απαξάπαντες να χορεύουμε καλαματιανό καουμπόϋκο… παναπεί θα μας ρίχνουν σφαίρες στα πόδια, γιά να χοροπηδάμε. Οι καιροί δεν σηκώνουν πλέον ούτ’ εμένα να μιλάω καί να συμβουλεύω, ούτ’ εσένα Έλληνα να κάνεις το κορόϊδο καί να τα προσπερνάς όλα χαμογελαστός, μ’ ένα: «- Έλα, μωρέ!»

Λοιπόν, Έλληνα, τώρα το ρητό είναι: «- Ο σώζων εαυτόν, σωθήτω!» Καί το βραβείο, η ίδια η ζωούλα σου!

Το κατάλαβες;

Θές;

Μπορείς;

Θα επιζήσεις.

Αλλοιώς…

Από μένα, πάντως, μην περιμένεις βοήθεια. Ούτε κι από κανέναν άλλον (Ξανφόν Γκιένος, ή δεν ξέρω ποιόν). Μόνος σου ό,τι κάνεις, τώρα πιά – έτσι, όπως τα σκάτωσες.

Αυτά καί ταύτα! Τα είπα, καί ξεθύμανα. Συνεχίζω από αύριο σε κανονικό επίπεδο.

Υγ 1: Μαθαίνω ότι γέρων τις του Αγίου Όρουc συμβουλεύει τη δημιουργία ομάδων! Σωστά, αλλά αυτά τα είπε κι ο υποφαινόμενος μή-Αγιορείτηc …νέων εδώ καί χρόνια! Τί να κάνουμε, όμως; καταλαβαίνω πως τελικά τα πάντα είναι θέμα …συσκευασίας! Lol!!!

Νά, ο άλλος ας πούμε πουλάει κηραλοιφές «ευλογημένες» καί τα κονόμησε… επειδή ακριβώς είναι «ευλογημένες»· αδιάφορο αν πρόκειται γιά συνταγή της γιαγιάς του, ή από Κινέζο βελονιστή.

Λές, όμως;… Προκειμένου να βάλω μυαλό στους νεο-Έλληνες, αρχίζω να το σκέφτομαι να φορέσω ράσο καί ν’ αφήσω γενειάδα (ώστε να εισακούγομαι, έστω καί ως μαϊμού καλόγερος), ο καρα-αμαρτωλός καί πόρνος! Lol!!!

Υγ 2α: Το προσεχές διάστημα, θα σας έχω πολλά αρθράκια – καί σοβαρά. Ιδίως όσα θα (προσπαθήσουν να) μπλοκάρουν τις ψυχολογικές παύλα αποβλακωτικές επιθέσεις των εχθρών μας εναντίον μας.

Νά, ας πούμε… η «προφητεία» ότι εμείς οι Έλληνες, γιά να προκόψουμε, πρέπει να περιμένουμε ν’ …αναστηθεί μιά μούμια, γιά να καθοδηγήσει τη φυλή μας στα υψηλά πεπρωμένα της! (Γιά τον δήθεν Βατάτζη, λέω.) Ρέ ευφάνταστα πρακτόρια, δε γ@μιέστε να συνέλθετε;!

Τώρα, θα μου πείς… λαός, που κατάπιε αμάσητο το ότι κατάγεται από κλωνοποίηση πτωμάτων, που διενήργησε παιδί βιολογικού ρομπότ, που παντρεύτηκε επίσης ρομποτίτσα αδερφοξαδέρφη του, γιατί να μην καταπιεί αμάσητο το ότι θα τον καθοδηγήσει προς το μέλλον του ένα «αναστηθησόμενο» πτώμα; Καί λαός που επίσης πιστεύει ότι καί τον μεν καί τον δέ μύθους δεν τους αγγίζουμε, δεν τους γράφουμε σε κωλόχαρτο γιά να σκουπιστούμε, επειδή έχουν μιά «ιερότητα» (αρχαίοι ημών καί «σεβάσμιοι γέροντες»).

Έ, ‘ντάξ’, δε λέω. Να το καταπιεί καί να πιεί καί σόδα, να χωνέψει – τέτοιος που κατάντησε. Αλλά, βλέπεις, μερικοί έχουμε ανοσία στη βλακεία. Τί να κάνουμε, επομένως; Να βλακέψουμε κι εμείς, γιά να γίνουμε αρεστοί;

Υγ 2β: υστερόγραφο …στο υστερόγραφο: Τώρα που το σκέφτομαι… Ρέ, μπάς κι οι περισσότεροι συμπατριώτες ημών όντως κατάγονται από κλωνοποιημένα πτώματα, γι’ αυτό κι έχουν αυτή τη συμπεριφορά ζόμπυ; Έ; Ρέ, μπας κι είχαν δίκιο οι αρχαίοι ημών περί Δευκαλίωνα καί Πύρρας; Έ; Ρέ, μπας καί το «αναστηθησόμενον» πτώμα είναι όντως ταιριαστός αρχηγός γιά τα ζόμπυ; Έ;

Γιά τους άλλους, στ’ αλήθεια δεν ξέρω· όμως εγώ επιμένω να τσινάω, ότι δεν κατάγομαι από κλωνοποιημένο πτώμα προκατακλυσμιαίου προγόνου, αλλά από το «ολίγον σπέρμα που διεσώθη» στις βουνοκορφές – κατά Πλάτωνα! Κι επιμένω ότι ΔΕΝ αναγνωρίζω γι’ αρχηγό της Ελλάδας «αναστηθησόμενον» πτώμα!

Οι υπόλοιποι, ψαχτήτε.

(Πιστεύω να καταλάβατε ότι οι πέτρες, που πετούσε πίσω του το ζεύγος, ήταν ταφόπλακες. Εξ ού καί η κλωνοποίηση των πτωμάτων -προς κατασκευήν νέων «Ελλήνων»- που βρέθηκαν στους τότε τάφους των ορεινών κοινοτήτων, που δεν τις έπνιξε το νερό.)

Υγ 3: Νούς ορά καί νούς ακούει. Δεν ορούσα μέχρι τώρα, αλλά ήρθε η υπέροχη ημέρα καί είδον. Τα καταβάσια φανερώθηκαν, κι η αντίστροφη μέτρηση μέχρι την πυροδότηση συνεχίζει… καί δεν κάνει «τίκ-τάκ», (ώστε να την πάρει χαμπάρι ο Χολλυγουντιανός ήρωας καί να την εξουδετερώσει), καθ’ ότι αιθερική.

Όταν ευοδωθούν τα όνειρά μου, να ψάξουν πλανήτη να κρυφτούν «αυτοί»!

Υγ 4: Κατά τα φαινόμενα, η αντίστροφη μέτρηση θα μηδενίσει την ίδια ακριβώς μέρα, που θα επιχειρηθεί η «νεκρανάσταση» του «Βατάτζη». Παναπεί, δεν σκοπεύει να μας αφήσει το Μάτριξ στην ησυχία μας, να κάνουμε τα δικά μας. Χτύπημα εμείς; αντιχτύπημα «αυτοί»! Δυστυχώς.

Αλλά θα το σηκώσω το γάντι· πρόκειται γιά μάχη εγωϊσμών καί θελήσεως με έπαθλο την Ελλάδα, καί ΔΕΝ θα κάνω πίσω.

Εσείς, βέβαια, μέχρι τότε, μπήτε στο παιχνίδι καί παίξτε. Δεν έχουμε καιρό ή χώρο γιά απλώς μπανίζοντες «φιλάθλους».

Υγ 5: Γιά δύο πολύ συγκεκριμένα ζευγάρια μάτια: Μονοιάστε! Διότι σας χρειάζεται η Ελλάδα.

Στέλνω το μήνυμα δημοσίως, διότι τώρα δεν έχω άλλον τρόπο.

Υγ 6: Αλήθεια, γιατί τόσες καί τόσες «προφητείες» δεν μιλάνε γιά τη λαθροπλημμύρα; (Εκτός από μία: «- Θα δήτε τακτικό στρατό, θα δήτε καί ρέμπελο.») Μπορείτε να καταλάβετε την αιτία, ή ξεχάσατε το πώς να σκέφτεστε; ?
ergdhmerg