Πως αναγνωρίζουμε τα τσιράκια του Σορος.

Τάδε έφη ο Δ/ντής Γραφείου Τύπου
της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος

(στις παρενθέσεις σχόλια δικά μου)

«Όταν οι καμπάνες σημαίνουν πένθιμα, ο κόσμος πεθαίνει…. Όταν, όμως, δύο διαφορετικά Έθνη γίνουν ένα(!!!!) και οι πολίτες τους καταλάβουν ότι είναι Δημιουργήματα τού ενός Θεού, χωρίς χρώμα και σύνορα(βεεβαια), τότε ο κόσμος δεν πεθαίνει ποτέ…»

Με αφορμή αυτές τις σκέψεις μου αλλά και το ερέθισμα που έλαβα από τον έγκριτο εκκλησιαστικό ιστότοπο «Βήμα Ορθοδοξίας», ο οποίος τις τελευταίες ημέρες ανήρτησε δύο δημοσιεύματα με τίτλο: «Μακεδονία τώρα: πένθιμα χτυπούν οι καμπάνες», το ένα και «ο Μητροπολίτης στις εκδηλώσεις μνήμης τού Ολοκαυτώματος των Ελλήνων Εβραίων», το άλλο, μού γεννήθηκε το υπαρξιακό ερώτημα: «Μπορεί η Εκκλησία να αποτελεί στις ημέρες μας τον μοχλό δύναμης της εργαλοιοποίησης για την δυναμική τής Ιστορίας;»(πάντα αυτό κάνατε για αυτό ο Ελληνισμός “μεγαλούργησε” 1600 χρόνια τώρα)

Η απάντηση την οποίαν έδωσα μετά, από προσωπική βάσανο στην οποίαν υπεβλήθην, ήταν ένα ΟΧΙ και αυτό διότι η Εκκλησία χτυπά πένθιμα τις καμπάνες εκεί όπου κυριαρχεί ο Θάνατος και όχι εκεί όπου επιτυγχάνεται, έστω και μέσω αντιθέσεων, η Ειρήνη.(γιατί είχαμε πόλεμο με κάποιον;)

Πένθιμα χτύπησαν οι καμπάνες όταν το Ελληνικό Έθνος υποδουλώθηκε στους Οθωμανούς και στους Γερμανούς κατακτητές, ενώ χαρμόσυνα χτύπησαν όταν το Έθνος των Ελλήνων ελευθερώθηκε από τους κατακτητές.

Για τον λόγο αυτό, θέλω να πιστεύω πως η Συμφωνία των Πρεσπών, είναι μια νέα υπόθεση για όλους μας.

Όσοι, όμως, εγκλωβιζόμαστε, σήμερα, αβασάνιστα σε έναν αρρωστημένο πατριωτισμό (και βέβαια σας τσούζει ο πατριωτισμός των Ελληνων εσάς τους σιοδιεθνιστουλιδες) δεν κάνουμε τίποτα άλλο παρά να γινόμαστε υμνητές τού πολέμου και της πένθιμης καμπάνας. Δεν αγωνιζόμαστε για την επικράτηση της Ειρήνης παρά μόνο ρίχνουμε νερό στον μύλο τού κάθε νεοεμφανιζόμενου μορφώματος(σαν μορφωμα μεμφεται την χρυση αυγη) που ως σκοπό και στόχο έχει την διάλυση και την αποσύνθεση της κοινωνίας.(ενω τα σιωνιστικα μορφωματα του πασοκ-νδ-συριζα η ελληνικη κοινωνια ανθιζει και αναπτυσσεται ες αει ε;)

«Ο χώρος τής Εκκλησίας είναι ο χώρος όπου το Φως καταργεί το σκοτάδι. Είναι ο χώρος στον οποίον ο ένας ακουμπά πάνω στον άλλον (εννωει τον ισλαμομεταναστη θα γινει κατανοητο ποιο κατω) προσφέροντας την αγάπη… ».

Όλη αυτή η εμμονή στον υπέρμετρα αρρωστημένο πατριωτισμό (και βεβαια σας τσουζει ο πατριωτισμος εσας τους σιοδιεθνιστουλιδες) από τους κάθε λογής πατριδοκάπηλους, δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνον στην επανάληψη λαθών τού παρελθόντος τα οποία οδήγησαν Έθνη ολόκληρα σε Ολοκαυτώματα.(μπεεε χολοκοστ μπεεε)

Προς αποφυγή τέτοιων εγκληματικών ενεργειών, χρέος όλων μας, αυτήν την σκοτεινή ώρα προς την αυγή,(βαυκαλιζεστε με την αυγη του ενος παγκοσμιου κρατους ενος παγκοσμιου ηγετη εκ γενους αβρααμ βεβαιως βεβαιως ε;) θα πρέπει να είναι ο αγώνας μας για την επικράτηση της Ειρήνης (γιατι ειχαμε εμπολεμο με τα σκοπια ρε;) , για την ειρηνική συνύπαρξη με τον «ξένο» (τον λαθροεποικο εννωει) ώστε να μή ζήσει και πάλι ο κόσμος νέα Ολοκαυτώματα (μπεεε χολοκοστ μπεεε) Εθνών.
Χρέος μας είναι να αποβάλλουμε από την ζωή μας τα ιδεολογήματα μίσους των εθνικιστικών διαχωριστικών γραμμών (εχεις καμια σχεση με τα ανοιχτα συνορα του γιωργακη του σορος;) , ότι, δηλαδή, ο «ξένος» είναι η κόλασή μας,(ελα κάτω στο κέντρο της αθηνας που η κατρουλιλα μυρίζει παραδεισενια να σε μακερωσει το πακι για το κινητο σου και να πας φαστ τρακ στην κολαση) αλλά υιοθετώντας το μήνυμα ζωής ότι ο άλλος είναι ο Παράδεισός μας. (παρε στο σπιτι σου 100 ισλαμολαθρο να δουμε ποσο παραδεισενια θα περασεις).

Αυτό, ακριβώς, απεικονίζει ο τίτλος τού δεύτερου διαδικτυακού δημοσιεύματος, με τον Ορθόδοξο Μητροπολίτη να είναι δίπλα στον Ραββίνο(αυτοι μαζι με τον ιμαμη μια εταιρια ειναι) και να καταδικάζουν, από κοινού, τούς υπαίτιους τού Ολοκαυτώματος (μπεεε χολοκοστ μπεεε). Χωρίς ο ένας ή ο άλλος να απεμπολούν τις θρησκευτικές ή ιδεολογικές τους ιδιαιτερότητες, στάθηκαν πλάι, ο ένας στον άλλον, αφορίζοντας τον Θάνατο, καταδικάζοντας το σκοτάδι για να επικρατήσει το (εβραϊκο) Φως και η ειρηνική συνύπαρξη ζωής με όλες της τις προεκτάσεις.(έρχονται πολλές συμφωνίες πρεσπων για την ειρήνη ρε γαμωτο!!)
Αυτό, ακριβώς, δεν είναι ο χώρος τής Εκκλησίας όπου το Φως καταργεί το σκοτάδι; Εκεί δεν είναι ο χώρος στον οποίον ο ένας ακουμπά πάνω στον άλλον(ναι καταλαβαμε τον ξενο τον μεταναστη) προσφέροντας την αγάπη, η οποία ενσαρκώνεται και ολοκληρώνεται στο κοινό Ποτήριο της ζωής;

Γι’ αυτούς τους λόγους, θα πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι ο κόσμος μας θα γίνει καλλίτερος όταν όλοι μαζί αγωνιστούμε και καταφέρουμε να καταργήσουμε το σκοτάδι και να δώσουμε, στον κόσμο, το Φως της ζωής(ενός παγκοσμίου κράτους ενός παγκοσμίου ηγέτη εκ γένους αβρααμ βεβαίως βεβαίως ε;) .

«Ο κόσμος μας έχει ανάγκη από έναν Διογένη που μέσα στο σκότος τού κόσμου θα βρεί τον χαμένο άνθρωπο της Ιστορίας…»(Διογένη εκ γενους ισαακ κομματακι δυσκολο)

Η πραγμάτωση αυτή θα γίνει πράξη όταν όλοι μας μεταμορφώσουμε το «πρέπει» σε «κάνω πράξη» στην ζωή μου την ενσάρκωση του Ειρηνοποιού στα χρόνια της χολέρας των υμνητών τού μίσους και της αμαύρωσης τής Εικόνας τού Θεού, που είναι ο Άνθρωπος (κανε την αρχή πάρε στο σπίτι σου 100 ισλαμολαθρο ντε) .

Υπερβαίνοντας τον πτωτικό άνθρωπο, θα πρέπει να αντισταθούμε σε όλους εκείνους τους νεοδογματισμούς των εμπνευστών που τροφοδοτούν με αρρωστημένα ιδεολογήματα τις πένθιμες καμπάνες, να δώσουμε, ως αντίδοτο, το μήνυμα τής μεταμόρφωσης του κόσμου (ενος παγκοσμίου κράτους ενος παγκοσμίου ηγέτη εκ γένους ιακωβ βεβαίως βεβαίως ε;) .

Θα πρέπει να παιδαγωγήσουμε τον κόσμο, τους Λαούς ώστε να γίνουν οι χαρμόσυνες καμπάνες τής Ειρήνης (100 χρόνια “παιδαγωγείτε” τον κοσμο με τα μμε και την “παιδεία” , δεν πιστεύατε οτι θα ξεσηκωνόμασταν για το ξεπούλημα της ιστορίας μας χάριν της “ειρηνης”).

Να γίνουν εκείνοι οι άνθρωποι οι οποίοι θα μεταμορφώσουν τα νεκροταφεία των αρρωστημένων ιδεολογημάτων (του πατριωτισμου) σε κοιμητήρια Ειρήνης και προοπτικής ειρηνικής και αισχατολογικής Αναστάσεως των νέων γενεών(των γκρι δούλων του καλεργκι ενος παγκοσμίου κράτους ενός παγκοσμίου ηγέτη εκ γένους αβρααμ βεβαίως βεβαίως ε;) .

Αυτό χρειάζεται σήμερα ο κόσμος, αυτό έχει ανάγκη η ανθρωπότητα.

Έχει ανάγκη από έναν Διογένη που μέσα στο σκότος τού κόσμου θα βρεί τον χαμένο άνθρωπο της Ιστορίας ο οποίος θα χτυπήσει την χαρμόσυνη καμπάνα της χαράς, της ευημερίας και της συνύπαρξης των Λαών. (δηλαδή τον αχταρμά του σχεδίου καλεργκι ενός παγκόσμιου κράτους ενός παγκοσμίου ηγέτη εκ γένους αυναν βεβαίως βεβαίως ε;)

Γ. Ι. Βασιλείου

πηγη ποιος αλλος; ο http://www.skai.gr/news/opinions/article/395398/-oi-penthimes-kabanes-tou-thanatou-kai-oi-kabanarides-tis-zois/