Ποίο είναι πιο σημαντικό οι Έλληνες ή η Ελληνική Γλώσσα; Φέρει μέσα της Ηθική η Ελληνική Γλώσσα;…

Ποίο είναι πιο σημαντικό οι Έλληνες ή η Ελληνική Γλώσσα; Φέρει μέσα της Ηθική η Ελληνική Γλώσσα;……………………..

Σημασία έχει τι λέξεις χρησιμοποιείς, με ποία θέματα & πλαίσια καταπειάνεσαι, τι νόημα έχουν οι λέξεις στην κάθε συνομοταξία θεμάτων & τι νόημα αυτομάτως προσδίδεται και συνάμα προσδίδει ο καθένας στην κάθε λέξη στο κάθε θέμα !

Π.χ. η λέξη conference που στα Ελληνικά σημαίνει συνεδρία είναι μία ελληνική σύνθετη λέξη με τη πρόθεση con από τη πρωταρχική λέξη «συν» & feren [φέρεν ή φείρειν ή φέρειν/φέριν/φέρον ή και φόρος & φέρω, όπως φαραώ = φέρω το έως/φως] με κατάληξη ce, ούτως ώστε η λέξη conference κυριολεκτικώς είναι δάνειο, κλοπή, μετάβαση ειλικρινής, της ελληνικής λέξεως «συμφέρον = συν+φέρον» & όταν λέμε conference room κυριολεκτικά με τσαμπουκά σημαίνει συμφέροντος αίθουσα ή και αίθουσα συμφέροντος & όχι το διπλωμματικό, αποσβωλιτικό, παγαπότικο & υποκριτικό ορισμό «αίθουσα συνεδριάσεως»……………………………

Τέτοιος Έλληνας είναι ο υποφαινόμενος, ακολουθεί την Ελληνική Γλώσσα & όχι το αντίστροφο να μετατρέπει, υβριδιοποιεί, καταστρέφει & τυποποιεί ως άψυχη μηχανική τεχνητή νοημοσύνη [ανοημοσύνη] τη Ελληνική Γλώσσα……………………………………

Ο Έλληνας & η Ελληνική Γλώσσα είναι δύο διαφορετικές οντότητες, είτε ο πρώτος θα γίνει ωσάν τα μούτρα της δεύτερης είτε η δεύτερη ωσάν τα μούτρα του πρώτου. Ο Έλληνας οφείλει να γένει Ελληνική Γλώσσα & όχι το αντίστροφο το οποίον στην κυριολεξία είναι αδύνατον, καθότι η Ελληνική Γλώσσα είναι Μέρος Του Άκτιστου Ζώντος Θεού Λόγου !……………..

Κάθ’ Έλληνας ίσως γίνει ό,τιδήποτε & ίσως ξεγίνει ο,τιδήποτε & επαναγίνει ο,τιδήποτε μέχρι το τέλος της ζωής του. Η Ελληνική Γλώσσα, η Γνήσια Έννοια δεν ξεγίνεται, είναι Αναλλοίωτη !………………………………

Ο Έλληνας αποθαίνει , η Ελληνική Γλώσσα Λόγος δεν αποθαίνει έστω & εάν ξεχαστεί από τους Έλληνες ή τους δήθεν Έλληνες ή τους δήθεν μη Έλληνες ! ………………….. Η Ελληνική Γλώσσα είναι Ζωντανή & Αθάνατη, Μαθηματική & Θεία !………………………………………

Δεν μ’ ενδιαφέρει να γίνω ή να παραμείνω Έλληνας Ελληνάκος ήτοι χωμάτινος γονιδιακός ή ο,τιδήποτε άλλον παρόμοιον Έλλην. Με ενδιαφέρει να Μεταλάβω Τον Θείον Λόγον Της Ελληνικής Ουσιαστικής Εννοιολογίας μέσα στην ψυχή μου…………………………………………………..

Οφείλεται να προστατεύσετε το άρθρο αυτό που δικαιύται Έδρα Καθηγητού σε κάθε Πανεπιστήμιο Ελληνικό & μη Ελληνικό ή δήθεν μη Ελληνικό ή δήθεν Ελληνικό……………………………….., εάν είσαστε στο κατ’ ελάχιστον δίκαιοι & Δικαιόφιλοι, καθότι εκείνοι που θέλουν να το καταργήσουν ή να το σφετεριστούν, επειδή θα είναι κλεμμένο & για λόγους άμεσης & έμμεσης χειραγώγησης * νοοοχειραγώγησης θα το χρησιμοποιήσουν εναντίον των ψυχών & ούτως ή άλλως θα φέρει αύρα δηλητηριαστική & κατηραμένη επειδή οι χρήστες εισίν Ανήθικοι Ταξίαρχοι……………………………………………………

Συνεπώς έκτοτε τίθετο το θέμα ΤΙ ΕΛΛΗΝ ΕΙΣΑΙ, εάν δεν τίθετο δεν θα υπήρχαν οι αρχαίοι φιλόσοφοι που ουσιαστικώς τούτο εζητούσαν & μάλιστα πολλοί διαφωνούσαν & κατ’ επέκτασιν τούτο εξυπακούει Ο Θριάμβος Της Ορθόδοξης Χριστιανικής Θρησκείας εις τους Έλληνες, τους συγκεκριμένους της Ελληνικής Γλώσσας αυρισμένους Έλληνες………….. Γράφω λακωνικώς & μη νομίσουν κάποιοι ότι δεν δύναμαι να απαντήσω σε κάθε εξυπνοπονηροβλακές ερώτημα με 3,000 σελίδες τεκμηρίων……………………………………………….

Βεβαίως, οι σοφότεροι, πρέπει να συλλογιστείτε γιατί σας το γράφω τώρα αυτό το άρθρο που πρέπει να περιφυλάξετε πλαστικοποιημένο σε αρκετά αντίγραφα, & να το βαστάξουν μυστικό ψιθυρίζοντας το εις τα ώτα των ομοίων τους Φιληθικών, τα αποτελέσματα θα τα ελλάμψετε μέσα κατόπιν……………………………………………..

Ερευνάτε & μία άλλη Ελληνική Λέξη, τη pregnancy, που πολλοί κυνικοί αμύητοι που έχουν αναγνώσει τινά άρθρα απ’ εμένα ή άλλους γενικολογούν & λένε: «ναι ναι ξέρουμε όλες οι λέξεις είναι Ελληνικές». Μπορείς όμως να τις καθορίσεις ή να τες καλώς ορίσεις με τελετή Ταπεινοφροσύνης αποδοχή εν υποδοχεί;………………………………………

Η λέξη pregnancy εμπεριέχει τη προθέσει pre που από τη ρίζα «προ» που η ίδια είναι η πρόθεση στην λέξη «προ+θεση» & το gnancy. Εάν μεταφέρουμε το e από το pre της pregnancy μετά το g της pregnancy συνάπτεται η αρχική ρίζα της λέξεως ήτοι η pre+genan+ με κατάληξη cy [τυχαία αυτός που το γράφει είναι από τη cy = Cyprus, χαριτολογώντας, χαχαχαχα] ήτοι pregenancy cy που σημαίνει προγεννήση ή και προ γέννησης [προ γεννήσεως], δηλαδή η κατάσταση προ της γεννήσεως καθ’ οδόν προς γέννηση, δηλαδή η εγκυμωνούσα [γυνή ή κατάσταση ή γεγονός κ.α.] η γαστέρα μήτρα ή νυδή ή γάστρα ή γαστρί γυναικός ή και καταστάσεως η οποία θα γεννήσει ως γυνή ήτοι θηλύ !……………………………

Άρα τε, η προγέννησις αποτελεί τη περίοδον εγκυμοσύνης [ή εγκυμωσύνης, γράφεται με αμφότερους τρόπους αναλόγως δεκαετίας] ήτοι εν κύω ή κύων [σκύλλος γιατί; Τροφή για σκέψη! & προς+κυνώ, πάλαι τροφή για σκέψη!] ήτοι εν κυο+φορία = εγκυοφορία…………………………………..

Ήτοι φέρω μέσα μου το όμοιο μου = εγκυοφορία…………………………………………

Και μία λέξη που αγαπούν βεβαίως οι πλείστοι, η λέξη αἰδοῖον τὼ αἰδοίω, τοῖν αἰδοίοιν [νομίζεις ότι είσαι ο ίδιος Έλλην που γνώριζε & εκτιμούσε τούτες τες λέξεις & χρησιμοποιούσες ενώ εσύ απαξιώνεις; Όχι δεν είσαι!]……………..

Το αἰδοῖον ήτοι τα γεννητικά όργανα [όχι ηδονικά και δη κατ’ εξοχήν, όπως καλούνται, τροφή διά σκέψη Ηθικής από τη Ελληνική Γλώττα] καλούνται & απόκρυφα, ήτοι εκείνα που πρέπει να έχουμεν κρυφά & όχι σε κοινή θέα !

Οι «εξυπνάκηδες» θα ειπούν τούτα εισίν προκαταλήψεις του Χριστιανισμού & απαντώ & βεβαίως είναι, διότι εάν μία Θρησκεία δεν είναι Ηθική καλύτερα διά τη ψυχή και το σώμα να μην είναι Θρησκεία & συνάμα να είναι απαγορευμένη με ποινική Νομοθεσία όπως ευαρμόζει Ηθικώς ήτοι βάσει Του Άχραντου Άκτιστου Νόμου Του Τριαδικού Θεού [που για τους άπιστους, είπα πολλάκις με Μαθηματικές Εξισώσεις αποδεικνύεται ότι είναι Τριαδικός, όλα αυτά προσεχώς σε βιβλίο, αν και παρουσίασα κάποιες νύξεις σε άρθρα και σχόλια από πολλών δεκαετιών]……………

Τούδε , θα ιδούμεν τι Λέγει Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ & όχι κάθε τυχάρπαστος Έλλην, με τις προκαταλήψεις του εναντίον της Ηθικής, του Χριστιανισμού & τις εκλελυμένες αντιλήψεις & πρακτικές του, όπως & άνθρωποι άλλων λαών & εθνικοτήτων [άραγε γιατί & όχι για τους εξωγήινους που λένε ότι υπάρχουν & δεν εισίν δαίμονες, τροφή για τεράστια Προευφυΐα!!!!!!!! Πρώτη φορά χρησιμοποιείται τέτοια Έννοια, Προευφυΐα & δεν είναι κανενός Έλληνα αλλά ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΤΤΗΣ ΑΧΡΑΝΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, που δεν ανήκει στους Έλληνες αλλά οι Έλληνες εάν θέλουν μπορούν να της Ανήκουν και για γίνει τούτο πρέπει να Ευ+Θειο+Γραμμισθούν ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΑΚΤΙΣΤΗ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ ΤΗΣ………………………………..

ΛΟΙΠΟΝ, ποία είναι η ρίζα της λέξεως αἰδοῖον ή με ποίες άλλες λέξεις συνριζεύει ή και ΣΥΝΚΛΩΝΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΩΣ ΟΜΟΙΟΝ ΔΕΝΔΡΟΝ [ΔΕΝ ΔΡΩ στην περίπτωση τούτη δεν δρω εναντίον του Νόμου τούτου αλλά πειθαρχώ & υπακούω εν λόγω & πράξη];………………………………………….

ΑΣΦΑΛΩΣ [που κατ’ ακρίβειαν είναι η λέξη/Ελ+έξη, ασφαλλώς ήτοι το ρήμα σφάλλω με το άλφα στερητικό κολλημένο ως πρώτο γράμμα & έννοια ήτοι α+σφάλλω = ασφάλλω = ασφάλλεια !] , δηλαδή Ασφαλλώς οπωσδήποτε με τη λέξη αἰδώς ή αἰδώ εξού & λέμε περί της δημόσιας αἰδώς…………………………………………………..

Κοιττάξετε τες καλά όσοι έχετε στραβομάρα ή «στραβομάρα»:

αἰδώς =  αἰδ+ως = αἰδ+ἕως [αἰδ φως & αἰδ φωτός εξού & αἰδεσιμότατος ή αἰδεσιμοτάτη]

Η Ελληνική Γλώττα & όχι ο κάθ’ τυχάρπαστος με τις προσωπικές πεποιθήσεις, καύλες, συμφέροντα, πονηριές, αντιχριστιανισμούς, ή ενσφαλμένος, καθορίζει τη σχέση:

αἰδώς = αἰδ+ως = αἰδ+ἕως & αἰδοῖου = αἰδ+οῖου, πρώτο κοινό συνθετικό αποτελεί το αἰδοῖον, και στη μεν πρώτη αναφέρεται στο γενικό φως & στη δεύτερη του οῖου = του καθενός, & αφού αἰδώ ή δημοσία/δημόσια αἰδώ σημαίνει τη γενική και εν δήμω εντροπή [αξιοπρέπεια, ακαταισχυσία, ἀόνειδος] ταυτοποιείται & συνταυτοποιείται & συνωνυμοποιείται η ταυτόσημη Έννοια ΑΙΔ…………………………………..

Και όπως ανακάλυψα στη λέξη εβδομάς τη κρυμμένη Ελληνική Έννοια Ευδομάς = ευ+δομή που από τη Γένεση [Ποίηση] Ομολογείται ότι είναι η Ημέρα της Αγαθής & Τέλειας Συμπληρωμένης Δομής & η ίδια η έννοια τούτη μόνον στα Ελληνικά & συγκεκριμένως στη λέξη Ευδομάς ευρίσκει ανταπόκριση, ομοίως εάν γράψουμε τη λέξη Εδέμ ως Αιδέμ έρχονται τα πάνω κάτω σε Αποκάλυψη μυστικών Νόμων, Συμβάντων & Γεγονότων………………………………………….

Αλλά πριν προχωρήσουμε, να μη το αφήσουμε, η αιδώ και το αιδοίον Συνομολογούν ως Μέρος της Ελληνικής Γλώσσας [και όχι της προσωπικής πεποίθησης, καύλας, φαντασίας, σκοπιμότητας, θρησκείας και πονηριάς του καθ’ Έλληνα ή κάθε ανθρώπου ή κάθε κτιστού θνητού με χώμα πλάσματος εκ Τριαδικού Θεού άμεσα ή έμμεσα] ότι το να δείχνουμε τα γεννητικά όργανα ή απόκρυφα ή αίδοια χωρίς ανάγκη ιατρικής ή στις προσωπικές των ζεύγων συνουσίες, είναι ντροπή [εν τροπή = εν τροποποίηση = εκλελυσμός = ανωμαλία & διαστροφή έως και δαιμονισμός, άρα η Ελληνική Γλώττα διαφωνεί ΚΑΘΕΤΑ & ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ με τον Διονυσιασμόν & δεν το περιέχει ως Ελληνισμό του Ελληνισμού της!!!!! Τροφή Υπερπροϋπερευφυΐας !!!!!!] ……………………………………………………..

Αιδέμ, τι να σημαίνει;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Γνωρίζουμε ότι το «εμ» σημαίνει εμένα = εμ+έναν……………………………….

Ο Θεός γράφει η Παλαιά Διαθήκη είπε στον Αβράμ από τούδε & στο εξής θα καλείσαι Αβραάμ που σημαίνει «εμού» & το έχω ερμηνεύσει έκτοτε & σας το παρουσίασα, ότι όπως το Εβδομάς είναι Ευδομάς εξού και σε όλες τις θρησκείες ο αριθμός 7 είναι καθοριστικός της σταθερότητος, το όνομα Αβράμ είναι το όνομα Αυράμ ήτοι η αύρα μου = αύρα εμού = αύρα+εμ/αμ…………………………………..

Ο Θεός είπε στον Αυράμ ότι άμα λέγεται Αυραάμ καθορίζεται συγκεκριμενοποιητικώς ότι είναι αύρα Θεού ήτοι Αύρα Αμού………… όπως λέμε και Αμήν………………………………………… που ταυτόχρονα σημαίνει άλφα στερητικό + μη, όπως το αλληλούια είναι το αλληλουχία……………………………

Ο Αυραάμ καλείται από πανάρχαια έτη & Αύραμος ή Αυρααμός όπως λέμε και Άμως Ελληνιστί………………………………….

Όσοι έχουν κομπλεξ = con plex = συν πλεξ [πλέξη, πλεκτόν & πλέω όπως κολυμπάω & κλυδονίζομαι εις τα κύματα, πρόσεξε ίδια ρίζα το κυ με το κύ+ον που λεγαμε για κυοφορία, τροφή για…………………. Σκεψ+ούλα!] δεν μπορούν να εμβαθύνουν & βεβαίως τούτα ισχύουν όχι μόνον μεταξύ Ελληνικής & «ιουδαϊκής Γλώσσας αλλά & με κάθε άλλη Γλώσσα, αλλά το θέμα τώρα είναι τούτο, εάν εντρυφήσουμε σε άλλη αρχαία ή σύγχρονη Γλώσσα τες ίδιες Συντεταγμένες θα εύρουμε……………………………..

Τι σημαίνει Αιδέμ & Κήπος της Αιδέμ [και όχι παραφθαρμένο Εδέμ] ;

Ο Κήπος της Αιδούς & της Αιδούς των Αιδοίων, και τι έκαναν ο Αδάμ+αντός & η Εύα [ελληνικότατα άλλωστε ονόματα όπως και η λέξη Γένεσις] όταν αμάρτησαν εντός του Ιερού Κήπου της Αιδέμ;………………….

Έκρυψαν τα σύκα [έτσι καλούν τα αίδοια με άλλη λέξη οι Έλληνες, τυχαίο, πολύ μεταγενέστερα, ασπούμε το 500 π.Χ., ενώ η Αιδέμ αναφέρεται τουλάχιστον για το 6,000 π.Χ.] τους με φύλλα συκής [συκιάς] & πως λέμε τους οπισωγλέντηδες εκτός των άλλων ονομάτων; Συκιές !

Ο Παράδεισος εντός του Κήπου της Αιδέμ [& δεύτερη σκέψη, γιατί αφού ο Παράδεισος είναι Ελληνική Λέξη η Αιδέμ να μην είναι Ελληνική Σκέψη; Τώρα ίσως κατανοήσεις γιατί το Αιμιλιανός & Αίμιλη θέλουν να το λέγεις Εμιλιανός & Έμιλυ λατινιστί, ενώ αρχαία είναι Αιμυλία, Αιμυλιανός, Αίμυλη!!!!!!]…………….

Αἰδέμ ή Αἰδέμ+ΕΝΑ [ΕΝΑΝ αναγραμματιστί ΝΑΕΝ] σημαίνει η αιδώ εμού, μου, εμένα………………. Η ΑξΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΟΥ ΩΣ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΑΝΘΡΩΠΟΣ Ή ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΫΛΕΝ ΟΝ………………………. & συνάμα η Αιδώ έναντι Τριαδικού Θεού………………………………….

Αφού μέθυσαν, μαστούρωσαν, αλαζόνευσαν, απ’ ελευθερώθηκαν από τους Νόμους Του Άχραντου Λόγου, Αδάμαντος & Εύα, προχώρησαν εις απρέπειες με τα αίδ+οια των & όταν ήρθε Ο Θεός & ερώτησε τι συνέβη ενώ γνώριζε, αντί να Εξομολογηθούν με Μετάνοια έριψαν με τη σειρά ο καθένας το πταίξιμο στον άλλο [όπως στο βασικά καλησπέρα σας στη δισκοθήκη ο καθένας λέγει στον πορτάρη θα πληρώσει ο πίσω με τελευταίο τον Στάθη Ψάλτη…………], ο Αδάμαντος είπε πταίει η Εύα άρα τε δεν πταίει ο ίδιος, η Εύα είπε πταίει ο όφις άρα τε δεν πταίει η ίδια, ο όφις είπε πταίει ο σατανάς άρα τε δεν πταίει ο ίδιος και ο σατανάς δεν είπε ότι πταίει, ούτε ότι δεν πταίνε οι άλλοι, αφού ήταν που ήταν κηρυγμένος εν πράξει έκπτωτος άγγελος………………….. Και τότε έπεσαν όλοι, και εξήλθαν από τον Κήπον της Αιδέμ ή Αιδεμότητος ή Αιδεσιμότητος & τη αυτή ημέρα Κυριακή της Καθαρής = Καθ’ άρσης, πήραν τα άρση τους και έφυγαν διωγμένοι από το Κήπο της Αιδέμ & έκτοτε η παράδοση του σατανά Βαάλ εορτάζει με διάφορους τύπους & ονόματα Καρνα Βαάλ+ια……………………………………………………………..

Παρατηρούμε λοιπόν, ότι η αιδώ με το αίδοιον είναι αλληλένδετα & αυτά με τον Κήπο της Αιδέμ που είναι τόπος Ιερός ήτοι Ναός Άγιος……. Όταν Η Παναγία μας ήταν 12 έτη εντός του Ιερού ουσιαστικά ήταν στον Κήπο της Αιδέμ αυρικώς………………………………………………………..

Προηγουμένως αναφέρθηκα στην λέξη conference η οποία είναι της ίδιας σύνθεσης με τη λέξη confes ήτοι ομολογώ & εξομολογούμαι, confession ήτοι ομολογία & εξομολόγηση. Όντως η Εξομολόγηση σε ιερέα αποτελεί συνεδρία ομολογία ή και εξομολόγησης, όπως η λέξη conference & conference room. Βλέπουμε ότι καταλήγουν στα ίδια νοήματα με διαφορετικά σήματα και εμβάρη τονισμού & αντίληψης……………… Και αφού αυτή η ρίζα σημαίνει συμφέρον, τότε η Εξομολόγηση είναι προς συμφέρον ψυχής & το συμφέρον επιχειρήσεων ή μαφίας ή εγκλήματος, προς συμφέρον ιδιοτελές χωμάτινης ωφέλειας, όπως και διάφορες μορφές σωματικής χαλάρωσης, έμπνευσης με ονόματα διαλογισμών……………. Το θέμα είναι τι θεωρείς ως υπέρτατον συμφέρον & τι κάνεις. Εάν τα κάνεις αμφότερα, πρόσεχε να μην περιπαίζεις τον έναν από τους δύο αφέντες, όπως προειδοποιεί Ο Ιησούς Χριστός………………….

Ποίον είναι το conference σου; Με ποίον συνεδριάζεις με τον σατανά ή Τον Θεόν;…………………………………….

Είσαι Έλλην της Ελληνικής Γλώττης Λόγου που εκδηλώνει από μόνη της την Ηθική όπως είδαμε με το αιδοίον & τη Αιδώ [Αιδέμ] & αναμέτρητες άλλες αποδείξεις, π.χ. η λέξη Ήθος στα αρχαία είναι η κατοικία Του Θεού……………………………………..

Η Ελληνική Γλώσσα είναι Μία & Μαθηματική όπως Ο Ένας Άυλα Τρισδιάστατος Τριαδικός Άγιος Άκτιστος Θεός…………… και απαιτεί Καθ’ άρση από αιρέσεις και βλασφημίες εντός Του Λόγου Του σε κάθε πλόκαμο που ένας από αυτούς είναι η Ελληνική Γλώττα…………………………………..

Έλληνας δεν σημαίνει Ελληνική Γλώσσα, Ελληνική Γλώσσα δεν σημαίνει Έλληνας. Ελληνικό δεν σημαίνει Έλληνας αλλά Γνήσια μη παραφθαρμένη και δη τυποποιημένη τεχνητή ανοημοσύνη Ελληνική Γλώσσα……………………

Ο Λόγος Ελληνική Γλώσσα υπήρχε και ζούσε πριν από κάθε Έλληνα, άνθρωπο & Σύμπαν……………………………………………

Πιο Έλληνας & Γνήσιος Έλληνας αυτός που είναι Ελληνική Γλώσσα απ’ εκείνο που είναι όσα ξέρει, όσα είδε και όσα νομίζει ! Και όσα & εάν ξέρει εάν δεν ξέρει ότι η Ελληνική Γλώσσα είναι η Αθάνατη Ελλάδα μάταια και ελλειπή έως και μώρα τα όσα ξέρει, μώρος ρήτωρ & τεχνολόγος κατά τους Χαιρετισμούς στα Κοντάκια Άγιου Βίου Της Παναγίας……………………

Ώστε Έλληνας δεν είναι ο μετέχοντας σε οποιαδήποτε από τις αναμέτρητες διαφωνούντες ελληνικές παιδείες των Ελλήνων βουλών, αλλά ο μετέχων εις την Ηθική Μαθηματική Νοημοσύνη Της Ελληνικής Γλώσσας………………………….

Έλληνες οι μετέχοντες εις τα Μυστήρια της Ελληνικής Γλώσσας………….

Όχι τα μυστήρια επειδή έτσι τα λένε κάποιοι, αλλά στα Γλωσσολογικά Μυστήρια, που αναβιβάζουν εις Τον Θεόν, καθότι δεν εμβάζονται ανθρώπινες πεποιθήσεις εντός…………………………………………

Πας μη Έλλην βάρβαρος; Τότε γιατί διαφωνούν οι Έλληνες, διαχωρίζονται σε ιδεολογίες που συμφωνούν με ιδεολογίες βαρβάρουν ή και που συμφωνούν οι βάρβαροι; Για να μην είναι κάθε Έλλην βάρβαρος πρέπει πρώτον να συμφωνούν εις το ίδιον δόγμα & μετά να ερευνηθεί εάν το δόγμα δεν είναι βάρβαρο……………………………………………………

Πας μη ευλογημένος από τα άχραντα Άγια Ιερά Μυστήρια Του Έλλην Λόγου [ναι] βάρβαρος…………………………………………..

Ιδού τι σημαίνει σύκον το άρθρο:

Τα «μαλλιαρά» ήταν ένδειξη δουλοπρέπειας, μας πληροφορεί εξαντλημένη μελέτη από το 1963 του δόκτορος Βαλέριου Ι. Μαρσέλλου με τίτλο: Η σεξουαλική ζωή των αρχαίων λαών (εκδ. Μαρή). Η αρχαία ονομασία της πρακτικής; «Παρατιλμός αιδοίου»…

Εκείνο που άρεσε στους αρχαίους Ελληνες, ήταν να βλέπουν και ν’ απολαμβάνουν τα ξυρισμένα ή μαδημένα αιδοία των γυναικών, καθαρά και λάμποντα, όπως το συνηθίζουν οι σύγχρονες ανατολίτισσες και μερικές της Αφρικής, γιατί οι Ελληνες θεωρούσαν πως ήταν δουλόπρεπο να έχουν οι γυναίκες τον χ ο ί ρ ο ν (το αιδοίον) σαν μαλλιαρό πρόβατο, όπως το είχαν υποχρεωτικά οι δούλες, το συμπεραίνομε δε αυτό από τους ακόλουθους στίχους του αθάνατου Αριστοφάνη που αναφέρει στους «Βατράχους», ότι οι ορχηστρίδες παρουσιάζοντο άμα χόρευαν «ηβυλλιώσαι γ’ άρτι παρατετιλμέναι».

«Στο άνθος της ηλικίας των και με φρεσκομαδημένο το αιδοίον των», όπως λέει η Θεράπαινα. Επίσης στις «Εκκλησιάζουσες» η Πραξαγόρα λέει:

«Και τας γε δούλας ουχί δει κοσμουμένας

την των ελευθέρων υφαρπάζειν Κύπριν,

αλλά παρά τοις δούλοισι κοιμάσθαι μόνον,

κατωνάκην τον χοίρον αποτετιλμένας».

Δηλ. «κι οι δούλες πάλι δεν πάει να φοράν στολίδια

κι από τις ελεύθερες εμάς να κλέβουν τις ηδονές,

μα θα κοιμώνται μόνον με τους δούλους

μαδώντας το γουρουνάκι τους για μια παλιοπροβιά».

(Αριστοφάνους, Εκκλησιάζουσαι, στ. 721)

Το ίδιο στην «Ειρήνη» στ. 1351 λέει:

«Του μεν μέγα και παχύ, της δ’ ηδύ το σύκον».

(αυτουνού είναι μεγάλο και χοντρό (το πέος) κεινής δε γλυκό το σύκο (αιδοίο).

Και στους «Αχαρνής», στ. 781:

Μ. «αύτα εστί χοίρος;»

Δ. «νυν γε χοίρος φαίνεται• ατάρ εκτραφείς γε κύσθος έσται».

( Μ. «αυτά είναι χοίρος;»

Δ. «τώρα τουλάχιστον χοίρος (μικρό αιδοίο) φαίνεται•

όμως όταν μεγαλώσει θα γίνει αιδοίον κανονικό).

Και στο στίχο 791:

«Αίκα δε παχυνθή καναχνοασθή τριχί,

κάλλιστος έσται χοίρος Αφροδίτη θύειν»

(εάν όμως παχύνει και γεμίσει τρίχες

θαυμάσιο αιδοίο θα γίνει για να θυσιάζει στην Αφροδίτη).

Γεμάτους χάρη κι εξυπνάδα βρίσκομε στη Λυσιστράτη και πάλιν του Αριστοφάνη τους παρακάτω στίχους, στους οποίους χρησιμοποιεί τη λέξη υν αντί γουρούνι – χοίρος, όταν μαλώνουν οι άντρες με τις γυναίκες λέγοντας:

«Ει νη τω θεώ με ζωπυρήσεις

Λύσω την εμαυτής υν εγώ δη και ποιήσω

Τήμερον τους δημότας βωστρείν σ’ εγώ πεκτούμενον».

Εάν μα τη θεά μ’ εξερεθίσεις

θα λύσω τον χοίρο μου (θα βγάλω έξω το αιδοίον μου

και κυνηγώντας σε θα σε κάνω να φωνάζεις στους δημότες βοήθεια).

(Αριστοφάνους, Λυσιστράτη, στ. 682)

Ο Φερεκράτης πάλι χρησιμοποίησε αντί αιδοίον τη λέξη ρ ό δ ο ν:

«Κόραι αρτίως ηβυλλιώσαι και τα ρόδα κεκαρμέναι».

(Κόρες μόλις στο άνθος της ηλικίας τους που είχαν κουρεμένα τα αιδοία τους).

Ο αθάνατος πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης μεταχειρίσθηκε την λέξη φ ύ σ ι ν που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα:

«Ων αι μήτραι προΐωσιν εξωτέρω της φύσιος».

(Αν η μήτρα προπέσει και βγει έξω από το αιδοίον)

(Ιπποκράτους, Αφορισμοί § 27, σελ. 643)

Ο Λουκιανός περιγράφοντας πώς πιάστηκε επ’ αυτοφώρω ένας μοιχός λέει:

«Και μοιχός εάλω ποτέ, ως ο Άξων φησίν, άρθρα εν άρθροις έχων».

(Κάποτε πιάστηκε ένας μοιχός, που είχε τα αιδοία του μέσα στα αιδοία της γυναίκας).

Ο Αθήναιος χρησιμοποίησε τη λέξη κ ο ί λ ο ν Ά ρ γ ο ς αντί αιδοίον:

«Η δ’ είπε• μήτερ, πώς, έφη, μέλλω φιλείν τον μηδέν ωφέλημα, τον υπό τας στέγας το κοίλον Άργος θέλοντ’ έχειν;»

(Η κόρη είπε, πώς καλέ μητέρα θ’ αγαπήσω αυτόν, από τον οποίον δεν έχω καμμιά ωφέλεια, που κάτω από τη στέγη μας θέλει να’ χει δωρεάν το αιδοίο μου;)

(Αθήναιος, Βιβλ. ΙΓ΄, 582 α)

Μεταγενέστερα στους Μαγικούς Παπύρους αναφέρεται:

«Ορκίζω σε, νεκύδαιμον, – ίνα μοι άξης την δείνα και κεφαλήν κεφαλή κολλήση και χείλεα χείλεσι συνάψη και γαστέρα γαστρί κολλήση και μηρόν μηρώ πελάση και το μ έ λ α ν τω μ έ λ α ν ι (το μαυρότριχον αιδοίον συναρμόσει με το μαυρότριχο ανδρικό) και τα αφροδισιακά εαυτής εκτελέση μετ’ εμού».

Ο της Κωνσταντινουπόλεως Πατριάρχης Φώτιος, σε διάφορα μέρη του Λεξικού του, πριν την άλωση, αναφέροντας για τα γεννητικά όργανα, λέει:

«Σ ά ρ α β ο ν• το γυναικείο οι κωμικοί το ονομάζουν και σ ά κ α ν και σ ά β υ τ τ ο ν και σ έ λ ι ν ο και τ α ύ ρ ο και έτερα πολλά».

(Ευίου Ληναίου, Απόρρητα, Θεσσαλονίκη, 1935)

Αλλά και ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ευστάθιος, σε μερικά μέρη των «Εις Όμηρον Παρεκβολών», γράφει τα ακόλουθα:

«Ότι δε πολυώνυμον (ον) το γυναικείον αιδοίον, ά μ β ω ν τε γαρ λέγεται και

χ ο ί ρ ο ς και ε σ χ ά ρ α και δ έ λ τ α, το αυτό και κ έ λ η ς κλπ.»

Χοιρόπανο στα αρχαία είναι η μότα ή πανί έμμηνους ρήσεως…………. Χοίρος, αιδώ, αίδοια, σύκα, συκιές, φύλλα συκής Αδάμαντου & Εύας, καταραμένη συκέα που της έστειλε σήμα Ο Ιησούς [λέτε να είναι η ίδια που πήραν φύλλα η Εύα & ο Αδάμαντος; Η συκέα ξεραίνεται και συνάμα βγάζει παραπούλια, η ίδια ρίζα μπορεί να ζη χιλιετηρίδες, τροφή για σκέψη] να κάνει σύκα και αρνήθηκε……………… αναλογιστείτε τι είπαμε πριν……………….

Απαγορεύονται χοίροι & χοιρόπανα στα Ιερά εξ’ Αποστόλου Παύλου η Εντολή…………………………………………

Το Ιερόν εντούτοις ανήκει σε Γυναίκα, τη Παναγία η οποία παρέμεινε 12 έτη & ουδέποτε είχε έμμηνον ρήση……………………………… Θεοτόκος……………………….

Μυστήρια Θεού για όσους τα κατανοούν………………………………………………… Βλέπετε τις ταυτόσημες απόψεις Αρχαίων Ελλήνων και δη της Ελληνικής Γλώσσας με Χριστιανισμό…………………………………………………….

Παναγιώτης Δίας