Ποίες συχνότητες και ποία χρώματα κυκλοφορούν στο κενόν;

Ποία τρία χρώματα ανά δύο σχηματίζουν το έτερον;…. [Α+γία Προσυνέπεια Αλληλοεπαλήθευσης Μαθηματικών σε αριθμούς, πράξεις, σχήματα, μοίρες, αριθμολογία, κύβος, σφαίρα και τα επακόλουθα Φωτοδεσμομηχανικής, Αλγόριθμων κ.α.]….

Ποίες συχνότητες και ποία χρώματα κυκλοφορούν στο κενόν; Ποία τρία χρώματα ανά δύο σχηματίζουν το έτερον;…. [Α+γία Προσυνέπεια Αλληλοεπαλήθευσης Μαθηματικών σε αριθμούς, πράξεις, σχήματα, μοίρες, αριθμολογία, κύβος, σφαίρα και τα επακόλουθα Φωτοδεσμομηχανικής, Αλγόριθμων κ.α.]…. 

Έχουμε μία έννοια-λέξη από τα αρχαία μας έτη, από τα χρώματα του παρελθόντος και οφείλουμε να αναλύσουμε και ερευνήσουμε, το κενόν.

Υπάρχει το ψευδοκενόν και το υποθετικόν κενόν που στις πλείστες των περιστάσεων είναι το ίδιον και το αυτόν. Κλασσικόν παράδειγμαν, έναν ποτήρι είναι άδειον αλλά είναι υποθετικά και χρηστικά πρακτικά άδειον, κυριολεκτικώς όμως, είναι γεμάτον με αέραν…  Συνάμα έναν ποτήρι αφής στιγμής έχει σχήμα και μάζα, εκπέμπει ενέργεια-συχνότητες, άρα δεν είναι άδειον και συνάμα δεν είναι μόνον γεμάτον από αέρα αλλά και από συχνότητες εκ ποτηρίου και αλλαχού και από άλλα ενδεχομένως σωματίδια, σύν τα υποσωματίδια/υποκυματίδια της ύλης ήτοι τα μικρότερα από σωματίδια/κυματίδια με το όνομα άτομον ή «α+τομον»…. Έναν από τα μυστικά της ανέρευσης είναι η σχολαστική ανάλυση και έρευνα σε πράγματα, θέματα και πνευματικές αναρτήσεις όπου υποτίθεται ότι γνωρίζουμε επακριβώς από πριν ή και από τα παιδικά μας έτη… Αυτόν μας εξεγελάει να προσπερνάμε τις λεπτομέρειες, είναι με τον ίδιον τρόπον όπου προσπερνάμε τις αμαρτίες και τα σφάλματα μας, ψυχικά, σωματικά, πρακτικά, αντικειμενικά και καθημερινά, δίχως ευπαρατήρηση !

Εάν δεν υφίσταται αληθινόν ή πραγματικόν κενόν, τότε το κενόν είναι πάντοτε ψευδοκενόν και αυταπάτη ή μία μυθοπλασία και φαντασία μας, έξω από κάθε έννοια ύπαρξης και αλήθειας…. Σε αυτήν την περίπτωση δεν υφίσταται το άδειον και το εύκαιρον-ώφκερον, αλλά πάντοτε αντικαθιστάται, με την ίδια διαντίληψη ότι η ενέργεια δεν εξαφανίζεται, δεν γενοκτονείται, δεν λείπτει, δεν εκκενώνεται, αλλά πάντοτε μεταμορφώνεται. Η μεταμόρφωση είναι η ολική ή μερική εξαφάνιση της προηγούμενης μόρφωσης. Εξαφανίζεται το ίδιον πρόσωπον-πράγμα-μορφή και μεταεπανεμφανίζεται με καινούργια μορφή, την μεταμόρφωση. Αυτόν συμβαίνει συνταυτοχρόνως, χωρίς διάστημα κενού, εάν υπάρχει διάστημα κενού, τότε η μεταμόρφωση της ενέργειας είναι ασύλληπτα περισσότερον μυστήρια ως ενέργεια εξ’ όσου είμαστε ικανοί έστω οι πλείστοι να διανοηθούμε και όσοι διανοηθούμε, η διανόηση αυτή είναι ωχρή, πενιχρή, χλωμή ! Εάν υφίσταται το κενόν αυτόν της μεταμόρφωσης της ενέργειας σε άλλη μόρφωση-φορεσιά ενέργειας, τότε το κενόν αυτόν είναι είτε μία ζύμη και ζύμωση, είτε έναν Θαύμαν, είτε αμφότερα, είτε το ίδιον και το αυτόν με διαφορετικές αντιλήψεις και ορολογίες προσδιορισμού, σε διαφορετικά επίπεδα σύλληψις νού !….

Άς υποθέσουμε ότι υπάρχει το κενόν ! Και διατί να μην το υποθέσουμε, αφής στιγμής είναι ολοφάνερον το Άπειρον ! Το ολοφάνερον άπειρον εγγυάται την ύπαρξη ή ζωή όλων των πιθανών πιθανοτήτων και σοβαρότερον όλων ύπαρξη και ζωή όλων των άπειρων Δυνατοτήτων ! Άρα τε, το κενόν υπάρχει και ζή, ό,τι και εάν είναι αυτόν κυριολεκτικώς και όσον ή και με οιονδήποτε τρόπον δυνατότητας προσέγγισης και βαθμού ή τρόπου ή περιγραφής από το ανθρώπινον μυαλόν, πνεύμα και καρδία !

Άς υποθέσουμε ότι υπάρχει και ζη το κενόν. Ποίες συχνότητες μπορούν να διαπεράσουν, φωλειάσουν, ζήσουν, υπάρξουν, μέσα σε αυτόν το κενόν χωρίς να είναι κενόν, ή να υπάρχουν και να ζουν;

Προφανώς: α) καμμία β) αυτές όπου το υπερνικούν γ) αυτές που το κενόν επιτρέπει και δ) ο υπεροξύς όρος προσδιορισμού και διαντίληψης: οι κενές συχνότητες ! Μία Τετραπιθανότητα…. Οι ουδέτερες και ανάμεικτες συχνότητες όπως και εάν προσδιοριστούν εκτός του κενού και εντός κενού, είτε είναι όμοιες εκτός και εντός κενού, είτε όχι με οποιαδήποτε έννοια, εντάσσονται σε μία από αυτές τις 4 περιπτώσεις !….

Προφανέστατα, έναν αδιαπέραστον κενόν είναι ισχυρότερον ή και ίσης ισχύος από το πλέον αδιαπέραστον ακενόν ! Ασπούμε μία Μαύρη Τρύπα ή και κάτι ισχυρότερον γνωστόν ή άγνωστον ακενόν, υποθετικά τουλάχιστον δύναται να διαπεραστεί υπό των κατάλληλων περιστάσεων, από είδος, το οποίον έχει την δυνατότητα να διαπεράσει, διότι ό,τι υπάρχει μπορεί να διαπεραστεί, εκτός από Την Άκτιστη Ανωτέρα Δύναμη ή Θεόν, Αγγέλων, Αγίων και Δυνάμεων Του !….

Έναν κενόν μπορεί να θεωρηθεί το ανύπαρκτον. Όμως εις την περίπτωση όπου είναι υπαρκτόν, δύναται να έχει μάζα αλλά όχι όγκον και βάρος, ή βάρος και όχι όγκον και μάζα, ή μάζα και όχι βάρος και όγκον, ή να έχει χώρον αλλά όχι έναν ή περισσότερα από αυτά, μία Τετραπιθανότητα προς επέκτασιν εάν το αναλύσουμε περαιτέρω !

Πώς δύναται να διαπεραστεί κάτι τις του οποίου δεν υφίσταται ο χώρος του, η μάζα του, το βάρος του, ο όγκος του; Ή όταν δεν υφίσταται κανέναν από αυτά; Τότε προβάλλεται η έννοια της αϋλίας, πολύ σωστά, αλλά δεν μπορούμε με βεβαιότητα να αποκλείσουμε τον προσδιορισμόν ύπαρξης υλικού κενού ή κενού ύλης με ύλη, συνάμα, εδώ προσδιορίζεται και η ζωή ή ύπαρξη κενού ύλης αλλά ακενού αϋλίας !

Αυτά είναι τα Φιλοσοφικά, εις τα επιστημονικά με την στενή ή ευρεία έννοια, μία συχνότητα και έναν χρώμα ή κάτι τις άλλον, παύουν να ισχύουν, δηλαδή εξαφανίζονται μέσα εις το κενόν ή και κατά την διάρκεια του κενού, χωρίς με βεβαιότητα να αποκλείσουμε ότι όλα τα είδη και σε όλες τις περιτώσεις Μαθηματικής Συνάρτησης-Κοινάρτησης, επανέρχονται από την εξαφάνιση ή δεν επανέρχονται από την εξαφάνιση οι συχνότητες, χρώματα και άλλα είδη, όταν επανέλθει το ακενόν μετά από το κενόν ! Εδώ προβάλλει η ιδέα, η υποψία και η έλλογη υπόθεση, ότι το κενόν και το ακενόν είναι μεταμορφώσεις της ίδιας «ενέργειας» ή ενέργειας-ενεργοποίησης ! Και ότι εις την προέκταση υπάρχουν ή ζουν ακόμη δύο τουλάχιστον, το ουδέτερον ή μέσον ή μεσοδιάστημα και το ανάμεικτον αυτών, σε σφαίρες, όπου ούτε καν μπορούμε να προνοήσουμε και υπολογίσουμε ούτε κάν με δυσκολία πενιχρά εις τα συμβολικά, παρά μόνον το τεκμήριον της πιθανής ύπαρξης ή ζωής του σε ανάλογου επιπέδου ουδέτερον και ανάμεικτον όπως μόλις ανωτέρω προσδιορίζοντε κατά αυτοβοήθεια μας , να σχηματίσουμε λειψή πενιχρή άχρωμη ιδέα ! Συνάμα δεν αποκλείεται, αυτά, και ιδιαίτερα πέραν του κενού και ακενού, ήτοι το ουδέτερον και ανάμεικτον να είναι ψευδή ή υπάρξεις και ζωές όπου γνωρίζουμε με άλλους όρους και προσδιορισμούς αλλά ανυποψίαστα πώς ισχύουν και ότι ισχύουν όπως εδώ τις προσδιορίζουμε ακαθόριστα εσκεμμένα, διά τους λόγους όπου ελλόγως μπορείτε να φανταστείτε, ως ασφάλεια έξω από την σάλεψη !

Ασπούμε ότι δεν σας έχω γράψει όλα τα προηγούμενα και αρχίζω να σας γράφω τα εξής:

Ποίον χρώμα διατηρείται εις το κενόν; Ποία συχνότητα διατηρείται ή μπορεί να υπάρξει ως οντότητα, είδος, βάρος, όγκος, μάζα, ύλη, αϋλία σε ειδικές περιπτώσεις εντός του κενού [εξαιρουμένου οπωσδήποτε Του Θεού και όσων Αυτός επιτρέπει]; ….

Συνεπώς, το κενόν είναι μία έννοια απροσδιόριστη και μη απτή και προσδιορίζεται από τον καθένα όπως θέλει, δύναται, συμφέρει, εξυπηρετεί, έμαθε, σκαρφίστηκε, όπως και σε κάθε άλλη σχεδόν έννοια, ιδιαίτερα όταν είναι πνευματική και βαθειά επιστημονική, φιλοσοφική, μεταφυσική ! Εντούτοις, εις την κυριολεξία, δεν δυνόμαστε ούτε να αποδείξουμε ότι υφίσταται ή ζη ούτε ότι δεν υφίσταται ή δεν ζη, όπως ένας τυφλός δεν μπορεί να αποδείξει σε έναν άλλον τυφλόν και εις τον εαυτόν του ότι υπάρχουν ή ότι δεν υπάρχουν τα άλλα χρώματα πέραν του μελανού κατασκότεινου όπου γνωρίζει, ειδικώς, όταν ασπούμε δεν υφίσταται κανένας άλλος ατυφλός/εμβλέπων ! Η υποψία από κάποιον τυφλόν ότι υπάρχουν ή ζουν άλλα χρώματα, χρειάζεται την μαρτυρία κάποιου άλλου ανθρώπου, όντος ή Του Θεού, με απτά στοιχεία ή, εάν ο τυφλός αυτός ασπούμε παρατηρήσει ότι η περιδιάβαση ενός ζώου σημαίνει αυταπόδεικτα την ύπαρξη-ζωής της όρασης και αυτόν το επιτυγχάνει διά της απτής-χειροπειαστής ή αισθητής επεξεργασίας ότι το ζώον αυτόν κινείται με τρόπον τινάν, ώστε να βλέπει τι υπάρχει εις τα πέριξ. Αυτός ο τυφλός θα ήταν ο μεγαλύτερος φιλόσοφος, αφού χωρίς μαρτυρία εμβλέπωντος όντος, με παρατήρηση και πείραμα φωτείζεται από Επίγνωση παραμέτρως, πλαγίως, παρά τρόπον !

Συνεπομένως, εάν εμείς δεν έχουμε εμπειρία του κενού, και κανείς άλλος δεν έχει, ή εάν έχουν τα ζώα, τα φυτά, τα ορυκτά, τα άλλα είδη-δήμοι, εν σώματι ή χωρίς σώμα ψυχές, δεν μας ενημερώσει, θα είναι ευχής έργον φιλοσοφία ύψιστη να καταφέρουμε να συμπεράνουμε εάν υφίσταται η ζη κενόν ή ουχί !

Η τύφλα είναι ασπούμε έναν κενόν όρασης, δηλαδή έναν κενόν όπου εξαφανίζει ή και ψευδοεξαφανίζει το ακενόν, φανταστείτε τον πλανήτη των τυφλών ! Μετά φανταστείτε το πλανήτη των κωφών, των άοσμων, των άγευστων, των αναίσθητων σε αφή! Σε κάθε περίπτωση, σε κάθε πλανήτη η στραβωμάρα είναι διαφορετική και πρωτόγνωρη ! Εάν η έκτη αίσθηση είναι η σκέψη, τότε φανταστείτε ακόμη έναν πλανήτη χωρίς σκέψη, με αυτοματισμούς ασυναίσθητους αλλά με τις άλλες πέντε ή μερικές από τις πέντε αισθήσεις ! Ο λόγος όπου τα αναφέρουμε αυτά, είναι διότι διά να ανακαλύψουμε την έλλειψη, πρέπει να πειραματεισθούμε υποθετικά με την έλλειψη μίας ιδιότητας ή ταλέντου ή ενστίκτου-εμφύτου ή αίσθησης που όλοι διαθέτουμε ή έστω οι πλείστοι και πληροφορούμε με οποιαδήποτε επικοινωνία εκείνους όπου δεν την διαθέτουν ότι υπάρχει αλλά δεν την έχουν !

Εάν κάτι τις δεν το διαθέτει κανείς μας τότε κανείς μας δεν μπορεί να το επιβεβαιώσει προς τον οιονδήποτε άλλον όπου επίσης δεν το έχει, διότι δεν μπορεί να έχει εμπειρία και μαζική μαρτυρία διά την ύπαρξη ή ζωή του ! Εάν κάποιος υποψιαστεί μία ύπαρξη ή ζωή όπου κανείς άλλος δεν γνωρίζει εμπειρικώς ή με μαρτυρίες, τότε είναι μεγαλοευφυία η οποία κηρύσσεται τρελλός συνειδητώς ή ασυνειδήτως, αυτός είναι ο παράτρελλος δρόμος, η τρέλλα και η μεγαλοευφυία ομοιάζουν αλλά είναι παράλληλοι δρόμοι, ενώ ο ύπνος της σύνεσης ή ψευδοσύνεσης παραπλανεί ότι δεν είναι η άλλη όψη της τρέλλας ή η συνετή τρέλλα ! Εάν το έχετε αντιληφθεί αυτόν εδώ και τώρα αμέσως, τότε έχετε κατανοήσει διατί ο κόσμος κοιμάται και εξαπατείται συνεχώς [προσέξετε ότι κόσμος εδώ σημαίνει τους ανθρώπους ή κυρίως τους ανθρώπους, ενώ σε άλλες περιπτώσεις τα πάντα ή την ύλη ή άλλες έννοιες, συνεπώς ο προσδιορισμός ποία έννοια έχει κάθε φορά μία έννοια, είναι έναν δεύτερον μεγάλον μυστικόν εις την ατραπόν της συνειδητοποίησης και της συναίσθησης των εντός, εκτός και τι συμβαίνει].

Δεν είναι τυχαίον όπου το είδε που σημαίνει όραση διαβάζεται ή και ακούεται ομοίως με το οίδε που σημαίνει γνωρίζω ή βλέπω διά της γνώσεως, διότι αμφότερα είναι το καθένα εντός του άλλου ! πώς θα ιδώ κάτι που δεν μπορώ να ιδώ; Με το να το ιδώ με τρόπους όπου ευφυώς μπορώ να ιδώ ή να υποθέσω με την βλέψη της υποψίας ! Συνήθως η έννοια υποψία φέρει υπόβαθρον έναν γεγονός, ύπαρξη, πράξη, ζωή, κατά συνέπεια ο σωστός όρος είναι: να υποθέσω με την βλέψη της προϋποψίας ! Υποψιάζομαι το απίθανον ή «απίθανον» και τότε παρεκβιάζω [παρά εκβιάζω μάλλον, καταλάβετε την διαφορά] την εμφάνιση των χαρακτηριστικών του. Το νομίζετε απίθανον, αυτόν το απίθανον που είναι ο ορισμός του απίθανου, αλλά κάπως έτσι άρχισε η πρώτη σκέψη ! [έστω η πρώτη σκέψη πέραν των προγραμματισμών του ενστίκτου]….

Ασπούμε ότι υποψιάζεσαι τον σύντροφον σου, εάν δεν τον υποψιαστείς και δεν λάχει να τον αρπάξεις επ’ αυτοφόρω, πώς θα είχες την υποψία που θα γινόταν επαλήθευση ή διάψευση ; Η υποψία είναι ο πρόδρομος της μεγαλοευφυίας, ακόμη και εάν σφάλλεις δεν σφάλλεις, διότι εις την περίπτωση της προάμυνας, η υποψία είναι η Πρόνοια ! Η Πρόνοια είναι με την σειρά της η Προκάλυψη ! Και η Προκάλυψη με την σειρά της είναι η Προαίρεση της Προάμυνας: του φρονίμου το παιδί πριν πεινάσει μαγειρεύει = του φρονίμου το παιδί πριν ανακαλύψει φιλοσοφεί και προφιλοσόφιση σημαίνει προόραση δηλαδή προϋποψία ! Αφού υποψία σημαίνει υπ’ όψιν και προϋποψία σημαίνει εκ των προτέρων πρό όψεως !!!! Και τι είναι η όψη; Μία ύπαρξη, μία ζωή, μία πραγματικότητα, μία αλήθεια, έναν ψεύδος. Φέρνεις ενόψει και ενώπιον μία όψη της πιθανότητος και με την έρευνα, την μελέτη, την εμπειρία, την φώτειση εκ Προσευχής, μαθαίνει εάν υπάρχει ή ζη και εάν μπορείς ή επιτρέπεται σ’ εσένα συγκεκριμένως ή σε όλους γενικώς να γνωριστεί μαζύν σου !

Αυτά μπορούν να σε βοηθήσουν απτά μεταφερόμενα αναλλάκτως ή προσαρμοσμένα σε κάθε θέμα σε όλην την ζωή σου από την διοίκηση του εαυτού σου μέχρι την διοίκηση όλου του Σύμπνατος της ύλης και εις την ψυχοσωτηρία σου και των άλλων ! Είναι τόσον ισχυρά και αναπάντεχα σοβαρά που καλύτερα να τα εκλαμβάνει αστειευώμενος πάντοτε όμως χωρίς να αφαιρείται η Πιστή Σοβαρότητα σου και η Σοβαρότητα της Πίστεως σου !

Τώρα προσπαθείστε να συναισθανθείτε με συνείδηση καρδίας, έναν άλλον κενόν, έναν παράδοξον κενόν, το οποίον εις τον υπέρμετρον του βαθμόν αναιρεί τα μη παράδοξα ως παράδοξα με υπερπαράδοξον τρόπον ή τροπήν !

Διαθέτουμε τρία χρώματα τα οποία τα κάθε-έκαστα δύο από αυτά δημιουργούν το έτερον τρίτον τους ! Αυτόν δεν μπορείς να το αποτρέψεις με τίποτε, αφής στιγμής υπάρχουν άπειρα χρώματα ή αποχρώσεις που δεν γνωρίζουμε ! Ώστε ήδη αποδεικνύεται-τεκμηριώνεται ότι υφίσταται !!!! Βεβαίως φαντάζει τελείως αντιφατικόν εάν επιχειρηματολογήσουμε ότι λευκόν με μελανόν = φαίον, μεγαλόν και φαίον = επίσης κάποια άλλη απόχρωση του φαίου και συνάμα διαφορετικόν χρώμα έστω και συγγενικόν και λευκόν με φαίον έναν εξανθώτερον φαίον. Παρατηρούμε ότι ισχύει αύξηση και μείωση, πρόσθεση και αφαίρεση, ήτοι 1+2=3, 3-2=1, 3-1=2, σε κάθε περίπτωση εάν προσθέσουμε τους τρεις αριθμούς ισούντε με 6 ενώ εάν αφαιρέσουμε και τους τρεις ισούνται με 0 [μηδέν]! Εκτός του ότι σχηματίζει 666 ή 666 και 000, σχηματίζει και έξη αισθήσεις ή Εξαπιθανότητα.

Εάν υποθέσουμε ότι μία πραγματική γραμμή είναι ίδια ως σκέψη ή ύπαρξη ή ως λογαριασμός με μία υποθετική γραμμή, τότε σχηματίζοντας έναν Λάβδα = Λ με 60^ο τότε αμέσως γεννάται η τρίτη γραμμή, η υποθετική όπου τις ενώνει σε έναν Ισογώνιον Ισόπλευρον τρίγωνον 60^ο έκαστη γωνία ! [αυτόν ισχύει οποιεσδήποτε από τις δυο όμοιες πλευρές ή γωνίες θέσουμε ή υπο+θέσουμε ως σκέψη ! = αίσθηση ευφυίας-διαντίληψης]…

Η άλλη περίπτωση είναι τα τρία μηδενικά όπου ανωτέρω εκβάλαμε [000] όπου 0+0=0, βεβαίως αυτόν μπορεί να συμβαίνει με όσα μηδενικά, ασπούμε 0+0+0+0+0+άπειρα μηδενικά = 0 [ή άπειρα μηδενικά; Τροφή διά ευφυή σκέψη, διάσκεψη, επίσκεψη εις ατραπούς απίθανου και κενού ή φαινομενικού κενού και τι είναι το μηδενικόν μηδέν ή κάτι και είναι το μηδέν τίποτε και κενόν ή ψευδοκενόν ή έναν κενόν όπου είναι ύπαρξη ή ζωή; Ισχύουν όλα, σε κάθε περίσταση και βαθμόν Επιπέδου]…. Εντούτοις, παρατηρούμε ότι εις το 0+0=0, χρησιμοποιούντε τα ολιγότερα μηδενικά σε πρόσθεση διά να παραχθεί μηδέν [0] και συνάδει με τα τρία χρώματα όπου οποιαδήποτε από τα δύο κάνουν το τρίτον χρώμα, όπου εις την περίπτωση αυτήν είναι το ίδιον με τα άλλα δύο και τα άλλα δύο είναι όμοια μεταξύ τους. Είναι ως να λέμε άχρωμον + άχρωμον = άχρωμον ! Ή κόκκινον + όμοιον κόκκινον = όμοιον τους κόκκινον, όπου μπορεί να είναι μεγαλύτερης ποσότητος-μάζας αλλά είναι το ίδιον, διότι εδώ αναφερόμαστε σε όμοιον όχι σε ποσότητα, αλλά αποκαλύπτεται και ιδιότητα τινή της Ποσότητας !

Άχρωμον + κόκκινον = όμοιον κόκκινον! Εντούτοις, το άχρωμον είναι μία ποσότητα και η ποσότητα δημιουργεί αύξηση ένταση άρα τε και αλλαγή χρώματος ! Που σημαίνει [το εμφανές] ότι αυτόν όπου αποκαλούμε άχρωμον και είναι διαφανές, δεν είναι άχρωμον, αλλά αραιόν υπόλευκόν ! Εάν ο αέρας ήταν λευκός δεν θα βλέπαμε διαμέσω του [χαχαχα]. Εάν παχύνουμε σε ποσότητα, ένταση και πίεση τον αέρα ή το χρώμα του [υπό άλλου υλικού των αήρ, χους, πυρ και ύδωρ, ασπούμε] τότε ο αέρας αυτός θα περνούσε από όλα τα χρώματα  έως το μελανότερον μελανόν [ασπούμε μελανότερον του ταρταρότερου σημείου της κόλλασης ή αφωτείας]. Τεκμηριώσαμε ότι αυτόν όπου νομίζουμε κενόν χρώματος ή κενοχρώματος ήτοι το διαφανές έχει και παραέχει χρώμαν ! Τα χρώματα όπου βλέπουμε έξω εις την ατμόσφαιρα δεν είναι τα πραγματικά ή αληθινά αλλά πάντοτε σκουρότερα λόγω της ανάμειξης τους με την διαφανή σκουρότητα του αέρα. Κατά συνέπεια, βλέπουμε πιο σκούρα τα πράγματα από όσον είναι ! Εάν αφαιρέσουμε τον αέρα θα ιδούμε μία λάμψη διαφορετική, αλλά και μία ένταση να μας κτυπάει, διότι ο αέρας παραδόξως παρ’ όσα μόλις είπαμε, αραιώνει την ένταση και την πίεση του χρώματος, μεσολαβώντας η πίεση του ίδιου του αέρα όπου συνταυτοχρόνως ο αέρας και η πίεση τους προς τα έξω εξωμαλύνουν την πίεση από τα χρώματα η οποία συνάμα είναι πίεση πραγμάτων και των άλλων αισθήσεων [μπορείς κυριολεκτικώς να το κατανοήσεις;]…. Ο αέρας είναι προστάτης, ένας ειρηνοποιός, ήδη μεσολαμβάνων, μεσσίας, μεσάζοντας, όσον και ας σας ξενίζει αυτόν. Εξού και χωρίς αέρα η θερμότητα θα μας έκαιγε και η θερμότητα είναι χρώματα ή αυτή όπου έχει και εκπέμπει τα χρώματα.

Κατά συνέπεια τα χρώματα είναι ενέργεια και κάθε χρώμα είναι η μετουσίωση και μεταμόρφωση με αυξομειώσεις εντάσεων [τις λέμε συχνότητες και μήκη κύματος ήτοι μηκοπλατοϋψος κύματος]…. Εάν μία ενέργεια είναι το ερυθρόν η άλλη είναι το κίτρινον και η άλλη το άχρωμον ήτοι ψευδάχρωμον ήτοι διαφανές διαφόρων σύνθετων αποχρώσεων διαφανούς και αδιαφανούς όπου υπερτερεί το διαφανές και εννοείται οι αποχρώσεις [που κυριολεκτικά έστω και συγγενικά είναι άλλα χρώματα και αναλόγως άλλων συμπτώσεων συνθέσεως έντασης, πίεσης, ταχύτητος ή και άλλων ειδικών ταχυτήτων λαμβάνουν άλλη έκχρωση όπως και τα γονίδια, ήτοι η Εξέλιξη είναι Προδιαγεγραμμένη τόσον εις τις αλλαγές χαρακτηριστικών όσον αυτοεξυπακούεται και εις τους προορισμούς των σωμάτων και των ψυχών, λέγεται και πεπρωμένον, μοίρα, κάρμα, κισμέτι, τύχη-έστω και εάν κανείς δεν την αναγνωρίζει ως συνώνυμον-κοινόνυμον!!!!]!

Μέχρι στιγμής δεν έχουμε εντοπίσει τρία διαφορετικά χρώματα όπου τα δύο οιανδήποτε εξ’ αυτών να συνθέτουν το μοναδικόν και διαφορετικόν τρίτον, ούτε εις τα Μαθηματικά, και «φυσιολογικώς» δεν υπάρχουν, εκτός και εάν είμαστε στραβοί σε αυτήν την χρωματική και Μαθηματική Όραση!!!! Μόνον τα όμοια γεννάνε όμοια, βάσει της παρατήρησης μας σε Όραση και Μαθηματικά…. Και μόνον η Αλχημεία-Αλχυμεία ήτοι η Χυμεία Του Άλ/Θεού δύναται να παραβεί ένεκα Δυνάμεως την αδυναμία και λογική αυτή, και το καλούμε Θαύμα, δηλαδή ακατάληπτον πνευματικώς και απτώς/χειροπειαστώς από εμάς τους θνητούς και καμωμένους…. Εάν τρία διαφορετικά ανά δύο συνάπτουν το τρίτον διαφορετικόν, τότε καταργούνται τα Μαθηματικά ή εξεπερνούνται και είναι Θαύμα Άκτιστης Ισχύος !

Ισχύει; Δηλαδή ισχύει το Θαύμα και η δυνατότητα, δύο από τα τρία διαφορετικά να συνάπτουν το έτερον τρίτον; Παλαιότερα, αναλύσαμε ότι εάν εξεκινήσουν [έξω+κινήσουν] δύο ή περισσότεροι δρομείς από διαφορετικά σημεία, κοντινά και απείρως μακρυά, την ίδια στιγμή με τέρμα το ίδιον σημείον, την ίδια στιγμή και τρέχουν με άπειρη ταχύτητα εξ’ αρχής όλοι, τότε θα φθάσουν την ίδια στιγμή εις το σημείον τερματισμού, εάν όμως δεν τρέχουν με άπειρη ταχύτητα, τότε υπολογίζουμε απόσταση, ταχύτητα του καθενός και βεβαίως ώρα εκκίνησης του καθενός…. Η πρώτη περίπτωση είναι Θαύμα, ήτοι η Άπειρη Ταχύτητα, η δεύτερη ήτοι η μη Άπειρη Ταχύτητα είναι Χρόνος, άρα το αντίστροφον του Θαύματος [πρωταρχικώς] είναι ο Χρόνος. Χρόνος σημαίνει χρειάζεται-απαιτείται-προαπαιτείται-προσδιορίζεται χρόνος, άπειρον σημαίνει δεν χρειάζεται παροχή ή παρελθούση χρόνου, συνεπώς είναι εκτός χρόνου και αφού ο Χρόνος ορίζει την ύλη, Το Άπειρον ορίζει κοινώνυμα-συνώνυμα το ή τον Άχρονον! Η στέρηση του χρόνου με το άλφα στερητικόν στερεί τον χρόνον που σημαίνει είναι χωρίς χρόνον και η στέρηση της πείρας με το άλφα στερητικόν σημαίνει άπειρον, συνεπώς, χρόνος = πείρα, και άχρονος = άπειρος. Προταυτόχρονα και Προσυνταυτόχρονα στερείται το χρώμα και είναι άχρωμον, στερείται η ποσότητα και είναι αποσότητα, στερείται ο όγκος και είναι αόγκος, στερείται το βάρος και είναι αβάρος/αβαρές, στερείται η μάζα και είναι αμάζα/αμαζές, στερείται η ύλη και είναι άϋλον [άρα σωστά ορίστηκε ότι e=mc2 = ενέργεια = όταν η μάζα τρέξει με την ταχύτητα του φωτός, διότι η ενέργεια είναι ύλη όπως και η μάζα και δεν είναι άπειρη ταχύτητα] και αφού το άλλον όνομα της ύλης είναι γη, στερείται η γή και γίνεται αγή ή άγιος = Άγιος Ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος [ακόμη μία στέρηση ήτοι του θανάτου] ελέησον ημάς!….

Τώρα, τι έχουμε αποδείξει και δεν το έχουμε καταλάβει;

Πρώτον, ήδη το προαποδειγμένον και από άλλα άρθρα, ότι εν αρχή ην το άπειρον και τα πάντα δι’ αυτού εγένετο….

Δεύτερον, όταν στερείται κάτι, γίνεται άπειρον συνάπειρον ομοιάπειρον, διότι όλα τα ειδικά άπειρα είναι συνάπειρα και συνόμοια αξεδιαλύτως μεταξύ τους.

Τρίτον, ότι η δύναμη του απείρου δεν νοείται δίχως την ομοιότητα με αυτόν σε ταχύτητα ως πρωταρχική αρχή ασπούμε.

Τέταρτον, ότι μόλις κάτι στερηθεί παντελώς την ύλη γίνεται άπειρον και η παντελέστερη στέρηση ύλης είναι η άπειρη ταχύτητα η οποία είναι Αυτοϊδιότητα Τριαδικού Θεού !

Πέμπτον, αφού ισχύει το πρώτον, σημαίνει ότι ο Λόγος είναι το Άπειρον και Άπειρος και ο Άπειρος είναι Λόγος, συνεπώς, Ο Ιησούς Χριστός είναι Άπειρος αφού είναι Ο Λόγος !

Έκτον, άς υποθέσουμε ότι σε μία διαδικασία εξέλιξης σε χρόνον χρειάζοντε αναλόγως περίπτωσης 10 έτη, 50 έτη, εκατομμύρια έτη διά μετεξελιχθεί ή μεταμορφωθεί έναν όν σε άλλον ή έναν ορυκτόν σε άλλον κ.ο.κ. όπως τα ακούμε από επιστήμονες, το να γίνει ο ανθός κλώκκος-άγουρος καρπός και αυτός ώριμος, σαπρός, χώμα και αυτόν λίπασμα και ιχνοστοιχεία διά να επαναληφθεί η διαδικασία αυτή διηνηκώς. Ή ασπούμε το ερυθρόν να γίνει κυανόν και το κυανόν πράσινον ή με άλλη σειρά και αναλόγως υλικού συνάμα ή και δύο από αυτά τα χρώματα ως συγκεκριμένα υλικά να γίνουν το τρίτον σε κάθε περίπτωση, χρειάζοντε διάφορες ποσότητες χρόνου ήτοι ετών. Όταν δύο από αυτά τα χρώματα προστρέξουν με άπειρη ταχύτητα μπορούν να μεταμορφωθούν εις το έτερον τρίτον ή οίον άλλον χρώμα σε χρόνον μηδέν = με την έννοια του απείρου χρόνου ήτοι άνευ χρόνου και ανάγκης μετρημένης διάρκειας υπομονής, αντοχής, διάρκειας χρόνου, και αυτόν είναι Θαύμα ή Θάϋμα ήτοι Θεού ύμα ή ιδιότητα δηλοί άπειρη ταχύτητα. Τώρα ο όρος άπειρος χρόνος έχει δύο έννοιες, αναλόγως ποία θα σας κάνει εντύπωση χωρίς να υποψιαστείτε να ερευνήσετε την αντίθετη ή αντίστροφη ή άλλη, επειδή δεν μάθατε να βλέπετε τα πεπραγμένα από πέραν της μίας οπτικής ή και θέσης των αντίμαχων δυνάμεων ή λογικών [ή ψευδολογικών ή μίας από αυτές ως ψευδολογικές, ουδετερολογικές, αναμεικτολογικές]. Ήτοι άπειρος χρόνος: α) άνευ χρόνου δηλοί άπειρη ταχύτητα β) άλειπτος χρόνος δηλοί χρόνος με αδιάλειπτη και άπειρης διάρκειας, κόλλαση ή παράδεισος ή επ’ άπειρον νεκρότητα γ) ουδέτερος χρόνος δηλοί χωρίς όρια εξαναγκασμού ασπούμε να κάνεις ή να γίνει οπουδήποτε εις τα επίγεια και επουράνια κάτι και δ) το ανάμεικτον δύο και τριών απείρων περί χρόνου….

Εάν ό χρόνος τρέχει με άπειρη απειροελάχιστη ταχύτητα ή άπειρη ακινησία ή άπειρη αταχύτητα, τότε είναι κόλλαση δι’ αυτόν όπου δεν φιλοξενείται και παράδεισος δι’ αυτόν όπου φιλοξενείται. Είναι επίσης η περίπτωση του κενού όπου φιλοξενεί μία συχνότητα ή εξαφανίζει ή και χειρότερα πιέζει ή αδιαφορεί διά την συχνότητα μέσα του. Εις την περίσταση αυτή, το άκενον είναι το άπειρον, το αμαζές, το αογκώδες, το αβαρές, το αθάνατον, το άϋλον, αλλά συνάμα αυτόν υπό άλλη υποψία έννοιας και υπό.νοιας είναι το κενόν, διότι το κενόν είναι και το άπειρον όταν και αφού είναι κενόν από υλικά και πεπερασμένα είδη άϋλα και υλικά. Δηλαδή δύο αντίθετες λέξεις προσδιορίζουν το ίδιον νόημα με διαφορετικές εννοιολογικές διαδρομές και εισίν αμφότερες Ορθές!

Εύδομον, όταν δύο διαφορετικά χρώματα σε σύνσμειξη τρέξουν με άπειρη ταχύτητα μπορούν σε χρόνον μηδέν ή άχρονον ή άπειρον άχρονον ή και απειροαυτομάτως να διανύσουν τις διαδικασίες χωρίς να τις διανύσουν διότι δεν είναι χρόνος [διάρκειας και προαπαίτησης διάρκειας] και να μεταμορφωθούν εις το τρίτον έτερον χρώμα ή άλλον χρώμα ή πράγμα με συνειδητή επιλογή. Αυτόν το έχουμε αποδείξει ανωτέρω. Συνάμα το άπειρον έχει την δυνατότητα να δρα ως άπειρον εντός πεπερασμένου χρόνου, χωρίς πάλαι να γίνεται αντιληπτόν ότι είναι άπειρον, από μη άπειρα είδη.

Όταν Ο Τριαδικός Θεός παρέδωσε σε μορφή τριών νέων ανδρών τρία κούτσουρα εις τον Αυραάμ, και όταν φυτεύτηκαν από τον Λωτ το έναν ήταν κέδρος, το άλλον κυπάρισσος και το τρίτον πεύκη σε μία ένωση, έναν κορμόν και ίδια ρίζα, ήτοι Το Τρίξυλον ή Τρισύνθετον Δένδρον ή Τίμιος Σταυρός, είναι όπως τα τρία χρώματα όπου τα έκαστα δύο γεννάνε το άλλον ή και τα τρία γεννάνε συνταυτοχρόνως και τα τρία. Εις την ενέργεια αυτόν εκδηλώνεται ως τις τρεις συνωμοταξίες ενέργειας α) θετικής ή συν β) αρνητικής ή πλην και γ) ουδέτερης = ουδέν+τέρι/τέριασμα και έτερον = κανέναν/ουδέναν άλλον/έτερον [από τα θετικόν και αρνητικόν]. Εις το κενόν [άπειρον κενόν] τα πάντα γίνοντε καινόν και ομοιάζουν με το κενόν [άπειρον κενόν] ήτοι προσαρμόζοντε και γίνοντε έναν με Την Άκτιστη Τριαρχή δηλοί κατ’ εικόναν και καθ’ ομοίωσιν Του….

Προσέξετε την ομοιότητα του μηδέν με το ουδέν όπου σημαίνουν το ίδιον, ήτοι ουδέντερον = ουδέτερον και μηδέντερον = μηδέτερον.

Άρα έχουμε το ουδέτερον = μηδέν, τα άλλα δύο χρώματα πρέπει να είναι δύο αντίθετα φύλα ενέργειας ήτοι -0 και +0 ή -1 και +1. [-1]+[+1] μπορεί να είναι σε εκδήλωση 0, -1 και +1. [0]+[-1] = 0 ή 0,01 ή -1. [-1]+[+1]= 0 ή +1 ή +2 ή -2 [αυτά πειραματικά, έχουν και προεκτάσεις]….

Ποία είναι όμως τα φύλα των Μαθηματικών; Όμοια με τα φύλα των Ενεργειών ήτοι συν = θετικόν, πλήν = αρνητικόν και 0 = ουδέτερον [το μηδέν δεν είναι ούτε πλην ούτε συν, είναι σταθερόν] ! Είναι οι τρεις προαιρέσεις, Μαθηματικά χωρίς προαιρέσεις είναι ανέκφραστα ήτοι μη ζωντανά, μη ενδραστικά, μη κινητικά…. Ασπούμε ο αριθμός 8, χωρίς προαίρεση πρόσθεσης, αφαίρεσης και ουδέν έτερον αυτών [ουδέτερον] είναι ανύπαρκτον και απλά είναι σχήμα ή σύμβολον ή χαρακιά ανέκφραστη και άνευ νοήματος…. Ταυτόχρονα γνωρίζουμε ότι οι προαιρέσεις πολλαπλασιάζοντε ή διαιρούντε [αντίστροφος πολλαπλασιασμός], δηλαδή έχουμε τρία φύλα προαίρεσης ενέργειας και 4 πράξεις = 7…. = ευδομή = ευ+δομή = εβδομή = εβδομάς…. 3+4=34+43 αντίστροφα = 77…. = 14 = 5…. [αιθέρας;], συνάμα 5+7 = 57=12=3 και Το Άγιον Μύρον παρασκευάζεται από 57 άνθη-βότανα.

Χωρίς το μηδέν δεν μπορεί να υπάρχει το συν και το πλην. Χωρίς το κενόν δεν μπορεί να υπάρχει η παρουσία και η απουσία… Χωρίς το χρώμα, την συχνότητα, την ένταση, την πίεση δεν μπορεί να υπάρχει η νύχτα και η ημέρα, το φως και το σκότος. Χωρίς το ουδετερόνιον δεν μπορεί να υπάρχει το πρωτόνιον και το ηλεκτρόνιον…. Το πρωτόνιον είναι όπως λέμε Πατέρας, το ουδετερόνιον όπως λέμε Αγίω Πνεύματι το οποίον εκπορεύεται εκ Του Πατρός, το ηλεκτρόνιον είναι όπως λέμε Υιός, σε αντιστοιχεία παραδείγματος [ό,τι υπάρχει άνω υπάρχει και κάτω]. Χωρίς την Προπέδη/Βαρύτητα δεν μπορεί να υπάρχει ο Μαγνητισμός αντίστοιχον του θετικού ή πρωτονίου και ο Ηλεκτρισμός αντίστοιχον ταου αρνητικού ή ηλεκτρονίου.

Εντούτοις, το καθένα είναι το κάθε άλλον, προέρχεται από το κάθε άλλον και είναι και τα τρία όμοια και έναν…. Εξού και το φως είναι και τα τρία χρώματα [παράδειγμα διά τα συγκεκριμένα κυανόν, ερυθρόν και πράσινον] ήτοι το σύνθετον χρώμα με το όνομα φως και λευκόν και Θεός [αφού αλ = λευκόν, φως και Θεός] και μηδέν, πρώτον και διαίρεση = [όπως ηλεκτρόνιον, το οποίον τρέχει με μεγαλύτερη ταχύτητα από το πρωτόνιον και ουδετερόνιον είτε λόγω μεγέθους είτε λόγω ειδικής μηχανικής ενεργητικότητος ή και αμφότερα και αλληλοσυνπροκεκλημένα]. Τρία = Τ+ρία/ροή = εις Τ ρία = Σταύρια = Σταυρός [πειραματικώς στ αυρός = 6^ος αυρός; = εξαυρός = εκαυρός = εξαδάκτυλος άνω/κάτω, εμπρός/όπισθεν, δεξιά/αριστερά και οι μοίρες τους]….

Ασπούμε ότι το 1 = πράσινον, το 2 = κυανόν, το 3 = ερυθρόν:

1+2=3,, 2+1=3,, 3-2=1,, 3-1=2,, τα αποτελέσματα είναι 3+3+1+2=9 [δέκατος αριθμός] = εν νέα = ανανέωση και συνεχώς εις το νέον/νέα, ήτοι δύο έννοιες, συνάμα μπορεί να είναι 0+1+2=3,, 0+2+1=3,, 0+3-2=1,, 0+3-1=2,,

1+2=3,, 2+1=3,, 3-2=1,, 3-1=2,, = 123+213+321+312=696 [τι λέγει αυτόν;]. πρώτον λέγει ότι δεν επιλέχθηκε τυχαίως να είναι ως σύμβολα το 6 και το 9 αντίστοφης πορείας άνω κάτω [άρα αφού ο χώρος είναι κυκλικός και έμπροσθεν/οπίσω και δεξιά αριστερά και διαγωνίως προς πάσα κατεύθυνση ως δύο άκρες ίδιας ευθείας], δεύτερον, 6 9 6 σημαίνει-αποδεικνύει το τρισδιάστατον σταθερόν μοτίβον ήτοι μήκος [ασπούμε όνομα 6] και πλάτος [ασπούμε όνομα 6] και ύψος [ασπούμε όνομα 9] ισχύει πάντοτε, διότι τα μήκος και πλάτος κινούντε ή θεωρούμενα είναι οι δύο οριζόντιες διαστάσεις και το ύψος η πάντοτε μία κάθετη [συμβολικά μπορούμε να ειπούμε 6 9 6 = Πατήρ, Υιός και Αγίω Πνεύματι και αφού Πατήρ = πρωτόνιον = θετικόν, Υιός ηλεκτρόνιον διότι είναι το φωτόνιον = ιός = ακτινοβολία και Παράκλητος/Αγίω Πνεύματι = 9 αφού απομένει και δεν είναι Ουδέτερον ή Παράκληση/Παρά+Κλητός, συνάμα Πατήρ = εκπορεύει Αγίω Πνεύματι και γεννάται Χριστός εν σαρκί Παναγίας]. 6+9+6=21=3 ήτοι και το 1 και το 2 και το 3 και 213 = Ο Υιός είναι Αγίω Πνεύματι Πατρός [και όλοι άλλοι συνδυασμοί των αριθμών αυτών με εξήγηση]….

1+2=3,, 2+1=3,, 3-2=1,, 3-1=2,, οι εξισώσεις είναι 4, ήτοι δύο με αποτέλεσμα 3, μία με 1 και μία με 2. Εάν ερωτήσουμε πειραματικώς έναν ζωγράφον μπορούν τρία χρώματα ανά δύο να σχηματίζουν το τρίτον, με την ανάλογη ποσότητα!!!! [που αντιστοιχεί Θεωρητικά και σε Ταχύτητα]. Άρα ασπούμε διπλάσιον πράσινον + κυανόν = ερυθρόν, ενώ αντίστροφα κανονικόν πράσινον + ήμισυ κυανόν = ερυθρόν και εννοείται αφαίρεση και πρόσθεση ποσότητας κάνει το κάθε άλλον σχήμα χρώματος, π.χ. εάν θέλουμε να κάνουμε το κυανόν με τα ερυθρόν και πράσινον πρέπει να βάλουμε π.χ. 100 φορές περισσότερον ερυθρόν από το πράσινον κ.ο.κ. διά όλα τα χρώματα, συνεπώς, δεν γίνεται το κάθε χρώμα με συνθέσεις όμοιες με άλλα χρώματα αλλά με διάφορες ποσότητες, αυτόν είναι Νόμος!

1+2=3,, 2+1=3,, 3-2=1,, 3-1=2,, οι εξισώσεις είναι 4, αλλά διαβάστε τις πρώτες δύο από αριστερά και τις άλλες δύο από δεξιά, διαβάστε τις δύο δεύτερες εξισώσεις από αριστερά και τις δύο πρώτες εξισώσεις από δεξιά, μετά διαβάστε όλες από αριστερά και όλες από αριστερά. Βασικά διαβάζοντε όλες οι εξισώσεις αριστερόστροφα και δεξιόστροφα 8 φορές μαζύν και εναλλάξ αριθμών η κάθε μία 4 φορές = 16+8=24 [κύβος = όμοια μήκος, πλάτος, ύψος]. Ασπούμε λέμε: 2 ισούται όταν 1 πλην το 3,, 2 ισούται ή μας κάνει όταν 3 πλην το 1 [ενώ συνάμα δεν μετρούνται τα συν, πλην = + και -, διότι αυτά είναι φύλα και 2-3=-1 = 1 ήτοι ο αριθμός 1 είτε φορτισμένος θετικά είτε φορτισμένος αρνητικά].

1+2=3,, 2+1=3,, 3-2=1,, 3-1=2,, πάντοτε το αποτέλεσμα είναι τρία/3 όταν οι δύο πρώτες αναγιγνώσκοντε από αριστερά και οι δύο δεύτερες από δεξιά, ώστε έναν ίσον όταν 2 πλην το 3 και 2 ίσον όταν το 1 πλην το 3…. 3Χ4=12=3=22=4…. Συνάμα τα ψηφία είναι 12=2 ενώ με πρόσθεση μηδενικού/0 σε κάθε εξίσωση έχουμε ακόμη 4 ψηφία = 16+12=28 [πρεσβύτοι και ζώα εις την Αποκάλυψη ως 24+4=28 ή και 24Χ4=96]….

Εάν το κάθε χρώμα έχει διαφορετική συχνότητα, όγκον, μάζα, βάρος, ταχύτητα ως ακτινοβολία, τότε η ανάλογη ποσότητα από το καθένα κάνει το σύνθετον φως/λευκόν [αντιληφθείτε τον συμβολισμόν που ισχύει]. Ιδέστε το και άλλως πως, π.χ. η τάδε συχνότητα έχει τόσον πράσινον, ερυθρόν και κυανόν, τόσον βάρος, μάζα, όγκον, ταχύτητα και άλλως πως με αυτές τις λέξεις όπου σε κάθε περίπτωση είναι ανάμεικτον = κόκτεΐλ…. [ακόμη και η ποσότητα δύο χρωμάτων ή και ενός αυξάνει την ένταση και αλλάζει το χρώμα, η πίεση του χρώματος ασπούμε από το πινέλο επίσης τα αλλάζει κ.ο.κ., τα πάντα ρει, τα πάντα μεταλλάσσοντε σε πάσα έκφανση]

Συνάμα Αξεδιάλυτον ομοίωμα επί γης Τριαδικού Θεού, είναι ασπούμε πάντοτε η ισχύς και αρχή ότι κάθε σώμα διαθέτει μάζα, όγκον και βάρος [τριάδα], τρεις διαστάσεις [τριάδα], τριχρωμία [ακόμη και εάν δεν το συλλάβαμε ούτε αφηρημένα ή υποσυνείδητα ακόμη], τρία φύλα υποκυματιδίων/υποσωματιδίων εις τα άτομα του ήτοι θετικά, αρνητικά, ουδέτερα ή πρωτόνια, ηλεκτρόνια, ουδετερόνια….

0+1+2=3,, 0+2+1=3,, 0+3-2=1,, 0+3-1=2,, = 28 ψηφία = και με τα φύλα και αποτέλεσμα = +, -, =, και εάν το κάθε = είναι 2, μας κάνει 32]….Το ότι 28+32=60, 28Χ2=56, 32Χ2=64 = 60+120=180 και την σημαντικότητα του καθενός από αυτούς τους αριθμούς τα αναλύσαμε σε άλλα άρθρα. [180^ο = τρίγωνον, ασπούμε ισογώνιον ισοσκελές]…. Βλέπουμε επίσης ότι οι 4 πράξεις αριθμητικής με την συνάρτηση σε αυτές της αριθμολογίας είναι αξεδιάλυτες…. 0+1+2=3 = 4 αριθμοί από τον πρώτον έως τον 4^ον ή 1,2,3,4 σε όλους τους συνδυασμούς Υπεραποκαλυπτικώς Νόμος κατωτέρω:

12+34 =46, 12+43 =55, 13+24=37, 13+42=55, 14+23=37, 14+32=46 = σύνολον 276

21+34=55, 21+43=64, 23+14=37, 23+41=64, 24+13=37, 24+31=55 = σύνολον 312

31+24=55, 31+42=73, 32+14=46, 32+41=73, 34+12=46, 34+21=55 = σύνολον 348

41+23=64, 41+32=73, 42+13=55, 42+31=73, 43+12=55, 43+21=64 = σύνολον 384

276+312+348+384=1220

312-276=36, 348-312=36, 384-348=36

36Χ3=108 [θυμηθείτε όσα είπαμε σε προηγούμενα άρθρα διά το 108]

1220-108=1112. ,, 1220=5, 108=9, 1112=5 =595=19=2.  Βεβαίως εάν κάνουμε αφαιρέσεις τους ίδιους αριθμούς και μετά προσθέσεις, πολλαπλασιασμούς και διαιρέσεις οι αποκαλύψεις περαιτέρω.

Πρόκειται περί 24 προσθέσεων ανά δύο αριθμών [από το 1 έως το 4 εξού και ανωτέρω = 5 από τα 1220 και 1112, 5+5=10=1=ενιαίον]

Βλέπουμε ότι σε κάθε στήλη η διαφορά είναι 36 ήτοι ο αριθμός του κύκλου ή ενός κύκλου ήτοι 360^ο και με μηδενικά θα είναι 360. Θυμίζουμε μεταξύ άλλων τα 108 βήματα του Βούδα και τα 108 μέτρα ύψος τείχος της Άνω Ιερουσαλήμ ήτοι 144 πήχυς [0.75 εκατοστόμετρα = 108 μέτρα εις την Αποκάλυψη], τρεις κύκλοι χρόνου παρελθόν, παρόν, μέλλον ως ενιαίον και τρισδιάστατος κύκλος = σφαίρα.

Συνάμα διαφορά πρώτη στήλης από τρίτη στήλη είναι 72 και τέταρτης στήλης από πρώτη στήλη 108 =36+72+108=216 = αριθμός γωνίων οκτώ κορυφών κύβου ήτοι 270Χ8=2160^ο και υπαινιγμός ή μάλλον υπόδειξη του κύβου με πρόσθεση ανά δύο τους αριθμούς 1, 2, 3, 4, ανά δύο σε όλους τους συνδυασμούς [ανωτέρω]. Σε έτερον άρθρον υποδεικνύουμε όλα αυτά ή και τον κύβον [2160^ο] και άλλα σε σχέση με το εξάκτινον άστρον [εξάλφα] ή συμμετρικόν πολύγωνον…. Και τον σημαντικόν αριθμόν. Μεταξύ άλλων, το εξάκτινον άστρον όπως θα ιδείτε εις το άλλον άρθρον διαχωρίζεται σε 73 κουκκίδες [μία περισσότερη του σημαντικού 72 και η οποία 73^η είναι η κεντρική]. Όσον διά την επιβεβαίωση της ισχύος ανεύρεσης αριθμών, νοημάτων, συναρτήσεων και αποκαλύψεων με αναψηφισμόν των αριθμών [αναγραμματισμόν των αριθμών, π.χ. εδώ 73 και 37, 46 και 64] όπου σε τόσα πολλά άρθρα σας ανάφερα επιβεβαιώνεται εδώ πανηγυρικώς. Συνάμα 73+37=110=11 [ή 66 εβραϊστί διότι το 1 = 6 ως σύμβολον εβραϊστί] και 46+64=110=11=2. Χρησιμοποιήσαμε τις 4 απαντήσεις από τις προσθέσεις ανωτέρω των τεσσάρων αριθμών 1, 2, 3, 4 [=10=1, όπως και προηγουμένως η απάντηση] ανά δύο όπου αναγραμματίζοντε και σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα 110 ή 220 όλα μαζύν [συγκρίνετε με αποτελέσματα 1220 και 1112, όπου μαζύν είναι 1234 = οι αριθμοί 1, 2, 3 και 4, με την σειρά, εάν δεν είναι αυτά η τέλεια Προσυνέπεια των Μαθηματικών και Νόμος αναπόρριπτος τότε τι είναι; Όπου και πάλαι 1234 = 46 ήτοι τα γονίδια αριθμός και συνάμα 1+2+3+4=10=1]. Ο δε 73 είναι ο αριθμός διαίρεσης του 365 ήτοι έτους με το 5 [365/5=73] και με το 360 το 72 [360/5=72. Και 72+73=145= 1 περισσότερον από τον σημαντικόν 144, είναι Νόμος όπου εξηγούμε εις το άλλον άρθρον [διά τους πλην 1 και συν 1 των σημαντικών ή και σημαντρικών αριθμών ήτοι 3 φορές ο σημαντρικός συν 2 ήτοι ή πλην 2, ήτοι εις την περίπτωση αυτή από το 142 έως το 145, 143+144+145 και 142+143+144, όλα αυτά επαληθεύουν τους μυστικούς φανερούς ατραπούς όπου ασχολούμαστε αρκετόν καιρόν]…. 73-37=36 και 64-48=18 [συνάμα 73-46=27, 72-64=9], ακόμη μία αποκάλυψη της Προσυνέπειας Μαθηματικών, 36+18=1,5 περιφορά ήτοι 360^ο+180^ο=540⁰ και 2160^ο /540^ο = 4 φορές = κύβος και σφαίρα και τετραδιάστατον με την έννοια μήκος, πλάτος, ύψος και το ανάμεικτον αυτών βάθος, χώρος, πάχος, ή με την έννοια του Αποστόλου Παύλου πλάτος, μήκος, ύψος και βάθος ως Σταυρός ανομολόγητος ενώ με Εξαδάκτυλον = εμπρός/όπισθεν, δεξιά/αριστερά και επάνω/κάτω. 36=9, 18=9, 54=9 = 999=27 = 270^ο έκαστης κορυφής του κύβου ήτοι 90^ο Χ 3 = 270^ο.

Αυτόν επίσης επιβεβαιώνει πανηγυρικώς όλες τις προβλέψεις, ισχυρισμούς και αποδείξεις σε αυτόν και τα τόσα άλλα προγενέστερα άρθρα: 73-37=36 και 64-48=18 [συνάμα 73-46=27, 72-64=9], μεταξύ άλλων ανάρτηση 9, 18, 27, 36 =90 = 9! Και τι άλλον αποδεικνύει αυτόν; 9=9, 18=9, 27=9, 36=9 ήτοι 9999 και 36. Αλλά τι είναι το 9999; Είναι 90^ο Χ 4 = 360^ο το τετράγωνον! Και ποίον είναι το σημαντρώτερον-σημαντικότερον εδώ; Ότι αυτός όπου όρισε πρώτος 90^ο την ορθή γωνία είχε και έχει δίκαιον!

Προσέξετε αυτά τα σημαντρικά. Όταν σε τρίγωνον μία γωνία είναι 90^ο τότε οι δύο άλλες οπωσδήποτε από 45^ο ήτοι 45=9 = 999 ή 90^ο Χ 3 = 270^ο άρα τέ σωστά αριθμολογικώς συμβολίζουμε το 9 με το 90^ο ή άλλον αριθμόν με αντίστοιχον με ή χωρίς μηδενικά. Δεύτερον όταν μία γωνία είναι 60^ο τότε και οι τρεις γωνίες είναι 60^ο, διότι πάντοτε πρέπει να είναι το ήμισυ του κύκλου και του τετραγώνου [360^ο] ήτοι το 180^ο. όταν μία είναι 120^ο τότε οι άλλες δύο από 30^ο ήτοι 120=3, 30=3, 30=3 =9. Όταν έναν ισοσκελές τρίγωνον έχει μία 20^ο γωνίες οι άλλες δύο γωνίες είναι 80^ο έκαστη, ήτοι εδώ βλέπουμε το 8 τετραπλάσιον του 2 και 160^ο = 16 ήτοι το 2 οκταπλάσιον [8 φορές] εις το 16. Υπάρχει πάντοτε Προσυνέπεια Μαθηματικών με το 18 ή σαφότερα πάντοτε με το 9. Ορίστηκε ως Ορθία Γωνία το 9, ήτοι το Γ = 9 [και συνάμα είναι το τρίτον γράμμα = 3 ήτοι το πολλαπλάσιον 3 φορές το 9]. Το Γ με ένωση τριγωνοποίησης έχει 90^ο συν δύο φορές 45^ο [9 διάκις] = 999=27 ή 90Χ3=180^ο. Η ίδια η λέξη Γωνία αρχίζει με το γράμμα με Ορθή Γωνία [90^ο]. = Γυνή + Γιάνγκ = Γώνος/Γόνος. Η λέξη Γιν είναι η λέξη Γύν = Γυνή ελληνιστί και η λέξη Γιάνγκ επίσης παραφθορά [υπολογίστε ότι το Ιωάννης γίνεται Γιάνγκ+ος, εκτός από Γιάννης, Γιάν, Γιάν+γκ, Τζιών και Χουάν]. Η λέξη Ιωάννης είναι ιερή με ρίζα το Ιώ [θυμηθείτε την Ιώ και την προφυτεία του Προμηθεά/Προμυθέα του δωρητή του πυρός = συμβολισμός απαγορευμένης γνώσης και τιμωρρίας από ποίον;] ότι Ο Υιός Του Θεού θα γεννηθεί από Παρθένον κόρην την Ιώ, από την ρίζα αυτήν το Ιά, Ιέ, Ιυ, Ιη και άλλα, όπως Ιαχά [ιαχή Θεού Πατρός = παραφθορά όπως το Ιωάννης ή Ιάννης σε Γιάνγκ και αυτή σε Γιαχβέ από τα Ελληνικά, άλλωστε το Τετραγράμματον είναι τα γράμματα Ι Α Χ Α φανερά και απροκάλυπτα [ιε+ρέας, Ιη+σους, Ιή+ση, Ιυός ή Υιός κ.α.]. Η Ιώ = Ιά = Ιαχά γυνή = παραφθορά με κινέζικον τρόπον σε Γιαχά = Γιάνγκ!… = Γυν και Γιάνγκ = Γυνή και Ιαχά ή Γυνή και Πατήρ Ουρανός [ή εν τοις ουρανοίς], εξού και ο ελληνικός μύθος ότι το σπέρμα του Ουρανού έπεσε επί γής [γυνής, ύλης, σαρκί και γεννήθηκαν τα είδη δημιουργίας ύλης. Και η Γέννηση Του Θεάνθρωπου, όπου μέσα εις την σάρκα του ανθρώπου υπάρχει η ψυχή = ψίχιον κατ’ εικόναν και καθ’ ομοίωσιν Τριαδικού Θεού και μέσα εις την σάρκαν αυτήν Ο Υιός Της Αγίας Τριάδος. Διότι όλα αυτά τα Μαθηματικά Σύμβολα, διά τι θα ωμιλούσαν; Διά τον άνθρωπον; Μήπως αυτός είναι προ πάντων των αιώνων και των Μαθηματικών ή τα Άκτιστα Μαθηματικά ή Ο Τριαδικός Θεός εν σαρκί ως Τριαδιακοθεάνθρωπος Χριστός!…. Η δε γέννηση του λευκού εντός του μελανού και του μελανού εντός του λευκού του Γυνή και Ιαχά [Γυν και Γιάνγκ] είναι η δήλωση ότι εντός αρσενικού σπέρματος και το θηλέν και εντός ωαρίου και το αρρέν και το έκαστον γεννάει και είναι και γίνεται το εκάτέρωθεν. Εις τον Γυν και Γιάνγκ μπορούμε να διακρίνουμε το αέναον 8, ουροβόρον όφιν, δύο στόματα να τρώνε το έναν το άλλον, δύο στόματα να γεννάνε το έναν το άλλον, το S αντίστροφα, δύο σταγόνες ή σπέρματα σε εναγκαλιασμόν, δύο έμβρυα, όπου το καθένα φέρει έναν κύκλον ή σφαίρα του άλλου μέσα του, ήτοι Γονίδια 46 ήτοι από 23 [θηλυκά και αρσενικά 46+23=69= Ζώδιον Ιχθύος, αλλά και αριθμός ισότητος = τρίγωνον με 60^ο και Ευ+Θείας = τρίγωνον με 90^ο η μία] και η ισότητα τους είναι μοίρες 180 έκαστον = 360^ο και η μελανή και λευκή κηλίδα είναι οι δύο Πόλοι και οι τρύπες ενεργειακής ράβδους περιστροφής [επάνω σε μασούρι ραφής], ήτοι ο Θετικός και Αρνητικός αναλόγως φοράς περιστροφής και άλλων παραγόντων…. Ότι είναι Πόλοι το καταλάβουμε εάν εναποθέσουμε το Γυν και Γιάνγκ σε σφαίρα [και όχι κύκλον] και το περιφέρουμε, είναι συνάμα το Ζώδιον Ιχθύς και βεβαίως ο συμβολισμός εις την εποχήν του Ιχθύς των ακρωνύμιων Ιησούς Χριστός Θεός Υιός Σωτήρ και η περιστροφή της ενέργειας, ανέμων και άλλων [όλα συνάδουν]….

Έτυχε να εύρω αυτόν:

https://apologitiki.files.wordpress.com/2015/09/ceb7-cf84cf81ceb9ceb1ceb4ceb9cebaceb7-cebccebfcebdceb1ceb4ceb1.pdf

Παναγιώτης Δίας