Στο χρόνιο πολιτικό αδιέξοδο της μεταπολίτευσης που βιώνουμε και κορυφώθηκε με τα μνημόνια και την κατά μέτωπο επίθεση εναντίον της χώρας των ξένων οικονομικών μαφιών, σε αγαστή συνεργασία με τις αντίστοιχες εγχώριες και
οι οποίες εκτελούν τις διαταγές των πρώτων, δεν καταφέραμε σαν λαός να βρούμε μία πολιτική λύση.
Το παιχνίδι ήταν στημένο σχεδόν τέλεια:με τον υπερδανεισμό υπήρχε το “λίπος” με το οποίο το εκάστοτε κόμμα που
κυβερνούσε κατάφερνε να ελέγχει με εξυπηρετήσεις εκείνο το ποσοστό των ψηφοφόρων το οποίο χρειαζόταν για να αναδειχθεί. Η χώρα υποθηκεύονταν ημέρα με την ημέρα και όταν υπήρχε κούραση από την μία παράταξη, το
παιχνιδάκι του διπόλου αριστεράς – δεξιάς ήταν εκεί για να αλλάζει η κυβέρνηση, γεννώντας νέες ελπίδες στον ανύποπτο λαό αλλά το αφεντικό να είναι το ίδιο…
Όλα ήταν υπό έλεγχο. Κι όταν πήγαινε κάτι να ξεφύγει και να αρθρώσει κάτι διαφορετικό
που ήταν απειλητικό για να ανατρέψει την επιβαλλόμενη κατάσταση που εξυπηρετούσε τα ξένα κι εγχώρια αφεντικά τότε εμφανιζόταν η “17 Νοέμβρη” ή “Σέχτα Επαναστατών” για να εξαλείψει την απειλή όπως τελευταία η
περίπτωση του “ΤΡΩΚΤΚΟΥ” και του μακαρίτη Γκιόλια.
Και ποιος ξέρει πόσα άλλα μαφιόζικα χτυπήματα έχουν γίνει σε ανθρώπους που ονειρεύτηκαν κάτι καλύτερο για την Πατρίδα που ούτε μάθαμε κι ούτε θα μάθουμε ποτέ.
Γιατί τα αφεντικά είναι αδίστακτα και το διακύβευμα για το ποιος κάνει κουμάντο στο “οικόπεδο” Ελλάδα, παγκόσμιο.
Όλα αυτά τα χρόνια γίνανε και ακόμη γίνονται διάφορες προσπάθειες Ελλήνων για να πάρουν μορφή πολιτικού ή και πολιτιστικού κινήματος οι ανησυχίες για μιαάλλη Ελλάδα όμως καμιά δεν κατάφερε να αποκτήσει δυναμική για διάφορους λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε.
Μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας ξέρουμε πολύ καλά πως και να αποκτούσε δυναμική κάτι, το “σύστημα” είχε τον τρόπο να το εξαλείψει! Μα με πρακτόρια, μα με διαβολές και συκοφαντίες, μα με στημένα σκάνδαλα, μα με απειλές, μα με
χρηματισμό, δεν υπήρξε καμιά περίπτωση που να καταφέρει να ξεφύγει!
ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΥΛΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ, ΤΟ “ΣΥΣΤΗΜΑ” ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΕΞΟΝΤΩΝΕΙ!
Κατά τα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα, αρχές του ενενήντα, άρχισε η ανύποπτη ελληνική κοινωνία να μαθαίνει δειλά – δειλά για ένα γεροντάκι στο Άγιον Όρος που κάνει παλαβά πράγματα. Σε μια κοινωνία που ήταν
μεθυσμένη από το ουΐσκι και βρισκόταν σε γενική παράκρουση, το να διαδοθεί η φήμη αυτού του γέροντα δεν ήταν απλό πράγμα. Αυτό γινόταν από στόμα σε στόμα κι από καρδιές που κρατούσαν ακόμη κάτι από την φλόγα της Αλήθειας, της Ορθοδοξίας. Δεν υπήρχαν και τα μέσα που υπάρχουν σήμερα οπότε η ελληνική κοινωνία έμαθε ευρύτερα για αυτόν τον γέροντα, αργότερα όταν και εκδόθηκαν τα δύο πρώτα βιβλία του Αρχιμανδρίτη Χριστόδουλου Αγγελόγλου.
Τότε σε πολλούς που ήταν μακριά από την πίστη μας και χριστιανοί μόνο στα χαρτιά, κάτι ξύπνησε μέσα τους. Όσα θαυμαστά έκανε αυτός ο γέροντας υπήρξαν το δόλωμα για να “τσιμπήσει” ο ελληνικός λαός και να αρχίσει να
ασχολείται, εκτός με όσα θαυμαστά έκανε και με τον λόγο του. Λόγο του Αγίου Πνεύματος. Έτσι σιγά-σιγά μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων άρχισαν να …το παίρνουν αλλιώς και να αλλάζουν πορεία ζωής αναζητώντας στην
Ορθοδοξία αυτό που δεν τους πρόσφερε η ψευτοζωή των κοσμικών απολαύσεων.
Αργότερα εκδόθηκαν και άλλα βιβλία και σιγά-σιγά άρχισε ο κόσμος να συνειδητοποιεί το γιγαντιαίο πνευματικό μέγεθος αυτού του γέροντα.
Κρίσιμη θεωρούμε πως υπήρξε η έκδοση του βιβλίου του κ. Ζουρνατζόγλου «Μαρτυρίες Προσκυνητών» όπου εκεί δίνεται για πρώτη φορά ιδιαίτερη έμφαση σε όσα προορατικά ανέφερε ο Όσιος για την Πατρίδα μας. Αυτές οι μαρτυρίες
άγγιξαν μεγάλο τμήμα Ελλήνων, ακόμη και ανθρώπων που δεν ήταν κοντά στην Ορθοδοξία αλλά είχαν εθνικές ευαισθησίες.
Στην πορεία ήρθε και το ίντερνετ όπου τότε αναδείχθηκε σε όλο του το μεγαλείο το έργο και ο λόγος του Οσίου αλλά ταυτόχρονα υπήρξαν και φαινόμενα υπερβολής, προσβολής αλλά και εκμετάλλευσης πάσης φύσεως, στο πρόσωπό
του. Ίσως δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς τα πράγματα, κρίνοντας αναδρομικά την πνευματικά μας ένδεια κι ανωριμότητα.
Κι ήρθαμε στις ημέρες μας όπου βρισκόμαστε λίγο πριν την τελική επίθεση εναντίον της Ελλάδας που προετοιμάζεται από τους ξένους εδώ και πάρα πολλά χρόνια και οι εγχώριοι κυβερνήτες αδυνατούν – εάν δεν την …εξυπηρετούν – να
αντιμετωπίσουν.
Την ίδια στιγμή δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάποια δύναμη που μπορεί να ανακόψει την καταστρεπτική πορεία προς τον γκρεμό και όλα φαίνονται μαύρα.
Κι όμως! Υπάρχει ένα κρυφό και αδιόρατο …κίνημα που δημιουργήθηκε όλα αυτά τα χρόνια χωρίς να το καταλάβουμε: είναι το κίνημα του ….Οσίου Παϊσίου!
Απαρτίζεται από απλούς καθημερινούς Έλληνες κι άλλους που βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά. Ο Όσιος σαν στοργικός πατέρας, μας μάζεψε όλα αυτά τα χρόνια κοντά του. Μας δίδαξε, μας βοήθησε, μας προειδοποίησε, μας προβλημάτισε έγκαιρα έτσι ώστε την ώρα των δυσκολιών να είμαστε όσο το δυνατό πιο έτοιμοι για να τις αντιμετωπίσουμε. Κυρίως όμως, μας έδωσε κουράγιο κι ελπίδα για το αύριο γιατί όπως είπε κι ο ίδιος «μετά την μπόρα την δαιμονική, θα έρθει η λιακάδα η θεϊκή».
Φαντάζεστε το σημερινό μνημονιακό μαρτύριο χωρίς να είχαμε τον Όσιο; Πόσοι πιο πολλοί απελπισμένοι Έλληνες θα υπήρχαν που θα οδηγούνταν σε αδιέξοδο; Τώρα όμως ξέρουμε ότι όλα είναι μια περαστική δοκιμασία και ότι θα έρθουν
ευλογημένες ημέρες για την κατατρεγμένη Ελλάδα μας.
Ο Όσιος όμως δεν έκανε μόνο αυτά. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όσο ήταν εν ζωή έδωσε συγκεκριμένες οδηγίες, σε συγκεκριμένες ανθρώπους για να ενεργήσουν αναλόγως σε κρίσιμα εθνικά – και όχι μόνο – θέματα όταν θα έρθει το
πλήρωμα του χρόνου.
Το “κίνημα” του Οσίου Παϊσίου γιγαντώνεται ημέρα με την ημέρα και κάνει καθημερινά νέα μέλη! Είναι ένα κίνημα αδιόρατο, μέσα στις ψυχές των Ελλήνων που ο Όσιος φύτεψε την καλή ανησυχία για την Πίστη και την Πατρίδα. Το “σύστημα” δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει γιατί δεν έχει υλική υπόσταση!
Το “σύστημα” παρακολουθεί, κατασκοπεύει αλλά …ως εκεί. Δεν μπορεί να το προβοκάρει, δεν μπορεί να σκοτώσει τον …αρχηγό του αφού είναι ήδη νεκρός. Ένας ζωντανός νεκρός όμως!
Αδερφοί οι περισσότεροι είμαστε εξουθενωμένοι από την μνημονιακή λαίλαπα. Μην χάνεται την Πίστη σας, τώρα που έμεινε η “ουρά” του κανόνα. Συμμετέχετε μπροστά στο εικονοστάσι σας, στο “κίνημα” του Οσίου Παϊσίου και να είστε
σίγουροι ότι ο γέροντας που …τά ‘χει καλά με τον Χριστό και την Παναγία, θα μας περάσει όλους απέναντι αλώβητους ή το πολύ με καμιά γρατσουνιά. Μετά την τελική επίθεση που αναμένουμε εναντίον της χώρας
μας, έρχονται ημέρες δόξας για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό!
Προσπαθήστε να κρατήσετε την φλόγα της Πίστης αναμμένη, να μην λείψει κανείς!
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
αμην
Όσιος.
Ποιος λέγεται Όσιος, πότε κάποιος γινεται/αποκαλειται όσιος.
Ο,ποιος έχει μαρτυρήσει θανατικά χάνοντας τη ζωή του ένεκα θρησκευτικών θεμάτων Ιερής Πίστεως.
Ο γέρων μοναχός Παΐσιος αγιοποιηθηκε.
Όχι οσιοποιήθηκε.