Παραζόρισε το πράμα – 3α

…γιά τους κοιμώμενους, γι’ αυτούς της τελευταίας στιγμής,

τους καλά εντάξει, τους πέρα βρέχει και δεν τρέχει τίποτε,

γιά τους βλάκες, τους άχρηστους, γιά τα ζωντόβολα,

αλλά και ‘κείνους που ψάχουν το κάτι παραπάνω !!

Παλαιός

Καλού-κακού, λέμε, για ‘κείνα που κάποια στιγμή, ίσως, να ‘ρθούν !!

Ίσως … γιατί πρίν να υπάρξει απόλυτη διασπορά των πιθήκων σε κάθε γωνιά της γελαδικής, και πρίν το ποσοστό τους έναντι του ιθαγενούς πληθυσμού ανέλθει στα επιδιωκόμενα επίπεδα [[αναγκαία ώστε να μην υπάρχει περίπτωση, επ’ ουδενί λόγω, να γείρει η ζυγαριά στο ένα ή στο άλλο μέρος, αλλά ισορροπώντας σε κάθε δεδομένη αναμέτρηση, μέχρι της πλήρους (ή σχεδόν) ολικής εξολόθρευσης, απάντων, έτσι που να αφήσει τελικώς μόνο έναν αναγκαίο υποτυπώδη πληθυσμό ]] από την πλευρά του ιερατείου της σκοτεινιάς, θα ήταν ηλίθιο και παράλογο, να επιτρέψουν να ξεκινήσει πρόωρα κάτι, και να χαλάσει τον όλον σχεδιασμό – καθ’ ήν στιγμή προσβλέπουν στην πλήρη διάλυση και εξολόθρευση του Ελληνικού Έθνους· πράγμα που άλλωστε δεν θα είναι αναγκαίο, εάν καταφέρουν να περάσουν τους σχεδιασμούς τους -τους οποίους αναφέρω παρακάτω- αφού δεν θα υπάρχει πλέον Ελλάδα και Έλληνες.

Ασχέτως λοιπόν, του τι σχεδιάζουν τα τσιράκια των διαφόρων ελίτ (μπωλητικάντηδες, τοκογλυφταρέοι, πολυεθνικές και παπαδαριά), κάτι τέτοιο -ένα ντού- δεν προβλέπεται, τουλάχιστον για τώρα και μέχρι η ζυγαριά να γύρει υπέρ των πιθήκων, εκτός και αν τυχαίο τι γεγονός προκαλέσει την ανάφλεξη, πρίν προλάβουν να την αποσοβήσουν.

Έτσι, το σημείο καμπής, της 11-12ης Γενάρη του ’20 (και τα εκατέρωθεν αυτού χρονικά όρια – μέχρι το τέλος της άνοιξης), δεν μπορεί -κατά βάσην, εκτός του τυχαίου- να οδηγήσει σε κάποια από τις τρείς εκείνες περιπτώσεις, που έχουμε αναφέρει, αλλά το να είναι, αυτό, η ΟΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ της απόφασης, για την προώθηση και επιτάχυνση του σχεδίου Διάλυσης και Σήψεως, και η, μέ κάποιο τρόπο, ΕΠΙΒΟΛΗ διασποράς και εγκατάστασης, αμέτρητων αφροασιατικών πιθήκων ανά την γελαδική επικράτεια.

Όπως διαφαίνεται, όμως, από τα γεγονότα και τις τοπικές αντιδράσεις, όχι επειδή ξαφνικά ξύπνησαν τα ΓΕΛΑΔΙΑ, αλλά επειδή οι τοπικοί παράγοντες υποκινούν τις αντιδράσεις, όσο το μοίρασμα της πίτας δεν ικανοποιεί και τις δικές τους απαιτήσεις, εφ’ όσον πρωτίστως ικανοποιούνται οι υψηλότερα ιστάμενοι, οπότε και για τον λόγο αυτόν μόνο ψίχουλα φτάνουν στα τοπικά σούργελα, γι’ αυτό και οι αντιδράσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν ποτέ, αντίθετα θα ενταθούν, ένεκα επίσης και του ότι βολεψοχάφτουλες του προηγούμενου κοπροσκυλιτισμού αντικαθίστανται από άλλους του νύν, γίνεται καταφανές ότι, το πράγμα, όπως είναι, δεν μπορεί να τραβήξει για πολύ ακόμη, οπότε η μόνη λογική κίνηση, για να το πετύχουν, είναι να μας φορτώσουν-επιβάλουν, για κάμποσα ή για πολλά χρόνια, μιά ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ [[διότι, μόνο κάτι τέτοιο, μπορεί να οδηγήσει γρήγορα και χωρίς αντιδράσεις, σε Διάλυση και πλήρη Σήψη, ώστε η Ελλάδα να σβήσει οριστικά]], εκτός πιά, όπως είπαμε, κάτι τυχαίο ή ηθελημένα προκληθέν, τους προλάβει – αυτά είναι τα όσα φέρνουν σε μένα «οι αγέρηδες», από τα ενορχηστρούμενα σχέδια, του ιερατείου της σκοτεινιάς, του ιερατείου που είναι πίσω απ’ όλα, τα μερικώς ή καθ’ ολοκληρίαν γνωστά – εάν, δε, υπάρξει κάποια διαφοροποίηση σ’ αυτά τα σχέδια, θα σας το μεταφέρω.

Εάν επιτύχουν τα σκοτεινά αυτά σχέδια, και μιά ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ (όπου θα έχουν τσουβαλιάσει τους πάντες, όλο το πολιτικό σύστημα δηλαδή, χωρίς καμμιά εξαίρεση· όπως τότε το ’89, που ίσως και να θυμούνται οι παλαιότεροι, όπου ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου [[ΚΚΕ & Ε.ΑΡ δηλαδή]] συνέπραξαν στα όσα ακολούθησαν) μας καθίσει στον σβέρκο, έστω για δυό ή τέσσερα χρόνια, τότε πέρα από την Σήψη, που θα προχωρήσει πολύ στο βάθος, τότε, η απόδοση ιθαγενείας, ο επιβληθείς εποικισμός και η πλήρης εγκατάσταση (με την παραχώρηση σ’ αυτούς αγρών και δημευθεισών οικιών, ή δημιουργίας νέων οικισμών) εκατομμυρίων αφροασιατικών πιθήκων, ανά την επικράτεια, ταυτοχρόνως με την έξοδο χιλιάδων δικών μας στα οξωτερικά, και την απόλυτη χαϊβανοποίηση των υπολοίπων, θα κάνει πολύ δύσκολη, αν όχι απολύτως ακατόρθωτη, κάθε δημιουργία επιτυχούς αντίδρασης.

Έτσι, εάν υπάρχουν Έλληνες, αυτό θα πρέπει να αποτραπεί, πάσει θυσία, προκαλώντας ηθελημένα την σύγκρουση, μέσα στο ανωτέρω αναφερόμενο χρονικό διάστημα, ώστε η εν λόγω Καμπή, από Σήψη και Διάλυση, να μετατραπεί σε Παράθυρο Ευκαιρίας και Αναγέννησης.

Υποθέτοντας λοιπόν ότι ξαφνικά -είτε από κάποιο τυχαίο γεγονός, είτε από ένα συνειδητά προκληθέν- τα γεγονότα θ’ αρχίσουν να τρέχουν … θα επιχειρήσουμε παρακάτω να προσφέρουμε κάποιες συμβουλές και κατευθύνσεις για το πώς πρέπει να κινηθεί ο καθένας, ατομικά, αλλά και οι όποιες υπάρχουν ή εν τω άμα δημιουργηθείσες ομάδες.

ΤΟ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ – όταν ξαφνικά σκάσει η … «μπόμπα»

Το μέρος αυτό της ανάρτησης, θα χωριστεί χρονικά σε τρείς ενότητες :

οι πρώτες ώρες, και τα της τελευταίας στιγμής
το πρώτο, ίσως και το δεύτερο εικοσιτετράωρο
το μετέπειτα χρονικό διάστημα

Όπως έχουμε ‘πεί, πρέπει εκ των προτέρων να υπάρχει ένα σχέδιο, πάνω στο οποίο οφείλει να κινηθεί το κάθε άτομο, είτε πρόκειται για απλά άτομα είτε για άτομα κάποιας ομάδος. Έτσι καθένας, με το που θα πάρει είδηση, ή θα ενημερωθεί, ότι ξεκίνησαν τα γεγονότα, από την στιγμή εκείνη, πρέπει άμεσα και χωρίς καθυστέρηση, να παρατήσει τα πάντα, και ν’ ακολουθήσει κατά γράμμα το υπάρχον σχέδιο (εάν προνόησε για κάτι τέτοιο), βαδίζοντας επακριβώς επάνω στα βήματα που έχει χαράξει ή έχει γίνει κοινωνός.

α). οι πρώτες ώρες, και τα της τελευταίας στιγμής

Το κομμάτι αυτό θα το διαχωρίσουμε σε σχέση με :

τα μητροπολιτικά κέντρα και τις μεγάλες πόλεις
τα μικρότερα κέντρα και την ύπαιθρο χώρα

αλλά επίσης θα το εξετάσουμε και σε σχέση με :

άτομα
ομάδες

i. τι ενδείκνυται να κάνει το κάθε άτομο

1. στα μητροπολιτικά κέντρα και τις μεγάλες πόλεις

Πάλι και εδώ ισχύει το λάβετε τα μέτρα σας προκαταβολικά.

Κάθε οικογένεια, αλλά και κάθε μεμονωμένο άτομο, πρέπει να έχει εκπονήσει και καταστρώσει ένα σχέδιο, για το πώς πρέπει να κινηθεί στην δεδομένη περίσταση. Τι ακριβώς να κάνει, που να πάει, πιά κατεύθυνση ν’ ακολουθήσει, από που να περάσει ή να μην περάσει και λοιπά και λοιπά. Οι γονείς, πρέπει να έχουν δασκαλέψει τα παιδιά τους τι ακριβώς να κάνουν, όχι απλώς να τους το έχουν ‘πεί προφορικά, αλλά να τα έχουν πάρει από το χέρι και να τους έχουν δείξει τα βήματα που πρέπει ν’ ακολουθήσουν – να κάνουν δηλαδή επακριβώς αυτό που τους έχουν δείξει, ώστε ή να μπορέσουν μόνα τους να επιστρέψουν στο σπίτι, ή να περιμένουν να παραληφθούν από τους γονείς τους, ώστε να επιστρέψουν με συνοδεία.

Βεβαίως, σχέδιο πρέπει να έχουν και οι γονείς, αλλά και κάθε μεμονωμένο άτομο, για το τι θα πρέπει να κάνουν.

Παρόμοια σχέδια, βέβαια, πρέπει να υπάρχουν για κάθε δύσκολη κατάσταση· θεομηνίες, σεισμούς, πυρκαγιές, αναταραχές, επεισόδια (πράγμα που αν υπήρχε στο Μάτι ή προηγουμένως στην Ηλεία, θα είχε σωθεί πολύς κόσμος).

Το πρώτο πράγμα λοιπόν, που πρέπει να κάνει κάθε αρχηγός οικογενείας, είναι να μαζέψει και να ασφαλίσει την οικογένειά του· ΤΙΠΟΤΕ άλλο, αυτό και μόνον αυτό, όλα τα υπόλοιπα έπονται. Μόνο αφού ασφαλίσει την οικογένειά του, μπορεί και πρέπει να κινηθεί για τα υπόλοιπα, τα όποια υπόλοιπα. Και η ασφάλιση γίνεται μόνο τότε όταν, και εάν, όλα τα μέλη επιστρέψουν στον χώρο που έχει ορισθεί· κατά βάσην το σπίτι ή και όποιος άλλος χώρος έχει ορισθεί, εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Αγνοήστε κάθε τι άλλο, που γίνεται στον περίγυρο, εσείς πρέπει να έχετε ώς πρώτο και κύριο μέλημά σας, να μαζέψετε και ν’ ασφαλίσετε τα μέλη της οικογενείας σας, μην ασχοληθείτε με τίποτε άλλο, πρίν να περαιώσετε αυτό το θέμα.

Τώρα, εάν είστε από εκείνους τους ηλίθιους, του «καλά μωρέ», και καμμία πρόνοια δεν έχετε λάβει, πάλι, και ‘σεις, πρέπει πρωτίστως να προσπαθήσετε να μαζέψετε και ν’ ασφαλίσετε την οικογένειά σας. Το πώς θα το καταφέρετε βέβαια, δεν μπορούμε να το πούμε, αφού δεν έχετε πάρει κανένα μέτρο, ούτε έχετε κάποιο σχέδιο. Η μόνη συμβουλή που μπορούμε να σας δώσουμε είναι το : βάλτε φτερά στα πόδια σας και τρέξτε στο σπίτι σας, και αν έχετε σκόρπια μικρά παιδιά, βούρ να τα μαζέψετε, και μακριά από συγκεντρώσεις και πολυκοσμία, όπως επίσης και μακριά από απόμερα και σκοτεινά στενά, και πάνω απ’ όλα τρέξτε … τρέξτε όσο πιό γρήγορα μπορείτε !!

Παρομοίως, και όσοι ανήκουν σε ομάδες – για να μπορέσουν να προσφέρουν πραγματικό έργο, πρέπει πρίν απ’ όλα ν’ ασφαλίσουν την οικογένειά τους, και μετά να αναλάβουν τον ρόλο που τους έχει αναθέσει η ομάδα.

Μόνο αφού γίνει αυτό, μπορεί κάποιος ανάλογα με το τι θα συμβαίνει στον περιβάλλοντα χώρο, να κοιτάξει αν μπορεί να προμηθευτεί, έστω την τελευταία αυτήν στιγμή, μερικά χρειώδη· κατά βάσην τρόφιμα και φάρμακα – και βεβαίως, μόνο εάν δεν διατρέχει κίνδυνο· το τονίζω αυτό, διότι αν πάει στα θυμαράκια, τότε τίποτα δεν θα μπορεί να προσφέρει, αλλά και επιπλέον θα έχει στερήσει τον εαυτόν του και την βοήθειά του στην οικογένειά του.

Εάν στην πολυκατοικία, ή το τετράγωνό του, δεν υπάρχει και δεν έχει συσταθεί ομάδα αμύνης, τότε φροντίζει να οχυρώσει, όσο το δυνατόν γίνεται, το σπίτι του· κλείνει τα παντζούρια-ρολά, βάζει τσιρότο στα στόματα των παιδιών, μαζεύει όσο περισσότερο νερό μπορεί (δοχεία, κατσαρόλια και την μπανιέρα ξέχειλη), και τοποθετεί βαριά αντικείμενα πίσω από την πόρτα και τα παράθυρα.

Όσοι είναι στο κέντρο της πόλης, και έχουν πρόθεση να την κάνουν για την επαρχία, τουλάχιστον για την πρώτη ημέρα πρέπει να το ξεχάσουν, καθώς με τον πανζουρλισμό που θα γίνεται, αποκλείεται να μπορέσουν να το κατορθώσουν, και να την βγάλουν καθαρή, οπότε το ορίζουν για την επόμενη ή μεθεπόμενη μέρα, αφού συνεννοηθούν πλήρως και με όλους όσους θα αποτελέσουν την φάλαγγα εξόδου.

Οι μόνοι, ίσως, που θα μπορούν, εάν αυτό έχουν επιλέξει να κάνουν, είναι όσοι βρίσκονται στις παρυφές της πόλεως, και έχουν ανοικτή έξοδο διαφυγής, και όπως έχουμε ‘πεί προηγουμένως, με τίποτε κατά μόνας, αλλά μόνο με οργανωμένη και οπλισμένη ομάδα.

2. στα μικρότερα κέντρα και στην ύπαιθρο χώρα

Επειδή εδώ οι άνθρωποι, δεν έχουν χαθεί μέσα στο πλήθος της ανωνυμίας, αλλά γνωρίζονται μεταξύ τους, είναι πολύ πιό εύκολο να γίνουν κοινωνοί κάθε κίνησης, ώστε να την αντιμετωπίσουν. Επίσης, όλοι είναι πολύ πιό εύκολο να βρούν τον δρόμο για το σπίτι τους, έστω και αν δεν έχουν από πρίν κάποιο σχέδιο – βέβαια, η ύπαρξη σχεδίου είναι εκ των ούκ άνευ, και αυτό με τίποτε δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Και εδώ, ισχύουν όσα είπαμε παραπάνω -αν και στο πιό χαλαρό- απ’ ότι για τα μεγάλα κέντρα, πάντως κακό δεν κάνει το να ακολουθήσουν επακριβώς τα ίδια βήματα, όπως χρειάζεται να κάνουν όσοι είναι στις μεγάλες πόλεις.

Κύριο στοιχείο, παραμένει το μάζεμα και η ασφάλιση της οικογενείας, μην το αμελήσετε επ’ ουδενί λόγω.

Στην επαρχία τώρα, επειδή κυκλοφορεί η σάρα και η μάρα, και καθώς αυτοί θα πάρουν σήμα ταυτόχρονα όλοι τους, μέσω τηλεφώνου, οι επαρχιώτες πρέπει να έχουν τα μάτια τους δεκατέσσερα, αν δεν θέλουν να βρεθούν προ απροόπτου. Επίσης, δεν χρειάζεται νομίζω να τονίσω ότι, δεν πρέπει να δίνετε πίστη και εμπιστοσύνη σε κανέναν, απ’ αυτούς, όσο καλά και να νομίζετε ότι τους ξέρετε – ελπίζω να θυμάστε τα κατά καιρούς συμβάντα, με κάποιους που είχαν ανοίξει τα σπίτια τους, ή είχαν πάρει στην δούλεψή τους διάφορους τέτοιους, και το ευχαριστώ τους ήταν να τους ληστέψουν και να τους σκοτώσουν· μην πέστε λοιπόν στην ίδια παγίδα, ιδίως αν αυτοί προέρχονται από μουσουλμανικές χώρες.

ii. τι ενδείκνυται να κάνουν οι ομάδες

Όπως έχουμε γράψει και στο προηγούμενο μέρος, οι ομάδες διαχωρίζονται σε μικρές και κατά βάσην αμυντικές, και σε μεγάλες, που είναι εκτός από αμυντικές και επιθετικές, αλλά ακόμα και ελέγχου-διασφάλισης αναγκαίων πόρων και δομών.

Όπως είπαμε παραπάνω, για να μπορέσουν να κινηθούν οι ομάδες, πρέπει πρώτα τα μέλη τους να μαζέψουν και ν’ ασφαλίσουν τις οικογένειές τους, άρα πρωτίστως θα μπορέσουν να κινηθούν οι μικρές ομάδες, καθώς ο χώρος τους είναι πέριξ της οικίας του καθενός, και δευτερευόντως οι μεγάλες, εκτός πιά και έχουν ικανό αριθμό μεμονωμένων ατόμων, που δεν έχουν το βάρος οικογενείας, ή που υπάρχουν και άλλοι να επιφορτιστούν με το έργο αυτό, του μαζέματος και της ασφάλισης των οικογενειών.

1. οι μικρές ομάδες

1. στα μητροπολιτικά κέντρα και τις μεγάλες πόλεις

Άμα τη εκδηλώσει των γεγονότων, κάθε ομάδα πολυκατοικίας και τετραγώνου, πρέπει τάχιστα ν’ αποκλείσει και ν’ ασφαλίσει πλήρως τον χώρον της, αναθέτοντας καθήκοντα σε φρουρά και επισκόπηση. Επίσης, ταχέως οφείλει να αποκλείσει και να περιορίσει πάραυτα κάθε επίφοβο και αντιδραστικό στοιχείο στον χώρον της, είτε θέτοντας αυτούς υπό πλήρη περιορισμό, είτε εκδιώκοντάς τους εκτός του χώρου της.

Άμεσα, οφείλει να στρατεύσει τους πάντες, και να επιβάλει απόλυτη πειθαρχία, και ν’ αναθέσει καθήκοντα σε όλους, μηδενός εξαιρουμένου (εκτός των αρρώστων, και των μικρών παιδιών) κανείς άλλος, και για κανέναν λόγο, δεν πρέπει να εξαιρεθεί.

Στην συνέχεια, ν’ αναδιοργανώσει πλήρως την άμυνά της, ορίζοντας επόπτες, παρατηρητές, σκοπούς κλπ. και να ορίσει βάρδιες, με ωράριο που θα φροντίσει να αλλάζει κάθε μέρα και όχι να το διατηρεί σταθερό.

2. στα μικρότερα κέντρα και στην ύπαιθρο χώρα

Στα μικρότερα κέντρα, κωμοπόλεις δηλαδή, όπου συνήθως δεν υπάρχουν πολυκατοικίες αλλά κατά το πλείστον μονοκατοικίες, διώροφα και τριώροφα, πρέπει να κινηθεί το πράγμα σε επίπεδο γειτονιάς, ακολουθώντας αυτά που είπαμε παραπάνω για τα μεγαλύτερα κέντρα, μόνο έτσι έχουν ελπίδες να περιορίσουν τις απώλειες.

Στην δε ύπαιθρο χώρα, οφείλουν οι κάτοικοι να οργανωθούν σε επίπεδο χωριού, αποκόπτοντας πλήρως την πρόσβαση από παντού, και να τοποθετήσουν βιγλάτορες και βεβαίως να έχουν έτοιμες ομάδες όταν κληθούν. Ισχύει και εδώ, η ανάγκη για περιορισμό κάθε ξένου ή αντιδραστικού και προδοτικού στοιχείου.

Εδώ επίσης, πρέπει όλο το χωριό να κάνει ξεκάθαρο στους πάντες ότι, έτσι και ανακαλυφθεί παρεκτροπή κάποιου, αυτό θα το πληρώσει όλη η οικογένειά του και όχι μόνο ο ίδιος· έτσι θα κοπή η φόρα σε πολλά καθάρματα-ρουφιανοπροδότες – που άλλωστε είναι γνωστοί σε κάθε χωριό.

2. οι μεγάλες ομάδες

1. στα μητροπολιτικά κέντρα και τις μεγάλες πόλεις

Οι μεγάλες ομάδες, αναγκαστικά, θα περιμένουν ώστε να μαζευτούν τα μέλη τους, εκτός πιά και διαθέτουν μεμονωμένα άτομα που μπορούν να προσέλθουν άμεσα … ή εάν η ομάδα είχε πληροφόρηση για τα επερχόμενα, και έχει ειδοποιήσει, ώστε όλοι να είναι σ’ επιφυλακή και υπ’ ατμόν.

Ανάλογα με τον χώρο, στον οποίον ευρίσκεται, και τον οποίον έχει στα σχέδιά της να ελέγξει, θα είναι και το πώς πρέπει να κινηθεί, και τι να κάνει.

Το πρώτο, άμεσο, είναι η ασφάλιση του χώρου της, πράγμα που σημαίνει ότι οι επιμέρους υποομάδες θα πρέπει ν’ αναλάβουν το έργο αυτό.

Το επόμενο, αλλά όχι δεύτερο, είναι να κινηθεί τάχιστα και να διασφαλίσει-ελέγξει ή και να πάρει τον πλήρη έλεγχο των πόρων και των δομών, που ευρίσκονται στον χώρον της (νοσοκομεία, φαρμακεία, καταστήματα τροφίμων, όπλων κλπ. κλπ. όπως έχουμε αναφέρει στο 2ο μέρος του παρόντος άρθρου).

Εάν στον χώρον της ευρίσκονται αστυνομικά ή στρατιωτικά τμήματα, ή και κάθε άλλο μέρος που διαθέτει οπλισμό, θα πρέπει να φροντίσει τον οπλισμό αυτόν να τον θέσει κάτω από τον έλεγχό της, ακόμη και αν χρειαστεί να εξασκήσει την όποιου είδους βία, εννοείται βεβαίως ότι αυτό θα φροντίσει να το κάνει ζητώντας ευγενικά τον οπλισμό (με πλήρη καταγραφή του και χρέωση στον αρχηγό της ομάδος) και τότε και μόνο τότε, αν αυτό συναντήσει άρνηση, να τον πάρει βιαίως, έστω και αν χρειαστεί να «στείλει» και μερικούς.

Με τίποτε δεν πρέπει να επιτρέψει ο όποιος οπλισμός να μείνει έκθετος, καθώς μπορεί να περιέλθει στα χέρια των αφιονισμένων ή και των προδοτών.

Επίσης, θα πρέπει να στρατεύσει υπό τις διαταγές της και τα ευρισκόμενα άτομα εντός των εν λόγω χώρων, και μάλιστα εάν δεν γνωρίζει επακριβώς τις διαθέσεις τους να τους αφοπλίσει πλήρως, διότι όπως σημειώσαμε στο 2ο μέρος του παρόντος άρθρου, οι μπάτσοι είναι στο μεγαλύτερο μέρος τους εν δυνάμει εχθροί, το ίδιο βέβαια ισχύει και για μόνιμους στρατιωτικούς.

Τώρα, το πόσα απ’ αυτά θα μπορέσει να κάνει, αυτό θα εξαρτηθεί από το πλήθος των μελών, το εύρος του χώρου, αλλά και το πλήθος και την δυσκολία των στόχων, που έχει να ελέγξει και να διασφαλίσει.

2. στα μικρότερα κέντρα και στην ύπαιθρο χώρα

Στις μικρές πόλεις και στις κωμοπόλεις, το πράγμα πρέπει να το χειριστεί κατά βάσην μία ομάδα και όχι περισσότερες, εκτός πιά και είναι τέτοια η διασπορά της πόλεως που να το κάνει αναγκαίο.

Στην ύπαιθρο, αυτό μπορεί να γίνει με χωριά που είναι σε κοντινή μεταξύ τους απόσταση, και στην ουσία αποτελούν περιοχή που μπορεί να ασφαλιστεί, περικλείοντας τον μεταξύ τους χώρο.

Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, ισχύουν επακριβώς όσα είπαμε για τις ομάδες των μεγάλων κέντρων, τίποτε λιγότερο.

Σημείωση :

Τα σχετικά με :

το πρώτο, ίσως και το δεύτερο εικοσιτετράωρο
το μετέπειτα χρονικό διάστημα

θα τα πραγματευτούμε στο β-μέρος, αυτής της ενότητας.

Υστερόγραφον

Όπως θα έχετε, ή θα έπρεπε να έχετε, καταλάβει, εδώ αναπτύσσουμε ένα ιδιόμορφο μυθιστόρημα ευφάνταστης και αχαλίνωτης πραγματικότητος. Όλες οι ταινίες του κινηματογράφου πάνω σε μυθιστορήματα και ιστορίες ζωής βασίζονται, αλλά καμμιά φορά είναι που η ζωή ζηλεύει και κλέβει ιδέες και τις κάνει πραγματικότητα, και τελικώς ζωή, κινηματογράφος και μυθιστορήματα μπερδεύονται, σε τέτοιο σημείο, που δεν ξέρεις από που και πώς ξεκίνησε το θέμα, ούτε ποιός ήταν ο αρχικός δημιουργός. Όπως και να είναι πάντως, ας φροντίσουμε να διδαχθούμε κάτι, απ’ όπου κι αν προέρχεται.
ergdhmerg