Αὐτοί ἦταν, μέσες ἄκρες, οἱ φερόμενοι στόχοι τῆς ἑλληνικῆς κυβέρνησης. Πλήν ὅμως, ἡ κυβέρνηση εἶχε ἤδη, μέ τίς προηγηθεῖσες συμφωνίες (ΣΥΜΦΩΝΙΑ 29-11-2015, ΣΥΜΦΩΝΙΑ 18-12-2015, ΣΥΜΦΩΝΙΑ 19-02-2016 και ΣΥΜΦΩΝΙΑ 08-03-2016), ἀλλά καί μέ δημόσιες δηλώσεις ὑπουργῶν της, νομιμοποιήσει καί στή συνέχεια ἐγκρίνει τό κλείσιμο τῶν συνόρων, δηλαδή τήν ἀναστολή τῆς συνθήκης Σένγκεν (βλέπε ἰδίως τή συμφωνία τῆς 19ης Φεβρουαρίου 2016, παρ. 5 καί 8α, δ καί ε), ἀπό ἄλλα κράτη μέλη της (π.χ. Γερμανία, Αὐστρία, κλπ). Αὐτή ἡ ἐνέργεια ὁρισμένων κρατῶν – μελῶν ἐπικυρώθηκε, γιά μία ἀκόμη φορά, στή συμφωνία τῆς 18ης Μαρτίου 2016 μεταξύ τῶν κρατῶν – μελῶν τῆς Ε.Ε., ὅταν ρητῶς προβλέφθηκε στήν τελευταία φράση τῆς πρώτης παραγράφου, ὅτι πρέπει νά δοθεῖ προτεραιότητα στήν προσπάθεια ἀνάκτησης τοῦ ἐλέγχου στά ἐξωτερικά σύνορα τῆς ἕνωσης, πού στή συγκεκριμένη περίπτωση εἶναι τά ἑλληνικά σύνορα (Priority will be given to regaining control of our external borders).
Παραδέχθηκε, λοιπόν, ἡ Ἑλλάδα, γιά πολλοστή φορά σέ ὁμόφωνο κείμενο τοῦ Συμβουλίου τῆς Ε.Ε., ὅτι δέν ἐλέγχει τά σύνορά της(!!!) Αὐτή ἡ ἐπίσημη παραδοχή τῆς Ἑλλάδας αὐτομάτως δικαιολογεῖ καί νομιμοποιεῖ τήν ἐνεργοποίηση τῶν ἄρθρων 19α καί 23 τῆς Συνθήκης Σένγκεν γιά τήν ἀναστολή της ἀπό ἄλλα κράτη μέλη, ὅταν προκύπτει ἀδυναμία ἐλέγχου τῶν ἐξωτερικῶν συνόρων τῆς Ἕνωσης καί συνακόλουθοι λόγοι ἐσωτερικῆς ἀσφάλειας τῶν ἄλλων κρατῶν – μελῶν ἐξ αὐτῆς τῆς αἰτίας (βλέπε ἄρθρα 19α παρ. 1 καί 23 παρ. 1 καί 4). Ἀναστολή τῆς συνθήκης Σένγκεν, σημαίνει ἐπιβολή περιορισμῶν στά σύνορα ἤ, ὅπως εἴθισται νά λέγεται σήμερα, «κλείσιμο τῶν συνόρων». Αὐτό δέ τό «κλείσιμο τῶν συνόρων», σύμφωνα μέ τή συνθήκη Σένγκεν, ὅπως αὐτή τροποποιήθηκε τό 2013, μέ τή σύμφωνη γνώμη τῆς κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, δύναται νά φθάσει μέχρι τά δύο ἔτη, μέ δυνατότητα ἀνανέωσης (βλ. ἄρθρο 23 παρ. 4). Σέ κάθε περίπτωση, ὄχι μόνο δέν προβλέπεται στή συμφωνία τῆς 18ης Μαρτίου 2016 τό «ἄνοιγμα τῶν συνόρων», ἀλλά ἀντιθέτως ἐπικυρώνεται – νομιμοποιεῖται, μέ τή σύμφωνη γνώμη τῆς χώρας μας, τό «κλείσιμό» τους, καθότι, τό μέν ἀποδέχεται, ὅτι ἀδυνατεῖ νά ἐλέγξει τά σύνορά της (Priority will be given to regaining control of our external borders), τό δέ στήν 7η παράγραφο τῆς συμφωνίας μεταξύ τῶν μελῶν τῆς Ε.Ε., καλεῖ τίς χῶρες τῶν δυτικῶν Βαλκανίων «νά συνεργαστοῦν στήν ἀντιμετώπιση τῆς μεταναστευτικῆς κρίσης καί νά ταυτιστοῦν μέ τούς στόχους τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου», πού, ὅπως εἶναι γνωστό, ἀφοροῦν στήν ἀνάσχεση τῶν μεταναστευτικῶν ροῶν πρός τίς ὑπόλοιπες χῶρες τῆς Εὐρώπης (The European Council calls for strengthening of cooperation with the Western Balkans countries in tackling the migration crisis and contributing to the objectives of the European Council).
Ὅπως δέ προανέφερα, ἀντίστοιχες νομιμοποιητικές ἀναφορές ἔχει κάνει ἡ κυβέρνηση καί στίς προηγούμενες συνόδους κορυφῆς ἀπό τόν Νοέμβριο τοῦ 2015. Ὡς ἐκ τούτου, ἀποτελοῦν σαφῆ ἐμπαιγμό καί παραπλάνηση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, οἱ ἰσχυρισμοί τῆς κυβέρνησης, ὅτι εἶναι παράνομο τό «κλείσιμο» τῶν συνόρων, ὅτι θά ἐπιδιώξει τό ἄνοιγμά τους, ὅτι θά ζητήσει τήν ἐπιβολή κυρώσεων σέ βάρος τῶν χωρῶν, πού τά ἔχουν «κλείσει», ὅτι θά ἀσκήσει βέτο, κλπ.
Ὁ πρῶτος, λοιπόν, καί βασικότερος ὑποτίθεται στόχος τῆς ἑλληνικῆς κυβέρνησης οὐδέποτε ἐπιδιώχθηκε. Ἀντιθέτως, μέ τή συμφωνία τῆς 18ης Μαρτίου 2016, ἐνταφιάσθηκε μέ τή συνυπογραφῆ της. Ὡς ἐκ τούτου, δέν τέθηκε καν ζήτημα ἐπιβολῆς κυρώσεων σέ ὅσες χῶρες ἔχουν «κλείσει» τά σύνορά τους.
(συνεχίζεται)
O Συντάκτης Δημήτρης Κλούρας εἶναι Νομικός, τ. γ.γ. Δημ. Περιουσίας
orthodoxia.gr
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek