Ο ομπάμα είναι ένας άνθρωπος με απόλυτη δύναμη και απόλυτη εξουσία, κρατάει στα χέρια του ολόκληρο τον πλανήτη, κι όμως… ΙΣΧΥΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
ΦΟΒΑΤΑΙ ο ομπάμα!
Θα σου πω ότι ακόμα και η κυρά-Τασία (είπα να απαλλάξω τις Κατίνες), η γειτόνισσά σου, που έφαγε όλους τους φόβους στην μάπα, τους πάλεψε, και πλέον τίποτα δεν φοβάται, είναι ισχυρότερη από τον εξουσιαστή του πλανήτη!
Αυτός που δεν φοβάται ΤΙΠΟΤΑ είναι ο ισχυρός.
Κάτι άλλο.. Δες ότι ο ομπάμα, στην προσπάθειά του να γλιτώσει/απαλλαχτεί από τον φόβο του, κάνει τα πάντα (έχει τη δύναμη, την εξουσία και τα λεφτά να κάνει τα πάντα) για να διασφαλίσει ότι δεν θα πάθει αυτό που φοβάται. Άπειρος κόσμος εργάζεται για την ασφάλειά του, μετακινείτε με αδιαπέραστο όχημα, φυλάσσεται από αέρος, στεριά και θάλασσα, κι όμως, παρόλα αυτά…… ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ!!!
Αυτό σημαίνει ότι: Ο φόβος σου δεν θα φύγει αν (επειδή θα) διασφαλίσεις ότι δεν θα πάθεις αυτό που φοβάσαι. Όσο και να διασφαλιστείς, ο φόβος για το ενδεχόμενο (ότι μπορεί να το πάθεις), δεν θα φύγει. Δεν φεύγει ΠΟΤΕ, ακόμα κι αν είσαι πλανητάρχης και χρησιμοποιήσεις ό,τι μέσο υπάρχει για να το διασφαλίσεις!
Ο φόβος δεν πατάσσεται αν στρώσεις τις συνθήκες. Για την ακρίβεια ο φόβος είναι παντελώς άσχετος με τις συνθήκες. Η πάταξη του φόβου είναι εσωτερική δουλειά και φεύγει ΜΟΝΟΝ άμα την κάνεις.
Ο φόβος νικιέται ΟΧΙ αν βεβαιωθείς ότι δεν θα πάθεις αυτό που φοβάσαι, ΑΛΛΑ…. όταν δεν σε νοιάζει αν το πάθεις!!!
Δουλειά, δουλειά, εσωτερική. Η μεγαλύτερη των μαχών.
(Άλλος τρόπος δεν υπάρχει.)
Stefania Ligerou
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
“ΑΛΛΑ…. όταν δεν σε νοιάζει αν το πάθεις”. ΤΟ ιδιο σκεπτικο εχει κ η νεολαια ζομπι που περνα το δρομο τεξταροντας στο κινητο…που δεν εχει σχεση βεβαια με αυτο που θες να πεις αλλα συμβαινει.
Αυτα που λες επομενως θα ελεγα οτι συμβαινουν σε οσους αγαπανε τη ζωη αλλα δεν φοβουνται και εαν τη χασουν. Η μη προσκολληση – ταυτιση με οτι ξερουμε ως εαυτο υποδηλωνει οτι γινεται εσωτερικη εργασια. Απο την πλευρα ενος ερπετου παλι οπως αυτο που αναφερεις ως επικεφαλιδα δεν υφισταται φοβος ουτε εσωτερικη εργασια, αυτος θα ζει αιωνια, υπαρχει η τεχνολογια και η γνωση αλλαγης σωματος κατα βουληση που κατεχουν οι μεντορες του οποτε ειναι ατοπο το παραδειγμα. Αυτα που λες αφορουν θνητους που δεν εχουν γνωση ακομη της ζωης μετα θανατο και ακομη φοβουνται.
Δεν μπορει να ζει αιωνια …παντα θα εχει το φοβο …οταν αλλος ελεγχη ….ποτε θα τραβηξει την πριζα…
Αντιθετα με τον ανθρωπο …που μονο το σωμα ειναι φθαρτο….και ζει αιωνια….
“ΑΛΛΑ…. όταν δεν σε νοιάζει αν το πάθεις”. ΤΟ ιδιο σκεπτικο εχει κ η νεολαια ζομπι που περνα το δρομο τεξταροντας στο κινητο…που δεν εχει σχεση βεβαια με αυτο που θες να πεις αλλα συμβαινει.
Αυτα που λες επομενως θα ελεγα οτι συμβαινουν σε οσους αγαπανε τη ζωη αλλα δεν φοβουνται και εαν τη χασουν. Η μη προσκολληση – ταυτιση με οτι ξερουμε ως εαυτο υποδηλωνει οτι γινεται εσωτερικη εργασια. Απο την πλευρα ενος ερπετου παλι οπως αυτο που αναφερεις ως επικεφαλιδα δεν υφισταται φοβος ουτε εσωτερικη εργασια, αυτος θα ζει αιωνια, υπαρχει η τεχνολογια και η γνωση αλλαγης σωματος κατα βουληση που κατεχουν οι μεντορες του οποτε ειναι ατοπο το παραδειγμα. Αυτα που λες αφορουν θνητους που δεν εχουν γνωση ακομη της ζωης μετα θανατο και ακομη φοβουνται.
Ο φόβος του ομπαμα είναι αυτό που κυματίζει μπροστά στα μούτρα του:http://luben.tv/wp-content/uploads/2016/11/1094933_17301726.jpg
O καβαλάρης του λευκού αλόγου να σκοτώνει το ερπετό.
πολύ σωστός ο Ηλίας
Φοβάμαι ότι δεν πας καλα λίγο η σαύρα λίγο ο βαθύς στοχασμός λίγο το έτσι και λίγο το γιουβετσι
Φοβάμαι ότι δεν πας καλα λίγο η σατυρα λίγο ο βαθύς στοχασμός λίγο το έτσι και λίγο το γιουβετσι