Όταν έχεις λεφτά γίνεσαι παλειάνθρωπος, όταν δέν έχεις γίνεσαι δυστυχισμένος. Τρείς λόγοι νά μήν έχεις πολυτελή όχημα καί Η Ταπείνωση…

Όταν έχεις λεφτά γίνεσαι παλειάνθρωπος, όταν δέν έχεις γίνεσαι δυστυχισμένος. Τρείς λόγοι νά μήν έχεις πολυτελή όχημα καί Η Ταπείνωση…

Διαλογίστου τρείς λόγους που δέν σού κάνουν καλόν νά έχεις πολυτελές αυτοκίνητον. Εάν δέν μπορείς νά ανακαλύψεις τότε δέν είσαι στόν σωστό δρόμο… Ξέρω ότι μπορείς νά σημείωσεις πολλούς λόγους γιατί νά έχεις πολυτελές αυτοκίνητο, αλλά εάν δέν ξέρεις τό αντίστροφο, σημαίνει ότι δέν ξέρεις τήν αλήθεια, αλλά τήν ευκολία, τήν ευμάρεια, τήν αρεσκεία μόνον καί αυτή δέν είναι η αλήθεια, δέν είναι όλη η αλήθεια… Πολύ χειρότερο εάν δέν γνωρίζεις τρείς λόγους γιατί νά μήν έχεις αγωνιστικό αυτοκίνητο.

Εάν αναγνωρίζεις μόνον τό «ωραίο» τήν επιφάνεια καί τήν βιτρίνα, τότε μέ τό «ωραίο» σέ κάνουν ολίγον ή πολύ ό,τι θέλουν καί θά σέ πάρουν όπου θέλουν…

Ό,τι έχεις, ό,τι σού προσφέρεται, ό,τι μπορείς νά κάνεις πρέπει νά γνωρίζεις γιατί νά τό έχεις ή κάνεις καί γιατί νά μήν τό έχεις καί νά μήν τό κάνεις. Εάν γνωρίζεις μόνον τήν μία πλευρά, τότε δέν ξέρεις ούτε τήν άλλη, εκείνη που επιλέγεις, όποια καί εάν είναι, εχόμενος καί κατεχόμενος μέ τήν ψευδαίσθηση ότι ξέρεις…

Θέλεις πόλεμο ή ειρήνη; Είναι μία παμβλακώδης ερώτηση εάν δέν διανθιστεί μέ ποίον πόλεμο ή μέ ποία ειρήνη καί αυτή μία επιφανειακή εξέταση εάν δέν καταδυθείς σέ λεπτομέρειες. Όποιος δέν έγινε ποτέ δύτης αλλά κολυμπάει στήν επιφάνεια καί ασπούμε ότι δέν έχει κινηματογραφηθεί ποτέ ό βυθός, θεωρεί τόν δύτη είτε ψεύστη, είτε τόν πιστεύει σέ ό,τι λέγει, επειδή απλούστατα τόν βλέπει μέ τήν στολήν νά καταδύεται καί έχει ακούσει ιστορίες γιά πράγματα που δέν συναντούνται στήν ξηρά… Η μυθοπλασία μέ τήν αλήθεια ανακατώνονται μαλλιά κουβάρια, αλλά πάντοτε λείπει η καθεμία από τήν κάθε άλλη…

Η ταπείνωση, αυτή η μεγάλη μικρή λέξη…

Πείνα = πείνωση = τά+πείνωση = τά τής πείνωσης ή μέ τό πρόθεμα τέ ήτοι τεπείνωση καί τεταπείνωση εξού καί τεταπεινωμένος…

Όπως βλέπετε η ταπείνωση έχει σχέση μέ τήν πείνα, τόν πειναλαίον καί όχι μέ τόν πλούτον. Εξού οί λέξεις ταπεί, ταπί, τάπος, ττάππος, τάππος…

Μακάριοι οί πτωχοί τώ πνεύματι… Έχουν γραπτεί πολλά καί δέν ισχυρίζομαι ότι είναι ενσφαλμένα…

Η ρήση μακάριοι οί πτωχοί τώ πνεύματι, είναι συνάρτηση καταφατικής απάντησης τού στίχου από τόν ψαλμόν 50: Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.

Ένας πλούσιος είναι γεμάτος μέ τά δικά τού, τά πέριξ, τών άλλων κτισμάτων, είτε θεωρεί θεούς είτε ανθρώπους, είτε είδωλα, είτε τό κάτι άλλον, είτε εμπόδια, είτε οικογένεια, είτε ό,τιδήποτε άλλον… Ομοίως καί ένας πλούσιος τώ πνεύματι…

Ένας πτωχός τώ πνεύματι είναι αυτός ός αδειάζει καί εφαρμόζει: Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.

Η συντριβή τού πνεύματος φέρνει πτωχεία τού πνεύματος καί αυτή παραδόξως είναι η ένωση μέ Τόν Θεόν, σ’ αδειάζει από όλα τ’ άλλα καί ενώνεσαι διά τριβής μέ Τόν Θεόν… Αυτή είναι η ταπείνωση, αρνείσαι τί είσαι γιά νά γίνεις κάτι άλλον, αλλά επιλέγεις νά γίνεις έναν μέ Τόν Θεόν, δέν τό αφήνεις είς τήν τύχην…

Ό πλούτος σού δίνει τήν ελευθερία ή «ελευθερία» νά μήν έχεις ανάγκη Τόν Θεόν καί αυτόν είναι τό αντίστροφον τής ταπείνωσης!…

Προϋπόθεση γιά τήν ταπείνωση, τήν ιερά ταπείνωση, είναι νά έχεις ανάγκη μόνον Τόν Θεόν, ούτε κάν τόν ίδιον σού τόν εαυτόν… Ό Ταπεινός δέν ευεκτιμάει τίποτε εκτός από Τόν Θεόν, όλα τ’ άλλα τού είναι αδιάφορα ή έστω σχεδόν αδιάφορα, όχι από ιδιοτέλεια, άλλωστε αρνείται συνάμα καί τόν εαυτόν τού. Νοιώθει εγκλωβισμένος, δυσαρεστημένος, λυπημένος, ανελεύθερος, δυστυχισμένος, δίχως τήν αυταπάρνηση!…

Η αυταπάρνηση γιά Τόν Θεόν είναι η βία γιά τήν σωτηρία, είναι η μετουσίωση σέ ταπείνωση καί γιά καί πρός τήν ταπείνωση….

Όταν η ταπείνωση είναι τό κλειδί Ό Θεός είναι η κλειδωνιά. Όταν Ό Θεός είναι τό κλειδί η ταπείνωση είναι η κλειδωνιά! Φαίνεται ότι Ό Θεός καί η ταπείνωση είναι αξεδιάλυτα, δέν μπορείς νά φτάσεις στό μέν δίχως τό δέ καί στό δέ δίχως τό μέν.

Κανένας δέν πάει στόν Θεό δίχως ταπείνωση, κανένας δέν πάει στήν ταπείνωση δίχως Τόν Θεό….

Δέν μπορείς νά εξεγελάσεις ούτε Τόν Θεό ούτε τήν ταπείνωση διότι δέν μπορείς νά έχεις ένα από τά δύο δίχως νά έχεις καί τό έτερο…

Ένας αυτεξούσιος, ισχυρός, τέρας δύναμης, γίγας διανόησης, δέν μπορεί νά έχει ταπείνωση, εκτός καί εάν μέσω τής διανόησης ή άλλης τέτοιας πλούσιας αιτίας σέ κάνει ταπεινό ήτοι πεινασμένο από συνειδητοποιημένη έλλειψη αλήθειας, αληθινής σημασία, αθάνατης αγάπης. Ό πλούτος όμως αυτός όταν είναι υλικός μέ δυσκολία βοηθάει…

Ό ταπεινός δέν υπακούει σέ καμμία αυτεξούσια έλξη ή δύναμη καί σέ καμμία άλλη εξουσία, έλξη καί δύναμη, πλήν μόνον τήν υποταγή πρός Τόν Θεόν…

Όταν έχεις κάτι πρέπει νά προβληματιστείς σέ τί σέ βλάπτει καί σέ τί σέ ωφελεί. Εάν δέν μπορείς νά ιδείς τά μέν καί τά δέ, τότε δέν βλέπεις ούτε κάν εκείνα που νομίζεις ότι βλέπεις…

Ταπεινός είναι αυτός όπου πεινάει, ό άπορος, αυτός όπου έχει απορίες. Ό εύπορος δέν έχει απορίες, ό καθένας έχει τίς δικές τού διαφορετικές πορείες καί απορείες…

Ό πλούτος καί η ισχύς σέ κάνει νά μήν ενδιαφέρεσαι γιά τήν αρετή, γίνεσαι παλειάνθρωπος εκλαμβάνωντας τό ώς χαρακτηριστικό τής ξεχωριστής δύναμης, ισχύος, ταλέντου, ωραιότητος σού. Η πτώχεια, η ένδεια, η πείνωση σέ κάνει δυστυχισμένον, έν τέλει τό ερώτημα είναι πλούσιος παλειάνθρωπος ή έντιμος δυστυχισμένος! Η απάντηση Τού Χριστού είνα δεδομένη, έντιμος καί δυστυχισμένος παρά παλειάνθρωπος καί ευτυχισμένος!…

Ό δρόμος πρός τήν ατελεύτητη ευτυχία περνάει από τήν δυστυχία-[διά χάριν τής εντιμότητος]. Ο δρόμος πρός την ατελεύτητη δυστυχία περνάει από τήν ευτυχία-[τής αδύστακτης, άνευ φραγμών καί άνευ ηθικών αναστολών ιδιοτέλεια, τόλμη, πράξη, ατυψία]…. Είναι τέσσερεις στάσεις αυτές κι’ άς φαίνονται δύο καί αυτές οί τέσσερεις είναι δύο δίδυμες, συγκεκριμμένα αυτοδίδυμες, δύο σ’ έναν…

Ό διάβολος καί τό τέρας είναι αδιανόητο καί αδύνατον νά νοιώσουν ταπείνωση, γιά νά τό ζήσουν αυτό πρέπει νά είναι ή νά γίνουν τό αντίστροφο από αυτό που δηλώνει τό όνομα τούς!…

Παναγιώτης Δίας