Ορθοδοξία: Εβραϊκή και ξένη προς τον ελληνισμό θρησκεία;
Κάθε δίλημμα σήμερα του τύπου “Ορθοδοξία ή Ελληνισμός” είναι όχι μόνο πλαστό, αλλά και εθνοκτόνο. Γιατί σημαίνει τάση επιστροφής στην ατέλειά μας, στην παλαιά αγωνιώδη αναζήτησή μας.
Ενώ για τον Ελληνισμό, που διασώζει την αυτοσυνειδησία του, το ζητούμενο ευρέθη. Είναι η Ορθοδοξία. “Είδομεν το φως το αληθινόν . . .εύρομεν πίστη αληθή! Εύρομεν την αλήθειαν”. Κάθε αποδέσμευση του Ελληνισμού από την Ορθοδοξία δεν συνιστά μόνο τραγικό διαμελισμό της υπάρξεώς μας, αλλά και καθαρό παραλογισμό, αφού η τυχόν επιστροφή στον αυθεντικό κλασικό Ελληνισμό, θα καταλήξει οπωσδήποτε στη γνήσια εκείνη αναζήτηση, που οδήγησε στην ένωσή του με την Ορθοδοξία.
Έξω από τη ζήτηση αυτή έμεινε, όπως ελέχθη, ο παγανισμός και ο διονυσιακός αισθησιασμός του Γραικύλου. Γι’ αυτό, όπου χάνεται η Ορθοδοξία, χάνεται και ο Ελληνισμός!
Ιδού γιατί κάθε παρόμοια επιδίωξη συνιστά οπισθοδρόμηση και όχι πρόοδο. Γιατί μετέχει στο “συντηρητισµό” των αιρέσεων, των “ελληνιστικών λήρων” κατά το Μ. Φώτιο. Το τραγικότερο όμως, συνιστά, ιδιαίτερα σήμερα, απώλεια κάθε δυνάμεως αυτοπροστασίας, με απόληξη το ραγιαδισμό και την υποδούλωση. Τα μόνο που έχει να προσφέρει ο σημερινός Ελληνισμός στον κόσμο είναι η Ορθόδοξη παράδοσή του. Τόσο λίγο όμως γίνεται αυτό συνείδηση σε πολλούς, ώστε σε στιγμές αυτοκριτικής να ανακαλείς στη μνήμη σου ένα λόγο του μικρασιάτη ποιητή Γ. Σεφέρη, που γράφθηκε μεν στα 1936, αλλά παραμένει επίκαιρος και σήμερα: “ Όσο προχωρεί ο καιρός και τα γεγονότα, ζω ολοένα µε το εντονότερο συναίσθηµα πως δεν είµαστε στην Ελλάδα, πως αυτό το κατασκεύασµα, που τόσοι σπουδαίοι και ποικίλοι απεικονίζουν καθηµερινά, δεν είναι ο τόπος µας, αλλά ένας εφιάλτης, µε ελάχιστα φωτεινά διαλείµµατα, γεµάτα µια πολύ βαριά νοσταλγία. Να νοσταλγείς τον τόπο σου ζώντας στον τόπο σου, τίποτε δεν είναι πιο πικρό”.
Η επανεύρεση συνεπώς στην δύστροπη εποχή μας του πατερικού προτύπου, όπως το ενσάρκωσε και διέσωσε και ο Μ. Φώτιος, είναι ένας αληθινός καταιγισμός ελπίδας.
Ππ. Γ. Μεταλληνός
Καθηγητής Πανεπιστηµίου
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Βάζοντας άρθρα για θρησκείες από παπάδες είναι σα να βάζεις τον δολοφόνο να διαλευκανει τον φόνο!
“TO MONO ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ” !!!!
ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ ΦΤΑΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΔΕΙΞΕΙ ΠΟΣΟ ΣΑΠΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΟΛΗΜΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΑΓΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΕΠΕΦΕΡΑΝ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΟΞΑΖΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ, ΣΥΣΣΩΜΗ Η ΥΦΗΛΙΟΣ…
ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ, ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΒΑΘΕΙΑ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟΙ, ΩΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ, ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΗΓΕΝΩΝ, ΑΠΟΣΚΟΠΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΚΟΠΑΔΙΟΥ…
ΟΙ ΕΥΦΕΥΡΕΤΕΣ ΤΟΥ “ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ”, ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΠΟΚΥΡΡΗΣΟΥΝ ΤΟ ΚΑΙ ΑΜΑΥΡΩΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ… ΧΑΧΑΧΑ…
ΟΙΟ ΔΙΕΘΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΕΓΚΛΩΒΙΣΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΔΟΞΑΣΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΣΤΟΝ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΗΣ “ΑΓΑΠΗΣ”, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΚΙ ΑΥΤΟΥΣ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΤΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΕΣ, ΑΛΩΣΤΕ.
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ, ΓΙΑΤΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΜΕ ΡΙΖΕΣ ΒΑΘΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ, ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΟΙ “ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ” ΤΣΙΜΠΑΝΗΔΕΣ…!!!
ΤΟ ΠΟΣΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΥΠΟΙ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΓΙΑ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ, “ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΥΣ” ΙΔΙΕΤΑΙΡΟΥΣ ΚΛΠ…
ΕΙΝΑΙ ΔΕ ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ Ή ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΗ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗΣ, ΤΟΥ “ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ” ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗΝ ΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΤΗ ΣΕΦΕΡΗ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΥΤΕ ΛΙΓΟ, ΟΥΤΕ ΠΟΛΥ ΛΕΙΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΟΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΑ ΜΑΥΡΙΛΑ ΚΑΙ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ( ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΠΟΙΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ ΑΡΑΓΕ?), ΜΕ ΟΛΙΓΕΣ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΕΚΛΑΜΨΕΙΣ…
Η ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΑΝΑΚΑΜΨΕΙ Ο ΕΛΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΙΜΑΙ ΝΑ ΑΠΟΤΙΝΑΞΕΙ ΤΟΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ ΖΥΓΟ ΤΟΥ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΚΙΝΗΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ…
ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ, ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΔΟΡΑ ΠΡΟΒΑΤΟΥ…
Έχουμε γράψει την γνώμη μας ότι αφού είναι πλαστό το δίλημμα Ελληνισμός η Ορθοδοξία, τότε θα έπρεπε στην Κυριακή της Ορθοδοξίας να μην βρίζεται τους Έλληνες.
Είναι μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο η θρησκεία της “αγάπης” να βρίζει με θεολογικούς όρους και λόγους ένα έθνος!!! Από το οποίο έθνος έχει πάρει, η καπηλευτή τα πάντα! Αυτό από την πολιτική θέαση, ούτε τα σοβιέτ το είχαν κάνει για τους Ρώσους!!! Ότι δηλαδή ακόμα και τα άθεα σοβιέτ δια των κομισάριων δεν είχαν θεσπίσει τον καιρό της παντοδυναμίας τους ειδικές πολιτικές εκδηλώσεις, η εορτές που να καθύβριζαν με πολιτικούς όρος και λόγους τους Ρώσους!
Ακόμα και επί των ημερών μας, και ενώ οι Η.Π.Α. πιέζουν για την κάρτα του πολίτη… θηρία, σατάναδες, αντίχριστοι κ.λ.π. κανείς από την επίσημη Ορθόδοξη εκκλησία δεν έχει αφορίσει τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. διότι για το ιερατείο σας, το πρόβλημα δεν ήταν κανένα άλλο έθνος η ιερατείο στον πλανήτη… παρά μόνο οι Έλληνες!
Μεταλληνέ… γιατί δεν μας λες για τον τωρινό Αρχιεπίσκοπο Jeronimo… αυτό το κνώδαλο των Η.Π.Α…. όσο ήταν στην Θήβα, τι έκανε στον Ελικώνα; Από αυτά που έκανε ο Jeronimo στον Ελικώνα, καταλαβαίνουμε πολύ καλά το συνεχές μίσος σας για τους Έλληνες, και όταν αναφέρομε για τους Έλληνες, δεν αναφέρομε στους δωδεκαθεϊστές.
Άλλο το ουράνιο μονοπάτι των Ελλήνων, άλλο αυτό των Ρωμιών… έστω και αν δεν υπάρχουν ούτε η μεν, ούτε η δε!
Βασικά ως ιερατείο έχετε προδώσει, έχετε παραχωρήσει τον γαλαξία στις σαύρες… τα περί νέας, η επουράνιας Σιών… είναι για άλλον γαλαξία! Για αυτόν τον λόγο αναβιβάσετε την οκτάβα πέραν του 12… και ενώ επικαλείστε τον Χριστό ως τον αρχηγό σας, δεν συμπεριφέρεστε ως αυτόν! Προδίδοντας ακόμα και αυτή την επουράνια Σιών.
Ο Έλληνας ήταν και είναι πάνω από όλα ιδέα.. και οι ιδέες είναι αναλλοίωτες, αθάνατες, ανεξάρτητες… επί Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους οι ιδέες έστω και θεολογικές, ήταν υπό διωγμό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η Κωνσταντινούπολη δεν ήταν ο φάρος, το φως της Οικουμένης, μιας και ο ελληνικός πολιτισμός είχε πλέον συσσωρευθεί, μεταλλαχθεί και ελεγχθεί στην τότε παγκόσμια πρωτεύουσα του πλανήτη.
Είναι γνωστή η διαμάχη ελληνισμού – ιουδαϊσμού μέσα στην Κωνσταντινούπολη και πως στοίχισε αυτή στην αυτοκρατορία. Πολύ πριν τις Σταυροφορίες… υπήρξε η εικονομαχία.
Βλέποντας, και προπάντων διαβλέποντας, αυτά και άλλα τόσα ο Μ. Φώτιος έστειλε τον Κύριλλο και Μεθόδιο στους Σλάβους… τόσο η τρίτη Ρώμη και το κράτος των Ρως, η ίδρυση της μουσουλμανικής θρησκείας, αλλά και στο τέλος η ίδρυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, στήθηκαν από τις πανίσχυρες μυστικές υπηρεσίες του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους. όλες τους είχαν ένα στόχο τους άλλοτε Υκσώς, η Χανεμπού, η Αμμού, δηλαδή τα υπολείμματα των Πελασγών που διέφυγαν στην Β. Ευρώπη και λάτρευαν τον Μαύρο Ήλιο, η Σετ, η Μινώταυρο, η Μολώχ, η Τυφώνα, η Σατανά.
Μεταλληνέ… εσύ που σπούδασες; Το μαύρο χρώμα στην σημαία της Γερμανίας γνωρίζεις τι σημαίνει;
Αυτά.
<>!!.Φυσικα αφου δωσαμε τα παντα σε ολους από φιλοσοφια επιστημες τεχνη τωρα το μονο που μας μενει είναι να γινουμε συνιστοσα της παγκόσμιας θρησκείας.Τουλαχιστον μεσα σαυτους είναι και μια που θεωπει τον ΠΛΑΤΩΝΑ αγιο.!!
ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΟΥΔΑΙΚΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ! ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΟΥΝ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΘΡΑΣΟΣ ΜΟΝΟ ΞΥΛΟ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ! ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΥΤΟΙ Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΜΑΥΡΟΤΑΛΙΜΠΑΝ ΨΕΥΤΕΣ ΚΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΤΑΙΖΟΥΜΕ ΚΙΟΛΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ, ΔΙΩΞΤΕ ΤΟΥΣ, ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΤΟΥΣ ΠΕΤΥΧΕΤΕ, Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΜΑΣ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΕΡΕΙΠΙΟ ΕΝΩ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΜΕ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟ ΧΤΙΣΙΜΟ ΤΖΑΜΙΩΝ ΚΑΙ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ, ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΤΙΠΟΤΑ ΚΟΙΝΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΓΗ ! ΩΣ ΕΔΩ! ΤΕΛΟΣ!
καλησπερα αδελφια
Τα ειπαμε και στο προηγουμενο…η ορθοδοξια πιανει το ελληνικο πνευμα..οχι στην κεραια αλλα στο φτερο!!
Αυτο μου αρκει εμενα/…
Αλλωστε ποιος απο μας ειναι σιγουρος οτι αν υπηρξε αρχαιοελληνικη θρησκεια.. θα ηταν ιδια στην εποχη μας…
Στους τελευταιους αιωνες της αρχαιοελληνικης θρησκειας αιωνες ειχαν μπει σφηνα στην ζωη των προγωνων μας κατι μιθρες κατι σαραπηδες κατι ισιδες και ολο το κακο συναπαντημα…
Απο την αλλη οι στωικοι σαρωναν οπως και οι επικουρειοι…
Οι Νεοπλατωνικοι και οι νεοπυθαγορειοι ηταν μειονοτητα στην ελληνικη σκεψη και ολα εδεναν οτι μαλλον θα επικρατουσε η αθεια…
ο χριστιανισμος κατα την γνωμη μου ηταν ενα μειγμα νεοπυθαγορειων και νεοπλατωνικων οσο αφορα την θεολογια με στοιχεια ανατολικων θρησκειων στο λατρευτικο
ολα ομως ηταν κοντα στο ελληνικο πνευμα…
οποτε αυτο εμενα με καλυπτει…
στα της παλαιας διαθηκης τα ειπαμε και στο πρωτο μερος του αρθρου…γελαει ο κοσμος,
αλλα δυστυχως την χωσανε μεσα …
δεν μπορουμε να τα εχουμε ολα σε αυτον τον κοσμο…αχχαχαχ
Παντως με το περασμα των αιωνων ουσιαστικα την εχουν για φτυσιμο οι περισσοτεροι απο τους ορθοδοξους..
τωρα ,γιατι μετα απο τοσα χρονια ειναι ακομη μεσα στην θρησκεια ..ρωστηστε τους παπαδες τους γερονταδες τους αρχιεπισκοπους και τους πατριαρχες..
εγω ειμαι κατα της παλαιας διαθηκης και το εχω γραψει επανειλημμενα…
τα λεμε αδελφια…
Το άλας της ζωής
Ο Ελληνισμός είναι ο Εωσφόρος, ο έκπτωτος άγγελος.
Και ο Ιησούς Χριστός είναι ο σατανάς για τους Εβραίους, οπότε είναι θέμα της Ιεράς Συνόδου και μεγάλη η ευθύνη της, ώστε να λάμψει στο φως των ανθρώπων η αλήθεια.
Επίσης για τους ΓΟΧ (γνήσιοι ορθόδοξοι χριστιανοί) και ειδικά οι Ματθαιϊκοί, σατανάς γι’ αυτούς είναι όποιος δεν ανήκει στην παράταξή τους.
Οπότε για να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα και να γνωρίζουν οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί, εντός ημών είναι πάσα Θεού δύναμις.
Τούτη η δύναμις είναι στα χέρια του ανθρώπου.
Το μήλο της γνώσης του καλού και του κακού, και το να είσαι από μόνος σου θεός, είναι η εμπειρία που αποκτάμε εδώ σε αυτήν την παρουσία μας στη γη.
Μέσα στην καρδιά του ο άνθρωπος, γαλουχείται να έχει δύο λύκους, τον καλό και τον κακό.
Όποιον από τους δύο ταΐζεις… τούτο και το αφεντικό σου.
Και σήμερα σας ρωτάω, ποιον φοβάστε;
Τον Χριστό ή τον σατανά;
Τούτος και ο αφέντης σας, αλλά πριν βιαστείτε να απαντήσετε διαβάστε παρακάτω :
Αγάπη αγάπη, διδάξου από μένα που Είμαι η Αγάπη.
Εγώ ειμί ο Θεός σου.
Εγώ ειμί το δέντρο κι εσύ ο καρπός μου ο αγαπητός, και αγάπη δίχως σοφία δεν είναι αγάπη, αλλά ξένος από το δέντρο μου καρπός.
Μήτηρ της Σοφίας η Αγάπη, τέκνα της σοφίας το αγαθό, η συμπόνια και η αδερφοσύνη.
Για να γνωρίσεις το πρόσωπό μου πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον Λόγο, που ξεδιψά την ψυχή η οποία μέσα από την στειρότητά της αναγεννάται εις την Αιώνιαν Ζωήν… από αυτή τη ζωή!
Εσύ αγάπη μου (άνθρωπε), προϋπήρχες πριν αποκτήσεις την εαυτότητά σου, κατά χάριν ήδη γεννημένος να είσαι του δέντρου Μου της Ζωής καρπός.
Σεις οι υιοί Μου και οι θυγατέρες Μου, είστε το αλάτι της ζωής.
Μα σας απέκρυψαν το αλάτι της Αλήθειας.
Το άλας συντηρεί την ζωή, δεν χαλάει…
Κι όπως το αλάτι καυτηριάζει τους μύκητες και τη σαπίλα, έτσι και η αγάπη είναι η δύναμη που αποστειρώνει το πνεύμα.
Αφανίζει το ψέμα και χαρίζει στη σκέψη του ανθρώπου, του Ήλιου Μου το βλέμμα.
Και ίσκιος δεν δύναται να καλύψει την ματιά σου, διότι το φως εν τη σκοτία φαίνει και η σκοτία ου κατέλαβον αυτό.
Εσύ ήλιε μου, τις ακτίνες, τις σκέψεις σου δες… και μάθε να διδάσκεσαι από την φύσιν της καρδιάς σου, μελέτα τα γεροντικά και Άγια Γραπτά σου.
Ακτίνες είναι οι σκέψεις της άγνοιας για το μετά.
Βλέπεις το σκοτάδι της άγνοιας για το μέλλον σου;;
Χαμογέλα, γιατί όσο σκοτάδι βλέπεις τόσο χώρο έχεις να το γεμίσεις με το άπλετο φως της αγάπης σου.
Αγάπη, αγάπη, αγάπη
Σε καλώ στο Τραπέζι της Αγίας Εκκλησίας Μου κάθε Κυριακή, αυτή τη φορά ζητώ εσύ να με καλέσεις να έρθω στο σπίτι σου και να ευλογηθείς με τη θεία αλήθεια.
Άνοιξε την καρδιά σου, καθάρισέ την και θα σου την γεμίσω με ουράνια λουλούδια.
Αναρτήθηκε από socratesnios στις 12:15 μ.μ. —————————-
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΣΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ !!!
Προσφωνεί ο ραβίνος τον πατριάρχη ως “παναγιώτατο” και τον καλωσορίζει = για τους εβραίους, που θεωρούν τους εαυτούς τους ότι μόνο αυτοί είναι άνθρωποι και οι υπόλοιποι ζώα με ανθρώπινη μορφή, ο βαρθολομαίος είναι παναγιώτατος !!!
Δηλαδή, το εβραϊκό πνεύμα παιδείας προσφωνεί αυτόν που άρχεται του πνεύματος της ορθοδοξίας ως παναγιώτατο = είναι ο μεσσίας τους, ο πιο άγιός τους, γιατί απλά μας πρόδωσε και εξυπηρετεί ό,τι πιο ανθελληνικό και αντορθόδοξο και απάνθρωπο ! …
= που απλά σημαίνει ότι κατάφεραν να καπελώσουν την παιδεία μας. Για αυτό και η παιδεία μας σήμερα υμνεί την ανομαλια , τον κανιβαλισμό, το μισείτε αλλήλους και όλα τα εβραϊκά σιωνιστικά απάνθρωπα σκατά.
= μας μεταμορφώνουν όλους σε αυτό που είναι αυτοί.
Εβραϊκό πνεύμα : κάθε μη-εβραίος είναι ζώο για να τους υπηρετεί και να τον τρώνε – κανιβαλισμός, ομοφυλοφιλία, υποταγή, δουλεία, κλπ
Ορθόδοξο Ελληνικό πνεύμα : όλοι είμαστε παιδιά του Θεού, όλοι μας θεοί, αγαπάτε αλλήλους, ελευθερία, ελληνική παιδεία, κλπ.
Το πιάσατε τώρα τι συμβαίνει στον τρόπο ζωής μας και πού οφείλεται;;;
αγαπητε λεοντα σοφε
Ενταξει…ο καθενας λεει την γνωμη του..δεκτες ειναι ολες
Εχω ομως μια απορια ..Η ελληνικοτατη λεξη ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ, πως μπορει να αποδοθει στην εβραικη γλωσσα αδελφε?
Ο Άγιος -ία -ιο, [επίθετο, ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ:ρήμα άζω- άζομαι που σημαίνει τιμώ, σέβομαι], είναι ο καθαρός, ο ευσεβής, ο απαλλαγμένος από αμαρτίες, ο ιερός, στον οποίο οφείλουμε τιμή και σεβασμό.
θα ελεγα οτι εχει σχεση και με το αγ-νος
Δηλαδη παναγιωτατος που εσυ λες οτι λενε οι οβραιοι τον ιεχωβα τους σημαινει σε ελευθερη αποδοση τον πανσεβασμιοτατο….
χωρις να ξερω εβραικα ειμαι βεβαιος πως δεν υπαρχει λεξη παναγιωτατος…
δεν μπορει πιστευω οπως μπορει να αποδοθει αυτη η λεξη στα εβραικα…
αυτη χρησιμοποιουν αλλες λεξεις για τον ιεχωβα…Σετ-βαωθ που νομιζω ειναι η δυναμη του Σετ κατα το ”κυριος Σαβαωθ” που σημαινει κυριε των δυναμεων..
μαλλον περιφραστικα γιατι οι μεταφραστες ειχαν δυσκολια να το μεταφρασουν στα ελληνικα και το αφησαν σκεταδουρα και οτι κατσει..
οπως Σαδδαΐ η και τζενται … ο δυνατός, ο ικανός
Αδωναι …κυριος
και αλλα τετοια..
οποτε το παναγιωτατος δεν εχει θεση στην εβραικη γλωσσα..και ειδικα αν το αγιος εχει σχεση με το αγ-ω αγ-ων που ειναι αποκλειστικη ελληνικη λεξη τοσο στην εμπνευση οσο και στην αποδοση..
ποσες χωρες εχουν την λεξη αγων? ολα τα κρατη του κοσμου την εννουν σαν game [παιχνιδι] ειδικα αν συνδιαζεται με αθλητισμο…
οποτε αγαπητε λεοντα σοφε…ολο το σκεπτικο του οβραιου ιεχωβα-σετ με την λεξη παναγιωτατε…ειναι τουλαχιστον off για τους καλοπιστους οπως εγω και σκετο προβοκατορικο για τους κακοπιστους ..,
γιατι αγαπητε μου πως θα αποκαλουσαν οι ελληνες τον πατριαρχη η τον αρχιεπισκοπο αν οχι με την λεξη παναγιωατε?
ειναι δυνατον να δανειζονταν μεταφρασμενη λεξη -που ειλικεινα δεν ξερω αν υπαρχει τετοια σε αυτους ] για να τους προφωνησουν?
αδελφε οπως τα ελεγα ειναι εψαξα ..τον θεο τους οι οβραιοι δεν τον ελεγαν ποτε παναγιωτατο….δεν πιστευω να εχουν τετοιο μαυλα να πιασουν το αληθινο νουμα της λεξης
δες και εσυ ποια ονοματα του εδιναν
Ονόματα του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη (με τη σειρά που συναντώνται στα ιερά βιβλία)
· Ελοχίμ = Ο Θεός (πληθυντικός), Θεός Ισχυρός και Δημιουργός (Γέν. 1/α/1)
· Eλ Ελιόν = Ο Θεός ο Ύψιστος (Γέν. 14/ιδ/18-20)
· Ελ Ροΐ = Ο Θεός ο Βλέπων (Γέν. 16/ις/13-14)
· Ελ Σαντάι = Ο Θεός ο Παντοδύναμος (Γέν. 17/ιζ/2-3)
· Ελ Ολάμ = Ο Θεός ο Αιώνιος (Γέν. 21/κα/33)
· Γιαχβέ Ιρέ = Γιαχβέ Προμηθευτής (Γέν. 22/κβ/11-14)
· Αντονάι = Κύριος (Έξοδ. 4/δ/10-12)
· Γιαχβέ Ραφά = Γιαχβέ Θεραπευτής (Έξοδ. 15/ιε/26)
· Γιαχβέ Νισί = Γιαχβέ η Σημαία μου (Έξοδ. 17/ιζ/16)
· Ελ Κανό = Ο Θεός ο Ζηλότυπος (Έξοδ. 20/κ/5)
· Γιαχβέ Μεκοντισκεμ = Γιαχβέ Αγιαστής (Έξοδ. 31/λα/12)
· Ελ Ραχούμ = Ο Θεός της Υπομονής (Δευτ. 4/δ/31).
· Ελ Χανεεμάν = Ο Θεός ο Πιστός (Δευτ. 7/ζ/9)
· Ελ Χαγκαντόλ = Ο Θεός ο Μέγας (ή ο Μέγιστος) (Δευτ. 10/ι/17)
· Γιαχβέ Σαλόμ = Γιαχβέ Ειρηνευτής (Κριτ. 6/ς/22-24)
· Ελ Ντεότ = Ο Θεός της Γνώσης (Α΄ Σαμ. 2/β/3)
· Ελ Χανορά = Ο Θεός ο Φοβερός (Νεεμ. 9/θ/32).
· Γιαχβέ Ραά = Γιαχβέ Ποιμένας (Ψαλμ. 23/λγ/1)
· Ελ Έμετ = Ο Θεός ο Αληθινός (Ψαλμ. 31/λα/5).
· Ελ Χαγιάι = Ο Θεός της Ζωής μου (Ψαλμ. 42/μβ/8)
· Ελ Σαλί = Ο Θεός ο Βράχος μου (Ψαλμ. 42/μβ/9).
· Γιαχβέ Σαβαώθ = Γιαχβέ Αρχιστράτηγος, Κύριος των Δυνάμεων (Ψαλμ. 46/μς/7)
· Ελ Γισραέλ = Ο Θεός του Ισραήλ (Ψαλμ. 68/ξη/36)
· Ελ Χασαμάγιμ = Ο Θεός των Ουρανών (Ψαλμ. 136/ρλς/26).
· Ελ Χακαντός = Ο Θεός ο Άγιος (Ησ. 5/ε/16)
· Ελ Γκιμπόρ = Ο Θεός ο Ισχυρός Πολεμιστής (Ησ. 9/θ/6).
· Ελ Γιεσουατί = Ο Θεός της Σωτηρίας (Ησ. 12/ιβ/2)
· Ελ Τσαντίκ = Ο Θεός ο Δίκαιος (Ησ. 45/με/21)
· Γιαχβέ Τσιντκενού = Γιαχβέ Δικαιόνων (Ιερ. 23/κγ/5-6)
· Ελ Χανούν = Ο Θεός ο Ελεήμων (Ιωνάς 4/δ/2)
· Ελ Εχάντ = Ο Θεός ο Μόνος (Μαλ. 2/β/10).
ΠΑΝΤΩΣ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΝΕΥΜΑ..χαχαχχαχ μ αρεσει ειλικρεινα ο τροπος που το παρουσιαζεις…το εχω γραψει και εγω πισω οτι απο τα μαυρα ρασα ζει το ελληνικο πνευμα …
ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ,ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ,ΚΑΙ ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ ΘΕΟΝ,ΤΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΕΝΣΑΡΚΩΘΕΝΤΑ ΧΡΕΙΣΤΟΝ ΘΕΟΝ ΛΟΓΟΝ.
ΑΜΗΝ
Συμφωνώ επί του θέματος με τον πατήρ Μεταλληνό και σε σχέση με τον Διονυσιακό αισθησιασμό κλπ και σε σχέση με την πνευματική κατάντια που έχει επιφέρει η αρχαιοπληξία στον τόπομ εν τη απουσία μάλιστα των αναθεματισμών από το 2008 και παρά τις επίπονες προσπάθειές από την πλευρά των Ελληνορθόδοξων πολιτών για γεφύρωση του θεολογικού χάσματος, οι ειδωλολάτρες συνεχίζουν να προκαλούν με ψευδή και ανοησίες που απευθύνονται σε πνευματικά και διανοητικά καθυστερημένους και για αυτό είναι υπεύθυνη και η θρησκευτική εξουσία.
Ασφαλώς είναι δυσάρεστο το γεγονός, έστω και αν οι αναθεματισμοί απευθύνονται βασικά στα μέλη της εκκλησιάς και όχι γενικότερα προς το Ελληνικό έθνος (το οποίο άλλωστε δεν υπήρχε το 787 μ.χ όταν ξεκίνησε αυτό το θέμα), όπως διατείνονται οι απατεώνες και απληροφόρητοι, που δεν γνωρίζουν καν ότι σε αυτό το θέμα έκανε πίσω η εκκλησιά από το 2008 και συνεχίζουν να αναπαραγάγουν το θέμα με μοναδικό στόχο την θρησκευτική σύγκρουση.
Σε σχέση με την ουσία του θέματος αυτό δεν με αφορά, καθώς πέρα από το γεγονός ότι ο κακόμοιρος ο Πλάτωνάκος (που έφτασε κοντά στα όρια της παράνοιας και υπήρξε και ο εμπνευστής της Ιεράς Εξέτασης) συμφωνεί μαζί μου σε κάποια θέματα το συγκεκριμένο θέμα δεν με αφορά γιατί δεν είμαι μέλος της εκκλησιάς, και καθώς δεν θεωρώ ότι κάποιος μπορεί να περιορίσει την αλήθεια του Χριστού μέσα στα πλαίσια των θρησκευτικών συγκρούσεων και των αποφάσεων των “Ιερών” συνόδων, οι οποίες άλλωστε ήταν παρακινούμενες από την Σατανική Ρωμαϊκή εξουσία, που βρήκε και πάτημα πάνω στην αλαζονεία και την γενικότερη βλακεία των εθνικών για να θάψει κάποια θέματα, τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση του Χριστιανικού δόγματος, όπως άλλωστε υποστήριζαν κάποιοι πατέρες της εκκλησιάς όπως ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς και ο Ωριγένης κλπ τους οποίους οι Αντίχριστοι παπάδες έβγαλαν έξω από το σπίτι τους και έχουν επί της ουσίας συμβάλει τα μέγιστα στην ενδυνάμωση του πνεύματος του Αντίχριστου και σε αυτή την ηλίθια διαμάχη με τα εθνικά πνευματικά μικρόβια που έχουν ξεσαλώσει.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση λόγω και των περιστάσεων απαιτείται αποκατάσταση της ιστορίας και συμβολική ανάδειξη τόσο του σαλεμένου Πλάτωνα, όσο και του Πυθαγόρα ως άγιους προφήτες του Χριστιανισμού και ο επαναπροσδιορισμός του δόγματος, αλλά και άμεση αυτόκαθαίρεση όλων ανεξαιρέτως των πνευματικών ταγών για την σωτηρία της εκκλησιάς του ποιμνίου αλλά και του έθνους από τις επιβουλές του Σατανά
Για να σας διευκολύνω μπορώ να σας κάνω την χάρη και να αποδεχθώ τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, ο οποίος άλλωστε μου ανήκει όπως και ο Παπικός θρόνος κλπ. Ασφαλώς κάνω πλάκα αλλά πολύ αμφιβάλλω άμα θα βρείτε ποτέ καλύτερη πρόταση για να σώσετε τις ψυχές σας οι οποίες οδεύουν ανεπίστρεπτη στο πυρ το εξώτερον.
Δημοσιεύτηκε στο THE CENTURY MAGAZINE, τον Φεβρουάριο του 1928.
ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ
Ο πρώτος που αντελήφθη τις Δυνατότητες του Πολέμου μέσω Προπαγάνδας
Από τον Marcus Eli Ravage
“Εσείς οι Χριστιανοί ανησυχείτε και παραπονιέστε για την επιρροή των Εβραίων στον πολιτισμό σας. Είμαστε, όπως λέτε, ένας διεθνής λαός, μια συμπαγής μειονότητα ανάμεσά σας, με παραδόσεις, ενδιαφέροντα, φιλοδοξίες και στόχους ξεχωριστά από τα δικά σας. Και διακηρύσσετε ότι αυτή η κατάσταση πραγμάτων αποτελεί κίνδυνο για την μεθοδική σας ανάπτυξη. Μπερδεύει τις παρορμήσεις σας. Νικά τους σκοπούς σας. Προκαλεί σύγχυση στην πορεία σας. Και αδιαφορώ ποια είναι η απόμακρη καταγωγή και δεδηλωμένη πίστη της φατρίας των κυβερνώντων. Η επιρροή, από την άλλη μεριά, είναι σίγουρα παρούσα, και είναι κατά πολύ μεγαλύτερη και περισσότερο ύπουλη από ότι δείχνει να αντιλαμβάνεστε. Αυτό είναι που μας μπερδεύει, μας διασκεδάζει και καμιά φορά μας εξάπτει σε αυτό το παιχνίδι σας εναντίον των Εβραίων. Ακούγεται τόσο πομπώδες. Κυκλοφορείτε ψιθυρίζοντας τρομαγμένοι για την ανάμειξη των Εβραίων σε αυτό σε εκείνο και στο άλλο. Μας προκαλεί ρίγος. Συνειδητοποιούμε την πληγή που σας προκαλέσαμε όταν σας επιβάλλαμε την ξένη μας πίστη και τις παραδόσεις. Ας υποθέσουμε, λέμε τρέμοντας, ότι θα ξυπνήσετε και θα καταλάβετε ότι η θρησκεία σας, η εκπαίδευσή σας, η ηθική σας, το κοινωνικό, κυβερνητικό και νομικό σας σύστημα, είναι ουσιαστικά δικά μας δημιουργήματα! Και τότε το ξεκαθαρίζετε και μιλάτε αορίστως για Εβραίους χρηματοδότες και Εβραίους διαφημιστές κινηματογραφικών ταινιών και ο τρόμος μας διαλύεται μέσα στο γέλιο. Ποτέ, αντιλαμβανόμαστε με ανακούφιση, δεν θα μάθετε την πραγματική μαυρίλα των εγκλημάτων μας.
Δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Είτε δεν γνωρίζετε είτε δεν έχετε το κουράγιο να μας κατηγορήσετε για εκείνες τις πράξεις για τις οποίες κάποιο τουλάχιστον ίχνος αποδείξεως υπάρχει και που ένας ευφυής δικαστής και ένα σώμα ενόρκων θα μπορούσε να εξετάσει δίχως ανυπομονησία. Γιατί να παίζετε με μη πειστικά ψιλοπράγματα όταν μπορείτε πολύ απλά να μας κατηγορήσετε για σοβαρά και αποδείξιμα αδικήματα; Γιατί να μας πετάτε μια ολοφάνερη και αδέξια πλαστογραφία όπως αυτή των Πρωτοκόλλων των Γερόντων της Σιών όταν μπορείτε κάλλιστα να μας αντιμετωπίσετε με την Αποκάλυψη του Ιωάννου; Γιατί να συζητάτε για Μαρξ και Τρότσκι όταν διαθέτετε τον Ιησού της Ναζαρέτ και τον Παύλο της Ταρσού για να μας αναστατώσετε;
Μας αποκαλείτε υπονομευτές, ταραξίες, καπηλευτές επαναστάσεων. Είναι η αλήθεια και εγώ μαζεύομαι από την ανακάλυψή σας. Μπορεί να αποκαλυφθεί μόνο με την ελάχιστη προσπάθεια και ανακάτεμα των γεγονότων ότι εμείς βρισκόμαστε πίσω από όλες τις κύριες επαναστάσεις της ιστορίας σας. Δίχως αμφιβολία είχαμε μεγάλο μερίδιο στην Λουθηριανή Επανάσταση, και αποτελεί απλά γεγονός ότι ήμαστε οι κύριοι υποκινητές των δημοκρατικών επαναστάσεων της αστικής τάξης του προτελευταίου αιώνα τόσο στην Γαλλία όσο και στην Αμερική. Αν δεν ήμασταν, δεν θα γνωρίζαμε τα συμφέροντά μας. Αλλά μήπως υψώνετε το δάκτυλό σας να μας καταδείξετε, κατηγορώντας μας για αυτά τα αποτρόπαια και καταγεγραμμένα εγκλήματα; Καθόλου!! Μας αποδίδετε παράλογα, τον τελευταίο μεγάλο Πόλεμο και την αναταραχή στην Ρωσία, που δεν έχουν απλά προκαλέσει την μεγαλύτερη ζημιά στους ίδιους τους Εβραίους αλλά και που ένας μαθητής μπορούσε να προβλέψει ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα.
Αλλά ακόμα και αυτές οι σκευωρίες και επαναστάσεις δεν είναι τίποτα συγκρινόμενα με την μεγάλη συνομωσία που μηχανευτήκαμε στο ξεκίνημα αυτής της εποχής και που προοριζόταν να μετατρέψει την πίστη ενός Εβραϊκού δόγματος στην θρησκεία του Δυτικού Κόσμου. Η Μεταρρύθμιση δεν είχε σχεδιαστεί από καθαρό δόλο. Πήρε για μας εκδίκηση από έναν παλαιό εχθρό και αποκατέστησε την Βίβλο μας δίνοντάς την τιμητική θέση στην Χριστιανοσύνη. Οι Δημοκρατικές επαναστάσεις του δεκάτου όγδοου αιώνα μας απελευθέρωσαν από τις χρόνιες πολιτικές και κοινωνικές ανικανότητες. Εμάς μας ευεργέτησαν, αλλά εσάς δεν σας προκάλεσαν καμία ζημιά. Αντιθέτως, σας έφεραν ευημερία και σας διεύρυναν. Χρωστάτε τα πρωτεία σας στον κόσμο, σε αυτές. Αλλά η αναταραχή που έφερε την Χριστιανοσύνη στην Ευρώπη ήταν – ή τουλάχιστον μπορεί πολύ εύκολα να φανεί ότι ήταν – σχεδιασμένη και εκτελεσμένη από Εβραίους σαν πράξη εκδίκησης ενάντια σε μια μεγάλη Εθνική πολιτεία. Και όταν μιλάτε για Εβραϊκές συνομωσίες, δεν μπορώ με τίποτα να καταλάβω γιατί δεν αναφέρεστε στην καταστροφή της Ρώμης και ολόκληρου του πολιτισμού της αρχαιότητας που ήταν συγκεντρωμένος κάτω από το λάβαρό της, από τα χέρια του Εβραϊκού Χριστιανισμού.
Είναι απίστευτο, αλλά φαίνεται ότι εσείς οι Χριστιανοί δεν γνωρίζετε από πού ήρθε η θρησκεία σας, πώς και γιατί. Οι ιστορικοί σας, με μία μόνο μεγάλη εξαίρεση, δεν σας τα λένε. Τα έγγραφα σε αυτήν την υπόθεση, που είναι μέρη της Βίβλου, τα ψέλνετε αλλά δεν τα διαβάζετε. Έχουμε κάνει τη δουλειά μας τόσο τέλεια. Πιστεύετε την προπαγάνδα μας τόσο ανεπιφύλακτα. Ο ερχομός του Χριστιανισμού δεν είναι για σας ένα συνηθισμένο ιστορικό γεγονός που ξεπήδησε μέσα από άλλα γεγονότα της εποχής. Είναι η εκπλήρωση μιας θεϊκής Εβραϊκής προφητείας – με εναρμονισμένες δικές σας βελτιώσεις. Δεν επέφερε, όπως εσείς το αντιλαμβάνεστε, την καταστροφή ένας μεγάλου Εθνικού πολιτισμού και μιας μεγάλης Εθνικής αυτοκρατορίας με την οποία ο Εβραϊσμός βρισκόταν σε πόλεμο. Δεν έριξε την ανθρωπότητα σε βαρβαρότητα και σε σκοτάδι για χίλια χρόνια. Ήρθε για να φέρει τη σωτηρία σε έναν Εθνικό κόσμο!
Αλλά εδώ, υπήρξε ένα φοβερό υπονομευτικό κίνημα, που εκκολάφτηκε στην Παλαιστίνη, που εξαπλώθηκε από Εβραίους ταραχοποιούς, που χρηματοδοτήθηκε από Εβραϊκά κεφάλαια, που διδάχθηκε από Εβραϊκά φυλλάδια και γραπτά, σε μια εποχή που ο Εβραϊσμός και η Ρώμη βρίσκονταν σε μια μάχη θανάτου και που κατέληξε με το γκρέμισμα της μεγάλης Εθνικής αυτοκρατορίας. Ούτε καν το βλέπετε αυτό, παρ’ όλο που ένα ευφυές παιδί, ανεπηρέαστο από θεολογική μαγεία, θα μπορούσε να σας εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει μετά από μια βιαστική μόνο ανάγνωση της απλής καταγραφής. Και συνεχίζετε να φλυαρείτε για Εβραϊκές συνομωσίες και παραθέτετε περιπτώσεις σαν τον Μεγάλο Πόλεμο και την Ρωσική Επανάσταση! Και ύστερα απορείτε που εμείς οι Εβραίοι πάντα αντιμετωπίζαμε τους αντισημίτες τόσο επιπόλαια, αρκεί να μην κατέφευγαν στην βία;
Και έχετε υπ’ όψη, ότι μια αυθεντία σαν τον Gibbon προσπάθησε πριν από χρόνια να σας διαφωτίσει. Έχει περάσει πάνω από ενάμισης αιώνας από τότε που «Η παρακμή και η Κατάρρευση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» τα ξεμπρόστιασε όλα. Ο Gibbon, ο οποίος δεν ήταν κανένας ιερέας που έπαιζε με την Ιστορία, δεν προσπάθησε να δικαιολογήσει το τέλος μιας μεγάλης εποχής επινοώντας βλακώδεις ηλιθιότητες σχετικά με την φαυλότητα και την διαφθορά της Ρώμης, σχετικά με την παρακμή των ηθικών αξιών και της πίστης σε μια αυτοκρατορία που βρισκόταν ακριβώς την εποχή εκείνη στην πιο δοξασμένη και δημιουργική της περίοδο. Πώς θα μπορούσε; Ζούσε στην Αυγουστιανή Εποχή στο Λονδίνο που – παρ’ όλο τα δύο χιλιάδες χρόνια από τον ερχομό της Χριστιανικής σωτηρίας, αποτελούσε την καλύτερη απομίμηση της Ρώμης του Αυγούστου όσον αναφορά την εξευγενισμένη ακολασία, που μπορούσαν να παρουσιάσουν οι ομιχλώδεις νησιώτες. Όχι, Ο Gibbon ήταν ένας φυλετικά συνειδητοποιημένος Εθνικός και ένας θαυμαστής της κουλτούρας της Παγανιστικής Δύσης, καθώς επίσης και ιστορικός με μυαλό και μάτια. Έτσι δεν είχε καμία δυσκολία υποδεικνύοντας την αρρώστια που είχε σαπίσει και εξαφανίσει το ευγενικό οικοδόμημα του αρχαίου πολιτισμού. Έθεσε την Χριστιανοσύνη – τον νόμο που εξαπλώθηκε από την Σιών και τον λόγο του Θεού από την Ιερουσαλήμ – σαν την βασική αιτία της παρακμής και κατάρρευσης της Ρώμης και των όσων αντιπροσώπευε.
Μέχρι εδώ καλά. Αλλά ο Gibbon δεν προχώρησε όσο έπρεπε. Βλέπετε, γεννήθηκε και πέθανε έναν αιώνα πριν την εφεύρεση του επιστημονικού αντί-Σημιτισμού. Δεν υπολόγισε καθόλου το στοιχείο της πρόθεσης. Είδε μια ξένη πίστη να ξεπετάγεται από την Ανατολή και να κατακυριεύει τα όμορφα μέρη της Δύσης. Δεν του πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι σε αυτό το καταστρεπτικό τέλος ήταν αφιερωμένη η όλη δολοπλοκία της σωτηρίας. Και όμως τα γεγονότα είναι τόσο ξεκάθαρα όσο θα θέλατε. Αφήστε με, εν συντομία, να εξιστορήσω για μια ακόμα φορά την ιστορία, δίχως θαύματα, προφητείες ή μαγείες.
Για να έχουμε μια καλύτερη προοπτική, θα πρέπει να πάω λίγο περισσότερο πίσω. Η δράση αποτελείται βολικά από τέσσερις πράξεις, φτάνοντας στο αποκορύφωμα στην τρίτη. Ο χρόνος, όπου σηκώνεται η πρώτη αυλαία, είναι περίπου το 65 π.Χ. Τα πρόσωπα του δράματος είναι, εκτός από τους μικρούς ρόλους, η Ιουδαία και η Ρώμη. Η Ιουδαία είναι ένα μικρό βασίλειο πέρα από τις ακτές της Ανατολικής Μεσογείου. Για πέντε αιώνες δεν αποτελούσε παρά γεωγραφικό όρο. Ξανά και ξανά είχε καταπατηθεί και καταστραφεί και ο πληθυσμός του είχε εξοριστεί ή σκλαβωθεί από τους ισχυρούς γείτονες. Κατ’ όνομα μόνο ανεξάρτητο, είναι την εποχή αυτή ασταθής όσο ποτέ και βρίσκεται στο χείλος εμφυλίου πολέμου. Η αυτοκρατορία της Δύσης, με τον πυρήνα της στην Δημοκρατική Πόλη της Ρώμης, αν και ακόμα δεν αποτελεί κυρίαρχο του κόσμου, οδεύει τάχιστα προς τα ‘ κει. Είναι αναγνωρισμένη ως η μια μεγάλη στρατιωτική δύναμη της εποχής καθώς επίσης και διάδοχος της Ελλάδος και το κέντρο του Πολιτισμού.
Μέχρι το σημείο αυτό, οι δύο πολιτείες είχαν ελάχιστη ή και καθόλου επαφή, η μία με την άλλη. Τότε χωρίς καμία πρόσκληση από την ίδια, ζητήθηκε από την Ρώμη να ανακατευτεί στις Ιουδαϊκές υποθέσεις. Μια αντιδικία είχε δημιουργηθεί ανάμεσα σε δύο αδέλφια σχετικά με τη διαδοχή στον ασήμαντο θρόνο, και ο Ρωμαίος στρατηγός Πομπήιος, που έτυχε να βρίσκεται στην Δαμασκό ασχολούμενος με σοβαρότερα θέματα, ζητήθηκε να διαιτητεύσει στους διεκδικητές. Με την απλοϊκή ευθύτητα ενός δημοκρατικού στρατιώτη, ο Πομπήιος εξόρισε ένα από τα αδέλφια, πέταξε την ανώτερη βαθμίδα του ιερατείου στον αντίζηλο, και διέλυσε τελείως την βασιλική αξιοπρέπεια. Για να μην μακρηγορούμε, ο συλλογισμός του Πομπήιου είχε σαν στόχο να γίνει η Ιουδαία Ρωμαϊκή κτήση. Οι Εβραίοι, ίσως όχι περίεργο, αντέδρασαν. Και η Ρώμη για να τους κατευνάσει και για να συμβιβαστεί με την τοπική καχυποψία, αποκατέστησε την βασιλική εξουσία. Διόρισε, δηλαδή, έναν δικό της βασιλιά. Ήταν γιος φοροεισπράκτορα, από την φυλή των Ιδουμαίων, ονομαζόμενο Ηρώδη. Αλλά οι Εβραίοι δεν ηρέμησαν και εξακολούθησαν να δημιουργούν φασαρίες. Η Ρώμη το θεώρησε μεγάλη αχαριστία από μεριά τους.
Όλα αυτά δεν είναι παρά ένας πρόλογος, και έχει εισαχθεί στην δράση για να κατανοηθεί το τι επακολουθεί. Η Εβραϊκή δυσφορία μετατράπηκε σε δυσαρέσκεια και σε ανοικτή εξέγερση όταν οι Εθνικοί ηγέτες τους άρχισαν να εισάγουν στην Ιερουσαλήμ τις ευλογίες της Δυτικής κουλτούρας. Χαραγμένες απεικονίσεις, αθλητικοί αγώνες, Ελληνικό δράμα και παραστάσεις μονομάχων δεν ήταν του γούστου των Εβραίων. Οι ευσεβείς τα θεώρησαν ως προσβολή κάτω από την μύτη του Ιεχωβά, παρ’ όλο που οι τοπικοί αξιωματούχοι εξηγούσαν υπομονετικά ότι αυτά όλα είχαν σκοπό την διασκέδαση και την διαπαιδαγώγηση της μη-Εβραϊκής φρουράς. Οι Εβραίοι αντιστάθηκαν με ιδιαίτερη σθεναρότητα στην έλευση του αποτελεσματικού Ρωμαίου φόρο-εισπράκτορα. Μα πάνω απ’ όλα, ήθελαν πίσω ένα βασιλιά της δικής τους φυλής και της δικής τους βασιλικής γενιάς.
Στα πλήθη μέσα, η επανάσταση πήρε την μορφή μιας αναγέννησης της παλιάς πίστης σε έναν Μεσσία, έναν διορισμένο από τον Θεό σωτήρα που θα απολύτρωνε τον λαό του από τον ξένο ζυγό και θα καθιστούσε την Ιουδαία υπέρτατη δύναμη ανάμεσα στα έθνη. Δεν υπήρχε ανεπάρκεια διεκδικητών αυτής της αποστολής. Στην Γαλιλαία, ένας Ιούδας οδήγησε μια μάλλον ισχυρή εξέγερση, που γνώρισε μεγάλη λαϊκή υποστήριξη. Ο Ιωάννης, ο αποκαλούμενος Βαπτιστής, δρούσε στην χώρα της Ιορδανίας. Ακολουθήθηκε από έναν άλλο άνθρωπο της βόρειας χώρας, τον Ιησού της Ναζαρέτ. Και οι τρεις ήταν δάσκαλοι της τεχνικής να ενσωματώνουν εμπρηστικές, πολιτικό – ανατρεπτικές θέσεις σε άκακες θεολογικές φράσεις. Και οι τρεις χρησιμοποίησαν το ίδιο σημάδι εξέγερσης – Έφτασε η ώρα. Και οι τρεις γρήγορα συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν, και οι δύο Γαλιλαίοι με σταύρωση.
Ξέχωρα από προσωπικές αρετές, ο Ιησούς της Ναζαρέτ υπήρξε, όπως και οι προκάτοχοί του, ένας πολιτικός ταραχοποιός απασχολημένος με το να απελευθερώσει την χώρα του από τον ξένο κατακτητή. Υπάρχουν ακόμα αρκετές αποδείξεις ότι διατηρούσε και μια φιλοδοξία να γίνει βασιλιάς μιας ανεξάρτητης Ιουδαίας. Υποστήριζε, ή τέλος πάντων όπως υποστήριξαν αργότερα οι βιογράφοι του, ότι κρατούσε από την αρχαία βασιλική οικογένεια του Δαυίδ. Αλλά η πατρότητά του είναι κάπως μπερδεμένη. Οι ίδιοι συγγραφείς που εξιχνιάζουν την καταγωγή του συζύγου της μητέρας του πίσω στον ψαλμωδό-βασιλιά επίσης σκιαγράφησαν τον Ιησού ως τον γιο του Ιεχωβά και παραδέχτηκαν ότι ο Ιωσήφ δεν ήταν πατέρας του.
Φαίνεται ωστόσο ότι ο Ιησούς κατάλαβε σύντομα την ματαιότητα της πολιτικής του αποστολής και έστρεψε τα ρητορικά του ταλέντα και την μεγάλη του δημοτικότητα με τα πλήθη προς μια διαφορετική κάπως κατεύθυνση. Ξεκίνησε να κηρύττει μια πρωτόγονη μορφή λαϊκισμού, σοσιαλισμού και φιλειρηνισμού. Το αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής του προγράμματός του ήταν να κερδίσει την εχθρότητα των δυναμικά ισχυρότερων, οικονομικά, τάξεων, γενικά των ιερέων και των πατριωτών, και να περιορίσει τους πιστούς του στους φτωχούς , στην εργατική τάξη και στους σκλάβους.
Μετά τον θάνατό του, αυτοί οι χαμηλής τάξεως απόστολοί του δημιούργησαν μια κομμουνιστική αδελφότητα. Ένα κήρυγμα που ο αποθανών ηγέτη τους είχε κάποτε πραγματοποιήσει σε μια λοφοπλαγιά, συγκέντρωνε για αυτούς την ουσία της διδασκαλίας του, και το μετέτρεψαν στον κανόνα της ζωής τους. Ήταν μια φιλοσοφία υπολογισμένη να συγκινήσει βαθύτατα ταπεινούς ανθρώπους. Παρηγορούσε αυτούς που βασανίζονταν εδώ στην γη με υποσχόμενες αμοιβές πέρα από τον τάφο. Έκανε αρετές τις αναγκαιότητες των αδυνάτων. ’νδρες δίχως ελπίδα στο μέλλον, ωθούνταν να μην σκέφτονται το αύριο. ’νδρες ανίκανοι να αντιδράσουν σε προσβολές ή τραυματισμούς διδάσκονταν να μην αντιστέκονται σε κανένα κακό. ’νδρες καταδικασμένοι σε μια ζωή δουλικότητας και ανέχειας, βεβαιώνονταν για την αξιοπρέπεια της εργασίας και της φτώχειας. Οι αδύναμοι, οι καταφρονημένοι, οι καταπατημένοι, θα αποτελούσαν – από τούδε και στο εξής – τους εκλεκτούς και τους αγαπημένους του Θεού. Στους κοσμικούς, στους φιλόδοξους, στους πλούσιους και στους ισχυρούς θα απαγορευόταν η είσοδος στον παράδεισο.
Το αποτέλεσμα, τότε, της αποστολής του Ιησού ήταν η δημιουργία μιας νέας αίρεσης στην Ιουδαία. Δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία. Η Ιουδαία, όπως η σημερινή Αμερική, αποτελούσε γόνιμο έδαφος για περίεργα δόγματα. Οι Εβιονίμ (Εβραίοι Χριστιανοί) – οι άποροι, όπως αυτοαποκαλούνταν – δεν θεωρούσαν τα πιστεύω τους ως μια νέα θρησκεία. Εβραίοι γεννήθηκαν και Εβραίοι παρέμειναν. Οι διδασκαλίες του κυρίου τους ήταν ενταγμένες περισσότερο σε μια μορφή κοινωνικής φιλοσοφίας, έναν ηθικό κώδικα συμπεριφοράς, έναν τρόπο ζωής. Στους σημερινούς Χριστιανούς, που ποτέ δεν κουράζονται να ρωτάνε γιατί οι Εβραίοι δεν δέχτηκαν τον Ιησού και τις διδασκαλίες του, μπορώ μόνο να απαντήσω ότι για ένα μεγάλο διάστημα κανείς, πάρα μόνο οι Εβραίοι τον δέχτηκαν. Το να νιώθει κανείς έκπληξη γιατί όλος ο Εβραϊκός λαός δεν έγινε Εβιονίμ είναι σαν να περιμένει όλους τους Αμερικανούς να γίνουν Ουνιταριανοί ή Βαπτιστές ή Χριστιανοί Επιστήμονες. Σε συνηθισμένους καιρούς μικρή σημασία θα δίνονταν στην κουρελιασμένη αδελφότητα. Δούλοι και εργάτες οι περισσότεροι, η αδυναμία τους ίσως και να είχε ενθαρρυνθεί από τις ισχυρές τάξεις. Αλλά με την χώρα να βρίσκεται στην μέση μιας μάχης με έναν ξένο εχθρό, η μη-κοσμική φιλοσοφία πήρε έναν επικίνδυνο προσανατολισμό. Ήταν ένα δόγμα των ψευδαισθήσεων, της παραίτησης και της ήττας. Απειλούσε να κάμψει το ηθικό των πολεμιστών του έθνους εν καιρώ πολέμου.
Αυτές οι ευλογίες των ειρηνοποιών, αυτό το γύρισμα του άλλου μάγουλου, αυτή η μη-αντίσταση, αυτή η αγάπη για τον εχθρό, φαινόταν σαν μια σκόπιμη προσπάθεια παράλυσης και εγκλωβισμού της θελήσεως του έθνους σε μια κρίση και βεβαιωμένη νίκη για τον εχθρό.
Έτσι δεν ήταν περίεργο που οι Εβραϊκές αρχές άρχισαν να καταδιώκουν τους Εβιονίμ. Εισέβαλαν στις συγκεντρώσεις τους και τις διέλυαν, οι ηγέτες τους ρίχτηκαν στην φυλακή, τα δόγματά τους κηρύχτηκαν εκτός νόμου. Φάνηκε για λίγο ότι η αίρεση αυτή σύντομα θα εξαφανίζονταν. Τότε, ξαφνικά, η αυλαία σηκώθηκε για την τρίτη πράξη και τα γεγονότα πήραν μια νέα τροπή.
Ίσως ο πιο αμείλικτος εχθρός των αιρέσεων ήταν κάποιος Σαούλ, ένας σκηνοποιός. Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Ταρσό και άρα άνθρωπος με κάποια μόρφωση στην Ελληνική κουλτούρα, απεχθανόταν τις νέες διδασκαλίες για τη μη-κοσμικότητα και την αποξένωσή τους από την ζωή. Σαν Εβραίος πατριώτης φοβόταν την επίδρασή τους στον εθνικό αγώνα. Πολυταξιδεμένος άνθρωπος, γλωσσομαθής, ήταν ο πλέον κατάλληλος για να πηγαίνει στις σκορπισμένες Εβραϊκές κοινότητες για να εξουδετερώνει την εξάπλωση των σοσιαλιστικών, ειρηνιστικών τους δογμάτων. Οι αρχηγοί της Ιερουσαλήμ τον διόρισαν κύριο διώκτη των Εβιονίμ.
Βρισκόταν στο δρόμο για την Δαμασκό για να συλλάβει μια ομάδα αιρετικών όταν του ήρθε μια πρωτότυπη ιδέα. Στην αλλόκοτη φράση του Βιβλίου των Πράξεων, είδε ένα όραμα. Είδε, στην πραγματικότητα, δύο. Αντιλήφθηκε, αρχικά, πόσο ελάχιστες ήταν οι πιθανότητες της μικρής Ιουδαίας να κερδίσει έναν ένοπλο αγώνα εναντίον της μεγαλύτερης στρατιωτικής δύναμης του κόσμου. Δεύτερον, και σημαντικότερο, συνειδητοποίησε ότι η πλανεμένη αίρεση που αυτός κατέπνιγε, θα μπορούσε να διαμορφωθεί σε ένα ακαταμάχητο όπλο ενάντια στον τρομακτικό αντίπαλο. Παθητικότητα, μη-αντίσταση, παραίτηση, αγάπη, αποτελούσαν επικίνδυνες διδασκαλίες στην πατρίδα. Διασπαρμένες όμως στις εχθρικές λεγεώνες, θα μπορούσαν ίσως να διασπάσουν την πειθαρχία τους και να επιφέρουν ακόμα και την νίκη στην Ιερουσαλήμ. Ο Σαούλ, με λίγα λόγια, ήταν πιθανότητα ο πρώτος άνθρωπος που είχε αντιληφθεί τις δυνατότητες διεξαγωγής πολέμου μέσω της προπαγάνδας.
Ταξίδεψε στην Δαμασκό, και εκεί προς έκπληξη τόσο των φίλων του όσο και αυτών που είχε σκοπό να καταστείλει, ανακοίνωσε τον προσηλυτισμό του στην θρησκεία και ζήτησε την ένταξη του στην αδελφότητα. Κατά την επιστροφή του στην Ιερουσαλήμ ξεδίπλωσε την νέα του στρατηγική μπροστά στους έκπληκτους Γέροντες της Σιών. Μετά από πολλές διαφωνίες και βαθύτερες συζητήσεις, υιοθετήθηκε. Περισσότερη αντίσταση σημειώθηκε από τους ηγέτες των Εβιονίμ της πρωτεύουσας. Δυσπιστούσαν ως προς τα κίνητρά του και φοβούνταν ότι η πρότασή του να απογυμνωθεί η θρησκεία από τις αρχαίες Εβραϊκές συνήθεις και τελετές για να γίνει αποδεκτή από τους Εθνικούς, θα γέμιζε την αδελφότητα με ξένους μισό-προσηλυτισμένους και θα μείωνε τη δύναμή της. Αλλά στο τέλος κέρδιζε και τη δική τους υποστήριξη. Και έτσι ο Σαούλ, ο τρομερότερος διώκτης των ακολούθων του Ιησού, έγινε ο Παύλος, ο Απόστολος των Εθνικών. Και έτσι, ταυτόχρονα, ξεκίνησε και η διασπορά στις παγανιστικές χώρες της Δύσης, μια ολότελα καινούρια Ανατολίτικη θρησκεία.
Δυστυχώς για το σχέδιο του Παύλου, η νέα στρατηγική λειτούργησε παραπάνω από καλά. Η ανακαινισμένη και κάπως σαγηνευτική του θεολογία, προσηλύτιζε πιστούς γρηγορότερα από ότι τολμούσε να ελπίζει ή ακόμα και να ευχόταν. Η ιδέα του, θα πρέπει να έχουμε πάντα υπ’ όψη μας, σε αυτήν την φάση ήταν καθαρά αμυντική. (αυτό είναι συζητήσιμο*). Δεν είχε καμία σκέψη ευαγγελισμού του κόσμου. Έλπιζε μόνο να αποθαρρύνει τον εχθρό. Έχοντας επιτύχει αυτό, και με την Ρωμαϊκή φρουρά έξω από την Παλαιστίνη, ήταν έτοιμος για ανακωχή. Αλλά οι σκλάβοι και οι καταπιεσμένοι της Αυτοκρατορίας, οι άθλιοι κληρωτοί και το πεινασμένο προλεταριάτο της ίδιας της πρωτεύουσας, βρήκαν τόση παρηγοριά στην προσαρμοσμένη Παυλική εκδοχή της αίρεσης όσο και οι καημένοι Εβραίοι πριν από αυτούς είχαν βρει στα πρωταρχικά διδάγματα του σταυρωμένου τους κυρίου. Το αποτέλεσμα αυτής της απρόβλεπτης επιτυχίας ήταν να ανοιχτούν τα μάτια του εχθρού στο τι ακριβώς συνέβαινε. Ανησυχητικές αναφορές για κρούσματα απειθαρχίας ανάμεσα στους στρατιώτες άρχισαν να κατακλύζουν την Ρώμη από τους διοικητές του στρατού στην Παλαιστίνη και αλλού. Αντί να προκαλέσουν την παύση στις αυτοκρατορικές αρχές, οι νέες τακτικές πείσμωσαν περισσότερο την αποφασιστικότητά τους. Η Ρώμη έπεσε πάνω στην Ιερουσαλήμ με φωτιά και ξίφος και μετά από μια τρομακτική πολιορκία που διήρκεσε τέσσερα χρόνια, κατέστρεψε την φωλιά της αναστάτωσης (70 μ.Χ). Τουλάχιστον νόμιζε ότι την κατέστρεψε.
Οι ιστορικοί της εποχής δεν μας αφήνουν αμφιβολίες για τις προθέσεις της Ρώμης. Μας λένε ότι ο Νέρων έστειλε τον Βεσπασιανό και τον γιο του τον Τίτο με απόλυτες και ρητές εντολές να συντρίψουν την Παλαιστίνη μαζί με τον Χριστιανισμό. Για τους Ρωμαίους, η Χριστιανοσύνη δεν ήταν παρά Ιουδαϊκή Μαχητικότητα, μια ερμηνεία εν πάση περιπτώσει, που δεν απέχει και πολύ από τα γεγονότα. Όσο αναφορά την ευχή του Νέρωνα, πραγματοποιήθηκε τουλάχιστον κατά το ήμισυ. Η Παλαιστίνη συντρίφτηκε τόσο ολοκληρωτικά που παραμένει μέχρι και σήμερα ένα πολιτικό ερείπιο. (Το Ισραήλ δεν υπήρχε όταν γράφτηκε αυτό το άρθρο)*. Αλλά η Χριστιανοσύνη δεν καταστράφηκε τόσο εύκολα.
Εν αντιθέτως, μόνο μετά από την πτώση της Ιερουσαλήμ το πρόγραμμα του Παύλου αναπτύχθηκε στο μέγιστο. Μέχρι τώρα, όπως έχω πει, η τακτική του ήταν απλά να φοβίσει και να διώξει τον κατακτητή (ξανά, συζητήσιμο)*, με τον ίδιο τόπο που ο Μωυσής μόλυνε τους Φαραώ. Προχωρούσε με επιφύλαξη και δισταγμό, προσέχοντας να μην ξυπνήσει τον ισχυρό αντίπαλο. Ήταν διατεθειμένος να παίξει με το νέο του όπλο μπρος τη μύτη του εχθρού και να τον κάνει να νιώσει την άκρη του, αλλά δείλιαζε στο να το καρφώσει με όλη του τη δύναμη. Τώρα που έχει συμβεί το χειρότερο και η Ιουδαία δεν έχει πλέον να χάσει τίποτα άλλο, πέταξε τις αναστολές του και μετέφερε τον πόλεμο στη χώρα του εχθρού. Ο στόχος τώρα δεν ήταν τίποτα λιγότερος από το να ταπεινωθεί η Ρώμη όπως αυτή είχε ταπεινώσει την Ιερουσαλήμ, να τη σβήσει από το χάρτη όπως αυτή είχε σβήσει την Ιουδαία.
Αν τα ίδια γραπτά του Παύλου δεν σας πείθουν για αυτήν την ερμηνεία των πράξεών του, σας εφιστώ την προσοχή σας στον πιο ειλικρινή του συνεργάτη, τον Ιωάννη. Εκεί που ο Παύλος, ενεργώντας μέσα στην σκιά του βασιλικού παλατιού, και τον μισό καιρό αιχμάλωτος σε Ρωμαϊκές φυλακές, είναι υποχρεωμένος να ασχολείται με παραβολές και κρυμμένες ενδείξεις, ο Ιωάννης, απευθυνόμενος σε δυσαρεστημένους Ασιάτες, έχει την πολυτέλεια της απλής ομιλίας. Όπως και να έχει, το φυλλάδιό του με τον τίτλο «Αποκάλυψη», είναι, στην ουσία, μια αποκάλυψη της όλης καταπληκτικής υπόθεσης. Η Ρώμη, φανταστικά αποκαλούμενη Βαβυλωνία, περιγράφεται λεπτομερώς με τη γλώσσα εκρηκτικού μίσους, σαν την μητέρα των πόρνων και των βδελυγμάτων της γης, σαν τη γυναίκα μεθυσμένη με το αίμα των αγίων (Εβραίων), σαν τον καταπιεστή των «ανθρώπων και μαζών και εθνών και γλωσσών» και – για να αφαιρεθεί κάθε αμφιβολία για την ταυτότητά της – σαν «τη μεγάλη πόλη που κυριάρχησε πάνω στους βασιλιάδες της γης».Ένας άγγελος θριαμβευτικά φωνάζει: «Η Βαβυλωνία η μεγάλη έχει πέσει, έχει πέσει». Στην συνέχεια ακολουθεί μια οργιαστική εικόνα καταστροφής. Εμπόριο και βιομηχανία και θαλάσσιες συναλλαγές βρίσκονται στο τέλος. Τέχνη και μουσική και «η φωνή του γαμπρού και της νύφης» έχουν σιωπήσει. Σκοτάδι και ερήμωση κυριαρχούν σαν το πέπλο πάνω στην σκηνή. Οι ευγενικοί Χριστιανοί κατακτητές κυλιούνται ηδονικά μέσα στο αίμα μέχρι τις σέλες των αλόγων τους. «Αγαλλιάστε πάνω από αυτήν, εσύ ουρανέ, και σεις άγιοι απόστολοι και προφήτες, γιατί ο Θεός την εκδικήθηκε για σας».
Και ποιο το τέλος και ο σκοπός όλου αυτού του χάους και της καταστροφής; Ο Ιωάννης δεν συγκρατεί τα λόγια του για να μας πει. Γιατί κλείνει την ευσεβή του προφητεία με ένα όραμα από τις δόξες της νέας – δηλαδή της αποκατεστημένης – Ιερουσαλήμ. Όχι κάποια αλληγορική φαντασίωση, να ξέρετε, αλλά κυριολεκτικά η Ιερουσαλήμ, η πρωτεύουσα του μεγάλου ξαναενωμένου βασιλείου των «δώδεκα φυλών των παιδιών του Ισραήλ» (Το Ισραήλ ιδρύθηκε 20 χρόνια μετά που γράφτηκε αυτό το άρθρο)*.
Μπορεί κανείς να απαιτήσει κάτι πιο ξεκάθαρο;
Φυσικά, κανένας πολιτισμός δεν θα μπορούσε να αντισταθεί για πάντα ενάντια σε τέτοιου είδους επίθεσης. Μέχρι το έτος 200 οι προσπάθειες του Παύλου και του Ιωάννη και των διαδόχων τους είχαν προχωρήσει τόσο πολύ σε όλες τις τάξεις της Ρωμαϊκής κοινωνίας, ώστε η Χριστιανοσύνη είχε γίνει το κυρίαρχο δόγμα σε όλη την αυτοκρατορία. Εν τω μεταξύ, όπως διορατικά είχε προβλέψει ο Παύλος, η Ρωμαϊκή ηθική και πειθαρχία είχαν ξεπέσει, τόσο που όλο και συχνότερα, οι ρωμαϊκές λεγεώνες, που κάποτε αποτελούσαν τον τρόμο του κόσμου και την σπονδυλική στήλη της Δυτική κουλτούρας, γνώριζαν την ήττα από βάρβαρους εισβολείς. Στο έτος 326 ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, ελπίζοντας να ελέγξει την ύπουλη νόσο, υπέκυψε στον προσηλυτισμό και ανακήρυξε την Χριστιανοσύνη σαν επίσημη θρησκεία. Ήταν πλέον αργά. Μετά από αυτόν ο αυτοκράτορας Ιουλιανός προσπάθησε να καταφύγει για μια ακόμη φορά στην καταστολή. Αλλά ούτε αντίσταση ούτε εκχώρηση δικαιωμάτων ωφελούσαν. Το Ρωμαϊκό πολιτικό σώμα είχε καταντήσει σκουληκοφαγωμένο από Παλαιστινιακή προπαγάνδα. Ο Παύλος είχε θριαμβεύσει.
Αυτός είναι ο τρόπος που, αν ήμουν εγώ ένας αντισημίτης ψάχνοντας για ένα αξιόπιστο δείγμα Εβραϊκής υπονομευτικής συνωμοσίας, θα ερμήνευα την έλευση ένας διαμορφωμένου Ιουδαϊκού δόγματος στον Δυτικό κόσμο.
Που μπορεί λοιπόν να βοηθήσει η Ελληνική σκέψη σε σχέση με το θέμα.
Η Ελληνική σκέψη γενικότερα μέσα στα πλαίσια της αρχαιοπληξίας δεν μπορεί να βοηθήσει πουθενά αλλού πέρα από την επανάληψη της ακολουθίας προκαθορισμένων μεταβολών, μέσα στα πλαίσια των εκπορεύσεων του Αρχετύπου που οδηγούν μέσα από την αγωνιώδη αναζήτηση στο αδιέξοδο του χάους. Για αυτό και όλη αυτή η διαδικασία η οποία προβλέπει επί της ουσίας επιστροφή στο παρελθόν περνάει σε συλλογικό επίπεδο μέσα και μέσα από το Ελληνικό μάτριξ για να φτάσει όμως στην πηγή η αλλιώς στο zero point energy field (googlarete: zero point ascension) και όχι για να αγκυλωθει στις μορφές/είδωλα και το κτιστό “φως”.
Το θέμα λοιπόν είναι τι θα μάθεις επί της ουσίας από αυτή την διαδικασία και όχι το τι θα κλέψεις από το παρελθόν μέσα από την ταύτιση με το είδωλο και αυτό είναι που δεν έχουν καταλάβει οι Εωσφοριστες Σατανιστές οι οποίοι επί της ουσίας μέσα από την ταύτιση τους με το είδωλο και το κτιστό “φως” προσπαθούν να απορροφήσουν την ψυχική ενέργεια του πλανήτη για να φτιάξουν έτσι όπως το φαντάζονται “ιδανικές” μορφές της επιφάνειας, μέσα στα πλαίσια μια αψεγάδιαστης υλιστικής μηχανής, που προβλέπει τον απόλυτο έλεγχο της “πλέμπας”.
Για αυτό άλλωστε και οι άγιοι μέσα από την δική τους οπτική δεν είχαν κανένα λάθος σε σχέση με το Πλατωνικό ζήτημα και την ματαιοδοξία επί της ουσίας του Εωσφορισμού και της ειδωλολατρίας. Αυτό όμως συμβαίνει γιατί οι αλαζόνες εθνικοί “φιλόσοφοι” δεν ήθελαν να κατανοήσουν τον Λόγο του Χριστού και τον ΣΤΑΥΡΟΥ σε αντίθεση προφανώς με κάποιους από τους Γνωστικούς, αλλά και σε αντίθεση με κάποιους νεοπλατωνιστές Χριστοκεντρικούς όπως κάποιοι πατέρες της εκκλησίας, αλλά και σε αντίθεση με τους Χριστοκεντρικούς αλχημιστές της νεότερης ιστορίας.
Η νεοπλατωνική σκέψη λοιπόν αλλά και ο νεοπυθαγορισμός θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην κατανόηση των εκπορεύσεων του Αρχέτυπου αλλά και του ΚΤΙΣΤΟΥ “φωτός” όχι για να ταυτιστούν με αυτό, αλλά για να αναζητήσουν την αναλογική σχέση κτιστού και άκτιστου μέσα από την φιλοσοφία.
Το θέμα λοιπόν των αναθεματισμών δεν βαραίνει μόνο την μια πλευρά και επί του προκείμενου την Ορθοδοξία, αλλά βαραίνει και τους ΕΩΣΦΟΡΙΣΤΕΣ και την ματαιοδοξία της ΕΩΣΦΟΡΙΚΗΣ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ που μέσα σε αυτά τα πλαίσια αν μπορέσει και μέσα από την φιλοσοφία να κατανοήσει ότι είναι υπόλογη στον ΧΡΙΣΤΟ (όχι στους παπάδες και στις “ιερές” συνόδους) τότε το όλο θέμα αλλάζει.
—
Να κάνω και μερικές διορθώσεις:
Συμφωνώ επί του θέματος με τον πατήρ Μεταλληνό και σε σχέση με τον “Διονυσιακό αισθησιασμό” κλπ και σε σχέση με την πνευματική κατάντια που έχει επιφέρει η αρχαιοπληξία στον τόπο, εν τη απουσία μάλιστα των αναθεματισμών από το 2008 και παρά τις επίπονες προσπάθειές από την πλευρά των Ελληνορθόδοξων πολιτών για γεφύρωση του θεολογικού χάσματος, οι ειδωλολάτρες συνεχίζουν να προκαλούν με ψευδή και ανοησίες που απευθύνονται σε πνευματικά και διανοητικά καθυστερημένους και για αυτό είναι υπεύθυνη και η θρησκευτική εξουσία.
Ασφαλώς είναι δυσάρεστο το γεγονός, έστω και αν οι αναθεματισμοί απευθύνονται βασικά στα μέλη της εκκλησιάς και όχι γενικότερα προς το Ελληνικό έθνος (το οποίο άλλωστε δεν υπήρχε το 787 μ.χ όταν ξεκίνησε αυτό το θέμα), όπως διατείνονται οι απατεώνες και απληροφόρητοι, που δεν γνωρίζουν καν ότι σε αυτό το θέμα έκανε πίσω η εκκλησιά από το 2008 και συνεχίζουν να αναπαραγάγουν το θέμα με μοναδικό στόχο την θρησκευτική σύγκρουση.
Σε σχέση με την ουσία του θέματος αυτό δεν με αφορά, καθώς πέρα από το γεγονός ότι ο κακόμοιρος ο Πλάτωνάκος (που έφτασε κοντά στα όρια της παράνοιας και υπήρξε και ο εμπνευστής της Ιεράς Εξέτασης) συμφωνεί μαζί μου σε κάποια θέματα το συγκεκριμένο θέμα δεν με αφορά γιατί δεν είμαι μέλος της εκκλησιάς, και καθώς δεν θεωρώ ότι κάποιος μπορεί να περιορίσει την αλήθεια του Χριστού μέσα στα πλαίσια των θρησκευτικών συγκρούσεων και των αποφάσεων των «Ιερών» συνόδων, οι οποίες άλλωστε ήταν παρακινούμενες από την Σατανική Ρωμαϊκή εξουσία, που βρήκε και πάτημα πάνω στην αλαζονεία και την γενικότερη βλακεία των εθνικών για να θάψει κάποια θέματα, τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση του Χριστιανικού δόγματος, όπως άλλωστε υποστήριζαν κάποιοι πατέρες της εκκλησιάς, όπως ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς και ο Ωριγένης κλπ τους οποίους οι Αντίχριστοι παπάδες έβγαλαν έξω από το σπίτι τους και έχουν επί της ουσίας συμβάλει τα μέγιστα στην ενδυνάμωση του πνεύματος του Αντίχριστου και σε αυτή την ηλίθια διαμάχη με τα εθνικά πνευματικά μικρόβια που έχουν ξεσαλώσει.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση λόγω και των περιστάσεων απαιτείται αποκατάσταση της ιστορίας και συμβολική ανάδειξη τόσο του σαλεμένου Πλάτωνα, όσο και του Πυθαγόρα ως άγιους προφήτες και προάγγελους του Χριστιανισμού και ο επαναπροσδιορισμός του δόγματος, αλλά και άμεση αυτόκαθαίρεση όλων ανεξαιρέτως των πνευματικών ταγών για την σωτηρία της εκκλησιάς του ποιμνίου αλλά και του έθνους από τις επιβουλές του Σατανά.
Για να σας διευκολύνω μπορώ να σας κάνω την χάρη και να αποδεχθώ τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, ο οποίος άλλωστε μου ανήκει όπως και ο Παπικός θρόνος κλπ. Ασφαλώς αστειεύομαι αλλά πολύ αμφιβάλλω άμα θα βρείτε ποτέ καλύτερη πρόταση για να σώσετε τις ψυχές σας οι οποίες οδεύουν ανεπιστρεπτί στο πυρ το εξώτερον.
ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ NATIONAL GEOGRAFIC
Ένα ντοκιμαντέρ κληρονομιά για τον παγκόσμιο πολιτισμό έχει ετοιμάσει το National Geographic για τιμήσει τα 6.000 ελληνικού πολιτισμού. Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί στο κανάλι του ομώνυμου σταθμού σε μία σειρά από επεισόδια τα οποία θα μας ταξιδέψουν στην αρχαία Ελλάδα.
Το ντοκιμαντέρ αυτό θα προβληθεί από την 1η Ιουνίου μέχρι τις 10 Οκτωβρίου 2016 για να δει όλος ο πλανήτης ποια ήταν η πολιτιστική προσφορά της χώρας μας στην σημερινή κοινωνία.
Το ντοκιμαντέρ αυτό έχει τον τίτλο “The Greeks” και πραγματικά αποτελεί μεγάλη τιμή γην Ελλάδα καθώς γίνετε και σε μία περίοδο που θα μπορούσε να βοηθήσει και να προβάλει την χώρα μας σε όλο τον κόσμο.
Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι οι αρχαίοι Έλληνες άλλαξαν τον κόσμο, δημιούργησαν πραγματική δημοκρατία μιλάει για τον γεωλογικό θησαυρό που έχουμε με τα χιλιάδες νησιά μας, την φιλοσοφία που είχαν αναπτύξει και την προσέγγιση για την ζωή και τον θάνατο. Αλλά και τον ανθρωπισμό που υπήρχε και ήταν κάτι παραπάνω από απλά δημοκρατία.
ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΕΚΘΕΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ, ΤΙ ΒΡΗΚΕ Ο… “ΕΛΛΗΝΑΣ” ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ:
“Μην ασχολείσαι με το National Geographic, είναι ένας κοσμικός (secular) οργανισμός που πετάει πολλά ψέματα, και η μεγαλύτερη ατζέντα του είναι η προόθηση της θεωρίας της βιολογικής μακροεξέλιξης του Δαρβίνου το οποίο ξεκίνησε ως μια παγανιστική φιλοσοφία και θρησκεία, το οποίο είναι και τώρα, και χρησιμοποιείται ως σκιάχτρο για να αρνηθούν όσοι το πιστεύουν την ύπαρξη του βιβλικού Θεού, του Ιησού Χριστού.”
Η απάτη σε σχέση την “ιδανική δημοκρατία” στην αρχαία Ελλάδα από τον Πλεύρη:
https://www.youtube.com/watch?v=aG7Y8W570VM
Επί του θέματος να πω ότι αν ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν δημοκράτης οι Έλληνες δεν θα ενώνονταν ποτέ, και δεν θα προέκυπτε ποτέ η Ελληνική αυτοκρατορία, έστω και αν αυτή έγινε από τους “Βάρβαρους” Μακεδόνες σύμφωνα με τους αλαζόνες Αθηναίους.
Επί του θέματος να αναφέρω επίσης:
ΣΩΚΡΑΤΗΣ θάνατος
ΞΕΝΟΦΩΝ εξορία
ΦΩΚΙΩΝ θάνατος
ΑΛΚΑΙΟΣ εξορία
ΑΝΤΙΦΩΝ θάνατος
ΣΑΠΦΩ εξορία
ΚΑΛΛΙΜΕΔΩΝ καταδίκη σε θάνατο
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ εξορία
ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ θάνατος
ΘΕΟΓΝΙΣ εξορία
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ θάνατος
ΚΙΜΩΝ εξορία
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ θάνατος στη φυλακή
ΗΡΟΔΟΤΟΣ εξορία
ΑΝΑΞΑΝΔΡΙΔΗΣ θάνατος
ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ εξορία
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ εξορία, δολοφονία
ΦΕΙΔΙΑΣ θάνατος στη φυλακή
ΘΕΟΠΟΜΠΟΣ εξορία
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ εξορία, αυτοκτονία
ΑΙΣΧΙΝΗΣ εξορία
ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ φυλακή, αυτοκτονία
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ αυτοεξορία
ΗΓΗΜΩΝ θάνατος
ΠΛΑΤΩΝ αυτοεξορία
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ καταδίκη σε θάνατο
ΑΝΔΟΚΙΔΗΣ εξορία
ΜΕΝΕΔΗΜΟΣ εξορία, αυτοκτονία
ΔΗΜΟΧΑΡΗΣ εξορία
ΦΙΛΟΛΑΟΣ αυτοεξορία
ΔΕΙΝΑΡΧΟΣ εξορία
ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ θάνατος ενώ εδραπεύτευε
ΑΙΣΧΥΛΟΣ αυτοεξορία
ΦΡΥΝΙΧΟΣ θάνατος
ΘΕΟΔΩΡΟΣ εξορία
ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ αυτοεξορία
ΙΠΠΑΡΧΟΣ θάνατος
ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ εξορία
ΚΡΙΤΙΑΣ θάνατος
ΣΤΙΛΠΩΝ εξορία
ΔΙΩΝ εξορία
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ καθαίρεσις
Το βιβλίο αυτό σας πληροφορεί με αποδείξεις κι ακριβείς παραπομπές σ’ αρχαία κείμενα την ιστορική αλήθεια γύρω από την Αρχαιοελληνική δημοκρατία και ιδιαίτερα την αθηναϊκή, που σκόπιμα τόσο πολύ σας εξυμνούν. Σας λένε ψέματα, ότι τάχα η δημοκρατία ήταν το ιδανικό πολίτευμα. Απεναντίας ήταν ένα απάνθρωπο καθεστώς, που δολοφονούσε, φυλάκιζε κι’ εξόριζε τους Αρίστους των Ελλήνων. Έσφαζε εφήβους, ομάδες και πληθυσμούς ολόκληρους. Πωλούσε δούλους γυναίκες και παιδιά. Παρεβίαζε ιερά για να σκοτώση. Θανάτωνε με βασανιστήρια. Άλλαζε με τη βία πολιτεύματα. Έδιωχνε λαούς από την πατρίδα τους. Επαινούσε δολοφόνους, καθιέρωσε την οικογενειακή ευθύνη. Κατεδίκαζε σε θάνατο με κώνειο ή δι’ ασιτίας. Έκτιζε ανθρώπους ζωντανούς! Έκαιγε βιβλία. Τιμωρούσε και νεκρούς ακόμη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
http://www.politeianet.gr/books/9789608358355-pleuris-a-konstantinos-ilektron-o-diogmos-ton-ariston-226153
Η υιοθέτηση των Ιουδαϊκών επιχειρημάτων εναντίον του Χριστού αλλά και του τρισμέγιστου θεουργού Παυλάρα επί του προκείμενου δεν είναι ένα σύγχρονο φαινόμενο
“Ο Κέλσος είναι το απόλυτο παράδειγμα ενός ειδωλολάτρη αλαζόνα που μέσα στην γενικότερη του σύγχυση έλεγε ότι ο Ιησούς και καλά μελέτησε Πλάτωνα και ήταν επίσης ένας παρακινητής βίας εναντίον των Χριστιανών που υποστήριζε την θεϊκή υπόσταση των Ρωμαίων πορνοκρατόρων και την απόλυτη πειθαρχεία επί της ουσίας στην μαύρη αδελφότητα που μετέπειτα διέστρεψε τον Χριστιανισμό λόγω της αδυναμίας της να καταπολεμήσει το Χριστιανικό πνεύμα με αυτές τις φαιδρές μεθόδους.
Μέσα στο παραλήρημα του κατηγορούσε τους Χριστιανούς για αποστασία από τον Ιουδαϊσμό, καθώς επίσης μέσα στο έργο του που είναι γνωστό ως ο «Αληθής Κώλος» έβαλε τον Ιουδαϊσμό να επιτίθεται στον Ιησού σε μια προσπάθεια του να τον εξευτελίσει και τελικά χέστηκε μαζί με τους Ιουδαίους και την επιχειρηματολογία τους.
Ο Ιουλιανός ο οποίος ήταν μυημένος στα Χαλδαϊκά μυστήρια από τον τότε γνωστό μαύρο μάγο Μάξιμο είχε συμμαχήσει με τους Ιουδαίους κατά των Χριστιανών και μάλιστα αποφάσισε να αναγείρει τον ναό του Σολομώντα με δικά του έξοδα.
Ανεξάρτητα με το ποιος τελικά σκότωσε την Υπατία το θέμα ήταν πολιτικό και όχι θρησκευτικό καθώς η βασική αίτια της σύγκρουσης ήταν οι φιλικές σχέσεις του Χριστιανού κατά τα άλλα Ορέστη με τους Ιουδαίους.”
“Φανταστείτε ότι ο Κέλσος ο Φιλοψευδής έπαιζε τότε τον ρόλο που παίζουν σήμερα οι ακραίοι μνημονιακοί, και ότι επί της ουσίας υπερασπιζόταν με φαιδρά νοητικά τεχνάσματα αυτούς που υπέγραφαν πνευματικά μνημόνια με το σκότος και μάλιστα χωρίς ίχνος ντροπής.
Μέσα στο παραλήρημα του έλεγε ότι τον φυσικό κόσμο τον δημιούργησαν δαίμονες και παρά όλα αυτά κατηγορούσε τον Χριστό και τους Χριστιανούς μυστικιστές, ότι καλά αντέγραψαν και διέστρεψαν την Πλατωνική σκέψη, προσπαθώντας να πείσει τους αδαείς, ότι ο νους του ανθρώπου και η φιλοσοφία είναι η πηγή του πνεύματος και όχι το αντίθετο, καθώς όπως εξήγησε και ο Διογένης ο Λαέρτιος, η Ελληνική φιλοσοφία βασιζόταν στην εμπειρική γνώση των μυστικιστών της ανατολής, οι οποίοι καταρχήν ήταν εμπειριστές και όχι νοητικοί αυνανιστές όπως ο Κέλσος, ο οποίος και θα μπορούσε να κατηγορηθεί για διαστροφή της Πλατωνικής σκέψης, που άλλωστε υποστήριζε την ιδέα του δημιουργού.
https://en.wikipedia.org/wiki/Demiurge
Οι Εωσφοριστές της τότε εποχής διατείνονταν ότι όλοι οι Χριστιανοί ήταν αγράμματοι και ηλίθιοι και σύμφωνα με την αντίληψη και του Θεόδωρου Πάγκαλου αλλά και του Κέλσου δεν ήταν «πολιτικά ορθοί» και για αυτό άλλωστε το Άγιο Πνεύμα και η ψυχή του όλου επί της ουσίας τους αποκεφάλισε και τους έβαλε τα είδωλα και τα δαιμονικά τους σύμβολα στον κώλο τους, στρέφοντας τους πόλους προς τα μέσα προς τον Θεό μεθ’ημών μέσα από την διασταύρωση των πολικοτητήτων που όπως γνωρίζουμε και από τις διδασκαλίες των Αγίων πραγματοποίησε η Μεγάλη Παναγία Μητέρα μέσα από την γέννηση του Χριστού.”
—-
Να αναφέρω επίσης ότι ο Παυλάρας ήταν ένας Ελληνιστής Εβραίος και αυτά που του καταλογίζουν είναι γελοία, καθώς άλλωστε είναι γνωστό το μίσος που έχουν και προς αυτόν οι Ιουδαίοι όπως και προς τον Ιησού.
“Hellenistic Judaism was a movement which existed in the Jewish diaspora and the Holy Land that sought to establish a Hebraic-Jewish religious tradition within the culture and language of Hellenism. The major literary product of the contact of Judaism and Hellenistic culture is the Septuagint (begun in the 3rd century BC). Major authors are Philo of Alexandria (died c.50 AD), Josephus (died c.100 AD), and some would claim also Paul.[3] The decline of Hellenistic Judaism in the 2nd century AD is obscure. It may be that it was marginalized by, absorbed into or became Early Christianity.
Recently, Talmudic scholar Daniel Boyarin has argued that Paul’s theology of the spirit is more deeply rooted in Hellenistic Judaism than generally believed. In A Radical Jew, Boyarin argues that Paul the Apostle combined the life of Jesus with Greek philosophy to reinterpret the Hebrew Bible in terms of the Platonic opposition between the ideal (which is real) and the material (which is false).”
https://en.wikipedia.org/wiki/Paul_the_Apostle_and_Judaism
Not a Hebrew Scholar; a Hellenist.
>> http://jewishencyclopedia.com/articles/13232-saul-of-tarsus
ΣΕΒΑΣΜΟΣ στα… “αδέρφια” μας (εμάς των χριστιανών), τους Εβραίους, παρακαλώ πολύ!
· Έχουμε κοινό “πρόγονο” – προπάτορα, τον Αβραάμ,
· τον μόνο κατακλυσμό που θυμόμαστε είναι αυτός του Νώε,
· ο ενανθρωπισμένος θεός μας είναι σύμφωνα με τις γραφές “σπέρμα Δαυίδ”,
· στις εκκλησίες μας τακτικότατα δοξολογούμε – υμνολογούμε τον… Ισραήλ και αναθεματίζουμε (τρίς επί επτα) την ΕΛΛΑΣ και τους Έλληνες,
· έχουμε ημέρα Σάββατο (Sabath) αλλά και ημέρα προπαρασκευής (προετοιμασίας) για αυτό, την Παρασκευή,
· Γιορτάζουμε την ΈΞΟΔΟ των Εβραίων απο την Αίγυπτο, το ΠΕΣΑΧ (Πάσχα)
· και ενώ μέσω της θρησκείας θαυμάζουμε-λατρευουμε όλα τα ιστορικά πρόσωπα των Εβραίων, τους δικούς μας προγόνους τους λέμε ομοφυλοφιλους, πολεμοχαρείς, παιδεραστες και εμφυλιοπολεμικους!!!
Είμαστε Έλληνες στο – σε ύπνωση – γονίδιο, ενώ ΚΑΘΑΡΟΤΑΤΟΙ ΕΒΡΑΊΟΙ στο ΜΥΑΛΟ, στη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, στη ΝΟΟΤΡΟΠΊΑ, στα ΠΙΣΤΕΎΩ και τέλος στην ΨΥΧΉ!!!
Σεβασμός στα αδέρφια μας τους ΕΒΡΑΊΟΥΣ λοιπόν, σας παρακαλώ πολύ!!!