Οι διαφορές ανάμεσα στο άναρχο και το συντεταγμένο Grexit που αποτελεί και τη μόνη διέξοδο για τη χώρα

Θεόδωρος Κατσανέβας
Είναι φανερό ότι η αντικατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ από την ΝΔ δεν μπορεί να ανατάξει την αδιέξοδη πορεία της Ελληνικής οικονομίας με όποιες μεταρρυθμίσεις επιβληθούν, οι οποίες δεν λύνουν το κεντρικό ζήτημα, δηλ. τη αλματώδη αύξηση του χρέους κατά 30 δις ετησίως, τον έλεγχο της χώρας και ειδικότερα των τραπεζών και των ΜΜΕ από τους δανειστές και τη χαμηλή αντταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας λόγω του υπερτιμημένου ευρώ.

Ολοένα και περισσότεροι ενεργοί πολίτες βλέπουν ότι η μοναδική λύση για τα τραγικά αδιέξοδα της χώρας μας είναι η συντεταγμένη έξοδος από την ευρωζώνη, ύστερα από συνετές, έξυπνες αλλά και αποφασιστικές διαπραγματεύσεις και η μετάβαση στο εθνικό μας νόμισμα, που δεν είναι ο στόχος αλλά το μέσο για την ανάσταση της οικονομίας.

Όμως, μέσα στους υποστηρικτές της μετάβασης, υπάρχουν τρεις ομάδες σκέψης. Πρώτον, είναι εκείνοι που θεωρούν αυτή τη λύση ως σωτήρια για τη χώρα, χωρίς να μπαίνουν σε βαθύτερες αναλύσεις για το πως και με ποιους τρόπους θα γίνει κάτι τέτοιο. Η δεύτερη ομάδα σκέψης, προτείνει τη μετάβαση μέσα από άναρχες έως παλαβές ενέργειες, όπως η μονομερής στάση πληρωμών και η από μέρους μας ετσιθελική διαγραφή των χρεών χωρίς υποτίμηση της νέας δραχμής έναντι του ευρώ. Αυτό αναδεικνύει έλλειψη σοβαρότητας, έλλειψη στοιχειώδους οικονομικής παιδείας και άγνοια των διεθνών γεωπολιτικών ισορροπιών.

Οι δύο αυτές απόψεις συνιστούν την αποκαλούμενη άναρχη μετάβαση στη δραχμή, με τη δεύτερη να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για λόγους που θα εξηγήσουμε πιο κάτω. Η τρίτη ομάδα σκέψης, η δική μας, είναι αυτή της συντεταγμένης μετάβασης στη δραχμή με το λεγόμενο «φιλικό» Grexit. Αφήνοντας κατά μέρος την πρώτη ομάδα σκέψης, ανάμεσα στη δεύτερη και στην τρίτη υπάρχει τεράστια διαφορά αντίληψης.

Η καταστροφική άναρχη μετάβαση στη δραχμή

Σε αντίθεση με τη συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή, το άναρχο και μονομερές Grexit, μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή. Αν υπερεκτιμήσουμε τις δυνάμεις μας απέναντι στην πολιτική και οικονομική υπεροπλία των δανειστών, αν το παρακάνουμε και τραβήξουμε τα πράγματα στα άκρα όπως συμβουλεύουν οι αντάρτες της κατσαρόλας, αν νομίζουμε ότι θα «χτυπάμε τον ζουρνά και οι δανειστές θα χορεύουν πεντοζάλι», τότε θα καταλήξουμε σε νέα Μικρασιατική καταστροφή.

Είναι παιδαριώδες αν όχι προδοτικό, να αγνοούμε τις διεθνείς γεωπολιτικές ισορροπίες οι οποίες είναι καθοριστικές για το διεθνές γίγνεσθαι. Αυτή η ίδια η γέννηση του νέου ελληνικού κράτους το 1821, δε θα ήταν δυνατή αν δεν την ευνοούσαν οι τότε διεθνείς συνθήκες. Το αντίθετο ίσχυε δυστυχώς για τη Μικρασιατική καταστροφή όπως και για την τραγωδία της Κύπρου. .
Με τα ισχύοντα τώρα γεωπολιτικά δεδομένα, αν τα θηρία της διεθνούς σκηνής αποφασίσουν να μας συντρίψουν στην περίπτωση που δεν έχουμε ισχυρές πλάτες, κάτι που συμβαίνει σήμερα, τότε θα το κάνουν χωρίς δισταγμό. Θα τινάξουν την οικονομία μας στον αέρα με τον πληθωρισμό στο ζενίθ και θα παραδώσουν την Κύπρο, τη Θράκη και το μισό Αιγαίο στον επίβουλο και αδηφάγο ανατολικό γείτονα.

Η ελευθερία δε χαρίζεται αλλά κερδίζεται με αγώνες»

Όλα αυτά δε σημαίνουν φυσικά ότι πρέπει να αφεθούμε σε μια μοιρολατρική στάση, αναμένοντας τις όποιες συνέπειες των διεθνών ισορροπιών και συγκρούσεων πάνω στη χώρα μας. Όπως θα έλεγε και ο Χέγκελ, «η ιστορία συχνά ανατρέπει τα σχέδια των προγραμματιστών της». Όπως είναι γεγονός ότι, «η ελευθερία δε χαρίζεται αλλά κερδίζεται με αγώνες». Με νου, γνώση και συνετή τόλμη, οφείλουμε να αξιοποιήσουμε τις διεθνείς συγκυρίες και να ελιχθούμε ανάμεσα στις αντιθέσεις των ισχυρών της γης.
Να διασφαλίσουμε από πριν στήριξη από διάφορες ισχυρές πλευρές και να προχωρήσουμε σε σκληρές διαπραγματεύσεις με ισχυρά και λογικά επιχειρήματα για τη συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή όπως την έχουμε αναλύσεις διεξοδικά και εμπεριστατωμένα σε πολλά κείμενά μας. Οι κούφιες Τσιπρέϊκες διαπραγματεύσεις μέσα στη «νεκροζώνη» αλλά και οι μεγαλόστομοι ψευτοηρωϊσμοί, οι πιστολιές στον αέρα ορισμένων βουτυρο-παλικαράδων που κηρύσσουν τον πόλεμο σε Άγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους, Γερμανούς, Αμερικανούς και ΣΙΑ με μαρουλόφυλλα και καρυοφύλλια, είναι το λιγότερο για γέλια και για κλάματα. Κάτι παρόμοιο αν και περισσότερο σεβαστό ως άποψη, ισχύει και για την κουμμουνιστική ουτοπία που επαγγέλλεται το ΚΚΕ το οποίο αναζητεί τη δικαίωση για εμάς τουλάχιστον στη μεταθανάτια ζωή.

Η σύγκρουση ανάμεσα σε ΗΠΑ και Γερμανία

Με το σχέδιο της συντεταγμένης μετάβασης στη δραχμή, με το φιλικό Grexit μπορεί να αξιοποιήσουμε προς όφελος της χώρα ς μας, τον υφιστάμενο σήμερα εμπορικό όπως και τον εμπορικό ανάμεσα στις ΗΠΑ την ΕΕ και την Κίνα, ανάμεσα στο στο δολάριο και το ευρώ, αλλά και τη γενικότερη ισχυρή αντίθεση ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία ειδικότερα μετά την άνοδο του Ντόναλντ Τράμπ στο Λευκό Οίκο. Ο τελευταίος υπενθυμίζεται δήλωσε ξεκάθαρα ότι, η Ελλάδα πρέπει να φύγει απο το ευρώ και το πρόβλημα του χρέους της να το λύσει η Γερμανία. Η τελευταία προωθεί τη δημιουργία μιας περιχαρακωμένης ισχυρής γερμανικής ευρωζώνης με αυστηρούς κανόνες και υπερτιμημένο νόμισμα, με στόχο τη διεθνή γεωπολιτική του αναβάθμιση και τη μερική υποκατάσταση του δολαρίου από το ευρώ ως ανταλλαγματικού νομίσματος στις διεθνείς συναλλαγές.

Στα σχέδιά του αυτά δε χωράει σήμερα η Ελλάδα όπως δε χωράει και η Ιταλία του Σαλβίνι που μπορεί να τινάξει την ευρωζώνη στον αέρα.Επισηαίνεται εδώ ότι, οι καταστατικές διατάξεις της ευρωζώνης δεν επιτρέπουν διαγραφή χρεών μέσα στο ευρώ. Και αυτές οι διατάξεις φυσικά δεν μπορεί να ανατραπούν αφού τότε θα πρέπει να χαλαρώσει η πολιτική της ευρωζώνης και για την Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και την ίδια τη Γαλλία. Και οι φιλοδοξίες για τη γερμανική υπερκυριαρχία που προωθείται με υπερόπλο το ευρώ και τον έλεγχο των τραπεζών θα ανατραπούν. Αφού θέλετε το «ευρώ πάση θυσία», θα υποστείτε όλες τις βαριές θυσίες που απαιτούνται γι’ αυτό λέει ξεκάθαρα ο Βόλφαγκ Σόϊμπλε.

Σε όλα αυτά, πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι, η δοκιμασία ή πιο σωστά η τραγωδία που έχουμε υποστεί ως λαός, ήταν και είναι ένα χρήσιμο μάθημα για να μην εμπιστευόμαστε τους ξένους…και «δώρα φέροντας». Και επιπλέον, να διδαχτούμε από τα λάθη μας από την εποχή της άκοπης ευημερίας, του εύκολου πλουτισμού, της ατιμωρησίας, της κατανάλωσης περισσότερων από όσων παράγουμε, της ανοχής στο λαϊκισμό και τον πολιτικαντισμό, και πολλά άλλα σχετικά, που οφείλουμε να διαγράψουμε στο μέλλον. Το σκληρό μάθημα που πήραμε, δεν μπορεί παρά να μας άφησε και χρήσιμα διδάγματα.

Συντεταγμένη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα

Η κορυφαία διαφορά της συντεταγμένης από την άναρχη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα είναι ότι, με την πρώτη μπορούμε να ελπίζουμε βάσιμα σε έξοδο από την κρίση και αποκατάσταση της εθνικής μας οντότητας και αναπτυξιακής δυναμικής. Ενώ με τη δεύτερη, είναι πολύ πιθανή η εθνική καταστροφή, ίσως μεγαλύτερη και απ’ αυτήν που βιώνουμε μέσα στην τραγική μνημονιακή ευρωζώνη. Εμείς οι μελετητές και μαχητές της δραχμής, δεν είμαστε διατεθειμένοι να προσυπογράψουμε την καταστροφική προοπτική της άναρχης μετάβασης.

Ούτε θα παραδώσουμε το ολοένα και αυξανόμενο κίνημα της δραχμής σε πολιτικούς φορείς που αδιαφορούν αν δεν επιδιώκουν, την Ισλαμοποίηση της χώρας μας. Δε θα παραδώσουμε το όραμα για την εθνική κυριαρχία, τη δημοκρατία την κοινωνική δικαιοσύνη, μέσα από τη μετάβαση στη δραχμή σε λαοπλάνους πατριδοκάπηλους αλλά ούτε και σε πατριδοκτόνους εθνομηδενιστές. Γι΄αυτό επιμένουνε στη συντεταγμένη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, μέσα από ένα πλατύ δημοκρατικό, πατριωτικό κίνημα που μπορεί να ανατρέψει το φριχτό σημερινό μνημονιακό συστημικό κατεστημένο.

Τέλος, επειδή οι διαπιστώσεις, οι μεμψιμοιρίες, οι διαμαρτυρίες, οι κινητοποιήσεις, η επαναστατική γυμναστική, οι κούφιες πιστολιές, οι καρναβαλικού τύπου επαναστάσεις, είναι αδιέξοδες χωρίς προτάσεις, έχουμε μελετήσει σε βάθος και έχουμε καταρτίσει συγκεκριμένο, σαφές ολοκληρωμένο σχέδιο συντεταγμένης μετάβασης στο εθνικό νόμισμα. Το οποίο απαιτεί, εκτός των άλλων,καλή προετοιμασία, διαπραγματευτικές δεξιότητες, υπομονή και επιμονή.

odosdrachmis.gr/