Οί ανόητοι διαφωνούν εμβολιάζοντε επειδή τούς εμβολιάζει η τηλεόραση καί η αδιακρισία δίκαιου καί άδικου…. Μέρος 2

Οί ανόητοι διαφωνούν εμβολιάζοντε επειδή τούς εμβολιάζει η τηλεόραση καί η αδιακρισία δίκαιου καί άδικου…. Μέρος 2

Πρίν διαγνώσεις τόν εαυτόν σού μέ κατάθλιψη ή χαμηλή αυτοπεποίθηση βεβαιώσου ότι δέν περιστοιχίζεσαι από ανόητους, είπεν ό Φρόϋδος… ή φρόνησης είδος;….

Αντίθετα μέ τά όσα αναλύσαμε είς τό Μέρος 1… η λέξη ανόητος καί ανοησία είς τά ελληνικά μόνον σημαίνει συνταυτοχρόνως μέ τόν βλάκα ήτοι αυτόν ός δέν νοεί καί μέ τόν ακατανόητον ήτοι αυτόν ή αυτό που δέν είναι νοητόν ή κατανοητόν…

Οί ανόητοι διαφωνούν εμβολιάζοντε επειδή τούς εμβολιάζει η τηλεόραση, η τηλενέργεια καί η αδιακρισία δίκαιου καί άδικου…. Μέρος 1

Άρα τέ, εάν διαγνώσεις τόν εαυτόν σού μέ κατάθλιψη ή χαμηλή αυτοπεποίθηση νά είσαι βέβαιος ότι περιστοιχίζεσαι από ανόητους βλάκες καί ανόητους ή καί ακατανόητους έξυπνους, φθονερούς, κακούς, καταστροφείς, κλέπτες, σφετεριστές καί ανόητα ήτοι ακατανόητα κακά ή καλά πνεύματα που σέ βαστάνε σέ καταστολή ανάπτυξη τών διαφόρων προσωπικοτήτων σού ή τινών έξ’ αυτών, είτε διά καλόν είτε διά κακόν σκοπόν καί λόγον…

Εάν έχεις τύχην διάβαινε καί έναν δράμι τύχης βαρεί περισσότερον από έναν τόνον σοφίας… Αυτά τά δύο ρητά προσδιορίζουν από τί περιστοιχείζεσαι καί συνάμα αντιστρόφως από τί δέν περιστοιχίζεσαι… Είναι ό νόμος τής προδράσης καί τής προαντίδρασης, αλλά καί ό νόμος τής προεξουδετέρωσης σού ή τών προοπτικών σού…

Παραδείγματος χάριν, ανόητες δυνάμεις περιστοιχίζουν τόν Ελληνισμόν έκτοτε, καλές καί κακές, ουδέτερες καί ανάμεικτες…, αλλά παρατηρούμε δυνάμεις που προπεριορίζουν τίς προικισμένες δυνατότητες τού Ελληνισμού… Ό Νόμος τής Προδράσης καί τής Προαντίδρασης από ανόητες ακατανόητες δυνάμεις μέσα από πνεύματα καί ανθρώπους που είναι πνεύματα καί επηρεάζοντε από άσαρκα πνεύματα…

Η Πρόδραση πρός τούς Έλληνες είναι σέ υπερπροικίζω καί η Προαντίδραση πρός αυτήν τήν Πρόδραση είναι σέ δένω μέ λουριά καί σού προστέλλω εχθρούς τόσους καί τέτοιους εντός καί εκτός Ελλάδων καί ψυχών τών Ελλήνων, ώστε τό προϋπερπροίκισμα νά γίνεται δώρον άδωρον, μάταιον καί κενόν δώρον, μέ μοναδικόν γενναίον ηθικόν πλεονέκτημα τόν άθλον τής αντοχής!…

Διά νά καταλάβεις σαφότερα, ποίος αντέχει περισσότερον δεμένος, ό προικισμένος μέ υπεραρετές ή ό απροίκιστος μέ υπεραρετές που σ’ αυτές βεβαίως καί πρωτίστως συγκαταλέγεται η Προϋπερανδρεία ήτοι η αρετή τής υπεραντοχής….

Τήν δυστυχία καί τήν καταστροφή τήν αντέχει ό ισχυρότερος σέ αρετές παντός είδους αντοχής… Η δικαιοσύνη λέγει θά σέ ποιήσω ευφυέστερον καί ανθεκτικότερον αλλά εάν σού δώσω καί τύχη όσην τούς άλλους καί έλλειψη εχθρών τότε θά εξαφανίσεις αργά ή γρήγορα όλους τούς άλλους καί αυτόν είναι αφόρητη αδικία… Τό αντίστροφον λέγει είς τούς κατώτερης ευφυίας καί αντοχής…

Συμβαίνει όμως κάποιος νά χάσει τίς ικανότητες, τά πλεονεκτήματα καί τά προικίσματα τού είτε από τήν μέν είτε από τήν δέ πλευρά ή επειδή είς έξ’ αυτών προχώρησε συναισθητώς ή ασυναισθητώς είς τό αντίστροφον στρατόπεδον… Καί ώδε είναι που γινόμαστε όλοι ανόητοι επειδή δέν νοούμε τά ανόητα = ακατανόητα τού δίκαιου καί τής δοκιμασίας τού δικαίου… Διότι εάν προικίσθηκες μέ αντοχή τί αξία έχει νά μήν δοκιμαστείς;….

Εάν νοιώθεις καί είσ’ αγνοαθλοελεύθερος τί αξία έχει νά μήν δοκιμαστείς είς τά άκρα μέχρι καί δραπέτευσης είς θάνατον διά νά μήν σ’ εξευτελίσουν μέ δουλικές αδυστύχιστες ανταλλαγές; Όλ’ αυτά εσύ μπορεί νά μήν τά γνωρίζεις αλλά τό ασυνείδητον καί ασυναίσθητον σού τά γνωρίζουν καί τ’ ακολουθούν, διότι εκεί κατοικούν τά ψυχογονίδια τών διαφόρων ποικιλιών προικισμάτων….

Όποιος έχει τέσσερα χέρια δέν έχει πόδια…. , όποιος έχει τέσσερα πόδια δέν έχει χέρια… όποιος έχει δύο μέ δύο έχει ισορροπία αλλά καί έλλειψη τών προικιστικών πλεονεκτημάτων από τά άλλα δύο… Όποιος δέν έχει πόδια καί χέρια σύρνεται, αλλά έχει άλλα πλεονεκτήματα, από δηλητήρια έως σφηξίματα ή χωρίς αυτά, εντούτοις γίνεται πράος διότι τό σύρσιμον, η ενδελεχής τριβής μέ τό χώμα, μέ τό χώμα τού ξύλου καί άλλα τόν ενώνει καί τόν προάγει μέ τήν ταπεινοφροσύνη ένεκα θέσης καί τρόπου διαντίληψης τού κόσμου καί συνάμα επειδή λαμβάνει ευκολότερα καί μακρύτερα μυστήριες δυνάμεις από τά επίγεια καί υπόγεια ρεύματα καί μικρορεύματα τής γής…

Δυστυχία είναι η ενδελεχής απογοήτευση, απόρριψη καί αποθάρρυνση, άμεσα, έμμεσα καί παράλογα παράξενα μέσα από συνειρμούς αλάνθαστων διαδοχικών ανατροπών που σέ κάνει νά λές: δέν μπορεί κάποιος Μαθηματικός ορίζει τήν κάθε στιγμή… Ό τυχερός ή ευτυχής ή κωλόφαρδος, δέν μπορεί νά τά καταλάβει αυτά καί τά χλευάζει, μόνον όταν γίνει έμπειρος είς τούς υψηλότερους κλιμακοστάσιους βαθμούς τής δυστυχίας θά καταλάβει… Είναι εκεί καί τότε… που η ευφυία τού θά προσπεράσει τήν ευτυχία τού… Κανείς δέν έφτασε είς τ’ ανώτερα επίπεδα διαντίληψης μέσα από τήν ενδελεχή επιτυχία καί ευτυχία… Αυτά τά δύο είναι δύο θάλαμοι αερίων κοντόφθαλμης έστω καί στερεάς καί κερδοφόρας ευφυίας…

Τά ανώτερα πεδιά ευφυίας ξεπροβάλλουν καί φύοντε σέ χώματα φιλοσοφικής δυστυχίας… Όσον στειρώνοντε τής ύλης τά εύφορα περιβόλια τόσον αναφύοντε τού πνεύματος οί απέραντες φυτείες… Είναι μέσα από τίς θλίψεις, τίς κακουχίες, που προξενούν αλυσιδωτές ανατροπές που ανακαλύπτει ό άνθρωπος τόν άνθρωπο καί τήν ανθρωπιά/ευανθρωπία. Είναι μέσα από τό πέπλον τής δυστυχίας που πορεύεσαι καί ανακαλύπτεις τήν ακατάσχετη καί απροσώρινη ευτυχία… Αφήνεις οπίσω σού τήν ευτυχία, διδάσκεσαι από τήν δυστυχία καί σχίζει τό νέφος τής που οδηγεί είς τήν υπερευτυχία…

Πώς θά μπορούσε ένας άνθρωπος νά κατανοήσει εάν ποτέ δέν μπορούσε νά νοιώσει θλίψη, ψυχοπόνο, λύπη διά τά μέσα τού καί διά τά έξωθεν τού;… Μήπως αυτή δέν είναι δυστυχία; Καί μήπως αυτή δέν είναι η περιοχή τής σοφίας;… Καί τρίτον Μήπως,…. μήπως,… η ελευθερία δέν είναι η απόδραση από τούς μηχανισμούς; Τούς φυσικούς έμφυτους καί τεχνητούς μηχανισμούς;…

Σκέψου πόσον ποσοστόν καί ποία πράγματα θά σού έλειπαν εάν δέν μπορούσες νά έχεις τά ούτω καλούμενα αρνητικά συναισθήματα, τά συναισθήματα, πόνου, αδικίας, θλίψης, λύπης, απόρριψης, αποθάρρυνσης, ανατροπών, αποτυχιών;… Σκέψου θά ήσουν καλύτερος εάν ό,τι ήθελες γινόταν χωρίς νά νοιώθεις συνάμα όλ’ αυτά τά συναισθήματα;… Θά ήσουν άνθρωπος ή μηχανή;… Μήν μεταλλαχθείς, καλύτερα δυστυχία ανθρωπιάς παρά μεγαλοδυναμία μηχανής… Μέ τίς θλίψεις καί τίς κακουχίες θά ποιήσεις ψυχή είπε Ό Χριστός…

Πώς μπορείς νά έχεις τιμή = τί μή, εάν απορρίπτεις τήν ανθρωπιά επειδή εμπεριέχει, πλέει καί αναπνέει μόνον μέσα είς τίς θάλασσες τών δυστυχιών; Που είς τά πάρα πέρα τής οδηγούν είς τούς ωκεανούς τών υπερευτυχιών!… Διότι ποίος άλλος αντέχει καί αξίζει τήν Υπερευτυχία παρά μόνον αυτός που επέμεινε νά παραμείνει άνθρωπος παρ’ όλες τίς δυστυχίες που τόν συνόδευαν σ’ αυτήν τού τήν επιλογή;…

Λοιπόν, ψάξε καί κατάλαβε διατί σ’ αυτόν τό άρθρον σού ωμίλησα σέ επίπεδον πεδίων παρασυναίσθητου καί παρασυνείδητου… Μάθε νά εννοείς καί νά νοιώθεις τήν λέξη Πρόθεμα Παρά!…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ