Οι 4 διαδρομές θανάτου του Ιράν: Ο πόλεμος Ιράν-Ισραήλ και ο Τρίτος ναός του Σολομώντα εμπλέκουν Ελλάδα και Κύπρο

ΤΑ 1.400 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΙΣΡΑΗΛ-ΚΡΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΙΣΡΑΗΛ-ΝΑΤΑΝΖ ΣΤΟ ΙΡΑΝ

Τύμπανα πολέμου ηχούν δυνατά σε Τελ Αβίβ και Τεχεράνη την επομένη της ανακοίνωσης απόσυρσης του Ν. Τραμπ από την συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν η οποία κρατούσε τρομερά λεπτές ισορροπίες σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο.

Ως γνωστό εδώ και καιρό το ανώτατο ιουδαϊκό συμβούλιο (Σανχεντρίν) είχε καλέσει το Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ( δεν ανταποκρίθηκε) και τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να εκπληρώσουν την βιβλική εντολή και τον ρόλο τους με την ανακατασκευή του εβραϊκού Ναού στην Ιερουσαλήμ.

Το ανώτατο εβραϊκό συμβούλιο είχε αποστείλει εδώ και μεγάλο διάστημα επιστολή και στους δύο παγκόσμιους ηγέτες να δράσουν ως σύγχρονοι «Κύροι» (μη-εβραϊοι βασιλιάδες, οι οποίοι αναγνωρίζουν τη σημασία του Ισραήλ και του Ναού του Σολομώντα).

(Κύρος ο Μέγας, βασιλιάς της Περσίας τον έκτο αιώνα π.Χ., ανακοινώθηκε ότι κατά το πρώτο έτος της βασιλείας του, είχε ζητήσει από τον Γιαχβέ να κάνει ένα διάταγμα που θα επέτρεπε την ανακατασκευή του Ναού του Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ.

Κάπου εδώ ενδεχομένως να εμπλέκεται σε σενάρια πολεμικής φύσεως τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος .

Οι αεροπορικές ασκήσεις του Ισραήλ στην Κύπρο και οι συνεκπαιδεύσεις των Ισραηλινών στην Ελλάδα, όπως στην πρόσφατη άσκηση ΙΝΙΟΧΟΣ-2018, στοχοποιούν τις δύο χώρες στον σιιτικό άξονα .

Πληροφορίες του κυπριακού τύπου αναφέρουν ότι τις τελευταίες ημέρες ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη και ιπτάμενα τάνκερ χρησιμοποιούν το FIR Λευκωσίας για ασκήσεις-προσομοίωση κατά του Ιράν.

Η μεταστάθμευση Ισραηλινών αεροσκαφών στην Ελλάδα, και τα υλοποιηθέντα σενάρια αφορούσαν κατά κύριο λόγο εικονικούς βομβαρδισμούς στόχων σε ακτίνα περίπου 1.000-1.200 μιλίων από τις ισραηλινές αεροπορικές βάσεις, που αποτελούν σαφή προσομοίωση επιδρομής στο Ιράν.

Υπενθυμίζουμε ότι το 2015 η Jerusalem Post είχε αποκαλύψει ότι οι ισραηλινοί ασκήθηκαν στην Κρήτη με το ελληνικό σύστημα S-300.

Οι πληροφορίες ανέφεραν την υποκλοπή των κωδικών των ελληνικών πυραύλων S-300 , κάτι όμως που διέψευσε κατηγορηματικά η ελληνική πολεμική αεροπορία .

Πληροφορίες αναφέρουν ότι τέτοιου είδους ασκήσεις επαναλήφθηκαν αρκετές φορές ακόμη και μέσα στο 2018. Πάντως, τα γενικά επιτελεία Ελλάδας και Ισραήλ αρνήθηκαν να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν τη χρήση των S-300 για την εκπαίδευση Ισραηλινών πιλότων.

Άλλωστε οι ιρανικοί S-300 δεν έχουν καμία σχέση με τους ελληνικούς παραγωγής 2000 και πολλοί αναφέρουν ότι ο Νετανιάχου αυτό ακριβώς ζήτησε χθες από τον Πούτιν στην Μόσχα, τους κωδικούς των ιρανικών πυραύλων.

Οι δεσμοί Ισραήλ, Ελλάδας και Κύπρου, εδράζονται σε μια σειρά κοινών στρατηγικών συμφερόντων. Και οι τρεις χώρες έχουν κοινά οικονομικά και ενεργειακά συμφέροντα, όπως το σχέδιο για την κατασκευή ενός υποθαλάσσιου αγωγού από το Ισραήλ στην Κύπρο-Κρήτη-ηπειρωτική Ελλάδα, ο οποίος θα καταλήγει στην Ιταλία.

Και εδώ είναι που στα σενάρια πολέμου «εμπλέκεται» η Κύπρος και η Ελλάδα.

Αναφορικά με τη δράση των Ισραηλινών στην Ελλάδα, τα σενάρια αφορούν εικονικούς βομβαρδισμούς στόχων σε ακτίνα περίπου 1.000-1.200 μιλίων από τις ισραηλινές αεροπορικές βάσεις (όσο περίπου είναι η απόσταση των στόχων στο Ιράν). Τέτοιες ασκήσεις μεταξύ των αεροποριών των δύο χωρών διεξάγονται εντατικά από το 2010.

Να σημειωθεί ότι τα 1.400 χιλιόμετρα απόστασης μεταξύ Ισραήλ και Κρήτης είναι ίσα με την απόσταση που χωρίζει το Ισραήλ από τις εγκαταστάσεις στη Νατάνζ του Ιράν όπου βρίσκεται το κύριο εργοστάσιο παραγωγής εμπλουτισμού ουρανίου.

Εφόσον υλοποιηθεί κοινή ισραηλο-αμερικανική αεροπορική επιδρομή κατά του Ιράν, η απόσταση είναι άνω των 1.000 μιλίων σε ξένο αλλά ελεγχόμενο εναέριο χώρο, και με συνεχείς ανεφοδιασμούς στον αέρα , η δύναμη αυτή θα είναι ικανή να χτυπήσει τους ιρανικούς S-300 που φυλάνε τις πιο κρίσιμες εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου ειδικά στο Φόρντο .

Πληροφορίες φέρουν τον ισραηλινό στρατό να έχει έτοιμο σχέδιο επίθεσης στο Ιράν στα πρότυπα της επιδρομής της ισραηλινής αεροπορίας κατά του Ιράκ το 1982 .

Σχέδια για βομβαρδισμό του Ιράν

Προς επίτευξη των σχεδιασμών για βομβαρδισμό στόχων εντός του Ιράν, η στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ έχει είχε εξετάσει σχέδια για ένα τέτοιο κτύπημα, είτε από μόνο από το Ισραήλ, είτε σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, κάτι που μετά της απόφαση Τραμπ για αποχώρηση από τη συμφωνία JCPOA, φαντάζει να είναι ορατό ως επιλογή.

Μια παλιότερη ανάλυση του αμερικανικού think tank Stratfor αναφέρει ότι μια «μονομερής» επίθεση δεν αποτελεί την πρώτη επιλογή του Ισραήλ. Αντίθετα μια επίθεση μαζί με τις ΗΠΑ, θα είχε καλύτερα αποτελέσματα καθώς θα υπάρχουν μεγαλύτερες στρατιωτικές επιλογές, αλλά και καλύτερη ανταπόκριση σε τυχόν αντίποινα από πλευράς Ιράν.

Να σημειώσουμε εδώ, πως κράτη όπως η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και ίσως το Ομάν και το Μπαρχέιν, δεν θα είχαν πρόβλημα από μια ισραηλινή επιδρομή κατά εγκαταστάσεων του Ιράν. Είναι γνωστή αντιπαλότητα του σουνιτικού σαουδαραβικού καθεστώτος με το σιιτικό Ιράν και η διαμάχη των δύο χωρών για έλεγχο της Αραβικής Χερσονήσου, ενώ είναι και εμφανής η σύγκρουση που υπάρχει στην Υεμένη, τη Συρία, αλλά και το Ιράκ, όπου το Ιράν υποστηρίζει του εκεί σιίτες. Αυτό βέβαια, δε σημαίνει ότι το Ριάντ θα βγει να χειροκροτήσει κτύπημα του Ισραήλ στο Ιράν.

Αναφορικά με το τι είδους κτύπημα θα πραγματοποιήσουν σε ενδεχόμενο πολέμου από μόνοι τους οι Ισραηλινοί, δύο είναι οι επιλογές που έχει το Τελ Αβίβ:

Η μία αφορά στο πάρα πολύ απομακρυσμένο σενάριο που κάνει λόγο για εκτόξευση βαλλιστικών πυραύλων «Ιεριχώ 3» εναντίον του Ιράν.

Η δεύτερη επιλογή που είναι και η πιθανότερη αφορά την αποστολή αεροσκαφών. Βασικό παράγοντα θα αποτελέσουν τα αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού, καθώς αυτά τα αεροσκάφη θα είναι αποφασιστικής σημασίας για την επιτυχία των βομβαρδισμών, αφού μόνο έτσι τα μαχητικά μπορούν να πετάξουν μέχρι τους στόχους και να επιστρέψουν στις βάσεις τους.

«Το Ισραήλ έχει περίπου 100 F-16, μαχητικά αεροσκάφη που έχουν μεγαλύτερη ακτίνα δράσης άλλες εκδόσεις F-16 λόγω των σύμμορφων δεξαμενών καυσίμων», αναφέρει το Stratfor το οποίο επισημαίνει και την χρησιμότητα των μαχητικών F-15 που διαθέτει το Ισραήλ. Επίσης η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία έχει λάβει και τα πρώτα μαχητικά πέμπτης γενιάς F-35, τα οποία αποτελούν την αιχμή της αεροπορικής τεχνολογίας παγκοσμίως, ωστόσο προς το παρόν θα πρέπει να θεωρείται αδύνατη η συμμετοχή τους σε μια τέτοια επιχείρηση, τουλάχιστον για τους επόμενους μήνες.

Το κλειδί στην επιτυχία μιας τέτοιας επιχείρησης αποτελούν τα αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού, καθώς ο αριθμός που θα χρησιμοποιηθεί θα κρίνει και τον αριθμό των μαχητικών που θα σταλούν για τους βομβαρδισμούς. Να σημειωθεί ότι τα ιπτάμενα τάνκερ δεν θα μπορούν να συνοδεύσουν τα ισραηλινά βομβαρδιστικά καθ’ όλη τη διάρκεια της πτήσης τους προς το Ιράν, αφού θα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα.

Σε περίπτωση λοιπόν που το Ισραήλ αποφασίσει αεροπορική επιδρομή κατά του Ιράν, οι πιλότοι του θα πρέπει να πετάξουν πάνω από 1.000 μίλια σ’ εχθρικό εναέριο χώρο, με ανεφοδιασμό στον αέρα και να βρεθούν αντιμέτωποι με την αντιαεροπορική άμυνα του Ιράν.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών για να εξουδετερωθεί η ιρανική αντιαεροπορική άμυνα θα πρέπει να υπάρξει μια επιχείρηση η οποία θα προβλέπει την ταυτόχρονη πτήση πολλών δεκάδων αεροσκαφών.

Αμερικανοί αξιωματούχοι και στρατιωτικοί αναλυτές του Πενταγώνου υποστηρίζουν ότι θα πρόκειται για ένα εξαιρετικά σύνθετο εγχείρημα, πολύ διαφορετικό από τις «χειρουργικές» επιθέσεις σε πυρηνικό αντιδραστήρα στη Συρία το 2007 και στον αντιδραστήρα του Ιράκ το 1981.

Οι πιθανές διαδρομές για το κτύπημα

Το 2012 η αμερικανική εφημερίδα «New York Times» αποκάλυψαν ισραηλινό σχέδιο για κτύπημα στο Ιράν, σύμφωνα με το οποίο η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία έχει τρεις πιθανές κύριες διαδρομές για τους στόχους της.

Η πρώτη διαδρομή προβλέπει πτήση πάνω από το βορρά στην ανατολική Μεσόγειο μεταξύ Κύπρου και Συρίας (εντός του FIR Λευκωσίας) και στη συνέχεια προχωρώντας προς ανατολάς κατά μήκος των συνόρων Τουρκίας-Συρίας μέσα από το βόρειο Ιράκ και τελικά στο Ιράν. Αυτή η διαδρομή παρακάμπτει την αεράμυνα της Συρίας. Ωστόσο, η επιδείνωση του σχέσεων Τελ Αβίβ-Άγκυρας καθιστά τη διαδρομή αυτή μάλλον απίθανη.

Η δεύτερη διαδρομή περιλαμβάνει πτήσεις πάνω από την Ιορδανία και το Ιράκ. Λόγω της μικρότερης απόστασης, η πιθανότητα η Ιορδανία να επιτρέψει τη διέλευση είναι σοβαρή, όχι όμως σίγουρη, ενώ και η ανυπαρξία ιρακινής αεράμυνας κάνει το δρομολόγιο ελκυστικό. Ωστόσο, το Ιράκ έχει ραντάρ επιτήρησης και θα μπορούσε να προειδοποιήσει το Ιράν για την επίθεση.

Η τρίτη διαδρομή είναι βόρεια της Σαουδικής Αραβίας, και κτύπημα στο Ιράν από τον Περσικό Κόλπο. Το σενάριο αυτό όμως προϋποθέτει τη γνωστοποίηση της επίθεσης στο Ριάντ χωρίς όμως να είναι βέβαιο πως θα αντιδράσει. Ακόμα και στην περίπτωση που δεν αποκαλυφθούν τα σχέδια, υπάρχει ο κίνδυνος τα ισραηλινά αεροσκάφη, ειδικά τα ιπτάμενα τάνκερ να εντοπιστούν από τη σαουδαραβική αεράμυνα, μα άγνωστες συνέπειες.

Τέλος υπάρχει και μία τέταρτη επιλογή (με την κόκκινη γραμμή στον πιο κάτω χάρτη), αυτή της πτήσης μέσω Συρίας και Ιράκ που είναι και η συντομότερη. Ωστόσο, παρά τον πόλεμο στη Συρία, η συριακή αεράμυνα έχει ενισχυθεί, ενώ δεν πρέπει να ξεχνούμε και το γεγονός ότι η Ρωσία έχει εγκαταστήσει στην περιοχή το αντιαεροπορικό σύστημα S-400.

Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα.

Boeing RC-135V (64-14846) απογειώθηκαν από την Σούδα για κατασκοπευτική αποστολή στην Α.Μεσόγειο.

pentapostagma.gr