Οι 143 πρόεδροι με τις “πατριωτικές” σφραγίδες – κόμματα του… φραπέ και του πληκτρολογίου! Η επιχορήγηση του 1,5 %, και τα τραπεζώματα στην ταβέρνα, που μόλις έρθει ο λογαριασμός, όλοι πάνε στην τουαλέτα! Τα μεροκάματα από το Μαξίμου στους πρόθυμους “Ελληναράδες” για να στηθούν ψηφοδέλτια.

Του Άρη Σπίνου

Όσο πλησιάζουν οι κάλπες τόσο θα αρχίζουν οι φωνές των δήθεν “πατριωτών” για να ενωθούν όλοι μαζί. Φυσικά ο καθένας εννοεί πως όλοι οι άλλοι πρέπει να πάνε μαζί του! Για όσους γνωρίζουν τον πολύπαθο πατριωτικό χώρο που έχει “γεννήσει” 143 “κόμματα” όλα αυτά είναι συνηθισμένα πλέον. Συζητήσεις επί συζητήσεων με μπόλικους καφέδες που μόλις φτάνει η ώρα του λογαριασμού όλοι πάνε στην τουαλέτα για να μην πληρώσει κανένας. Όταν τίθεται το ερώτημα σε κάθε παρόμοια σύναξη “Που θα βρούμε λεφτά ρε παιδιά ;” η απάντηση είναι πλέον αυτόματη. “Εμείς θα βάλουμε το σαρκίο μας και θα βρούμε κάποιον επιχειρηματία”.

Λες και οι επιχειρηματίες είναι σε πάγκο στην λαϊκή και πάει ο καθένας και ψωνίζει από έναν. Ακόμη και ένας εξ αυτών που φάνηκε τους τελευταίους μήνες να παριστάνει τον νέο σωτήρα της χώρας μαθαίνω πως όπου πάει για να μιλήσει για το νέο “σωτήριο πρόγραμμα τους” οι πορτοκαλάδες αποτελούν σπάνιο είδος!

Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Είναι άλλο πράγμα να κάθεσαι στο καναπέ του σπιτιού σου και να γράφεις αμπελοφιλοσοφίες με το πληκτρολόγιο χωρίς κανέναν κόστος και πολλές φορές ανώνυμα γιατί ντρέπεσαι για όσα λες, αφού κάθε φορά λες διαφορετικά, και είναι άλλο πράγμα να βάζεις το χέρι βαθιά στην τσέπη, να στερείς πόρους από την οικογένεια σου, να υπογράφεις επιταγές, να κλέβεις χρόνο από τα παιδιά σου, γυρίζοντας όλη την Ελλάδα μιλώντας για αυτά που πιστεύεις προσπαθώντας να ξεσηκώσεις όσους έχουν πρόθεση να σε ακολουθήσουν.

Είναι αλήθεια ότι ο πολύπαθος χώρος των πατριωτών ψηφοφόρων έχει προδοθεί 2 φόρες με τον πιο χείριστο τρόπο. Είναι πολύ δύσκολο το εγχείρημα για οποιοδήποτε να προσπαθήσει να καταφέρει να “μπαλώσει” την δεξαμενή των υγειών δυνάμεων που επιζητούν να εκφραστούν επιτέλους απέναντι στην σαπίλα του πολιτικού συστήματος.

Αυτό που υπάρχει ως αναμφισβήτητο δεδομένο είναι η εκλογική καταγραφή εκάστου όταν ανοίγουν οι κάλπες. Αυτό έχει ήδη συμβεί. Οι φαντασιώσεις κομμάτων – σφραγίδες ότι “θα πάρουμε τόσο ποσοστό στις επικείμενες εθνικές εκλογές” ή ότι οι “δημοσκοπήσεις κρύβουν την πραγματική μας δύναμη” είναι παιδικές συνωμοσίες που περιγράφει ο σούπερμαν. Επειδή τα κείμενα μένουν και ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη όσων λέει και γράφει θα πρέπει να επισημάνει την μοναδική φιλοδοξία που έχουν οι”καβαλάρηδες”. Το 1,5% τους είναι υπέρ αρκετό για να αρχίσει να πέφτει το μεροκάματο που είναι περίπου 7.000 ευρώ το μήνα για όλη την τετραετία. Αυτός είναι ο σκοπός τους και όλα τα άλλα που λένε αφορούν “κουβέντες”, μπας και ξεγελάσουν κανέναν ψηφοφόρο.

Υπάρχουν και αυτοί βέβαια που έχουν συμφωνήσει με τα υπόγεια του Μαξίμου για να στήσουν ψηφοδέλτια, έναντι αντιτίμου φυσικά, γνωρίζοντας ότι δεν θα βρουν ούτε την ψήφο τους. Η περιρρέουσα εκλογική πραγματικότητα δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι ο μόνος κομματικός σχηματισμός που θα εισέλθει με άνεση και πάλι στο εθνικό κοινοβούλιο είναι η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου.

Είτε μας αρέσει είτε όχι αυτή είναι η πραγματικότητα. Καμία άλλη προσπάθεια, για τους λόγους που προείπαμε, αλλά και για πολλούς ακόμη δεν θα καταφέρει κάτι παρόμοιο, παρά μόνο να πάρει το “κάτι τις” από το κρατικό ταμείο. ή το μπαξίσι κάποιου φιλικού επιχειρηματία στην κυβέρνηση.

edolio5.blogspot.com