Ό πειό εξελιγμένος άνθρωπος είναι ό φιλόπτωχος. Ό πειό αμετάλλακτος άνθρωπος είναι ό φιλάνθρωπος…

Ό πειό εξελιγμένος άνθρωπος είναι ό φιλόπτωχος. Ό πειό αμετάλλακτος άνθρωπος είναι ό φιλάνθρωπος…

Ό τίτλος τελειώνει ουσιαστικώς τό άρθρον αλλά θά συνεχίσω μέ συμπληρωματική δικογραφία…

Πέσμου βρέ μάγκα καί αλάνη, τί περιθώριον κακού υπάρχει όταν βασιλεύει η φιλανθρωπία;, σκέψου καλά πρίν απαντήσεις, τά αυτονόητα παιδιαρώδη… απαντήματα…

Πέσμου βρέ τσαχπίνη καράκαυλε τί περιθώριον αδικίας υπάρχει όταν βασιλεύει η φιλοπτωχία; Ήτοι άν θέλεις η αγάπη πρός τούς πτωχούς, όταν οί ανθρώποι μεταλλαχθούν σέ φιλόπτωχους…

Ακόμη έναν άρθρον τελείωσε αλλά συνεχίζουμε μέ ενδελέχεια ενδοκρινικής ενδοανασκοπιστικής ψυχανασκοπίσεως…

Εγώ σού δήλωσα: «Ό πειό εξελιγμένος άνθρωπος είναι ό φιλόπτωχος. Ό πειό αμετάλλακτος άνθρωπος είναι ό φιλάνθρωπος»…

Τό περινόησες;… τί σημαίνει; Έχεις βάθος τοιαύτης περινοήσεως; Νομίζεις ότι επειδή είσαι επιστήμων, φιλόσοφος, παντογνώστης, πανερευνητής, έφτασες κάπου εάν δέν έφτασες σ’ αυτόν; Τό μεδούλι τής γνώσης!…

Νομίζεις ότι είναι πειό εξελιγμένος ό εξωγήϊνος, ό υπεραναβολισμένος υπεράνθρωπος, ό μεταλλαγμένος γονιδιακώς που μπορεί νά προγραμματιστεί φιλάνθρωπος καί φιλόπτωχος αλλά δέν είναι διότι διά νά είσαι πρέπει νά γίνεις Κατά Θελήσει καί ουχί κατά Προγραμματίσει, διότι ό κατά προγραμματίσει «κάλλιστα» λαμβάνει άλλη διαταγή καί γίνεται από φιλάνθρωπος καί Υπερφιλόπτωχος σέ μισάνθρωπος, αντιφιλάνθρωπος, μισόπτωχος καί Αντιυπερφιλόπτωχος, κατά τ’ άλλα αυτές οί Πρωτοφανείς Υπερηφαιστειακές Ελληνικές Έννοιες δέν έχουν Νόημα έν τώ κεφάλει μυελόν σού αλλά αυτοθεωρείσαι έξυπνος, υπερευφυής, δίκαιος καί σοφός;…

Αυτός που έχει ανθρωπιά = ευανθρωπία ήτοι φιλανθρωπία καί φιλοπτωχία είναι ανώτερος από τό πλέον εξελιγμένον όν δύναμις, ικανοτήτων, αυτοπτήσεων από Γαλαξία σέ Γαλαξία ώσπου ν’ ανάψει τζούρα ή τσιγάρο, καϋμένε!…

Ακόμη καί εάν ό θεός είναι κακός καί αλαζόνας καί ό άνθρωπος φιλάνθρωπος, φιλόπτωχος καί φιλόζωος μέ τήν έννοια τής αγάπης πρός πάσαν ζωήν, είναι ανώτερος από τόν θεόν, αλλά τέτοιος θεός που δέν συμφωνεί μέ τήν αγάπη πρός όλα τά ζωντανά καί δή τίς ψυχές δέν είναι θεός Άκτιστος αλλά θεός φτειαγμένος τής καταστροφής, ό ίδιος αυτός που αμφιβάλλεις ή δέν πιστεύεις ότι υφίσταται…

Είσαι τής ιδέας πώς οί οινδήποτε θεοί καί δαίμονες που θαυμάζεις ότι θά σώσουν κατά προτίμησιν τό μέν ή δέ έθνος ή φυλή ή λαόν καί όχι τούς δίκαιους έκαστου έθνους, φυλής καί λαού, είναι θεοί καί ουχί δαίμονες;…

Εσύ πιστεύεις πώς κάθε έθνος, φυλή καί λαός έχει τούς ιδικούς τού θεούς καί όντως έχει, αυτούς που έφτειαξε η φαντασία τού καί αυτούς που τόν περιέπαιξαν ότι είναι ιδικοί τού καί ότι προτιμάει μόνον αυτούς, αλλά Ό Θεός δέν έχει προτιμήσεις μέ βάση τήν γοητεία τής τσαχπινιάς αλλά μέ βάση τήν γοητεία τής προσευχής, τής αυτοϋποδούλωσης είς τό θέλημα Τού καί ουχί είς τό προσωπικόν θνητόν θέλημα ή τό θέλημα άλλων φτειαχτών πνευμάτων….

Ό δίκαιος σέ κάθε έθνος, φυλή καί λαό ομοιάζει, ό άδικος σέ κάθε έθνος, φυλή καί λαό ομοιάζει. Ό Περιούσιος Λαός, Έθνος καί Φυλές Τού Θεού είναι οί δίκαιοι, οί μετανοημένοι, οί εξομολογημένοι, οί φιλόπτωχοι, οί φιλάνθρωποι, οί αγαπόντες, οί ειρηνοποιοί καί δή είς υπέρμετρον βαθμόν όταν αυτές οί διαφυλικές τής αρετής ιδιότητες δέν αναιρούν άλλες καί περισσότερον όταν δέν τίς αναιρούν επί σκοπώ ιδιοτελή, βρώμικο καί πονηρής κακίας καί προσωπικού σαρκικού συμφέροντος…. Πολύ ακριβά διά νά μήν είναι περικατανοητά!…

Εάν μπορείς νά είσαι Φιλόπτωχος έχει τήν ανώτερη ιδιότητα δύναμις καί ανθρώπου. Άνθρωπος είναι ό φιλάνθρωπος, ό φιλόπτωχος, ό φιλοπάζωος, αλλά δέν αρκεί, Άνθρωπος είναι Ό Φιλόθεος! Πώς αγαπάς τά κτίσματα χωρίς Τόν Κτίστη; Πώς αγαπάς τά κτίσματα χωρίς ν’ αγαπάς Τόν Κτίστη; Πώς κατάφερες ν’ αγαπάς τά κτίσματα χωρίς νά πτερούγισε μέσα σού Η Πνοή Τού Κτίστη; Εάν όχι τότε έχεις πέσει σέ πλάνη που είς τά ινδουϊστικά καλείται μάγια! Τυχαία πάλιν ελληνικά! Τά μάγια τών κολακειών, ματαιοδοξιών, αισιοδοξιών, κενοδοξιών, αυτοδοξασιών καί αυτοδοξολογιών, τής άνευ νοήματος φήμης μετά θάνατον σέ κόσμους φτειαχτούς αναλώσιμους! Εάν αγαπάς χωρίς ν’ αγαπάς Θεόν, δέν αγαπάς, κάτι άλλον «αγαπάς», τήν υστεροφημία καί γοητείες αρεσκείας περιπετειώδους αντάρτη τής ψευδοφιλανθρωπίας ή ημιφιλανθρωπίας…

Η Φιλοπτωχία καί η Φιλανθρωπία είναι αξεδιαλύτως αλληλοεμπεριχώμενες μέ Τήν Φιλοακτιστοθεϊα, είναι καί αυτή μία Τριάδα όπως Η Αγία Τριάδα!!!!

Αγαπάς; Εάν ναί είσαι φιλόπτωχος μέχρι αηδίας…

Αγαπάς αλλά δέν αγαπάς τούς πτωχούς καθηερινώς καί μέ πάσα έγνοια; Δέν αγαπάς, γοητεύεσαι καί αρέσκεσαι ή περισπάσαι σέ αγώνες που όλοι περιπέσαμε είς τήν επιβίωση ή είς τήν αύξηση πλούτου, διατήρηση επιχειρήσεων, αύξηση επιρροής, αύξηση δόξας ήτοι ματαιόδοξας κενόδοξας, βρωμόδοξας όπως είς τίς κινηματογραφικές ταινείες, άρθρα καί βιβλία μαφίας καί παραμαφίας….

Ό αγαπών αγαπάει τήν Αγνότητα… τήν ανωτέρα αναδική (άνευ Άδη) ανώδυνη μεταθανάτιως αλέρωτη ηδονή…. Ουδείς τέλειος αλλά εστίν είδος τελειότητας η προσπάθεια, η μετάνοια, η εξομολόγηση, η μάχη Τού Θεοπροσκυνητού…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ