Ό Μυστικισμός είς τίς Αντωνυμίες… Είς τό τέλος οί 10 Ονομαστικές Αντωνυμίες-Αριθμοί τού Απειροσύμπαντος Κόσμου, διά τούς ολίγους καί εκλεκτούς…

Ό Μυστικισμός είς τίς Αντωνυμίες… Είς τό τέλος οί 10 Ονομαστικές Αντωνυμίες-Αριθμοί τού Απειροσύμπαντος Κόσμου, διά τούς ολίγους καί εκλεκτούς…

Ασπούμε ότι υπάρχουν 200 αντωνυμίες είς τήν νέαν ελληνικήν, μπορεί καί όχι…

Πρώτον δέν γνωρίζεις πόσες είναι, δεύτερον ότι υπάρχουν, τρίτον διατί υπάρχουν, τέταρτον ενώ είναι αυτονόητες καί ενώ τίς γνωρίζεις καί τίς χρίζεις περισσότερον από εκείνους όπου γνωρίζουν τί είναι αντωνυμίες ποτέ δέν σκέφθηκες ότι ό Αντώνιος σημαίνει ό εκείνος ή ό ιδικός μού ή ό αυτός καί ό εαυτός μού, καί επειδή τίς γνωρίζεις υποσυνείδητως διά νά λάβεις τό συναίσθημα τού υποσυνείδητου προσαίσιον είναι νά επιστρέψεις νά τίς μάθεις καί/ή νά εξεσκονίσεις τί καί όπως τίς γνώριζες.

Τώρα θά μού ειπείς μά τί σ’ έπειασε πάλαι;

Βλέπεις, όταν η Αρχαία Ελληνική έχει 1,000 αντωνυμίες ή καί περισσότερες καί νέα ελληνική 200, σημαίνει υποψία!… Τό θέμα είναι άμα υποψιάζεσαι αλλά δέν γνωρίζεις από πού ν’ αρχίσεις νά εύρεις αυτόν όπου σού έκρυψαν καί σού έχασαν διά νά χάσεις, είναι ωσάν νά ψάχνεις μία βελόνη σέ κάποια-[αντωνυμία] σωρεία άχυρων. Τί εννοώ-σημαίνει σέ κάποια, ότι είναι σέ κάποια κάπου είς τό Σύμπαν, άρχισες νά εννοείς τήν σαφήνεια μέσα είς τήν ασάφεια καί τήν ασάφεια η οποία προσδιορίζει σαφήνεια;….

Ο Αντώνιος είναι αντωνυμία αλλά ό εαυτός σού είναι η μοναδική ή μία κραμική-[όπου είς τήν Ινδία τήν λένε καρμική επειδή παραπέταξαν τό ρώ] αυτοαντωνυμία. Δύνησαι νά προσδιορίσεις ή/καί αυτοπροσδιορίσεις ποία είναι τά αυτοσυνθετικά μαζύν μέ συνθετικά τού κράματος τής ε-αυτοαντωνυμίας σού; Σοβαρολογώ εδώ καί τώρα…

Ένας είναι ό εαυτός, χούμ, τί είναι αυτόν αφού είναι αυτόν όπου λές/λέγω. Άλλος ή ό εαυτός είναι η ψυχή, τό πνεύμα, τό σώμα, η σκέψη, ό νούς, μήν σάς επηρεάζει η σειρά.. τών λέξεων αυτών./…

Ποίον είναι τό πνεύμα; Είναι η ψυχή καί τό πνεύμα ανεξάρτητα; Πότε προσδιορίζεται ώς ζωή καί πότε ώς κάτι άϋλον η ψυχή σέ παλαιά βιβλία, είναι λοιπόν η ζωή άϋλη; Τά νέα βιβλία τά οποία δέν προεκτείνουν τά παλαιότερα Φιλοηθικώς μήν τά βάλλετε υπόψιν, διότι κόβωντας τούς δεσμούς μέ τήν Παράδοση τί Παράδοση προεκτείνουν έ; α;

Είναι η ψυχή κάτι ανεξάρτητον ή είναι ψύχιον-ψίχιον Θεού; Υποψία!

Είναι τό πνεύμα κάτι διαφορετικόν καί είναι από Τόν Θεόν μέσα είς τήν άϋλη ζωή μέ τό όνομα ψυχή; Υποψία!

Υποψία = υπό όψιν = υ[‘π όψιν = υπ’ όψιν = μέ επιφύλαξη καί μή βεβαιότητα είς τά παρατηρήσιμα όπου συνοδεύονται μέ έλλειψη βεβαιότητας καί ποσοστόν ή ουδετερότητα άγνοιας, όπως έν οίδα ότι ουδέν οίδα, άν καί τούτον δυνητικώς εκλαμβάνεται καί βεβαιότητα, αναλόγως τού τόνου τού ωμιλητού καί τής συνζήτησης καί τής μύησης τών συνωμιλητών…

Αντωνυμία = αντί ωνυμίας/ονόματος, όπως καί ε[‘π ωνυμία = επωνυμία = επί ωνυμίας…

Τί μαγικά είναι αυτά ά; έ;

Τά μάγια είναι είς τάς λέξεις αί λέξεις τά μάγια….

Πρόσεξε πολύ τώρα απ’ εδώ κ’ εμπρός… Τό συνδέεις μέ τά παρακάτω, μόνον μέ αυτόν καθ’ εαυτόν: πρόσεξε πολύ τώρα απ’ εδώ κ’ εμπρός ή μέ τά ανωτέρω σέ σύγκλιση μέ αυτήν τήν πρόταση καί τά κατωτέρω; Εξ αρτάται είναι η προσαισιότερη απάντηση γνώσης, έν γνώσει άγνοιας, ψιττακισμού επειδή τώρα τό έμαθες καί υποψίας!… ώπα!…

Λοιπόν:

Κάποιος θέλει νά σέ σκοτώσει.

Ποίος;

Αυτός όπου σέ εμβολιάζει καί σού κάνει τήν κοινωνία ηλεκτρονική.

Ποίος είναι αυτός;

Αυτός όπου είναι, ένας κάποιος.

Καί διατί δέν φανερώνεται ή καί πώς καί δέν τόν γνωρίζουμε;

Επειδή όταν είσαι, κρύβεσαι, γίνεσαι αντωνυμία, είσαι έξω από τόν Νόμον καί ό Νόμος έξω από εσένα.

Τί εννοείς;

Εννοώ σκέψου διατί δέν κλείνεται-κλίνεται η αντωνυμία Τί, η αντωνυμία Κάθε καί η αντωνυμία Καθένας…-καθεμία…

Δέν κατάλαβα.

Διά νά μήν καταλάβεις τά έκαναν άκλιτα! Καί τότε ήτοι αντωνυμία πάλαι άκλιτη νά καταβάλλεσαι.

Τί εννοείς; Εννοώ ότι μέ τίς αντωνυμίες είτε κατα-λάβεις είτε δέν κατα-λάβεις καταλαμβάνεσαι…

Ασπούμε ότι προσφεύγεις είς τό δικαστήριον καί λές κάποιος θέλει νά μέ σκοτώσει. Ποίος ερωτάει ό δικαστής. Αυτός απαντάεις εσύ. Ποίος αυτός ερωτάει πάλαι; Εκείνος, δηλώνοντας απόσταση καί ετούτος δηλώνεις πλησιότητα. Μά ποίος είναι ταυτόχρονα μακρυά καί κοντά ερωτάει ό δικαστής; Εκείνος καί ετούτος. Ποίος εκείνος καί ετούτος; Ό Νόμος! ποίος νόμος; θέλει ό Νόμος νά σέ σκοτώσει ερωτάει μέ θυμόν ό δικαστής. Ναί, είναι εγκληματίας. Απόδειξε τό διά νόμου απαντάει ό δικαστής καί τό θέμα προσέκλεισε…

Η αντωνυμία κρύβει νά προσδιορίσει τήν συγκεκριμμένη αλήθεια.

Ενώ τήν κατονομάζει τήν κρύβει. Συνάμα όταν λές αυτός καί είναι ενώπιον σού, κατονομάζεται καί εάν γνωρίζουμε τό όνομα τού πρέπει νά τόν κατηγορήσουμε είς τό δικαστήριον μέ τό όνομα τού, δέν γίνεται μέ αντωνυμία. Αυτός όπου θέλει νά σέ σκοτώσει κρύβεται, διά νά είναι αόρατος είς τόν νόμον, είναι συνωμότης καί αυτός όπου προσπαθεί νά τόν κάνει από αντωνυμία ανωνυμίας/ανονυμίας σέ ονομαστική επωνυμίας είναι ό συνομωσιολόγος καί Συνομωσιοδότης! Ένας προδότης τών συνομωτών & ένας αντιεγκληματίας.

Δέν αντιλήφθηκα πολλά…

Υποψιάζεσαι ότι κάποιος θέλει νά σέ σκοτώσει;

Όχι δέν μ’ απείλησε κανείς, δέν έχω διαφορές μέ κανένα.

Όταν σκοτώνοντε ανθρώποι σέ πόλεμον σκοτώνοντε επειδή έχουν προσωπικές διαφορές μ’ εκείνους όπου τούς σκοτώνουν ή ανώνυμα τουλάχιστον κατά συντριπτική πλειοψηφία ή καί φορές;

Ανώνυμα…

Συνεπώς τί εξάξαμε;

Τί;

Ότι τό άκλιτον Τί είναι ανωνυμία σέ αντωνυμία…

Πάλαι δέν κατάλαβα…

Δέν κατάλαβες επειδή κλίνεις τό Τί σέ κλίση απροσδιόριστη καί εξωπραγματική ή καί σέ υπέρκλιση.

Τώρα οπωσδήποτε δέν κατάλαβα διόλου καί πλησιάζουμε τήν τρέλλα…

Τά μαθηματικά τής τρέλλας ή τήν τρέλλα τών μαθηματικών;

Τί εννοείς;

 Τί είπαμε πρίν(;):-[:

Όχι δέν μ’ απείλησε κανείς, δέν έχω διαφορές μέ κανένα.

Όταν σκοτώνοντε ανθρώποι σέ πόλεμον σκοτώνοντε επειδή έχουν προσωπικές διαφορές μ’ εκείνους όπου τούς σκοτώνουν ή ανώνυμα τουλάχιστον κατά συντριπτική πλειοψηφία ή καί φορές;

Ανώνυμα…

Συνεπώς τί εξάξαμε;

Τί; ]

Ναί τό/τά είπαμε έ καί; [αφού είναι τό καί συνάμα τά είναι αντωνυμία κλιτών άρθρων ώς ό/τό κείμενον λόγου καί τά λόγια]

Αφού οί άνθρωποι σκοτώνονται σέ πόλεμον καί σκοτώνουν σέ πόλεμον τούς ανθρώπους ώς αντωνυμίες καί ανθρώπους όπου λειτουργούν καί σκοτώνουν ώς αντωνυμίες, τότε σκοτώνουν ανώνυμα, άρα τέ η ανωνυμία είναι αντωνυμία, τό τεκμηριώνουμε περιεκτικώς…

Σωστόν…

Όταν δύο άνθρωποι από προσωπικότητες μέ ονόματα γίνοντε αυτός & αυτός γίνοντε άψυχες μηχανικές αντωνυμίες. Θάψε κάποιον, μήν σημειώσεις ποίος είναι καί πού είναι ή κατάστρεψε τόν σταυρόν όπου αναγράφει επάνω τό όνομα τού καί καταχάλασε τό νεκροταφείον, ποίος είναι;

Ένας νεκρός.

Ένας νεκρός χωρίς όνομα, μία αντωνυμία & η αντωνυμία είς τόν αόριστον καί είς τό απροσδιόριστον ή προσδιορισμένον μή ενδιαφέρον είναι έναν τίποτε = τί ποτέ = τί πό τέ πάλαι αντωνυμία…

Τί προσπαθείς νά μού αποδείξεις τελικώς;

Πολλά καί έναν…

Δηλαδή….;

Όταν γίνεσαι αντωνυμία παύεις νά υπάρχεις, όταν παύεις νά υπάρχεις πιθανόν νά δράς χωρίς νά υπάρχεις ή νά μήν υπάρχεις είτε δράς είτε δέν δράς. Αυτός-[αντωνυμία] όπου σέ κάνει αντωνυμία δρά χωρίς νά υπάρχει σέ κυριαρχεί χωρίς νά υπάρχει καί είναι αντωνυμία ενεργητική, αυτός όπου γίνεται ή αυτογίνεται αντωνυμία όταν τό διήγημα τό κάνει αυτοαφήγημα είναι αντωνυμία παθητική….  

Καταπληκτικόν….

Ό Θεός καί ό διάβολος είναι αντωνυμίες, ζούν αλλά είναι αντωνυμίες. Ό εχθρός είναι αποτελεσματικότερος εναντίον σού όταν είναι ή μεταμορφώνεται μόνον σέ αντωνυμία. Τό αντι λαμβάνεσαι;

Πλήρως….

Ό Θεός είπε είμαι αυτός όπου είμαι, χρησιμοποίησε τέσσερις αντωνυμίες! Ή εκγχέ ασάρ εκγχέ ή τοί τρείς αντωνυμίες ή καί τέσσερις ώς εκγχέ άς άρ εκγχέ ή καί έξη ήτοι έκ γχέ άς άρ έκ γχέ ή καί πέντε έκ γχέ ασάρ έκ γχέ. Ήτοι 3+4+5+6=18=9 καί 14 γράμματα + 9 = 23… αριθμός πολύ σημαντικός, εάν διαβάσεις… Η λέξη Θεός είναι ουσιαστικόν αλλά είναι μία από τίς Αντωνυμίες διά αυτήν Τήν Αντυνωμία…

Είμαστε όλοι καί όλα αντωνυμίες.

Εσύ είς τήν παρουσία σού είσαι εσύ ώς εσύ ό ίδιος ονομαστικώς ή ώς αντωνυμία καί δή αμφότερα. Εσύ όμως είς τόν αόριστον τόν μή καταδεικτικόν καί τόν απροσδιόριστον ορισμόν καί παραχρονικόν αορισμόν είσαι αντωνυμία! Άρα τέ ό καθ’ εσύ είναι αντωνυμία ή/και αντωνυμία καί αφού ισχύει τούτον τότε καί ό κάθ’ εγώ καί κάθ[εκείνος καί καθ’ ετούτος ομοίως καί ό καθ’ άλλος καί παρ’ άλλος.

Κάτι βαθύτερον θέλεις νά ειπείς…

Ναί…

Ποίον καί τί είναι;

Πρίν γεννηθεί τό όνομα γεννήθηκε η αντωνυμία. Η αντωνυμία γέννησε τό όνομα αλλά η πρώτη αντωνυμία η αγέννητη άκτιστη αντωνυμία είχε καί έχει όνομα καί σ’ Αυτόν αντωνυμία καί όνομα είναι τό ίδιον καί ετούτον μόνον είς Αυτόν…

Κατάλαβα, αναφέρεσαι είς Τόν Άκτιστον Τριαδικόν Θεόν, πάρακατω…

Ασπούμε λέμε κάποτε-[αντωνυμία] γεννήθηκε-[ρηματική ή καί εκρηματικοποιημένη αντωνυμία] ό-[άρθρον] κόσμος-[επίθετον γενικόν απροσδιόριστον διά τό όλον ή σχεδόν όλον αντωνυμία, ανώνυμη επώνυμη μέ όνομα αντωνυμία]. Τί είναι ό κόσμος; Μία προσδιοριστική συναπροσδιόριστη γενική ονομασία σέ υπόβαθρον αντωνυμίας ή καί σέ αντωνυμία τής κτήσης-[ουσιαστικόν ή εξ-ουσιαστικόν αντωνυμίας]…

Ωραίον….

Τό πάν τί είναι; Ακόμη μία αντωνυμία διά τήν κτήσιν, τό γέννημα πανγέννημα, τόν κόσμον, τό άπειρον, τό άλειπτον, τό υπερπέραν, τό ατελεύτητον, τό ατελειώτον, τό χρόνικόν δίχως τέλος καί τό άχρονον δίχως τέλος υπό Τής Άκτιστης Κτιστικής Τριασαντωνυμίας… Ακόμη καί τό είναι-[εί ναί] δέν γνωρίζουμε τί είναι αλλά είναι καί γνωρίζουμε ότι είναι καί είναι αντωνυμία ήτοι αντιπρόσωπη καί εκπρόσωπη βιτρίνα αυτού όπου τό είναι είναι ώς αντιπροσωπευούμενον καί εκπροσωπευούμενον…

Συνεπώς αυτόν όπου είναι δέν είναι αυτόν οπού φαίνεται ή φαίνεται ότι είναι αλλά αυτόν όπου τώ όντι είναι καί είναι αντωνυμία αυτόν όπου φαίνεται ότι είναι τής αληθής αντωνυμίας ήτοι αυτού όπου τώ όντι είναι καί δέν έχουμε πείρα ότι είναι καί τί επακριβώς είναι…

Σωστά μέ προσαύξησες…. είς λόγον… Καί εννοείται αυτόν τό καθ’ έναν-[παρέλαση χωρίς παρέλευση αλλά έλευση έν παροντικόν χρονικόν ή άχρονον τής έλευσης αντωνυμιών] είναι είναι ή πιθανόν νά είναι ή νά μεταμορφώνεται σέ αγαθόν, κακόν, ουδέτερον, ανάμεικτον, βάσει τού Νόμου τής Τετραπιθανότητος, αλλά είς Τόν Θεόν ετούτη η μεταμόρφωση τών 4 στοιχείων τού ΕΙ ΝΑΙ είναι πάντοτε ό,τι καί εάν είναι καί όπως καί εάν είναι καί όποιον καί εάν είναι πάντοτε-[διττή αντωνυμία] αγαθόν…

Καί τί άλλον;

Διά νά γίνεις ό εαυτός σού πρέπει νά γίνεις αντωνυμία μέ τόν εαυτόν σού, ώστε νά επανέλθεις είς τόν εαυτόν σού, χωρίς τήν μυθοπλαστική υπερηφάνεια διασημότητος ή φαντασίας διά τόν εαυτόν σού. Αλλά αυτόν δέν αρκεί, διότι πιθανόν νά γίνεις μία μυθοπλαστική αντωνυμία τέτοια μάλιστα ώστε νά αυτοθεοποιήσεις τόν εαυτόν σού μέ αντωνυμία φαντασιοπληξίας πιθανοτήτων έξω από τήν Πραγματικότητα τής Αληθείας…

Έ τότε τί πρέπει νά κάνεις;

Δέν πρέπει νά χαθείς από διαλογισμόν αντωνυμίας καί νά διαλυθείς όπως διδάσκουν κάποιοι διαλογισμοί είς τήν θάλασσα τού κόσμου, αλλά νά πάρεις τόν εαυτόν σού από τό χέρι καί νά τόν πάρεις είς τήν πηγήν…

Καί πώς οδεύσεις πρός τήν πηγήν καί ποία είναι η πηγή αφού είναι αντωνυμία;

Η πηγή είναι πανταχού παρούσα καί τά πάντα πληρούσα καί πανταχού απούσα καί τά πάντα απληρούσα συνταυτοχρόνως.

Τότε πού είναι ή μάλλον πώς νά τήν εύρεις;

Τήν καλείς!

Καί τότε;

Όταν τήν καλείς σέ καλεί καί όταν σέ καλεί πρέπει νά τήν καλέσεις, καί όταν γίνει αυτόν έρχεται αυτή σ’ εσένα ώς αντωνυμία σέ κτισμένη αντωνυμία μέ όνομα σέ κτισμένον όνομαν. Έρχεσαι καί έρχεται, έρχεσαι σ’ αυτήν καί έρχεται σ’ εσένα… Όσον έρχεσαι τόσον έρχεται όσον φεύγεις τόσον φεύγει… Τά όσον & τά τόσον εδώ είναι αντωνυμίε, τά έρχεσαι καί φεύγεις είναι πορείες γινόμενες αντωνυμίες από αυτές τίς όσον & πόσον αντωνυμίες… Η αντωνυμία είναι ό αντιμούτσουνος αλλά είναι όποτε θέλει ό μούτσουνος όταν η αντυνωμία τού μούτσουνου εισέλθει η ίδια είς τήν εικόνα τού αντιμούτσουνου ή είς τήν ουσία τού αντιμούτσουνου, ώστε μία εικόνα νά είναι αγία ή σατανία…

Άρα τέ, κατ’ εικόνα καί καθ[ ομοίωσιν;

Γεν. 1 ,26          καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ γῆς γῆς.

 Λέγει ημετέραν ήτοι πληθυντικός, ήτοι ένας Θεός πληθυντικός ήτοι Αγία Τριάδα.

Καί τί άλλον;

Κατά τήν εικόναν τήν ημετέραν. Πρώτον τριαδική! Πνεύμα, ψυχή, σώμα… ή/και πνεύμα, ζωή, σώμα. Δεύτερον, τρισδιάστατη πάλαι τριάς. Τρίτον, Ό Θεός είναι Μία καί Μόνον Μία Τριαδική Αντωνυμία μέ τό όνομα Θεός. Ό άνθρωπος είναι μία τριαδική αντωνυμία κτισμένη μέ τό όνομα άνθρωπος. Τέταρτον Ό Θεός όπου είναι εγχέ άς άρ εκγχέ είναι αντωνυμία ή καί Η Άκτιστη Τρισαντωνυμία πρό πάντων τών αιώνων, οί αιώνες είναι αντωνυμίες τής ύπαρξης, κτίσης, κόσμου, γένεσις, η Ιστορία τής Γένεσις, η Γένεσις, τά Γεννήματα είναι αντωνυμία… Πέμπτον, είναι μία εικόνα καί μία ομοίωση, ήτοι εικόνα τί είναι;

Τί είναι;

Αντωνυμία. Καί καθ’ ομοίωσι είναι αυτή η αντωνυμία νά είναι, νά γίνει όπως τήν Αντωνυμία Τού Θεού ήτοι Αγία…

Κάπως αόριστον…

Έκτον, εάν τό αντιστρέψουμε σέ κάθ’ εικόνα καί κατ’ ομοίωσιν σημαίνει κάθε εικόνα νά γίνει ομοίωμα Θεού. Τό ομοίωμα είναι ομοιοποίηση αντωνυμίας μέ όνομα. Η αντιστροφή δείχνει Τί πρέπει νά είναι σωστόν καθότι εάν 7+3=10 τότε 10-3=7… Τό κατ’ εικόνα ημετέραν καί καθ’ ομοίωσιν σημαίνει σύμφωνα μέ τήν εικόναν μάς-[αντωνυμία] καί καθ’[αντωνυμία] ομοίωσιν = σύμφωνα μ’ εμάς =[αντωνυμία & αντωνυμία] καί καθ’-[αντωνυμία] ομοίωσιν-[η ομοίωση τί σημαίνει αφού Αυτοί οί Ημήτεροι είναι Τρείς Αντωνυμίες;] μέ τίς τρείς αυτές Αντωνυμίες…    

Δηλαδή αντωνυμίες μέ ονόματα, αλλά είναι αντωνυμίες καί ό,τι γεννάται γεννάται ώς αντωνυμία καί μετά ονοματίζουμε τίς αντωνυμίες μέ οποιαδήποτε τυχαία ή σωστά ονόματα. Όπως ασπούμε είς τόν Παράδεισον λέγεται ότι ό Αδάμαντος ονομάτισε τά ζώα, δέν τό έκανε Ό Θεός ός τά έκανε αντωνυμίες αλλά ό άνθρωπος ός έχει ανάγκη από ονόματα διά νά προσδιορίζει διαφορές καί νά λογαριάζει ώστε νά δύναται νά ελέγχει καί χαρτογραφεί. Συνεπώς, αυτόν είναι ό αριστερός εγκέφαλος ενώ οί αντωνυμίες ό δεξιός εγκέφαλος, ήτοι ό δεκτικός ός δέχεται τά απροσδιόριστα μαθηματικά ώς αντωνυμίες ενώ ό αριστερός τά ονοματίζει.

Ακριβώς, Ό Χριστός έλεγε νά μήν γνωρίζει η αριστερά σού τί πράττει η δεξιά σού καί ώς νά μάς έλεγε καλύτερα νά μήν γνωρίζει η δεξιά σού τί κάνει η αριστερά σού εάν πρόκειται νά γίνει δεκτική σ’ αυτά καί αυτά δέν είναι τά άγια σωστά…

Δεξιός καί αριστερός…7-[τό 7 γράπτηκε κατά λάθος εδώ, ιδέστε παρακάτω τίς 7 αντωνυμίες ορισμού]

Δεξιός = δεκτικός καί παθητικός, αριστερός = επιθετικός καί ενεργητικός. Αλλά αυτά είναι όλα αντωνυμίες. Τά μαθηματικά είναι αντωνυμίες, αλλά εμείς διά νά ταξινομήσαμε σέ είδη ώστε νά ευρίσκουμε λογαριασμόν. Τά λέμε αριθμιτική, φωτοδεσμομηχανική, αλγόριθμους, Π, χρυσή τομή καί άλλα… ονόματα… αλλά είναι αντωνυμίες. Τί σημαίνει αντωνυμία; Αντί τού ονόματος τού η αντωνυμία όπως αυτός καί αυτή καί αυτόν. Αλλά είς βάθος όπως οίδαμε τά πράγματα καί τά πνεύματα δέν χρειάζονται νά έχουν ονόματα διά νά είναι αυτά όπου είναι, αλλά είναι ούτως ή άλλως αυτά όπου είναι, εξού καί η παροιμία άλλος έχει τ’ όνομαν καί άλλος έχει τήν χάριν. Τό όνομαν δέν ευλογεί μέ τήν χάριν οπωσδήποτε, αλλά μία επίκληση προσευχής διά νά φέρει τό όνομαν τήν χάριν γίνεται… Όταν έναν όνομαν-[ειρωνία τής αλήθειας, είναι επίθετον αντωνυμίας ή εξεπιθετική αντωνυμία η λέξη όνομαν] συνδεθεί μετά ή πρίν μέ κάτι-[άκλιτη αντωνυμία] αυτόν-[αντωνυμία] τό κάτι γίνεται τό όνομαν καί αυτόν τό όνομαν γίνεται τό κάτι [7 αντωνυμίες] ώστε εάν ονομαστείς Γεώργιος διά νά ομοιάσεις τού Αγίου Γεωργίου επικαλείσαι νά ομοιαστεί τό βρέφος μέ τόν Άγιον Γεώργιον, ενώ εάν τό βαπτίζει μέν Γεώργιον Χριστιανικώς αλλά τό ονόμασες πρός τιμήν τού παππού τότε η επίκληση προσεύχεται πρός τό ποιόν τού παππού καί βεβαίως εξαρτάται από τόν μετέπειτα βίον καί πολιτείαν τού βρέφους σέ μικρόν ή μεγάλον βαθμόν ή καί σέ ποσοστά όλων αυτών αντωνυμιών σέ επίθετα-[μικρόν, μεγάλον, ποσοστόν].

Καί τί άλλον;

Όταν χάνεις τό όνομα σού, ειδικώς τό όνομα σού ώς ματαιόδοξη ασυνείδητη αντωνυμία, ώς περίφημος, περιβλεπτός, ώς αυτός όπου είς τήν κοινωνία είσαι ή φαίνεσαι ή θέλεις ή θέλουν νά φαίνεσαι διά τών τιμών καί εξουσιών καί κενοδοξιών, τότε ευρίσκεις τήν Αληθινή Αντωνυμία σού! Αυτόν εξηγάται διατί ό Μοναχός ή Ιερομόναχος αλλάζει έν χρισμώ όνομα, παύωντας νά έχει τό όνομα τής βαπτίσεως αλλά η βάπτισης παραμένει καί λαμβάνει νέον όνομα επ’ ονόματι αυτοσυνειδήτως κατ’ εικόνα ημετέραν καί καθ’ ομοίωσιν μέ αμφιόρκον ΝΑΙ ασπούμε… Αυτός ό άνθρωπος φεύγει από τόν κόσμον, είναι διά τόν κόσμον μία αντωνυμία ανύπαρκτη ή αρνητική ή μή δεκτική καί λαμβάνει σχήμα/σχύμα αγγελοφορίας καί αγγελοπορείας ήτοι μία Πνευματική Αντωνυμία καί μόνον αυτή κατά τήν δήλωση καί τήν επιθυμία τού υποτίθεται, όσον καί όπως τό αντιλαμβάνεται μέ ταπεινότητα καί αφηρημάδα. Αρνείται τό όνομαν έν κόσμω βάσει βαπτίσεως καί λαμβάνει όνομαν έν ουρανώ βάσει καινούργιας βαπτίσεως αφού μέ τήν πρώτην αρνήθηκε τό προπατωτικόν αμάρτημαν, πρόκειται διά Φρικτά Νοήματα Μυστικών Τελετών όπου τά απλοποιούμε διά νά μήν φοβούντε οί ανθρώποι Τί λαμβάνουν καί μέ τί Ιερές Φρικτές Επικλίσεις Ουράνιας Δύναμις ευλογούντε ή έστω χρίζοντε…  

 Διά νά άγεις είς τήν Πηγήν πρέπει νά γίνεις αντωνυμία, καλήν ή κακήν ή ουδέτερην ή ανάμεικτην πηγήν. Διά νά άγεις είς τήν αιώνιαν ψυχοσωτήριαν Πηγήν πρέπει νά γίνεις κατ’ εικόναν ημετέραν καί καθ’ ομοίωσιν αυτής τής Πηγής όπως αντιστοίχως ισχύει διά κάθ’ άλλην πηγήν. Τό όνομαν είναι μία Μυθοπλασία καί η Φήμη επίσης, η Αντωνυμία είναι Ζωντανή Αντικειμενική Αλήθεια, αυτόν όπου τώ όντι είσαι. Μπορεί νά έχεις επίθετον Καλός καί νά είσαι κακός αντί όνομα καί πράμα, ήτοι έχεις τό όνομα αλλά ουχί τήν χάριν τήν οποίαν έχει άλλος βάσει τής παροιμίας. Μπορεί νά σέ λένε Παυσίκακον ενώ νά είσαι κακοποιός. Τό τί σέ λένε δέν είναι οπωσδήποτε τό τί είσαι καί τό πόσον είσαι, ούτε τά άλλα δημιουργήματα ζωντανά καί ορυκτά τά τί τά λένε είναι πάντοτε ή 100% αυτόν όπου τά λένε ή δέν είναι ουδέτερα ή συχνάκις ανάμεικτων διαθέσεων, χαρακτηριστικών καί άλλων επίθετων καί ορισμών βάσει τού Νόμου τής Τετραπιθανότητος… Μετράτε τίς αντωνυμίες.

Κάποιος σού λέγει πώς σέ λένε. Καί σημαίνει ταυτοχρόνως πώς αυτόνομάζεσαι επειδή σέ είπαν ή μεταλέγεσαι ασπούμε καί διά παρατσούκλι ή αυτοπροσδιορισμόν ή προσδιορισμόν από άλλον ή άλλους όμως πάντοτε από έναν μόνον άλλον συνήθως παρατσουκλίζεσαι μέ τό ίδιον παρατσούκλι.

Άλλος σού λέγει ποίος είσαι καί σύ απαντάς ό,τι απαντάεις καί είς τό ερώτημα πώς σέ λένε. Απαντάεις είμαι ό Αναστάσιος. Τό ποίος είσαι δέν είναι αυτόν όπου σέ λένε, αλλά εσύ τό ταυτίζεις καί συνταυτίζεις. Συμβαίνει αυτόν όπου σέ λένε-[καί εδώ κατάλαβε δέν εννοώ μόνον τό προσωπικόν όνομαν σού] νά είσαι ή νά είσαι αυτόν όπου θέλεις νά σέ λένε ή τό αντίθετον ή κάτι άσχετον…

Διά ν’ απαντήσεις ποίος είσαι πρέπει νά γίνεις-ήδη είσαι αντωνυμία δίχως όνομα ή όνομα δίχως νά νομίζεις αυτόν ώς αντωνυμία.  

Αντωνυμία σημαίνει νά εισέλθεις είς τό άϋλον καί υλικόν είναι σού, τά κύτταρα σού είναι διάφορες προσδιορισμένες, ημιπροσδιορισμένες καί απροσδιόριστες αντωνυμίες. Όνομα είναι τό έξω. Έναν κατάστημα γράφει απέξω εμπόριον αυτοκινήτων αλλά μέσα μπορεί νά πωλεί καί ναρκωτικά… Αντωνυμία είναι ό,τι είσαι δίχως τό όνομα-[όχι μόνον απέξω αλλά [προπάντως δίχως τό απέξω όνομα νά εισέλθει καί νά γίνει αντωνυμία μέσα σού, ήτοι κατ’ εικόναν εκγχέ άς άρ εκγχέ καί καθ’ ομοίωσιν]…

Ποίος είσαι; Άν ήξευρες ποίος είσαι δέν θ’ απέθανες ποτέ ή θά έκανες τά πάντα διά νά μήν αποθάνεις ποτέ ή θά ήξευρες διατί τό όνομα αποθαίνει τήν αντωνυμία ήτοι τό Φάντασμα αποθαίνει τήν Πραγματικότητα από τήν Ευλογία καί τό Φύσημα τής Αλήθειας.   

Έν οίδα ότι ουδέν οίδα = οίδα ουδέν ότι οίδα έν! 7+3=10 καί 3+7=10. Έν οίδα ουδέν οίδα = οίδα ουδέν οίδα έν… 4 νοήματα αυτοαλληλοεπαληθευόμενα…

Οίδα τίποτε ότι οίδα έναν

Έναν οίδα τίποτε οίδα

οίδα έναν τίποτε οίδα…

όλα αυθεντίες αντωνυμίες επώνυμες ζωντανές ανωνυμίες απουσίες παρουσίες

Ό Νόμος λέγει ότι πρέπει νά φοράεις μάσκα. Ποίος τό λέγει; Ό Νόμος καί ποίος είναι αυτός; Μία αόρατη αντωνυμία αυτών όπου διηγούνται καί θέλουν τό διήγημα τούς νά γίνει βίωμα σού, αυτοβίωμα σού καί αυτοαφήγημα σού, ήτοι τρείς αντωνυμίες. Εσύ όμως δέν είσαι η αντωνυμία όπου θέλουν εσύ είσαι η αντωνυμία όπου εγεννήθηκες καί Αυτού όπου σ’ έκανε ή έκανε όλες τίς αιτίες διά νά σέ κάμει καί δέν είσαι οπωσδήποτε εσύ, άρα λοιπόν εσύ επιλέγεις τήν μάσκα καί διατί καί όχι αυτοί. Καί τό θέμα είναι νά επιλέγεις τό δίκαιον όχι ώς όνομα αλλά ώς αντωνυμία Άκτιστης καί Δίκαιης Δικαιοσύνης. Μόνον ούτως δέν θά σ’ εξαπατούν εγκληματικώς μέ τίς απρόσωπες εμπρόσωπες αντωνυμίες τούς βαπτίζοντας τίς ώς Νόμους ή Σωστά αυτοί όπου είναι οι εσωγήινοι κρυμμένοι είς τίς συμφέρουσες διά τούς ίδιους αντωνυμίες διά νά δοξάζουν καί ευζωούν τά ονόματα τούς μέσα είς τίς αντωνυμίες τούς, ήτοι τίς προσωπικές επιθυμίες τούς εντός τών ψυχών τούς. Σού πρόσφερα έναν παράδειγμα πώς νά αποπροσκολληθείς από τόν νόμον, διότι ό νόμος καί η προσκόλληση δέν είναι αγάπη ή μάλλον η αγάπη καί η προσκόλληση σέ μή Δίκαιη Αγάπη δέν είναι Αγάπη…

Ποίος τό λέγει; Ό Νόμος. Μά εγώ λέγω διαφορετικά καί δέν ενοχλώ κανέναν ή καί δέν ενοχλώ κανέναν μέ δικαιώματα πέρα από όσα μού έδωσε Ό Θεός ώς αντωνυμία όπως δηλώνεται διά τόν καθένα άνθρωπον:

Γεν. 1 ,26          καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ γῆς γῆς.

Ώστε εάν στήνεις ιξόβεργα νά παγιδεύδεις πτηνά πρός βρώσιν, είς τό μέτρον τής ανάγκης κάθε φορά καί μέ μέτρον μή εξαφάνισης τούς καί περισσότερα όταν υπάρχει οία κρίση, επικαλείσαι τόν ανωτέρω νόμον τής Γένεσις καί άλλους Νόμους Κοινού Δικαίου καί Κοινής Ανθρώπινης Ευσέβειας από τήν Βίβλον, τήν Ελλάδα, τήν Ινδία.

Ό Νόμος τών αντωνυμιών τούς θέλει νά κρίνει χωρίς νά κρίνεται, αλλά Ό Χριστός είπε μήν κρίνεις διά νά μήν κριθεις τουτέστιν αντίστροφα η αριθμητική εάν κρίνεις νά δέχεσαι νά κρίνεσαι. Καί τί θά ειπούν είς Τόν Θεόν ώς επιτρέπη ή σκοτώνει; Ό νόμος μάς λέγει νά μήν σκοτώνει κανείς εκτός όποτε καί όποιους καί όποια καί όσα θέλουμε εμείς; Όλα αντωνυμίες καί σ’ αυτά συμπεριλαμβάνω τά πάντα από ζωντανά έως πράγματα…

Γίνε ό Νόμος όπου κρίνει τόν αυθαίρετον Νόμον τούς, αλλά εάν είσαι ανάξιος νά διακρίνεις τό Δίκαιον τής Θείας Δικαιοσύνης καί κατ’ επέκτασιν τού Κοινού Δικαίου από αυτήν θά κριθείς… διά τά σφάλματα σού. Κύριε Ελέησον τούς Ευσεβείς, αυτός καί εάν είναι Νόμος.

Οί αριθμοί είναι αντωνυμίες. Τά ονόματα τούς είναι δέν είναι η αληθής πραγματικότητα τούς.

Η θεωρία ανωτέρω τεκμηριώνεται πανηγυρικώς μέ τούς Αριθμούς. Έχουμε 10 αριθμούς: 0.1.2.3.4.5.6.7.8.9

Είναι μυστήριον όπου μπορούμε νά μιμηθούμε ότι αντιλαμβανόμαστε αλλά δέν μπορούμε νά γνωρίζουμε διατί είναι 10 οί αριθμοί, ενώ τά γνήσια φωνήεντα 5, τά σύνθετα ή δια+φωνητικά ή αλλοφωνητικά φωνήνετα διά τής Γραμμικής Άλφα ή αναλόγως τής φωνής τού καθενός καί τού τί δύναται νά φωνήσει αμέτρητα καί αμέτρητοι είναι καί οί φθόγγοι & τά σύμφωνα καί πολύ αμέτρητα όλα αυτά όταν φωνούνται μέ ταχύτητα Ηλεκτρομαγνητοβαρυτισμού όπως π.χ. είς τίς φωνές τής μουσικής, τών αλαλαγμών, τών ιαχών, τών ιουχαϊσμάτων-γιουχαϊσμάτων, τών εκφωνήσεων πόνου, μουγκρητών, ωδών, ψαλμών βάρβαρων άναρθρων στριγλιών, αναστεναγμών θλίψης καί ηδονής, τών θορύβων, τών βοών, τών εμβοών, τών θροϊσμάτων, τών τών κελαριστών, τών φλοίσβων, τών χειμάρων, τών παφλασμών, τών καταρρακτών, τών ανεμοθύελλων, τών καταιγίδων, τών εκρήξεων, τών ανατινάξεων, τών βροντών, τών αμέτρητων τριγμών/τριβών, τών εξεβουλισμών, καί άλλων αμέτρητων φυσικών φωνών-βοών-αυδών όπου ακούμε καί δέν ακούμε καί όσων ουδέν ζωντανόν όν ακούει καί όλων όσων η συνωμοταξία τών ζωτανών όντων καί ψυχών καί πνευμάτων ακούει, εισίν αναρίθμητοι καί οί φωνές τούς αλλάζουν λόγω τής ταχύτητος τής φωνής καί τής ασύμμετρης ή συμμετρικής επακολούθησις καί σύνθετης συνακολουθίας τών τόνων καί όλων αυτών τών φωνών συν+χυστικώς ώστε νά ακούουμε όλες αυτές τίς διαφορετικές Ιαχές-[εξού καί τό όνομα Τού Πατρός είναι Ιαχά καί σέ παραφθορά από τήν ελληνική αυτή λέξη Ιαχωβά/Ιαχωαύ/Γιαχωβά/Γιαχβέ].

Όλα αυτά τά Ακούσματα-Ακροάσματα, οί Ήχεια, Εξηχεία, η Ιαχή ή Ιαχές Τού Ιαχά εισίν άπειρα. Λέγεται ότι ό ήχος τρέχει σέ μικρότερη ταχύτητα από τό φώς. Αυτό δέν είναι αλήθεια, απλώς μετρούμε καί διαντιλαμβανόμαστε ήχους τής Φύσης όπου η ταχύτητα τούς είναι μέσα σέ κάποια Μηκοπλατύψη Κύματος ενώ τά Ταχύτερα ούτε κάν δυνόμαστε νά έχουμε εμπειρία.

Πάντοτε είχα απορία-απορεία περί αυτού, πώς εξεγελαστήκαμε νά νομίζουμε ότι η Ιαχή ρέει μέ κατώτερη Ταχύτητα από τό Έως.

Τό πρώτον ερώτημα είναι καταδεικτικόν καί αφοπλιστικόν δι’ αντίρρησιν: ποίος άκουσε τόν ήχον, τήν ιαχήν τού φωτός;

Όστις νομίζει ότι τό φώς δέν έχει ήχον-ιαχήν δέν γνωρίζει τά μυστήρια τής επιστήμης τής Δημιουργίας έν πάσα Διάταξη Ευταξίας διά τών Αριθμών-Μαθηματικών.

Αξίωμα υπεράνω όλων: Ό,τι κινείται παράγει τριβή, η τριβή παράγει εκρήξεις καί οί εκρήξεις είναι ιαχή-ήχος. Πρίν παραχθεί ενέργεια-[άλλης μορφή ενέργεια] διά τής τριβής, παράγεται έκρηξη Ήχου-Ιαχής. Διατί; Διότι η η έκρηξη παράγεται από τίς Ρωγμές τών Ανατινάξεων τής Πίεσης τής Τριβής.

Εδώ προκύπτει τό δεύτερον υπεράνω όλων Αξίωμαν, τό οποίον έν μέρει ή φαινομενικώς ή συνταυτόχρονα Φωτοδεσμομηχανικώς ήτοι Ταχυτητοδεσμομηχανικώς σωστά-[προσέξετε κάθε λέξη καί λεπτομέρεια] αναιρεί ή συνταυτοχρονοδιατάσσεται μέ τό πρώτον υπεράνω όλων Αξίωμαν καί είναι τό εξής:

Η τριβή δέν νοείται δίχως Ταχύτητα καθότι τριβή σημαίνει τρίψη διά Κινήσεως.

Άρα τέ, ό,τι τρίβεται ήδη κινείται καί ό,τι κινείται ήδη έχει ταχύτητα-αυτοταχύτητα.

Ατριβία σημαίνει πλήρης Αταχύτητα καί Ακινησία καί κατ’ επέκτασιν πλήρης Αυτοαταχύτητα καί Αυτοακινησία-[λέξεις όπως ούτες μόνον Ελληνιστί δύναται νά προκύψουν σέ Ταχύτητα άψε-σβύσε τόν αναπτήρα, καί νόησον τί σού εννοώ καί τήν Υπεροχή τής Ελληνικής Γλώσσας διά τήν οποίαν γνωρίζουμε τό απειροελάχιστον τής Απειρίας-Απείρου-ΑΛειπτείας-ΑΛείπτου τής. Άς Τό ειπούμε Πλήρης Άπνοια Κίνησις-Πνεύματος-Πνέει.

Η Ταχύτητα προβαίνει σέ Τριβή καί η Τριβή προξενεί τήν ανά.τίναξη η οποία προξενεί μέ τήν σειρά τής έκ.ριξη σωματιδίων-σωματιδίων-[καί υποσωματιδίων-υποκυματιδίων υπό τών εκάστοτε σωματιδίων-κυματιδίων, καί νόησον τί εννοώ διαδοχικώς υπό υπό υπό κ.ο.κ.] ή/καί η έκρηξη προξενεί τήν ανατίναξη ήτοι συνταυτόχρονη Αλληλοπροξένηση.

Εί Ναί όρος Προαπαράβατος καί αδύνατον νά παραβιαστεί εκτός εάν τό Θελήσει Η Θεία Θελοσηβούλησις, ότι η τριβή παράγει ήχον-ιαχήν, η εκτιναξοανατιναξοέκρηξις προξενεί ήχον-ιαχήν, ότι κάθε διάπραξη έν τώ Συμπάντι, Υπεραπειροαλειπτοσυμπάντι παράγει ήχον-ιαχήν, είναι Προπαράγραφος Προαπαραβίαστη τής Φύσης, ότι τό Φύσημα όπου ΕΙ ΝΑΙ Η Φύσις παράγει τριβήν καί ιαχήν! Είναι Νόμος Προαπαραβίαστος ότι η Δημιουργία δέν δύνηται νά υφίσταται άνευ ήχου-ιαχής καί εί ναί έκ τών ών ούκ άνευ.

Μία έκρηξη ή τριβή ή βία δίχως ήχον-ιαχήν δέν είναι δυνατή. Εάν αρχή τών πάντων είναι ό πόλεμος-[φιλοσοφικώς, αστροφυσικώς, μυστηριακώς, ανθρωποπολεμικώς κ.ο.κ.] όπως είπε ό Ηράκλειτος, τότε η Κλάγγη-[ήχος-ιαχή όπλων καί σύγκρουσης = τριβής & διατριβής &% συν.τριβής & μαλαξοτριβής & μαλαξοεντριβής] είναι η Ανακοίνωση τής διά Φωνής-Αύδης-Ήχου-Ιαχής-[καί ούτω απείρω & αλείπτω καθ’ εξής καί καθ’ εξής διαδοχικώς, ώστε ό ήχος-ιαχή νά παράγει ύλην ενέργειας καί μάζας καί πνεύματος].

Τί Προ.ηγείται όμως;

Η ταχύτητα εννοεί κάτι τό οποίον κινείται.

Αυτόν όπου κινείται διαθέτει σώμα, υλικόν ή πνευματικόν άϋλον σώμα.

Άρα τέ, κινείται ό,τι έχει-διαθέτει-αυτοδιαθέτει-αυτοέχει *& αυτοέχεται τινόν είδος σώματος.

Ό,τι κινείται έχει-διαθέτει-παράγει-αυτοέχει/αυτοέχεται-αυτοδιαθέτει/αυτοδιαθέτεται-αυτοπαράγει-αυτοπαράγεται ήχον-ιαχήν, είναι έκ τών ών ούκ άνευ νά συμπορεύονται αξεδιαλύτως σώμαν καί ιαχή-ήχος.

Συνάμα, όμως, γνωριζουμε ότι ό,τι κινείται είναι ενέργεια σέ μορφήν μάζας ή ενέργεια ύλης ή σέ μορφήν μάζας ή ενέργειας ή ποσοστών είς αμφότερες περιπτώσεις συναμφότερων αυτών-[ενέργειας & μάζας] ήτοι σώμαν τινόν, όπου παράγει Μορφές καί Οράσεις. Δηλαδή η Ιαχή, η Όραση καί η Τριβή-Αφή-Συναφή είναι αξεδιάλυτα έκ τών ών ούκ άνευ ανά μεταξύ τών & αυτοαναμεταξύ τών. Ώστε όπου λείπει μία νά λείπουν καί οί τρείς καί όπου Επισυμβαίνει μία Εννοείται ότι Συν.ταυτο.χρόνως Επισυμβαίνουν καί οί τρείς ακόμη καί είς Τόν Άχρονον Τόπον όπου είναι η Κατοικία-Ήθος Τού Άκτιστου Τριαδικού Θεού, αφού ρέει συνεχώς μέ άπειρη ταχύτητα ώστε νά είναι εκτός χρόνου όπου η μεγαλύτερη Τιμή Ανάπτυξης Ταχύτητας τού είναι κάτι τίς ολιγότερον από τήν άπειρη-άλειπτη Ταχύτητα.

Άρα τέ: Όταν παράγεται κάτι, όταν κινείται κάτι, όταν αναπαύεται-απνέπει-ακινείται κάτι Τότε παράγοντε-κινούντε-αναπαύοντε Τρείς Δια.στάσεις ήτοι Αφής-Ιαχής-Όρασης.

Αυτόν όπου βλέπουμε σέ οικο.δομές παντός είδους ή καί αρχι.τε.κτονίσματα παντός είδους είς τό Άλειπτον Απειροϋπερσύμπαν ή είς τήν γειτονία μάς, είναι ψευδαισθησιακές αντυνωμίες μέ ψευδαισθησιακά ονόματα τών Αληθών Αντωνυμιών τών Διαστάσεων διά τών Μαθηματικών-Αριθμών, θά τό νοείσετε κατωτέρω διά τούς αριθμούς μέ ευσαφήνεια.

Ώστε είς τήν θέσιν τών μήκος, πλάτος, ύψος, αντιστοιχεί είς τήν Υπέρτατη Αληθεία η Ιαχή, Όραση, Αφή καί κάθε μία εναλλάσσεται συνεχώς σέ θέση μέ τήν κάθε άλλη καί είναι η κάθε άλλη συνταυτοχρόνως καί αξεδιάλυτως. Παράλληλα όπως ένα οικοδόμημα μέ τούβλα έχει τρείς διαστάσεις, ομοίως κάθε οικοδόμημα μέ Ιαχή, Όραση καί Αφή-[όπως τό οικοδόμημα μέ τούβλα] διέχεται από τρείς Δια.στάσεις/ΔΙΑ.ΑΣΤΑΣΕΙΣ-ΔΙ’ΑΣΤΑΣΕΙΣ-[καί κάθε οικοδόμημα μέ τούβλα ή Συμπταντικά Τούβλα διέχεται από τρείς διαστάσεις σέ έκαστη Δι.άσταση τού-ιαχή-όραση-αφή, ώστε 3Χ3=9=ΕΝ ΝΕΑ=ΑΝΑ.ΝΕ.ΩΣΗ & ΝΕΑ σημαίνει ΝΕΩ/ΝΑΟΣ/ΝΑΩ/ΝΑΩΣ=Ν.ΑΩΣ=ΔΙΑΡΚΗΣ-ΕΝ.ΔΕΛΕΧΗΣ ΔΙΑ.ΚΙΝΗΣΙΣ & ΕΊΝΑΙ ΈΝ=ΕΝΑΝ=ΕΝΑΩΝ=ΕΝ.ΑΩΝ=ΕΝ.ΑΙΩΝ ΝΕΜΩ/ΝΕΩ, ΟΠΟΥ Ν.ΕΜΩΣ/ΝΕ.ΜΩ ΣΗΜ.ΑΙΝΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΔΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΩΣ ΕΝΑΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΕΝΟΣ/ΕΝΩΣ=ΕΝ.ΕΩΣ-ΕΝ.ΩΣΙΣ] όπου Αστάση σημαίνει Αστασία = Διαρκής αιώνια καί ααιώνια=άχρονη Κίνησις-Διακίνησις-Ταχύτητα-Αλειπτοαπειροταχύτητα, ώστε τά πάντα ΔΙ.ΑΡΚΩΣ ΡΕΙ-ΡΕΪ-[ΌΠΩς ΚΑΙ ΡΕΪΚΙ=ΡΕΪΚΕΙΝ-ΕΝ.ΕΡΓΕΙΑ = ΕΝ ΤΟ ΈΡΓΟΝ ΚΑΙ ΌΧΙ ΠΟΛΛΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΑΝ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ-ΑΠΕΙΡΕΣ-ΑΛΕΠΙΤΕΣ ΔΙΑΕΡΓΑΣΙΕΣ ΠΑΣΑΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΕΚ ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗΣ ΕΩΣ ΤΗΣ ΑΠΕΙΡΟΌΤΕΡΗΣ ΚΑΘΕ ΑΠΕΙΡΟΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ]

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η τριβή-συντριβή-διατριβή-εντριβή-εκτριβή-προστριβή-ΑΥΤΟΤΡΙΒΗ-Αυτοσυντριβή-αυτοδιτριβή-αυτοεντριβή-αυτοεκτριβή-αυτοεκτριβή-αυτοαλληλοτριβή-αυτοαλληλοσυντριβή-αυτοαλληλοδιατριβή-αυτοαλλοεντριβή-αυτοαλλοεκτριβή-αυτοαλλοπροστριβή-[καί έν.ωσις όλων αυτών καί άλλων προθέσεων/προθεμάτων όπως τά έφ, υπό, ανά, υπέρ καί άπειρα άλλα] καί ότι έχει σχέσιν μέ είδος-τρόπον Τριβής-[τρι.βής = τρία + ήβη = τρις.δι.άστατη ήβη = ανανέωση = αυτόν όπου αναφέραμε διά τό εννέα = έν νέα 3Χ3=9] διά τής θραύσεως παράγει Ρωγμές, Ανατινάξεις, Εκτινάξεις, Εκρήξεις όπου συνταυτοχρόνως παράγουν Ιαχές καί συνταυτοχρόνως παράγουν διασκορπισμόν διαφόρων ενεργειών & θραυσμάτων όπου δι’ αυτών παράγονται τά Σήματα Συχνοτήτων μέ τό όνομα Όρασις-[αναγραμματιστί Οσιράς-Όσιρις, χωρίς νά υιοθετούμε τίς παραξενιές καί ασυνάφειες τών μύθων περί αυτού τού συμβόλου ώς θεός & όπου Οσιρά υπονοεί καί τήν Οσειρά = Ο.σειρά, τροφή διά σκέψη αυτόν & άσχετον μέ τό όλον θέμα]:

Ώστε η Τριβή = Τρισήβη παράγει Συνταυτοχρόνως Θόρυβον-Ήχον-Ιαχήν, Όρασιν & Αφήν καί:

Πρώτον συμβαίνει η αφή

Δεύτερον ό πόνος = ιαχή-κραυγή

Τρίτον η ενέργεια-όρασις

Εντούτοις,

Η ίδια η τριβή είναι κίνησις, άρα τέ, ενέργεια ταχύτητας, ήτοι όρασις καί ιαχή καί συνάμα σώμα όπου έν κινήσει ανατινάσσεται καί απωλαίνει μάζα-όγκον-ενέργεια, καί:

Συνάμα, η κίνησις τριβής ταχύτητα παράγει διαρκώς πόνον κραυγής-ιαχής, ώστε:

Καί τά τρία Επισυμβαίνουν Διαρκώς Συνταυτοχρόνως δίχως τό οιονδήποτε μέν νά προηγείται τού οιουνδήποτε δέ καί άλλου, έστω καί εάν φαινομενικώς πότε μάς φαίνεται ούτως καί πότε άλλως πώς & άλλως πώς.

Κάποτε σάς έγραψα ότι βάσει τού Νόμου τής Τετραπιθανότητος πρέπει νά υπάρχουν μόνον τρείς Αι.σθήσεις/Δι.αστάσεις καί όχι 5 καί εάν δέν τεκμηριωθεί τούτον, τότε όλος ό Νόμος περί Τετραπιθανότητος μάλλον καταρρίπτεται παρόλες τίς τεκμηριώσεις σέ όλα τ’ άλλα θέματα, δοκιμές, εξετάσεις, έρευνες, Μετρήσεις, κατά συνέπεια έκαμα τό Πείραμα καί:

Ηύρα ότι υπάρχουν τρείς συνομωταξίες Αισθήσεων: α) Ιαχικές-Ακουστικές β) Ορατικές-Διορατικές καί γ) Αφικές-Επαφικές. Όσον διά τήν γεύσιν καί τήν όσφρυσιν είναι υποείδη τής Αφής. Καί πέραν όλων περισσότερον μαγικώς, κάθε μία από αυτές τίς τρείς συνομωταξίες Αισθήσεων ή τών 5 Αισθήσεων ή τών 6 ή όσου αριθμού προσθέσετε όπου εισίν όλες Αντωνυμίες ειδώλου κατανόησης μέ ονόματα διά τήν Αληθή Αντωνυμία τούς έχουν-διέχονται από έναν Προκοινόν Προπαρανομαστή Αναλλοίωτον καί Προαπαραβίαστον: όλες οί Αισθήσεις είναι κατά βάσιν καί κατά πνευματικόν Άδην καί κατά Ουράνιον Παράδεισον Αφικές-Αφές.

Μήπως η όραση δέν γίνεται δι’ αφής; Μήπως η ακοή δέν γίνεται δι’ αφής;

Μήπως η τριβή = τριηβή δέν είναι δι’ αφής; Καί τί σημαίνει Τριβή = Τριήβη; Τρις.διά.στατη & Τρις.δι.άστατη αέναη = ακατάπαυστη ροή Αφής, αφού τριβή σημαίνει αφή τότε αφή σημαίνει τριβή καί αφού η τριβή είναι τριαδική τότε η αφή είναι Τριαδική…

Διά νά νοήσεις μέ ευ.σαφήνεια αυτές τίς Άχραντες Αντωνυμίες, επανερχόμαστε είς τούς Αριθμούς.

Έχουμε 10 αριθμούς.

Τί είναι Αριθμός; Όποια απάντηση καί εάν δώσεις μπορείς νά νοήσεις ότι είναι ελλειπής & γελοία…

Μήπως Αριθμοί είναι 0.1.2.3.4.5.6.7.8..9; Αυτά είναι τά σύν.βολά τών Αριθμών ήτοι τά μυθοπλαστικά είδωλα τών Αριθμών διά νά δυνόμαστε μέ τά πτωχά μάς μυαλουδάκια νά ευρίσκουμε λογαριασμούς.

Μήπως οί Αριθμοί έχουν σώμα; Τότε πού είναι καί εάν είναι μοναδικόν καί μονότοπα, τότε πού είναι καί από πού λείπουν; Αφού οί Αριθμοί εισίν πανταχού παρόντες καί τά πάντα πληρόντες, τότε εισίν παντού. Ασπούμε ότι έχουμε τό ηλεκτρονικόν ή μελανογραμμένον γράμμα Υ αυτόν είναι ένας άπειρος αριθμός όπως καί τό κάθετι, διότι γίνεται νά κοπεί σέ άπειρα υποκυματίδια ή/καί υποσωματίδια ή σέ μικρότερον αριθμόν ή σέ κανένα, μπορούμε νά ειπούμε ότι είναι τρείς ευθείες καί τούτα ισχύουν διά κάθε ποσότητα μάζας καί ενέργειας. Ακόμη έναν παράδειγμα: έχουμε έναν άρτον, μπορούμε νά τόν κόψουμε ή είναι δυνατόν νά κοπεί σέ εκατομμύρια ψίχια έως άπειρα υποκυματίδια ή υποσωματίδια πέρα από τά ηλεκτρόνια, κουάρξ καί ούτω καθετί, άρα τέ:

Οί Αριθμοί είναι πανταχού παρόντες καί τά τά πάντα πληρόντες καί τά παράγωγα αυτών ώστε κάθετι νά είναι συνταυτοχρόνως: 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 τεμάχια καί όλα τά τεμάχια καί δεκαδικά καί υπερδεκαδικά τεμάχια όπου δύνονται νά ποιήσουν είς χυμείαν καί είς σχύμαν-[είς+χύμαν = σχύμαν = σχήμαν] αυτοί οί 10-[δέκα καί εναμμηδέν = έναν+μηδέν είς χύμαν-σχύμαν όπου είναι 3 ευθείες = 1 = η μονάς είναι τριάς καί τριάς μονάς κατά τόν Θουκιδίδη σύν 0 = ωόν = γέννησις καί κύκλος ανακύκλωσις καί ό,τι είναι ωόν = ωοειδές πρίν ήταν κύκλος καί σφαίρα = είς+φαίρα = είς φόραν = είς κίνησιν καί ταχύτηταν]…

Άρα όταν λένε ό αριθμός έναν είναι έναν όνομα διά τήν Αληθή Αντωνυμία, αλλά η Αλήθεια είναι η Αντωνυμία καί τά ονόματα τού συμβολίζουν τήν Αντυνωμία όπου είναι τό Νόημαν ΕΝ-ΕΝΑΝ-1-κ.ο.κ. & ομοίως μέ πάν άλλον σύνθετον καί ασύνθετον αριθμόν, αλλά καί ό 1 καί ό 0 ΕΙΝΑΙ ΣΥΝ.ΤΑΥΤΟ.ΧΡΟΝΩΣ ΣΥΝΘΕΤΑ & ΑΣΥΝΘΕΤΑ ΟΠΩΣ Η ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑ.ΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΔΙ.ΑΣΤΑΣΗ Ή ΚΑΙ ΔΙΑΑΣΤΑΣΗ = ΔΙΑ.ΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝ.ΤΑΥΤΟ.ΧΡΟΝΩΣ ΚΑΙ ΣΥΝ. ΤΑΥΤΟ.ΑΧΡΟΝΩΣ = ΣΥΝΤΑΥΤΟΑΧΡΟΝΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΤΑ ΩΣ ΛΕΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ *&ΑΡΙΘΜΟΙ…

ΑΡΑ ΤΕ:

Τό όνομα είναι τό σύμβολον τής Αντωνυμίας καί τό όνομα πρέπει νά συνάδει μέ τήν Αντωνυμία καί η Αληθής Αντωνυμία αναφέρεται είς τό Αληθές Όνομα καί αυτόν είναι η Αληθής Αντωνυμία, ειδικώς σέ σχέσιν μέ Τόν

Τρις.δι.άστατον & Τρις.δια.άστατον Θεόν ή Ό Θεών = Θε.ων = Εθε.ών = Ηθε.ών = Ηθών Ών, τώρα νοείς διατί είς τήν Ελληνική Γλώσσα έξ’ αρχής από τούς άγνωστους σοφούς καί όχι από τούς ακόλαστους, σαχλούς, ψευδοσφιστές, δηλώθηκε ότι: Τό Ήθος είναι η Κατοικία Τού Θεού; Αφού Ηθεός είναι, Ηθεώς = Ηθέως = ήθους έως = Ηθέως αναγραμματιστί Σωθεής είναι Τό Αληθές έν Αντωνυμία Ονόματος Νοημάτων Λέξεων Όνομα-Ώνομα Τού!

Τό φώς έχει τήν ιαχή διότι έχει τήν τριβή τού. Η ιαχή τού είναι ανάλογης ταχύτητος καί μεγαλύτερης από τήν ταχύτητα τού ώς σωματίδια-κυματίδια καί συνταυτοχρόνως η ιαχή συνοδεύει καί συνυπάρχει μέ αυτά τά σωματίδια-κυματίδια ώς συνσωματίδια-συνκυματίδια ή καί αυτά τά ίδια σωματίδια-κυματίδια.

Διά νά πεισθείτε ότι ισχύει αυτόν μερικές ερωτήσεις:

Ποίος άνθρωπος αντιλαμβάνεται τήν αφήν τού φωτός επάνω τού;

Εάν αντιληφθείς τήν αφήν τού φωτός επάνω σού θά αντιληφθείς καί τήν αφήν τής ιαχής τού φωτός επάνω σού, είναι αλληλένδετα.

Ασπούμε ότι έχεις φιμωμένους οφθαλμούς ή καί φιμωμένον πρόσωπον ή μέσα σέ μία σακούλα, μπορείς νά εξεχωρίσεις πότε πέριξ σού υφίσταται μία φωτοχυσία καί πότε μία σκιοχυσία;

Η απάντηση είναι σπανίως, εάν δέν επτρέπεται καμμία ή καί επιτρέπεται απειροελάχιστη διείσδυση φωτός είς τό πρόσωπον. Εντούτοις, εάν τό υπόλοιπον σώμα ευρίσκεται εκτός αλεξίφωτης στολής οί δεκτικοί ευαίσθητοι ευφυείς ανθρώποι θά τό αντιληφθούν ώς αυτόν καθ’ ευατόν μία φωτοχυσία εξωτερικώς ή μία περίεργη γαλήνια ή ελπιδοφόρα ή χαρούμενη αίσθηση-διάθεση-γαργάλισμα, τριβή, επαφή, θωπεία-έγγιγμα.

Αυτόν σημαίνει ότι η συνήθεια μάς σέ μεγάλες ποσότητες φωτός μάς κάνει νά ατονούμε είς τήν αντίληψη απειροελάχιστων ποσοτήτων φωτός καί δή χωρίς νά τίς βλέπουμε. Ό λόγος όπου δέν αντιλαμβανόμαστε τίς αφές τόσον εύκολα καί περισσότερον δύσκολα τίς ιαχές τού φωτός είναι επειδή «επισκιάζει» η συχνότητα ή καί αίσθηση αντίληψη τού φωτός-[ή οίας άλλης παρόμοιας φωτοχυτικής ενέργειας] τής Όρασης. Ομοίως δέν βλέπουμε αυτά όπου ακούμε επειδή «επισκιάζει» τό μέρος τής Ακρόασης, ενώ είς αμφότερες περιπτώσεις η αφή είναι ευκολότερη από τήν αντίστοιχη έλλειψη αντίληψης όρασης τής ακρόασης καί ακρόασης τής φωτοχυσίας.

Ομοίως, έναν έγγιγμα-αφή-επαφή μάς γεμίζει διάφορα συγκεκριμμένα ή ανάμεικτα συναισθήματα, αναλόγως τών προθέσεων εκείνου όπου μάς εγγίζει ή καί αναλόγως τού δέρματος καί τής υφής, ενώ οί προθέσεις πιθανόν νά είναι αντίστροφές, ήτοι κακές προθέσεις σέ ευχάριστες υφές καί καλές προθέσεις σέ τραχύες ή άλλως πώς υφές, χωρίς νά ισχύει πάντοτε καί οπωσδήποτε ισχύει η Τετραπιθανότητα ήτοι τό συμπλήρωμα ουδέτερης καί ανάμεικτης πρόθεσης σέ ευχάριστη, δυσάρεστη, ουδέτερη καί ανάμεικτη υφή. Ήτοι 4Χ4=16 ΉΤΟΙ 4 διαφορετικές κινήσεις-συναισθηματικές αντιλήψεις σέ 4 διαφορετικές τροχοεκφράσεις-προθέσεις…   

Κάποιος κτυπάει τήν πόρτα:

Διατί κτυπάει τήν πόρτα;

Σέ ποίον κτυπάει τήν πόρτα;

Κτυπάει τήν πόρτα γιά νά τόν δανείσει καί αυτός όπου τήν κτυπάει είναι η αντωνυμία τού εχθρού είς τήν ονομασία τής Τράπεζας.

Κτυπάει τήν πόρτα Ό Θεός διά νά τόν σώσει καί αυτός όπου κτυπάει τήν πόρτα είναι μία αντωνυμία ένας άνθρωπος πεμπάμενος από Τόν Θεόν, μία δικμασία, έναν ευάρεστον ή δυσάρεστον ή δυσνόητον ή ευνόητον ή απλοϊκόν ή μυστήριον Συμβάν-Συμπάν-Σύμπαν Εισόδου είς τήν ψυχοσωτηρία.

Αυτός όπου κτυπάει τήν πόρτα είναι οί εξισώσεις, παντός είδους εξισώσεις καί είναι αντωνυμίες. Οί εξισώσεις Μαθηματικών είναι Εξισώσεις Αντωνυμιών όπου είς τήν Χυμεία/Χημεία-Βιολογία καί άλλού εφ’ ονοματίζοντε, ήτοι οπλίζοντε μέ Ονόματα Καταγραφής, Διορισμού, Ορισμού, Αναγνώρισης, Προσδιορισμού, Μνήμης, Ανάμνησης καί άλλων.

Ποίος σού κτυπάει τήν πόρτα καί διατί σού κτυπάει τήν πόρτα; Ποίος σέ εμβολιάζει καί χαράσσει καί διατί σέ εμβολιάζει καί χαράσσει;

Ποίος σέ καταστρέφει χωρίς νά σού τό Ομολογήσει καί διατί δέν σού τό Ομολογεί; Καί όταν σού τό Ομολογεί τί έπαθες απαθής υπνωτισμένη Αντωνυμία τού Διηγήματος ώς Αυτοαφηγηματική Αντωνυμία;

Πρίν βαδίσεις τό μονοπάτι τής γνώσης αυτής όπου δέν σέ τελειώνει ποτέ μάθε, αντιλήφθου, Νοιώσε Αντωνυμία ώ Αντωνυμία, Νοιώσε Ιερά Αντωνυμία κατ’ εικόνα ημετέραν καί καθ’ ομοίωσιν ημετέραν Τριαδικήν Αντωνυμίαν…

Παναγιώτης Δίας