ο δε υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται

Έφτασε η στιγμή να σκεφτεί ο καθένας κάποια πράγματα. Από σήμερα μια ομάδα ανθρώπων πρέπει να δείχνει κάτι για να μπορεί να εργάζεται. Αυτό το κάτι πιστοποιεί ότι έχουν λάβει κάτι στο σώμα τους. Αυτή η πιστοποίηση είναι μοναδική, πως αλλιώς θα ήταν, με ένα barcode. Χωρίς αυτό το πιστοποιητικό από σήμερα δεν μπορούν να δουλεύουν. Από σήμερα δεν θα πληρώνονται. Από σήμερα χάνουν τη δυνατότητα να αγοράζουν και να πουλούν.

Να θυμίσω όλο αυτό το καιρό άλλοι περίμεναν το θερμό επεισόδιο, άλλοι περίμεναν νομικούς να πατάξουν αυτό το σάπιο οικοδόμημα, άλλοι περίμεναν σεισμούς και καταποντισμούς, άλλοι άκουγαν ρασοφορους ότι ο ιός θα φύγει σύντομα και απότομα, άλλοι περίμεναν το ξανθό γένος, άλλοι περίμεναν τις νέες ταυτότητες για να σηκώσουν τα λάβαρα της επανάστασης και άλλοι περίμεναν άλλους να τους σώσουν καθώς αλλάζουν πλευρό στο καναπέ.

Όλα τα παραπάνω όμως πως λειτούργησαν όπως φαίνεται; Λειτούργησαν ως αποπροσανατολισμό για το κυρίως πρόβλημα και το κυρίως πρόβλημα είναι το μαρκάρισμα. Το ότι έρχεται μέσω του μπολιού ίσως είναι και τυχαίο, αλλά μέσω του μπολιού δίνεται το δικαίωμα στο σύστημα να ξέρει ανά πάσα στιγμή ποιος τον κοροϊδεύει και ποιος όχι.

Περιμένατε να δείτε κανένα θηρίο να σας λέει πάρτε το για να καταλάβετε σε τι εποχή ζείτε; Περιμένατε  να έχετε το καρτελακι ως πάσο πάνω στο μπράτσο ή στο κούτελο για να καταλάβετε τι κάνετε;

Όταν έρθουν τα παραπάνω και οι σεισμοί και οι καταποντισμοί και τα θηρία τότε θα είναι πολύ αργά για τους περισσότερους.

Γιατί κανείς δεν αναρωτήθηκε γιατί ενώ ποινικές διαδικασίες κινούνται αστραπιαία σε κάποιες υποθέσεις, για τις υποθεσεις που περιμένετε, στις υποχρεωτικότητες δεν μαθαίνετε τίποτα;

Γιατί κανείς δεν αναρωτήθηκε γιατί οι ρασοφοροι ενώ μας έχουν ταράξει στους Αγίους και φωτισμένους ουδείς δεν είδε τα προηγούμενα χρόνια αυτά που περνάμε να νουθετήσει αναλόγως;

Γιατί κανείς δεν αναρωτήθηκε πώς ενώ είναι τόσο προφανές το ψέμα και το έγκλημα για εσένα στον καναπέ, ο αρμόδιος δεν μπορεί να το καταλάβει και να το σταματήσει;

Η απάντηση είναι μια. Όλοι δουλεύουν για το ίδιο αφεντικό. Είτε το γνωρίζουν είτε όχι. Είτε με τη θέληση τους είτε όχι. Είτε κάποιος το κάνει ως πιστεύω είτε ως μισθοφόρος.

Σου πέταξαν μπροστά σου χίλια δυο να ασχολείσαι από ριάλιτι, αθλητισμό μέχρι και συνομωσίες πάσης φύσεως ενώ το πρόβλημα δεν στο έδειξε κάνεις. Το μόνο που σου έλεγαν αυτά είναι για γραφικούς, αυτά είναι για πιο μετά από τώρα, σου έλεγαν κάποιοι άλλοι. Δεν είναι η ώρα τώρα και πόσα άλλα.

Η ουσία όμως είναι πως ξεκίνησε τουλάχιστον σε ένα επάγγελμα, σε μια χώρα να εφαρμόζεται εκείνο το αν δεν το έχεις δεν θα πουλάς ούτε θα αγοράζεις.

Θα χάσουν οι υγειονομικοί γιατί έμειναν μόνοι να πολεμούν.

Θα χάσουν αύριο οι εκπαιδευτικοί, γιατί και αυτοί θα είναι μόνοι τους απέναντι στο λαίμαργο σύστημα που θέλει να τους μαρκάρει όλους.

Θα χάσουν μεθαύριο όσοι δουλεύουν στην εστίαση και στο λιανεμπόριο γιατί και αυτοί μόνοι τους θα πολεμούν το λαίμαργο σύστημα που θέλει να τους μαρκάρει.

Την επόμενη τα ένοπλα σώματα ξανά το ίδιο, γιατί και αυτοί μόνοι τους θα μείνουν στον ίδιο αγωνα με το λαίμαργο σύστημα που θέλει να τους μαρκάρει.

Ένας ένας, ντόμινο ντόμινο θα πέφτουν όλα τα επαγγέλματα, έως ότου ένα πρωί γίνει και για τους μικρούς και για τους μεγάλους…

Όποιος περιμένει να φτάσουμε στο σημείο που ένα πρωί κάποιος με κέρατα να σου πει για όλους υποχρεωτικο, τότε θα είναι πολύ αργά για κλάματα και για λάβαρα επανάστασης.

Δεν έμαθες να προσπερνάς τις έχθρες σου με τους διπλανούς σου και τους άφησες μόνους, στο μεγαλύτερο πόλεμο με τον αόρατο εχθρό. Μάντεψε όμως και η δική σου η σειρά όταν έρθει οι διπλανοί σου μόνο σου θα σε αφήσουν, όπως και εσύ έπραξες.