Ο Άνθρωπος που νίκησε όλες τις Τράπεζες….

Ο Άνθρωπος που νίκησε όλες τις Τράπεζες….

Μία φορά και έναν καιρόν ήταν ένας βασιλιάς, που έστειλε τους κατασκόπους του σε όλους τους κοντινούς και μακρυνούς συγγενείς και τους ερωτούσε γιατί διέπονται εχθρικά στο έθνος τους, στην πατρίδα τους, την οικογένεια τους, τα παιδιά τους και γιατί αυτοκαταπιέζουν τους ευσεβείς πόθους τους;

Ένας του είπε, ο εχθρός είναι ισχυρός και είναι κοντά μας και δεν έχουμε άλλη επιλογή, εσείς και άλλοι συγγενείς είσαστε μακρυά και σκορπισμένοι.

Ένας άλλος του είπε, ο εχθρός μετονομάστηκε σε επενδυτή και αγόρασε την γη μας και τα εργαστήρια μας.

Ένας άλλος του είπε, ο εχθρός έφερε ξένους με ξένα έθιμα στον τόπο μας και οι ξένοι απαιτούν τα έθιμα τους και τα δικαιώματα τους, που είναι σε πολλές περιπτώσεις αντίθετα από τα έθιμα, τα δικαιώματα μας και τις ηθικές αρχές μας. Οι ξένοι πλήθυναν και ο εχθρός είναι υποστηρικτής τους με χρήμα, όπλα, εργασίες και εύνοια προς πάσαν κατεύθυνση. Μαζύν με τον εχθρόν και τους ξένους οι προδότες που μετονομάστηκαν επιχειρηματίες και επενδυτές, αμνά που έγιναν λύκοι να τρώνε αμνά μαζύν με τους λύκους που ήταν πάντοτε λύκοι, ξένοι και εχθροί.

Ένας άλλος του, είπε, βλέπεις όλα αυτά που σου λένε εγώ θα σου τα ειπώ με μία λέξη: Τράπεζες και Τραπεζοκρατία.

Δηλαδή ερώτησαν οι κατασκόποι;

Λαμβάνει τον λόγον ένας άλλος και του λέγει πτώχευσαν και κατάργησαν το χρήμα μας.

Ένας άλλος προσθέτει, συνάμα δεν αποδέχονται συναλλαγές με το χρήμα μας και πότε άμεσα πότε με προφάσεις μας λένε ότι δεν είναι άξιον επειδή είμαστε αδύνατοι, ανάξιοι και λίγοι και ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να καταργηθεί από κατακτητή και επειδή υπάρχουν πέριξ πόλεις με ισχυρότερο στρατό, πρόσβαση σε πρώτες ύλες και με ισχυρότερη οικονομία, πληθυσμό και γνώση.

Λαμβάνει τον λόγον αυτός που ωμίλησε για Τραπεζοκρατίας και λέγει: καταργούν και υποτιμούν το χρήμα μας και συνάμα μας απειλούν να μην αξιώνουμε άλλο χρήμα ιδικό μας ούτε ξανά εκείνο που είχαμε. Αντικαταστούν τους άρχοντες μας με μυστικούς δοσίλογους προδότες επικαλούμενοι πνεύμα συνεργασίας και ειρήνης με τους συνανθρώπους μας και ενιαίον χρήμα για ανάπτυξη και συνάμα απαιτούν να ξεχάσουμε τα παλειά και ξεπερασμένα έθιμα και ήθη ηθικής μας για να μην ενοχλούμε τους συνανθρώπους μας, ξένους, εχθρούς, προδότες, αφελείς, εκλελυμένους. Τες ηθικές αξίες μας τες αποκαλούν προσβλητικές για τους άλλους λαούς και την επιμονή μας να συντυχάνουμε Ελληνικά την αποκαλούν προσβλητική και ελεεινή βλασφημία έναντι των αδελφών μας ξένων και όλων των άλλων εθνών, μάλιστα προσφάτως μας έσυραν και μία καινούργια έννοια, τον διεθνισμόν και την ποικιλία πολιτισμού ή πολυπολιτισμόν.

Άκουσαν οι πράκτορες σιώπησαν και έφυγαν, κάθισαν με συνσυνωμότες και αποφάσισαν πως αυτή η υποδούλωση των συγγενών τους θα πρέπει να σταματήσει. Είχαν υπόψιν τους ότι οι εχθροί είχαν επιχειρήσει πολέμους εναντίον τους αλλά δεν τα κατάφεραν. Η οργάνωση μεγάλωσε στα κρυφά.

Ηύραν προθυμία στο πρόσωπο κάποιου Φίλιππου που δεσμεύτηκε με όρκον ενώπιον τους. Αυτοί του είπαν ότι στα κρυφά και φανερά θα κινήσουν τα νήματα ώστε πολεμιστές από πάσα πόλη να ενταχθούν εις το στρατόπεδον του και ο Φίλιππος δεσμεύτηκε πως η πόλη του θα συνστραυτευτεί υπό την βασιλεία του υιού του Αλέξανδρου.

Έφτασε ο Αλέξανδρος σε μία πόλη και τους είπε: γιατί με φοβάστε;

Δεν σε φοβόμαστε του είπαν.

Γιατί δεν χαίρεστε που σας απελευθέρωσα;

Δεν μας απελευθέρωσες του είπαν….

Και από πού το συμπεράνεται αυτόν τους είπε;

Στην χώρα ίσχυε ένας νόμος ο Gordian. Τι είναι αυτό τους είπε;

Όποιος λύσει τον Γόρδιον Δεσμόν θα είναι αφέντης αυτού του τόπου του είπαν κάποιοι Τραπεζίτες.

Και ποίοι είσαστε εσείς τους είπε;

Είμαστε αυτοί που κάναμε τον Γόρδιον Δεσμόν, ο προπάππους μας.

Του λένε: εάν δεν τον λύσεις τον δεσμόν όλοι συμφωνούν ότι δεν είσαι αφέντης αυτού του τόπου. Με θράσος οι Τραπεζίτες γύρισαν και κύτταξαν το πλήθος να συμφωνεί με κατάφαση κεφαλής.

Τι έκανε ο Μέγας Αλέξανδρος;

Όταν έφτασε στην πόλη του Γόρδιου Δεσμού κατάργησε πάσα εξουσία και παν χρέος, κατάργησε την Τραπεζοκρατία Gordian!

Ο λαός φοβισμένος είπε ότι τα χρέη είναι δίκαια και τα αποδέχεται, φοβούμενος τους Τραπεζούχους Gordian και την πιθανή εξαγόραση του νέου ηγεμόνα.

Ο Αλέξανδρος εννοήσε και είπε: μα δεν ορίζετε εσείς τι είναι χρέος και τι δεν είναι χρέος, ούτε κανένας σύνεθνος ή ξένος, προδότης και δοσίλογος, ούτε κάποιον έγγραφον ή σύμβαση, ούτε το θέλημα σας ή το θέλημα των Τραπεζιτών, ούτε το ούτω καλούμενον δίκαιον σας και άδικον σας αλλά εγώ!

Και εγώ ορίζω πως εάν εσείς δεν θέλετε λύση στο θέμα αυτό και οποιοδήποτε άλλο θέμα θα το κόψω και η λύση είναι το κόψιμο.

Και απ’ εδώ και πέρα ισχύει μόνον ένας νόμος.

Ποίος είναι αυτός τον ερώτησαν.

Ό,τι δεν λύεται κόβεται, απάντησε ο Αλέξανδρος και συνέχισε και καταργούνται όλα τα βάρη και όλα τα δικαιώματα όπως θέλω εγώ για τον καθένα. Σεισάχθεια όπως είπε ο παππούς μας ο Σόλωνας στην Αττική για εσάς και άχθος για αυτούς που τους χρωστούσατε μέχρι στιγμής, γίνεστε εσείς ελεύθεροι και αυτοί σκλάβοι.

Δεν πέρασε πολύς καιρός και ο Αλέξανδρος δηλητηριάστηκε και οι στρατηγοί του έπεσαν όπως τα κοράκια, τους γύπες και τους κλόκκαρους και κατασπάραξαν το νεκρό σώμα και έργον του. Οι ίδιοι που ήταν συνστρατευμένοι μαζύν του τώρα πια έγιναν εχθροί του, δοσίλογοι Τραπεζιτών και προδότες δι’ όφελος του προσωπικού συμφέροντος τους.

Έκτοτε αυτόν ίσχυε, έγινε μία κάποια παύση και ηπιοποίηση τον καιρόν του Ελληνοβυζαντίου αλλά και τότε και πριν και τώρα ο μισθωτός έδειξε ότι δεν μπορεί να είναι Πατριώτης! Ο μισθωτός είναι το αντίστροφον ρήμαν του Πατριώτη.

Η Τραπεζοκρατία επανήλθε και μαθαίνωντας το μάθημα της από το πάθημα της κρύφτηκε ακόμη βαθύτερα για να μην γίνεται αντιληπτή και να μην φαίνεται ότι το χέρι της είναι τεράστια εκατομμύρια οκταπόδια στην εξουσία, της εξουσίας, για την Τραπεζοκρατία.

Οι άνθρωποι ψάχνουν ποίος κινεί τα νήματα την ώρα που οι πλείστοι από αυτούς που ψάχνουν και από αυτούς που δεν ψάχνουν είναι άμεσοι ή έμμεσοι με χιλιάδες μηχανισμούς και συνάμα με απλοκεντρικότητα υπαλλήλοι [υπό αλλήλων-άλλων-Τραπεζοκρατίας των εθνών] δηλαδή υπόδουλοι της Τραπεζοκρατίας.

Οι Τραπεζοκράτες συμπέραναν ότι κόπηκε ο Gordian Δεσμός με έγγραφα και τεχνητές ανακατατάξεις και αυξομειώσεις της ούτω καλούμενης Χρηματοοικονομίας: δεν πρέπει να λέμε στους σκλάβους ότι είναι σκλάβοι διότι θα ξεσηκωθούν, πρέπει να τους λέμε ότι είναι ελεύθεροι και να τους ορίζουμε τι είναι ελεύθερία για να είναι ευχαριστημένοι που είναι σκλάβοι και να συνεχίζουν να είναι σκλάβοι και συνάμα να διοχετεύουν το όσον χρήμαν έχουν ξανά στα πουγκιά μας.

Είπαν επείσης:

Σ’ έναν ανόητον ελεύθερος εάν του ειπείς ή του ειπούν οι πολλοί και οι ψευδοϊθύνοντες ή και εξαπατητές ότι είναι σκλάβος θα μαραζώσει ότι είναι σκλάβος και θα γίνει σκλάβος μας.

Σ’ έναν σκλάβον εάν του ειπείς είσαι ελεύθερος τότε παραμένει εξέγνοιαστος σκλάβος με την πεποίθηση, ευχαρίστηση και χαρά ότι είναι ελεύθερος.

Αυτές είναι οι θεμελιώδεις αρχές της Τραπεζοκρατίας και του θεού μας: να κάνεις τον ελεύθερον να νοιώθει σκλάβος και τον σκλάβον να νοιώθει ελεύθερος. Αλοίμονον μας εάν έμπρακτα και αμετάκλητα αποφασίσουν οι σκλάβοι να γίνουν χωρίς να λογαριάσουν τον θάνατον ελεύθεροι και εάν οι ελεύθεροι νοιώθουν ελεύθεροι και εργαστούν να θεμελιωθεί και προστατευτεί η ελευθερία τους ενώ συνάμα να είναι ορκισμένοι εχθροί μας!

Ο σκλάβος που φοβάται τον θάνατον δεν γίνεται ποτέ ελεύθερος.

Ο ελεύθερος που φοβάται τον θάνατον προτιμάει να είναι σκλάβος παρά νεκρός.

Αυτός που φοβάται να είναι νεκρός φοβάται να είναι ελεύθερος.

Δύο οι αιτίες να ανταλλάξει κανείς με την θέληση του την ελευθερία του: α] να φοβάται να είναι νεκρός διά χάριν εδραίωσης της ελευθερίας και β] να κρίνει σωστά ότι δεν αξίζει να γίνει νεκρός διά ανάξιους άδικους που βλέπουν μόνον το άδικον συμφέρον τους και αυτόν δεν είναι τίποτε άλλον από το να φοβούνται να είναι νεκροί διά χάριν της ελευθερίας.

Τι είναι αυτόν που κάνει τους ανθρώπους να αψηφούν τον θάνατον διά χάριν της ελευθερίας και να μάχονται διά χάριν της ελευθερίας έστω και εάν αποθάνουν μαχόμενοι;

Το δίκαιον και η επιβίωση των κληρονόμων του. Έναν τρίτον είδος είναι οι αγωνιστές διά την ελευθερίαν της ψυχής του καθενός.

Όταν οι Τραπεζίτες παρουσίασαν τα χρέη των ανθρώπων εις τον Αλέξανδρον και τον διαπραγματεύτηκαν με αριθμούς ότι βάσει αριθμών δεν εξεχρεώνουν και ότι δεν υπάρχει λύση και ότι εάν εύρει λύση τότε είναι άξιος ηγεμόνας, ο Αλέξανδρος απάντησε: ό,τι δεν λύεται κόβεται. Γι’ αυτό το λένε Αλέξανδρον, διότι αποκρούει [άλεξ] τους άνδρες που δεσμεύουν με αιώνια υποτέλεια τους άλλες άνδρες, γυναίκες, ανθρώπους. Αυτή είναι η αληθινή Ιστορία που δεν σας έμαθαν και που παραποίησαν εσκεμμένα, ότι οι Έλληνες έγιναν υπόδουλοι των τότε Τραπεζοκρατών που είναι προγόνοι των νυν Τραπεζοκρατών και ότι η Περσική Αυτοκρατορία και άλλες συνεργάζονταν με τους Τραπεζοκράτες διότι οι αυτοκράτορες αποκώμιζαν τεράστια κέρδη, ποσοστά, δώρα και δωεράν πανέξυπνες πονηρές ιδέες ώστε οι πτωχοί να παραμένουν πτωχοί διά να μην πάψουν οι πλούσιοι να είναι πλούσιοι και να είναι διασπασμένοι οι πτωχοί και εξαρτώμενοι σε φαινομενικά και στημένα εξεχωριστά συμφέροντα ώστε να μην τολμάει η καρδιά του καθενός να ενωθούν καθότι κινδυνεύει προσωρινά ή αιώνια η επιβίωση του.

Διαίρει και βασίλευε, περισσότερον απ’ όλα σημαίνει: διαίρει σε χρέη, εξαρτήσεις και συμφέροντα και βασίλευε ως ένας κινονηματίας μυστικός με το όνομα Τραπεζοκρατία και έτι μυστικότερα Υπερμυστικοκρατία….

Και έζησαν και ζουν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα, από το κακόν στο χειρότερο κατά διαόλου όπως αυτοί θέλουν, διότι ο θεός τους ο διάβολος δεν ρεσίζεται το σαρκίον, αυτόν αποθαίνει, τες ψυχές των λατρών του και τες ψυχές των λατρών των λατρών του και του ίδιου και ημών θέλει….

Και εάν δεν ξανά κοπεί ο Παγκόσμιος Γόρδιος Δεσμός θα ζουν αυτοί καλά και εμείς έτι υπερχειρότερα συν τω χρόνω….

Παναγιώτης Δίας