Από Νατάσα Πέτρου: Άρθρο Του Κωνσταντίνου Ν. Φουντουλάκη
Ανήκω σε μια γενιά που που έλκει την καταγωγή της από τους Κομητάδες στα Σφακιά, που μεγάλωσε στο Νησί και έφυγε για να σπουδάσει στα 17-18 χωρίς πραγματικά να επιστρέψει ποτέ. Πολλοί από μας δε διατηρήσαμε ούτε την προφορά ούτε σημαντική επαφή με τα πολιτιστικά του νησιού, αυτό όμως δεν αλλάζει την κληρονομιά μας.
Αυτή την κληρονομιά διεκδικούμε και δε θα χαρίσουμε ποτέ. Την κληρονομιά των παππούδων μας που ανέβηκαν αντάρτες στη Μακεδονία και ακολούθησαν το Σπυρομήλιο στη Χειμάρα, των συγγενών και των γνωστών που πολέμησαν και σκοτώθηκαν στη μάχη της Κρήτης.
Μεγαλώσαμε με τους Δροσουλίτες του Βορειοηπειρώτη Χατζημιχάλη Νταλιάνη στο Φραγκοκάστελλο, το Αρκάδι, το Θέρισο, και την ύψωση της Ελληνικής σημαίας στο Φιρκά στο λιμάνι των Χανίων απο τον Χατζημιχάλη Γιάνναρη. Θυμάμαι σαν τώρα τον παππού μου να μου δείχνει τη σιδερένια γέφυρα του Ταυρωνίτη κάτω από την οποία είχε κρυφτεί στην πιο κρίσιμη μάχη για το Μάλεμε ο Γερμανός πτέραρχος Στούντεντ μαζί με λίγους απο τους αλεξιπτωτιστές του και να μου διηγείται τις μάχες στη Βλαχερωνίτισα και το Γαλατά καθώς μου έδειχνε το γερμανικό πουλί πάνω από το δρόμο προς το αεροδρόμιο.
Μεγαλώσαμε με τον Δασκαλογιάννη, το Γιαμπουδάκη να βάζει φωτιά στα μπαρούτια στο Αρκάδι, τον Βενιζέλο, με το Σπύρο Καγιαλέ να σηκώνει την Ελληνική σημαία στο βομβαρδισμό του Ακρωτηρίου, με την απαγωγή του Κράιπε, τους 62 μάρτυρες, την καταστροφή της Κάντανου και της Βιάννου, με το Μπικάκη να καταστρέφει Τουρκικά τανκς στην Κύπρο.
Αυτή είναι μια κληρονομιά που δε θα ξεχάσουμε και δε θα απαρνηθούμε ποτέ. Είναι η κληρονομιά που με οδήγησε να αναζητήσω τα πρώτα βήματα της καριέρας μου στο στρατό και να φέρω τιμητικά τα χρόνια που πέρασα εκεί. Και είναι η συγκίνηση του εορτασμού των 50 χρόνων από τη μάχη της Κρήτης που έζησα σα νεαρός αξιωματικός στα Χανιά το 1991.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Θα ήθελα απλά να θυμίσω ,την προσπάθεια εξωτικών κύκλων με την συνενοχή εγχώριων λακέδων(φυσικά!),μέσω τηλεοπτικών σειρών όπως της εμετικά προδοτίκης ΜΠΡΟΥΣΚΟ να επικεντρώνονται στη προσπάθεια δημιουργίας ¨ατμόσφαιρας” ανεξάρτης Κρήτης.Στη συγκεκριμένη σειρά(30%τηλεθέαση)ουσιαστικά δεν υπάρχει υπόλοιπη Ελλάδα,μόνο Κρήτη και Κύπρος -εντελώς τυχαία και οι δύο με φυσικό αέριο και τα περάσματα αγωγών μεαφοράς του.Είναι δε τόσο γελοία ξεδιάντροπη που αν δεν την παρακολουθούσε τόσος κόσμος ,θα ήταν ανάξια λόγου.
Πραγματικά εύχομαι να διακοπεί η μετάδοση της αλλά ,κρίνοντας απ’τα χλιαρά αντανακλαστικά του Ελληνικού λαού σε μεθόδους Διαίρει και βασίλευε δεν το βλέπω.
Δηλαδή σέ πείραξε τό “Μπρούσκο” ενώ τό “Ταμάμ” είναι καλό έέέέέέ΄!!
ΟΛΑ αυτά με πειράζουν -απλά το Ταμάμ δεν αναφέρεται σε Κρήτη και είναι σαφέστατα πιό κυνικό ως πρός τους στόχους του.Το Μπρούσκο είναι πιό ύπουλο ,ναί μεν δεν προάγει αλλοεθνείς ώς πρότυπα συμβίωσης με ιθαγενείς όμως, χρησιμοποιεί Ελληνες με τρόπο διχαστικό και προδοτικό για να μην πώ ανόητα σεπαρατιστικό.Το Μπρούσκο μας ειρωνεύεται πανέξυπνα μπροστά στα μάτια μας ,κολακεύει υπέρμετρά την αίσθηση ιδιαιτερότητας του μέσου Κρητικού αλλά ταυτόχρονα τον καταδικάζει να είναι θλιβερά απομονωμένος κάνοντας παρέα μονίμως με Κυπρίους(;),λές και οι ιδιοσυγκρασίες τους ξαφνικά ταιριάζουν απολυτώς ,ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό δεν είναι ακριβές.
Ταιριάζουν ωστόσο περίφημα τα οίκοπεδα φυσικού αερίου και οι ΑΟΖ τους.
Πολυ καλά τα λες.Αν και με ενοχλει περισσοτερο το Ταμαμ γιατι απροκαλυπτα προσπαθει σε μια τετοια επικινδυνη περιοδο που διανυει η χωρα μας να με πεισει οτι το να ζω ,να κανω παρεα , να παντρευομαι κλπ με μουσουλμανους ειναι απολυτα φυσιολογικο. Ειναι ενα αισχρο προπαγανδιστικο σηριαλ που ποτε μου δεν παρακολουθησα διοτι απλα με νευριαζει για ευνοητους λογους. Οσο για το Μπρουσκο που παροτι κι αυτο με εκνευριζει για διαφορετικους λογους οφειλω να πως σαν γεννημα θρεμα απο την Κρητη ουδεμια σχεση εχουμε με τους Κυπριους . Και θα μου πεις ..αυτο σε πειραξε? … οχι απλα θεωρω οτι εισαι λιγακι υπερβολικος ως προς αυτα που λες περι αυτου του σηριαλ διοτι σκηνοθετικα και ειδικα σεναριακα ειναι τοσο χαλια που αδυνατω να πιστεψω πως προσπαθουν να καταφερουν αυτο που περιγραφεις.Δεν μπορω δηλαδη να διανοηθω πως μια σεναριογραφος αυτης της χαμηλης νοημοσυνης που γραφει τοσο χαλια προσπαθει να περασει στον κοσμο τοσο υπουλα σχεδια. Σαφως και δεν τ αποκλειω αυτο που λες ,και το κραταω στο πισω μερος του μυαλου μου , αλλα μου φαινεται αδιανοητο , γιατι αν το ειχες παρακολουθησει μερικες φορες θα καταλαβαινες τι εννοω. Και επειδη το εχω παρακολουθησει λογω του οτι το βλεπουν ατομα στο σπιτι μου για μενα ειναι απλα τοσο γελοιο σαν υποθεση σαν διαλογοι σαν σαν σαν τα παντα … που μονο ενα πραγμα μπορει να μου περασει απολυτα συνειδητα -ουτε καν υποσυνειδητα- να νιωθω αηδια και να γελαω πραγματικα με αυτα που βλεπω να διαδραματιζονται μεσα σ αυτο.Θεωρω λοιπον κατα την δικη μου γνωμη παντα πολυ χειροτερο το Ταμαμ σε αυτο που προσπαθει να μου περασει.
Και οσο για καποιον παρακατω που ανεφερε πως μετα το 1974 η Κρητη βγαζει κοθωνια να προσεχει περισσοτερο τους χαρακτηρισμους του. Αυτα!
Φυσικά φίλε μου εσύ που έχεις επίπεδο και αντίληψη δεν επηρεάζεσαι ,αλλά λες να το προορίζουν για θεατές με κριτική σκέψη και καλλιέργεια ;
Και τα παιδία ; αυτά που ακόμα τώρα σχηματίζουν άποψη και χαρακτήρα;-ότι μάθουμε (ή όπως μάθουμε) δεν είμαστε;
Η σπορά πρώτα και μετά το θέρισμα.
Αλλά μακάρι να είναι απλά μία χαζομάρα κα τίποτε άλλο
Τα σέβη μου!
Σάς ευχαριστούμε καί σάς γιά τά μεγάλα πατριωτικά λόγια. Δυστυχώς από τό 1974 καί μετά ή “λεβεντογέννα” Κρήτη, μόνον κοθώνια βγάζει. Κατόπιν αυτού έχουμε τό δικαίωμα νά είμαστε επιφυλλακτικοί πρός Κρητικούς καί μή !
Πηγαίνετε τώρα νά κάνετε παρέα στόν χθεσινό [ Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού/ Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας και επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια], καί μόλις δέν θά έχουμε τίποτε άλλο νά κάνουμε, παρά νά φτιάξουμε ένα κόμμα ιά νά περάσει ή ώρα, θά σάς θυμηθούμε !
ΑΓΓΛΟ-ΚΡΗΤΙΚΟ-ΡΟΥΜΑΝΟ-ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΜΕ ΡΙΖΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΔΙΣΕΓΓΟΝΟ ΕΧΕΙΣ ΑΚΟΥΣΕΙ;
ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΣΕ 30 ΧΡΟΝΙΑ…
Ορθά τα λέτε -έχω την εντύπωση ,ότι σε περίπτωση ανεξαρτησίας/δημιουργίας νέου κράτους ,τότε σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο ΟΛΟΙ οι μόνιμοι κάτοικοι που διαβιούν τη στιγμή της ανακύρηξης ,γίνονται αυτομάτως πολίτες του νέου κράτους.Δηλαδή εκτός των Κρητών και οι μετανάστες εκ Πακιστάν ,Αφγανιστάν κτλ καθώς επίσης (καιεδώ είναι το κόλπο)όλοι οι Ευρωπαίοι,Αμερικανοί,Ισραηλίτες,Άραβες ιδιοκτήτες κατοικίων στην Κρήτη,που είναι ήδη αρκετοί.
ΟΛΟΙ λοιπόν οι παραπάνω θα γίνουν ισότιμα ΚΡΗΤΙΚΟΙ πολίτες ,με όλα τα δικαιώματα που απορρέουν απ’ την ιδιοτητά τους αυτή.
Έτσι λοιπόν, όπως πολύ σωστά λέτε και με βάση την πληθυσμιακή έκρηξη των αλλοεθνών καθώς επίσης την οικονομική τους υπεροχή έναντι των γηγενών Κρητών σε μία γενία θα είναι τουλάχιστον το 35-40% του γενικού πληθυσμού της Κρήτης.
Η Κρητη θα είναι μέρος του λεγόμενου «μεγαλου Ισραήλ»
Το κρητικάτσι [Προηγούμενη σελίδα]
Ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε!
Ήτανε που λέτε μία
χθες στην παραλία,
κούκλα, γκόμενα, κορμάρα,
τριανταπεντάρα.
Τη βαρύτητα αψηφούσε,
με αυτά που κουβαλούσε,
άσπρο ήτανε το top της,
άσπρος κι ο κουραδοκόφτης.
Είχε δίπλα της παρέα
κι άλλη γκόμενα ωραία,
με πορτοκαλί μπικίνι,
και κορμί σκέτο καμίνι.
Είχε γίνει σα μουλάτα,
σαν υγείας σοκολάτα,
του solarium το χρώμα,
και γυμναστηρίου σώμα.
Κι όπως παίζαμε ρακέτες,
εκεί μπρος απ’ τις βεντέτες,
έκανα χιλιάδες σκέψεις,
εύκολο να τις μαντέψεις.
#αρχή# των σκέψεων του πρωταγωνιστού
– Κοίτα πως σε περιμένει,
σκύψε πια ευλογημένη.
– Παρ’ τον καπετάν Σαχτούρη,
μες στο στόμα γλειφιτζούρι.
– Κάτσε να σε βάλω κάτω,
να σου δείξω το σπαγγάτο.
– Έλα ξάπλωσε στο στρώμα,
κάνε μου τη νοσοκόμα.
– Σ’ έκανε ο θεός νταρντάνα,
για να κάνουμε cubana.
– Θέλουμε σκουφάκια νέα,
πάμε για καρό σημαία.
#τέλος# των σκέψεων του πρωταγωνιστού
Είδηση μας είχαν πάρει,
και γυρνούσαν όλο χάρη,
μια ανάσκελα, μια πίσω,
κόντευα ν’ αλλοιθωρήσω.
ʼλειψε η μια την άλλη,
απ’ τα νύχια ως το κεφάλι,
σου μιλάω -να με νοιώσεις-
για τρελές φαντασιώσεις.
Αυτή που ήθελα να παίξω,
μου τα πέταξε όλα έξω,
τα περίμενα πιο χύμα,
ήταν όμως σκέτο ποίημα.
Τρέχανε λοιπόν τα σάλια,
κι έπαιζα ρακέτες χάλια,
μ’ όλα αυτά μες στο μυαλό μου,
ήταν πλέον θέμα χρόνου…
…μια στραβή, και το μπαλάκι,
πάει καρφί στο γκομενάκι,
δεν το πέταξε όμως πίσω,
κι έτσι πάω να το ζητήσω…
#αρχή# διαλόγου μεταξύ α’ ανδρικού και α’ γυναικείου ρόλου
– Κοπελιά να ξέρεις sorry,
– Δεν αρκεί, τρελό αγόρι,
– γίνονται αυτά στην πλαζ,
– μου χρειάζεται μασάζ,
– το μπαλάκι το ρημάδι,
– για να μη μείνει σημάδι,
– μάγκες τους πουλάει τζάμπα.
– που με χτύπησες στη γάμπα.
– Έχω αμάξι Honda Jazz,
– Εγώ έχω τατουάζ,
– φυμέ τζάμια καπνισμένα,
– και η φίλη μου άλλο ένα,
– τα καθίσματα άμα ρίξω,
– πού θα πάμε να σ’ το δείξω;
– και τους πέντε μας χωράει!
– Φύγαμε, ποιός οδηγάει;
#τέλος# διαλόγου μεταξύ α’ ανδρικού και α’ γυναικείου ρόλου
Ήταν τυχερό σου λέω,
και δεν ήτανε τυχαίο,
το μπαλάκι αν δεν πετούσα,
τότε ακόμα θα κοιτούσα!
Μπήκαμε λοιπόν στο αμάξι,
κι έχουμε μακριά πετάξει,
και να δείτε ρε κοπέλια,
πήρα μια χαρά στα σκέλια!
Κει ψηλά στα κορφοβούνια,
βγήκαν έξω τα ματζούνια,
βγήκαν έξω τα μαρκούτσια,
φάγανε και τα κουκούτσια!
Με τους άλλους δυο μαλάκες,
και του Κορκολή ατάκες,
τι σου κάνω, τι μου κάνεις,
που σε πιάνω, που με πιάνεις.
ʼλλα δε θα πω… τελειώνω,
μία λέξη ακόμα μόνο:
εγώ είμαι κρητικάτσι,
δεν πηγαίνω μ’ ό,τι κάτσει.