Μήπως ρέει το αίμα λάθος ανθρώπων;

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Μην αυταπατάσθε! Το ψευτορωμαίικο χαίρεται θριαμβευτικά με όσα δεινά
καταφέρνει στους Έλληνες. Πίσω από τις κλειστές πόρτες τρίβει με ικανοποίηση τα
χέρια του. Είναι τέτοια η χαρά του που γίνεται προκλητική. Αυτό δείχνει η μεσίστια
σημαία στο κεντρικό κτήριο της Τραπέζης Ελλάδος, ιδιοκτησίας του ρατσιστή
Ρότσιλντ, που την τοποθέτησαν ανάποδα, με τον σταυρό προς τα κάτω, ως ένδειξη
συμμετοχής στο εθνικό μας πένθος. Δείχνει την χαρά τους για τα πάθια μας, όπως
τα λέει ο Παπαδιαμάντης, και το μίσος για την φυλή μας. Δεν μας σέβονται καθόλου
οι κατακτητές. Όσα τρομερά συμβαίνουν στην Ελλάδα είναι αποτελέσματα
προηγουμένων καλοσυντονισμένων ενεργειών του ψευτορωμαίικου που τα
επεδίωκε. Τυχόν δηλώσεις του ή εκδηλώσεις του λύπης, και τα συναφή, είναι
υποκριτικές παραστάσεις και τις πράττουν τα μέλη του για να νανουρίζουν τους
Έλληνες ώστε να μην βλέπουν την πραγματικότητα.

Το ψευτορωμαίικο είναι άψογα κρυφά οργανωμένο, σατανικά ριζωμένο στην χώρα
και εργάζεται ύπουλα, μεθοδικά και υπομονετικά ώστε να επιτύχει τα μισελληνικά
σχέδιά του. Οι εκλογές είναι μια λογικοφανής κωμωδία τραγικών συνεπειών, έτσι
όπως τις κατάντησαν, για να νομίζουν οι ιθαγενείς ότι εκλέγουν τους ηγέτες τους
ενώ αυτές εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο το ψευτορωμαίκο. Αν ήταν για το
καλό των Ελλήνων οι εκλογές, τότε θα τις καταργούσαν. Τις δοτές εξουσίες στην
Ελλάδα τις επέβαλαν από το 1821 και μετά, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση την
οικογένεια Μπαρμπιτσιώτη ή Βαρβιτσιώτη.

Το τρενάκι του ψευτορωμαίικου, το τρενάκι εξουσίας τους ποτέ δεν εκτροχιάζεται
ούτε συγκρούεται με άλλο, παρά μόνο οι μηχανοδηγοί αλλάζουν σε μια μηχανή
χωρίς «φλάς», σ’ ένα προκαθορισμένο δρομολόγιο. Το τρενάκι τους, αφού πέρασε
μέσα από σκοτεινές κοιλάδες και στοές των ΗΠΑ και των Άλπεων, μας έφερε
μόνιμους «σωτήρες». Ειδικά από το ‘74 και μετά, η Ελλάς έχει υποστεί τέτοιο
πόλεμο εκ των έσω από τους «σωτήρες» της που και μόνο η ύπαρξή της αποτελεί
απόδειξη υπάρξεως του Θεού.

Το ’74 η Νέα Δημοκρατία φόρεσε τον φερετζέ της «Δεξιάς» και κατόρθωσε δια
δόλου να παρασύρει και ν’ αφανίσει παραπλανώντας τους ελληνόφρονες Έλληνες.
Οι τάχατις σοσιαλιστές μετά, κατέστρεψαν το μυαλό, τις δομές της χώρας και
διέδωσαν τον μη σεβασμό της Δημοσίας περιουσίας. Ήταν οι πρώτοι που
καθιέρωσαν την αρχή «ο ακατάλληλος άνθρωπος στην ακατάλληλη θέση»,
αντικαθιστώντας τούς διοικητάς σε δημόσιες θέσεις με χειρότερους. Αυτά τα
ονόμασαν «Αλλαγή» και προοδευτικότητα. Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, πολωνοεβραίος

Μινέικο, είχε νομιμοποιήσει την κλοπή του δημοσίου με την άκρως καταστρεπτική
για το ελληνικό κράτος και τις δομές του δήλωσή του «Είπαμε να κάνει ένα δωράκι
στον εαυτό του, αλλά όχι και 500.000.000 δραχμές» τότε, ή 1.500.000 ευρώ
περίπου σήμερα. Σκάνδαλο Μαυράκη. Δηλαδή, κλέψτε αλλά με μέτρο. Το «μέτρο»
οριζόταν από τον καθένα χωριστά, ανάλογα με το φιλότιμό του.

Αυτός έδωσε το σήμα, την πιστολιά εκκίνησης, για την διάλυση του Δημοσίου
τομέως. Αυτός καθιέρωσε την κλοπή του δημοσίου χρήματος και την ατιμωρησία,
και ‘πεσαν πάνω στον εθνικό πλούτο μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά,
ακολουθούμενα από σμήνη μικροκορακίων, και όσο μπορούσε το καθένα έπαιρνε.
Ο Δημόσιος τομέας άρχισε να πεθαίνει από τότε. Τις συνέπειες ζούμε μέχρι σήμερα
εντεινόμενες.

Μετά μας έβαλαν στην Ευρώπη, άλλη γιγα-απάτη κι αυτή. Η Ευρώπη έδωσε στην
αρχή «τυράκι» (που το πληρώσαμε «τυροβάρελο») στην Ελλάδα και η Ελλάς έπεσε
στην φάκα. Την παγίδευσε και την χρεοκόπησε σε συνεργασία με το ψευτορωμαίικο
που παρέμεινε πιστό στις αρχές της ψευτοδημοκρατίας του για το καλό μας.
Επειδή η ψευτοδημοκρατία τους κινδύνευε δήλωσαν ότι το Δημόσιο, που οι ίδιοι
κατέστρεψαν, ότι είναι… προβληματικό και πρέπει να το πουλήσουμε για να το
σώσουμε. Επειδή οι αποφάσεις που έπρεπε να πάρουν εις βάρος του Δημοσίου,
των μικρομεσαίων και των εργαζομένων, θα είχαν τεράστιο πολιτικό κόστος, κάτι
που σήμαινε ότι οι πολιτικοί κινδύνευαν, για να αποφύγουν λοιπόν τον κίνδυνο,
εφεύραν τον «ιδιωτικό τομέα», αρκεί να μην είναι ελληνικός ο τομέας αυτός.
Φόρτωσαν όλες τις δυσάρεστες αποφάσεις στον ξένο ιδιωτικό τομέα, με το
αζημίωτο φυσικά, ώστε να συνεχίσουν την διατεταγμένη υπηρεσία τους στην οποία
ευρίσκονται αποφεύγοντας παράλληλα το πολιτικό κόστος. Τα ίδια φυσικά εγίνοντο
και σε άλλες χώρες. Παγκοσμιοποίηση.

Το πρόβλημα ήταν στο να συνεχίσουν οι ψηφοφόροι ν’ ακολουθούν την φυτική
τους δίαιτα, ήτοι την δίαιτα «του σανού». Και κάπως έτσι φθάσαμε στην σημερινή
κατάσταση.

Και ένα αμείλικτο ερώτημα που λέγεται από πολλούς. Γιατί δεν επαναστατούν οι
Έλληνες μ’ όλα αυτά που παθαίνουν; Η απάντηση είναι η εξής. Οι Έλληνες δεν
επαναστατούν διότι στην Ελλάδα εφάρμοσαν το ίδιο ακριβώς μοντέλο, το
ξαναγράφω, το ίδιο Α-ΚΡΙ-ΒΩΣ μοντέλο, ελέγχου του λαού που εφάρμοσαν και στην
Κούβα. Γι αυτό και οι Κουβανοί δεν επαναστάτησαν, ούτε θα επαναστατήσουν
ποτέ!

Η τακτική τους θα σταματήσει όταν μας αφανίσουν για να μην υπάρχει κανείς, όχι
για να τους δικάσει, διότι οι δίκες πλέον είναι περιττές, αλλά για να τους τιμωρήσει.
Η θανάτωση τόσων Ελλήνων στα Τέμπη με την σύγκρουση των δύο συρμών δεν θα
είναι η τελευταία, δυστυχώς, διότι διέλυσαν τα πάντα στην Ελλάδα. Δεν θα είναι η
τελευταία θυσία Ελλήνων όπως δεν ήταν η τελευταία θυσία στο Μάτι, Μάνδρα,
Ηλεία, Σάμινα… Αυτά τα πολύνεκρα γεγονότα κατατάσσονται ως μεμονωμένα
εγκλήματα στην συνείδηση των Ελλήνων. Υπάρχουν και τα εγκλήματα διαρκείας, με
υπεύθυνο πάλι το ψευτορωμαίικο. Εκτρώσεις, τροχαία, αυτοκτονίες, ναρκωτικά,
δολοφονίες, ψυχολογικά προβλήματα, προσφυγιά, και πολλά άλλα. Παραδίδουν
αίμα αθώων, όπως ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο πρόγονός τους.

Αν, υποθετικά πάντα , ΑΝ συνέβαινε κάτι και εξαφανιζόταν από την Ελλάδα πριν
από χρόνια το ψευτορωμαίκο και αντικαθίστατο από Έλληνες ποια θα ήταν η
σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα; Αν «εξαφανιζόντουσαν» κάποιοι εξέχοντες του
ψευτορωμαίικου, και οι διάδοχοί τους φυσικά, πόσα εκατομμύρια Έλληνες θα
εσώζοντο; Μήπως μια «ανωμαλία», μια «ρήξη», πριν από χρόνια, έσωζε μετέπειτα
Έλληνες; Μήπως ρέει αίμα λάθος ανθρώπων στην Ελλάδα;

Όλη αυτήν την περίοδο, της μεταπολιτεύσεως, ο Έλλην την πληρώνει με αίμα, αλλά
σύμφωνα με την καμπαλιστική μαγεία τους, το αίμα «σβήνει», σταματάει, μόνο με
αίμα. Οπότε έρχονται εξελίξεις. Υπάρχει και άλλο στοιχείο που συνηγορεί σ’ ένα
μέλλον με αιματηρά γεγονότα. Διάφοροι αναλυτές, και κυρίως ιστορικοί, είναι
κατηγορηματικοί. Όταν ένα κράτος, ένας λαός, ένα έθνος φθάσει σ’ αυτήν την
κατάντια όπως η Ελλάς, η λύση είναι μοναδική, ιστορικά τεκμηριωμένη, επιβλητέα
και αναπόφευκτη.

Μετά την αχαλίνωτη ψευτοδημοκρατία έρχεται ένα απολυταρχικό καθεστώς (όχι
σαν την παιδική χαρά του Γεωργίου Παπαδοπούλου) συνήθως με επανάσταση,
ταραχές, δηλαδή χύνεται αίμα. Η μάζα ζητά εκδίκηση. Το νέο καθεστώς θέτει,
δημιουργεί, νέα δεδομένα. Το έθνος, το κάθε έθνος, επανέρχεται στο πεπρωμένο
του μέχρι να ξαναφέρουν κάποιοι πάλι την ψευτοδημοκρατία και άντε πάλι από την
αρχή μέχρι οι κακοί να φέρουν την Νέα Τάξη Πραγμάτων. Στην Ελλάδα θα υπάρξουν
ή οι Έλληνες ή οι ψευτορωμιοί. Και οι δυό δεν χωράμε.

Γι αυτό προς το παρόν, μήπως χύνεται το αίμα λάθος ανθρώπων στην πορεία της
Ελλάδος μέσα στην εξέλιξη των σκληρών παγκόσμιων γεγονότων; Μήπως κάτι
γίνεται λάθος και θρηνούμε αδικαιολόγητα θύματα; Είναι γνωστό το παράδειγμα
του οδηγού του λεωφορείου γεμάτο επιβάτες που το οδηγεί στον γκρεμό.
Παραθέτω επιπροσθέτως ένα διδακτικό ιστορικό παράδειγμα καθόσον η Ιστορία
μας φανερώνει το μέλλον. Ένα μικρό ιστορικό παράδειγμα ώστε να φανεί πως
απαλλάσσονται τα έθνη από τους ύπουλους εχθρούς που δρουν στα εδάφη τους,
λαμβάνοντας φυσικά υπόψη την χρονική διαφορά των 2-3 αιώνων, μεταξύ τού τότε

και τού σήμερα. Ο ισπανός μοναχός Fr. De Torrejonello μας πληροφορεί με βιβλίο
του. Στο βασίλειο της Murcia, στην Ισπανία, ο ανώτατος εκκλησιαστικός ηγέτης της
επαρχίας δίδασκε όλη την ημέρα με ζήλο τον νόμο του Ιησού Χριστού στον κόσμο.
Ήταν πολύ καλός χριστιανός στα μάτια του κόσμου. Όμως δεν ήταν χριστιανός. Τις
νύχτες με έναν άλλο εβραίο, που ήταν θυρωρός σε ένα κτίριο, πήγαινε στο κτίριο
αυτό και δίδασκε κρυφά τον νόμο του Μωυσή. Τον συνέλαβαν και τον έκαψαν
δημόσια.

Η Ελλάς ευρίσκεται προ εντόνων γεγονότων που δυστυχώς θα είναι οδυνηρά. Η
σύγκρουση των τραίνων στα Τέμπη με τους πολλούς νεκρούς μας γέμισε με
απέραντη θλίψη και με την ψυχολογική φόρτιση κράζουμε όπως κατ’ αντιστοιχία
φώναζαν οι Ιουδαίοι όταν έστελναν στον σταυρό τον Χριστό. Το αίμα των Ελλήνων
στα κεφάλια και στα κεφάλια των παιδιών των υπευθύνων.

Στην Ελλάδα ο παραπλανηθείς λαός «πάει, κι όπου βγει» αλλά η ξενοκίνητη 5η
φάλαγγα «πάει, αλλά δεν θα της βγει».

Χρήστος Μαντζιάρης