Βρισκόμουν εξω ο ήλιος ειχε τοση μεγαλη εντααη που σχεδον με τυφλωνε…Δεν μπορουσα να δω καθαρα το χρωμα της θαλασσας που εστεκε ασαλευτη μπροστα μου…Ενα λευκο φως αναμειγμενο με ενα θολο γαλαζιο και σπινθηροβολες αχτιδες κυλουσαν σαν ζεστα χνωτα επανω μου…
Αρχισα να σκεφτομαι πως θα μπορουσα να αρχιζω να βυθιζομαι στο κενο αυτης της γλυκιας μα συνάμα και μπερδεμένης αίσθησης. Το κινητο μου ηταν ακουμπησμενο επανω στον μηρο μου και το βλέμμα μου άρχιζε να βυθίζεται στα νερά.Έβλεπα μια υγρή γενναιόδωρη και γαλήνια φωτεινή επιφάνεια που τρεμοπαιζε στο κέντρο της σχηματίζοντας ήσυχους κύκλους που άνοιγαν απαλά προς το εξωτερικό της περίγραμμα οσο παρέμενε ακίνητο μην έχοντας αρχή ουτε και τέλος για το ματι.
Με τον αγκωνα μου πατηθηκε δίχως να το αντιληφθώ ενα τραγουδι και κάπως έτσι αναπαντεχα αρχισε να παιζει Νανα Μουσχουρη…Το ξερω πως θα ακουστεί τρελό αλλα αρχισα να αναρωτιέμαι που είμαστε.Θυμηθηκα παράλληλα μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή που ξανακουσα αυτο το τραγούδι..Αρχισα να αναρωτιέμαι αν βρίσκομαι σε ενα όνειρο η σε ενα παιχνίδι…
Ξεκίνησε απότομα και ηταν σαν ενας ορμητικός στροβιλος να με σηκωσε βυθιζοντας με μανια στον πατο των βημάτων που ρέουν πιο αργά μεσα στο νερό…γεμιζοντας σαν φυσικη γούρνα και βρεχοντας το μυαλό μου.Ποιος ειναι ο σκηνοθέτης;Που είμαστε στα αλήθεια;
Γιατι βρισκομαστε εδω;Ξεκίνησες να παρανοεις ηταν οι επόμενες σκέψεις.Αρχισα να περπατάω ζαλισμένη από τους υψηλούς κραδασμούς του ήλιου αλλα το τραγούδι συνεχιζε να παιζει στα αυτια μου…Σηκώνω το βλεμμα μου και βλέπω ενα κοκκινο βανακι που γραφει στο πίσω τζάμι του ΕΡΜΗΣ…
Ο αγγελιοφόρος σκεφτομαι και αρχίζω να γελαω νευρικά…ολα αυτα ειναι ρυθμισμένα να είναι ετσι;Απο που εχουμε ερθει απο που εχεις ερθει; Πόσες φορές βρεθήκαμε εδω;Ειναι ενα στημένο σκηνικό;Απο ποιον;Μεταβάλλεται υπο συγκεκριμένους κανόνες;Οπως και να χει αυτη ηταν μια απο τις βόλτες μου..Και την γουσταρω γιατι με εβαλε σε διαδικασία να σκεφτώ.Εστω και αν σου μοιάζει για αλλόκοτη βόλτα.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Τα σέβη μου…καλες βόλτες και που ξέρεις μπορεί να απαντηθούν όλα…έτσι ξαφνικά σε μια βόλτα!!!
Πάντα τέτοιες ηλιόλουστες Βόλτες. Σας Εύχομαι.. Με ανάλαφρη Συνειδητοτητα, και νευρικά γέλια από αυτοκίνητα με το λογότυπο Ερμής, η προσεχεις, υποχρεώσεις επιβλητικής καθημερινότητας. Καλές Γιορτές.
θα ηταν πολυ ενδιαφερον να εχουμε αν μυθιστορημα απο εσενα Ιντερ.πολυ ωραια περιγραφη και ταυτοχρονα αποκαλυψη της σχεσης σου με την στιγμη.Ηταν μια μαγικη βολτα , οπως ολες .