23 Ιουλίου του 2018: Η «μαύρη» ημέρα που μια φωτιά που ξεκίνησε από την Πεντέλη, κατέληξε στην πύρινη λαίλαπα που έφτασε μέχρι τη θάλασσα και κόστισε τη ζωή σε 104 ανθρώπους στο Μάτι. Οι εγκληματίες κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι!
Έξι χρόνια μετά, οι πληγές δεν έχουν κλείσει και ειδικά για εκείνους που έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα στη φονική πυρκαγιά.
«Θα νιώσουμε ασφαλείς μόνο όταν αποδοθεί δικαιοσύνη»
Οι ανθρωποι που έζησαν τον εφιάλτη, συνεχίζουν ν’ ανεβαίνουν τον προσωπικό τους Γολγοθά, περιμένοντας δικαίωση.
«Επαθα σοκ όταν άκουσα την πρωτόδικη απόφαση. Ηταν εξευτελιστική τελείως, λες και αποφάσισε η πρόεδρος ότι κάηκαν σκουπίδια…».
Η μεγαλύτερη δίκη παρωδία στην Ελληνική ιστορία – Δεν ξεχνώ!
Ένα τεράστιο σκάνδαλο συγκάλυψης που πέρασε στα ψιλά, χωρίς να πάρει την δημοσιότητα που έπρεπε, επειδή γιατί αυτό βολεύει και τα δύο συστημικά κόμματα, ήταν η δίκη στο Μάτι. Η οποία με την συνεργασία και των δύο κυβερνήσεων – ΝΔ και Σύριζα, δείχνει πως όχι απλά υπήρξε συγκάλυψη αλλα στην ουσία η δίκη έγινε με τις μισές ή και περισσότερες κατηγορίες να μην υπάρχουν!
Ακόμα και περιπτώσεις ανθρώπων που κάηκαν, δεν αξιώθηκαν να βρούν δικαιοσύνη, σαν να μην… υπάρχουν!
Δείτε τα δύο παρακάτω βίντεο και θα καταλάβετε, πως δε ζούμε απλά σε μια μπανανία… αλλα σε μια χώρα που οι πολίτες είναι απαθείς και δυστυχώς, ηθικοί αυτουργοί του σάπιου και διαβρωμένου συστήματος.
Η Μαρτυρία της Μαρίνα Καρύδα στην εφημερίδα Τα Νέα, συγγραφέα του βιβλίου «ΜΑΤΙ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018» και κάτοικο της περιοχής που έζησε τα γεγονότα σοκάρει:
«Ολοι το περιμέναμε γιατί ξέραμε ότι δικάζεται ένα πλημμέλημα. Ξέραμε ότι η δίκη δεν μας αντιπροσώπευε γιατί δεν υπήρχαν όλα τα στοιχεία. Δεν υπήρχε το Λιμενικό που δεν έσωσε τους ανθρώπους που πνίγονταν, δεν υπήρχε η Αστυνομία που έκανε εκτροπή της κίνησης προς τη φωτιά, δεν υπήρχαν οι υπουργοί που ήταν στο Κέντρο Επιχειρήσεων και έκαναν εκτροπή τα εναέρια, και αυτό φάνηκε στη δίκη. Η δίκη αυτή μιλά για 32 εγκαυματίες ενώ είναι 58. Οι υπόλοιποι είναι σε άλλη δίκη. Επίσης δεν ελήφθησαν υπόψη οι απειλές προς τον πραγματογνώμονα, τον Λιότσιο, αυτή η δίκη ξεκινά στις 31 Μαΐου. Και εμείς ως αυτόπτες μάρτυρες, ενώ ζητήσαμε να καταθέσουμε, δεν γίναμε δεκτοί».
Σύμφωνα με την ίδια, ελπίδα δεν υπάρχει να αλλάξει κάτι ούτε από την έφεση. «Εγιναν πολλά που δείχνουν μαγειρέματα πριν από τη δίκη. Στα αδιανόητα ηχητικά που απειλείται ο πραγματογνώμονας από την ηγεσία της Πυροσβεστικής, είναι ηχογραφημένο ότι πήρε εντολή να απειλήσει από υπουργό. Κι έπειτα, έχουμε τη μήνυση κατά του πραγματογνώμονα για την ηχογράφηση. Αυτό είναι ο ορισμός της συγκάλυψης». Οπως μου εξηγεί, ο παραλληλισμός με τα Τέμπη, όπου επίσης γίνεται λόγος για «συγκάλυψη», δεν τη βρίσκει σύμφωνη. «Μια τεράστια διαφορά είναι ότι εδώ πολλοί άνθρωποι ήταν παρόντες στον χαμό των δικών τους». Αλλες διαφορές που εντοπίζει είναι ότι οι τραυματίες μεταφέρθηκαν μόνοι τους ή από πολίτες σε νοσοκομεία. Οτι υπάρχουν οικογένειες με πάρα πολλά θύματα. Οτι τα νοσοκομεία ήταν απροετοίμαστα.
«Ημασταν τελείως μόνοι»
«Και πάμε στην άλλη μέρα που ήρθαν μπουλντόζες και μέσα σε λίγες ώρες μάζεψαν τα αυτοκίνητα ενώ ξέρουμε πολύ καλά πλέον πως είναι συγκεκριμένες οι συνθήκες με τις οποίες παρεμβαίνεις. Είχαν γίνει καταγγελίες τότε ότι δεν ελέγχθηκαν τα αυτοκίνητα να δουν αν υπήρχαν μέσα πτώματα. Δεν υπήρξε καμία πρόνοια από το κράτος για τους εγκαυματίες ή για ψυχική βοήθεια στους συγγενείς των θυμάτων. Ημασταν τελείως μόνοι μας και κατά τη διάρκεια της φωτιάς και μετά. Και υπάρχει και η συγκάλυψη στη συνέχεια, που ξεκίνησε με τη σύσκεψη σε ζωντανή σύνδεση και κορυφώθηκε με κάθε επόμενη κυνική δήλωση».
Από όλα όσα ακούστηκαν εκείνες τις μέρες, τα οποία ανακαλεί – από το «μου έτυχε η στραβή στη βάρδια μου» της Δούρου μέχρι τη δήλωση του Τόσκα που «προσπαθούσε να βρει λάθη μεγάλα επιχειρησιακά αλλά δεν μπορούσε» – εκείνο που ομολογεί ότι την ενόχλησε περισσότερο ήταν η ερώτηση του Τσίπρα για το τι ώρα θα ξεκινούσαν το επόμενο πρωί τα πτητικά μέσα.
«Mέχρι εκείνη την ώρα, μας έλεγαν στο τηλέφωνο φίλοι ότι έχουν δει πτώματα. Ακουγα τη σύσκεψη και ούρλιαζα. Δεν μπορούσα φυσικά να διανοηθώ ότι ξεκινά μια συγκάλυψη, νόμιζα απλώς ότι είναι άσχετοι. Εχω παίξει αυτό το βιντεάκι πάνω από 500 φορές, μελετώντας κάθε φορά το πρόσωπο καθενός ξεχωριστά. Οταν το βλέπεις και το ξαναβλέπεις, καταλαβαίνεις από την αμηχανία τους τι θέατρο έπαιζαν».
Δείτε το εξοργιστικό βίντεο που η κυβέρνηση παριστάνει πως δεν γνωρίζει τίποτα για νεκρούς.
Κάτι ακόμη που την ενόχλησε ήταν η συνέντευξη του Καμμένου στο BBC όπου έκανε λόγο για «έγκλημα από το παρελθόν» και για «ιδιοκτησίες που καταπάτησαν την ακτή». «Ακόμα δεν είχαμε μαζέψει πτώματα, ο γιος της Αθηνάς Μουτάφη ξεβράστηκε μία βδομάδα μετά κι ο Καμμένος έδινε συνέντευξη και έλεγε αυτό το ψέμα που έστησαν από την αρχή. Δεν έχει υπάρξει μεγαλύτερη ύβρις προς θύματα και νεκρούς από την πολιτεία από ό,τι στο Μάτι. Δεν το λέω με κανένα πολιτικό πρόσημο. Είναι η ωμή αλήθεια και όποιος το βλέπει κομματικά είναι ανεκδιήγητος».
Στο βιβλίο της Μαρίνας Καρύδα, υπάρχει και ένας διάλογος εγκλωβισμένης γυναίκας στη φωτιά που ζητά βοήθεια από την Πυροσβεστική και της απαντούν «δεν είναι ταξί κυρία μου να το παραγγείλουμε». «Εμείς φωνάζαμε πάντα “δείτε τι έγινε στο Μάτι για να προλάβουμε το επόμενο”. Γιατί αν το είχαμε δει, πιθανόν να είχαμε προλάβει τα Τέμπη, ίσως και την Κυριακή Γρίβα. Το Μάτι όμως πολεμήθηκε πολύ – και από τους πολιτικούς και από τον κόσμο». Ανάμεσα στη διαχείριση επί του πεδίου και τη διαχείριση μετά, η ίδια βρίσκει χειρότερη τη δεύτερη.
«Η προσπάθεια συγκάλυψης “μετά” στοιχειώνει τους συγγενείς ακόμα και σήμερα. Από το κράτος περιμένεις δύο πράγματα, όπως λέει η Μαρίνα Καρύδα: Το πρώτο είναι να σε σώσει. Να είναι εκεί όταν το χρειάζεσαι. Το δεύτερο είναι, αν τα κάνει θάλασσα, να το παραδεχτεί. Εδώ είχαμε το τραγικό να σε αφήσουν αβοήθητο και να προσπαθούν να πείσουν ότι δεν έγινε τίποτα, όχι μόνο εσένα, όλο τον ελληνικό λαό». «Ξεχωρίζετε έστω έναν που να έκανε τότε σωστά τη δουλειά του;» ρωτάω. «Τον Λιότσιο» λέει. «Σκέφτεστε τι θα είχε γίνει αν ο Λιότσιος είχε ενδώσει στις απειλές; Και θα μπορούσε να το είχε κάνει. Πόσοι δεν θα έλεγαν από μέσα τους “Εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα; Εδώ είναι ολόκληρη μαφία. Εδώ τρώνε ένας τον άλλον”. Στα ηχητικά που ακούσαμε του είπαν ότι θα τον στείλουν κάπου και στην πρώτη φωτιά θα θέλει εναέρια και θα πουν “μην του σηκώνεις τίποτα”. Δηλαδή τι ειπώθηκε; Οτι μπορεί αύριο να υπάρχει μια φωτιά και να μη σηκώσουν τα εναέρια για να εκδικηθούν;
Ποιον, τον Λιότσιο ή τους κατοίκους που θα μείνουν αβοήθητοι; Και αυτό το ακούν οι έλληνες πολίτες και δεν έχουν βγει στους δρόμους; Στα δικαστήρια του Λιότσιου θα έπρεπε να είναι όλη η Ελλάδα απ’ έξω».
Αλήθεια πως είναι δυνατόν να αγνοηθούν ξεκάθαρα ηχητικά ντοκουμέντα συγκάλυψης απο την δικαιοσύνης;
Η απάντηση, βρίσκεται στο παραπάνω ηχητικό…. «Έτσι παίζεται το παιχνίδι στην Ελλάδα»!
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek