Κι όμως τίποτα δε τελείωσε!

Κι ομως τιποτα δε τελειωσε 
βάζεις ένα στοίχημα? το
βάζεις ότι όλα τώρα
ξεκινούν? η αρχή της
μεγάλης μας αλλαγής… όχι
δεν τρελάθηκα πολύ, ίσα που
μεγάλη ευλογία να
συγκαταλεγεσαι πάντως
ανάμεσα στους τρελούς…

το ξερω οτι εχεις πολυ θυμο
με ολα αυτα που μας
συμβαινουν καταφεραν να
σου περασουν την μαυριλα
τους και σε μενα το ιδιο
φτασαμε στο σημειο να
δηλωσουμε πολλα που ισως
να μην ητανε και η ωρα τους
ακομα…εχουν γινει ξανα
θυσίες έχουμε θρηνήσει  ξανά
ψυχές μην ξεχνάς το
παρελθoν διοτι θα το ζουμε
ξανα και ξανα…κοιταξε εγιναν
δεν μπορουμε κανεναν να
φερουμε πισω δεν σου ζηταω
να ξεχασουμε ισα ισα το
αντιθετο να τιμησουμε και να
βοηθησουμε να
ελευθερωνουν οι ψυχες
γιαυτο και επιβαλεται να
σταθουμε στα ποδια μας να
τους τιμησουμε και να μην
επιτρεψουμε απο μια χουφτα
αψυχα κουφαρια να μας
φοβεριζουν και να μας
γονατισουν

οτι κανουν αυτοι
το κανουν μονο και μονο
επειδη μας τρεμουν
γνωριζουν πολυ καλα οτι
μοναχα εμεις μπορουμε να
διμηουργησουμε μοναχα
εμεις μπορουμε να
αλλαξουμε ολο τους το
αφηγημα δεν ειμαστε
τοσοδουλικα ανθρωπακια
οπως μας εχουν κανει να
πιστευουμε αλλα ειμαστε
ακριβως το αντιθετο ειμαστε
αγγελοι με τεραστιες
δυνατοτητες με τεραστιες
θεικες δυναμης διαφορετικα
δεν θα ειμασταν εδω μεσα

αυτη την στιγμη κατσε και
σκεψου γιατι βιαζονται γιατι
τα τρεχουν ολα τι ειναι αυτο
που φοβουνται τι ειναι αυτο
που δε θελουν με τιποτα να
καταλαβεις? μην ξεχνας εισαι
ΟΝ με ψυχη και καρδια αυτο
και μονο τα λεει ολα δε
χρειαζεται να επεκταθουμε
περισσοτερο επι του
θεματος …

αυτοι ζουν μεσα
απο το φοβο μεσα απο το
τρομο μεσα απο της θυσιες
τους εαν ολα αυτα
σταματησουν να υπαρχουν
παυουν να υπαρχουν και οι
ιδιοι ειναι στο χερι μας για το
εαν θα επιλεξουμε την
ελευθερια μας η την υποταγη
μας προσωπικά ο λογος που
αναπνεω ειναι η ελευθερια
μου-μας.

Αφησα για λιγο η
μαυριλα τους να με κανει να
ξεχαστω ομως οπως και συ
ετσι και γω αυτο το διαστημα
δεν κοιμάμαι καλά ίσως και
καθόλου η κάνω αλλόκοτο 
ύπνο σημερα ομως κατι αλλαξε καθώς ξημέρωσε με της
πρωτες ακτινες του Φαεθωνα
κατι μεσα μου αρχισε να
αλλαζει με τραβηξε το
μπαλκονι και να ασχοληθω με
τα λουλουδια αφου ειπαμε
την καθημερινη μας καλημερα
με των Φαεθων αρχισα να τα
καθαριζω και να κανω
μεταφυτευσεις ενιωθα τον
Φαεθων να μου μιλαει με της
ακτινες του κοιταγα τα χερια
μου και η ενεργεια μου αρχισε
να επιπλεει

προσπαθουσα να
καταλαβω τι ηθελε να μου πει
μπηκα μεσα και εφερα το
ηχειακι μου για να βαλω να
ακουσω μουσικη ομως για
καποιο λογο ειπα πρωτα θα
ακουσω ενα βιντεο του Νικου
και επειτα θα μπει απο μονη
της η μουσικη το βιντεο στο
παραθετω απο κατω θα
χαμογελασεις και συ οπως
εκανα και γω ειμαι σιγουρη
γιαυτο..

πιανω τον απηγανο
και βγαζω την μαυρη πετρα
που ειχε βρεθει μεσα (οταν
ειχε εμφανιστει την πρωτη
φορα την ειχα συνδεση με το
Σχεδιο Αχιλεας) την
ακουμπησα στην ακρη και
συνεχισα

ο Φαεθων ομως
συνεχισε να μου τραβαει την
προσοχη με της ακτινες του
ετσι αποφασισα να κατσω να
αφεθω στην πληροφορια του
αλλα και στου Νικου το
ηχυτικο περριτο να σου πω
οτι κλεισαμε 3ωρακι και βαλε
χαχαχαχα το ταξιδι μαγικο οι
ερωτησεις πολλες
απαντησεις αλλες τοσες ο
ουρανος γεματος σημαδια

κοιταω πισω να παρω το
κινητο να τραβηξω τον
Φαεθωνα (σκεφτομαι αφου
δημιουργησαμε σημερα και
στειλαμε το μηνυμα μας θα
το κανω αρθρο να φτασει και
σε αλλα ματια)

Αντικριζω μια
καταλευκη πετρα
αγκαλιασμενη απο της
ακτινες του εκεινη την ωρα
ακουγοντουσαν τα λογια του
Νικου που ελεγαν για την
πετρα την δονηση και την
πληροφορια χαμογελασα
τοσο πολυ που χαμογελασε
μαζι μου και ολακερη η
ΑΘΗΝΑ και οχι μονο εκεινη
την ωρα μου ηρθαν τα λογια
οτι τιποτα δεν εχει χαθει τα
ποδια μου μεσα στο νερο ο
γατος καβαλει την Ελια και
μου πεταει χωμα εγινε λασπη
κοιταω τον Φαεθων και τα
πρωτα λογια μου ητανε το
Νερο στην Θεσσαλια δεν
μολυνθηκε η αγαπη μου ειναι
η ασπιδα του οι μολυνσεις
απο κει δεν προκειται να
βγουνε εκεινη την ωρα

ακουγονται τα λογια του
Νικου ΜΙΛΗΣΤΕ ΣΤΟ ΝΕΡΟ
ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
ΤΟΥ…Αρχισα να θυμαμαι οτι
αυτοι θελησαν να ξεχασουμε
αλλα η πηγη ειναι παντοτε
εκει να σου θυμιζει την
αποστολη σου ο ΘΕΟΣ ΤΟ
ΙΔΙΟ εμφανιζεται την
καταληλη στιγμη για να
αποτρεψει την ζημια μια
αιθερικη μαγεια που στην
αγκαλια του εχει παντοτε της
ψυχες ποτε δεν μας αφησε
και ουτε προκειται

η αγαπη
μας γινετε η ασπιδα και η
προστασια της ζωης μην
τους επιτρεψεις να σου
περασουν το αντιθετο ας
τους να λενε εσυ
δημιουργησε την προστασια
μας ητανε τα επομενα λογια
της ψυχης μου με χαμογελο

λοιπον σου λεω οτι δεν
προκειται να πετυχουν αυτο
που εχουν στοχευσει γιατι
και η δικια μας στοχευσει
δημιουργηθηκε εχει ΗΔΗ ΣΥΜΒΕΙ και ειναι εκει
ασπιδα ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ μεσα
απο της σταχτες του
αναγενατε η Θεσσαλια το ιδιο 
ειμαστε στα χερια της φυσης
με την αγαπη μας ολα
ανθιζουν ξανα το μονο που
μενει ειναι απλα να
πιστεψουμε!

Τα υπολοιπα
που εγιναν θα τα κρατησω
για μενα…

θα εβαζα και ενα τραγουδακι αλλα επελεξε εσυ το δικο σου και δημιουργησε!