Ιησούς Χριστός : Πύρ Ήλθον Βαλείν επι την Γήν

Oι άνθρωποι ερχόταν στον ψεύτικο αυτό κόσμο, ζούσαν με την νοοτροπία της κάθε εποχής , κυνηγούσαν τους στόχους που κάθε εποχή επέβαλε , και μέχρι να έρθει η ώρα να πεθάνουν έψαχναν την ευτυχία , και ευτυχία ούκ έβρισκαν.

Δεν καταλάβαιναν επίσης, πως τίποτα απ όσα έβλεπαν δεν ήταν αληθινό. Και ότι όλοι τους οι φόβοι και όλες τους οι επιδιώξεις ήταν ψεύτικες και όλα, όπως έλεγε και ο Σωκράτης, μόνο μέσα στο μυαλό τους τα αντιλαμβανόταν. Σαν να μην έφτανε αυτό δεν ήξεραν καν για ποιό λόγο ήταν εδώ. Κάποιος έπρεπε να τους ξυπνήσει και να τους πει την αλήθεια.

Τότε ήταν πρίν περίπου 2000 χρόνια , που μια νεαρή κοπέλα απο την Γαλιλαία ονόματι Μαρία, ζούσε την ζωή της, όταν ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά της ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, με εντολή Θεού, και της είπε “Χαίρε Μαρία κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου ευλογημένη συ εν γυναιξί”. Και της ανακοίνωσε οτι θα γεννήσει γιό, όντας αυτή παρθένος.

Και όπως είχε προφητεύσει η Σίβυλλα η Τιμπουρτίνα:

“Εγερθήσεται γαρ γυνή Ελληνίς εκ της Εβραϊδος χώρας ονόματι Μαρία και τέξεται υιόν και καλέσουσι το όνομα αυτού Ιησούν. και λύσει τον νόμον των Εβραίων και ίδιον νόμον στήσει και βασιλεύσει ο νόμος αυτού.”

“Θα εμφανιστεί γυναίκα Ελληνίδα, απο την χώρα των Εβραίων, με το όνομα Μαρία και θα γεννήσει γιό και θα τον ονομάσουν Ιησού και θα καταλύσει τον νόμο των Εβραίων και δικό του νόμο θα δώσει και θα βασιλεύσει ο νόμος του. ”

Ο Θεός έστειλε τον Υιό Του. Ο Υιός και Λόγος του Θεού το ένα από τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος , Του Τριαδικού Δημιουργού Θεού, ήρθε απο τον πραγματικό κόσμο, μέσα σε σώμα ανθρώπου και έζησε αναμεσά μας. Ο Ιησούς Χριστός ήρθε να μας δείξει τον δρόμο που οδηγεί στην Ελευθερία, Τον Δρόμο πίσω στην Φωτεινή πατρίδα, στον Πραγματικό κόσμο. Ήρθε να μας πει, πως θα φύγουμε από εδώ! Να μας δώσει τις οδηγίες εξόδου απο τον ψεύτικο κόσμο του Γιαχβέ Σαμαέλ Σατανά. Πλήρωσε το αντίτιμο με την Σταυρική Του θυσία , για όλους εμάς, για να έχουμε το δικαίωμα να γυρίσουμε πίσω στον πραγματικό κόσμο του Θεού , προς τον οποίο ο δρόμος ήταν κλειστός, μέχρι την θυσία του Χριστού.

Ως βρέφος ήταν πρόσφυγας. Δωδεκάχρονος μιλούσε για την αλήθεια κι η μάνα Του ανησυχούσε γιατί έφυγε από κοντά της. Να μιλά στους ανθρώπους για την επουράνια πραγματική ζωή και να τους αποκαλύπτει μυστήρια κι αυτοί να Τον δοξάζουν για πέντε ψωμιά και δυό ψάρια. Να μην έχει πάντα που να γείρει το κεφάλι Του. Ξένος όπου κι αν πήγε , περαστικός απο παντού. Να γιατρεύει, να δακρύζει, να ανασταίνει, να προφητεύει και οι μαθητές του να ζητάνε θρόνους. Να πλένει πόδια και να προσφέρει γνώση και φώς και οι δικοί Του να ρωτάνε για τυπολατρίες , για μαχαίρια και φωτιά. Να γκρεμίζει τον νόμο του Σατανά (τον μωσαϊκό νόμο) και να προσπαθεί να κάνει τους ανθρώπους να δούν το φώς. Να δίνει τις οδηγίες και να δείχνει τον δρόμο, που όλοι μας πρέπει να ακολουθήσουμε, για να βγούμε απ τον κόσμο αυτό του Σατανά με την ίδια Του την ζωή. Οι πλούσιοι δεν τον άκουσαν, οι φτωχοί τον ακολούθησαν απελπισμένοι και οι ταπεινοί, αυτοί, τον πίστεψαν.

Να αγρυπνά κι αυτοί για τους οποίους νοιάστηκε μέχρι το τέλος, να καθεύδουν. Ο ένας να Τον φιλά προδοτικά. Ο άλλος να Τον αρνιέται. Άλλοι να σκορπίζουν. Και όσοι θα μπορούσαν να καταλάβουν και να ακούσουν να φωνάζουν «άρον άρον». Δυστυχώς, ποτέ δεν είχαν γνωρίσει τον Πατέρα Θεό Δημιουργό, που είναι ζωή και φώς. Ήξεραν τον Γιαχβέ, τον Σαμαέλ, ήταν λογικό να μην πιστέψουν τον Υιό. Ο απολογισμός μιας ζωής. Ο Σταυρός. Λίγες γυναίκες κι ένας μαθητής. Ένας εκατόνταρχος κι δύο ληστές. Ο ένας τυφλός , ο άλλος την τελευταία στιγμή Του

ζητάει να τον πάρει κοντά Του.

Στο χώρο κυριαρχούν τα βαριά σύννεφα, οι σβησμένες ματιές των εσταυρωμένων και οι ιδιότροποι σπινθηρισμοί από τις πανοπλίες των εκτελεστών. Απ’ αυτόν το χώρο, πού ή έκταση του καλύπτει τα πάντα σαν τεράστια καμπάνα, δεν υπάρχει διέξοδος. Ή υπέρβαση είναι πια απλώς θεωρία, ή περίπτωση να αναστηθεί ό εσταυρωμένος βασανισμένος Χριστός είναι ξεκάθαρο ότι αποκλείεται. Και την ήθελαν την ανάσταση όλοι τόσο πολύ, οι δύστυχοι. Ακολουθεί ατμόσφαιρα “ήττας αμηχανίας στεναχώριας”

Μαυρίζουν όλα, μα μόνο για λίγο. Ακολουθεί η ένδοξη Ανάσταση Του μα ακόμη και οι ίδιοι οι μαθητές του δυσπιστούν, ώσπου Τον βλέπουν με τα ίδια τους τα μάτια και πάλι δυσπιστούν ώσπου τελικά τα αισθήματα της δυσπιστίας παραχωρούν την θέση τους σε ελπίδα χαρά και χαμόγελα. Στην συνέχεια έρχεται η Ανάληψη Του. Δίνει τις τελευταίες οδηγίες στους μαθητές Του , μαζί με την υπόσχεση ότι θα είναι πάντα δίπλα μας, ως το τέλος και φεύγει. Φεύγει όπως μας είχε πει, για να μας ετοιμάσει, με αγάπη, το μέρος στον πραγματικό κόσμο και θα επιστρέψει ξανά για να μας πάρει κοντά Του. Αυτό ήταν και είναι το μύνημα Του, η χαρούμενη είδηση, το ευ-αγγέλιο που ήρθε να μας φέρει στη γή.

Ο Κόσμος αυτός είναι ψεύτικος , μην σκάτε, μην στεναχωριέστε για εδώ μέσα Υπάρχει αλλού πραγματική χαρά , πίσω στον πραγματικό κόσμο ,και σας δείχνω (Εγώ είμι η οδός) τον δρόμο για να γυρίσετε εκεί που ανήκετε πραγματικά. Τα πολύ απλά αυτά μαθηματικά λόγια έγιναν κατεβατά, έγιναν μεγαλοαναλύσεις, έγιναν τυπολατρεία, έγιναν θρησκεία, ξύλινος ψεύτικος λόγος, διδασκαλίες που ενώ πρεσβεύουν δήθεν Χριστό, είναι αντίθετα απ’ αυτά που ο Χριστός είπε και έδειξε. Τα λόγια του Χριστού , ο τρόπος σκέψης και ζωής , η νοοτροπία της αποτίναξης του ψεύτικου κόσμου και μαζί με αυτόν όλης της χλέμπας έγιναν θρησκεία και έγιναν για πολλούς κατεστημένο, ρουτίνα, άχρωμος και νεκρός τυπικισμός, αναιμική και ασπόνδυλη πίστη, χειρότερη και από την απιστία. Για άλλους είναι ένα ηρεμιστικό, ένα αναλγητικό για τις δοκιμασίες της ζωής. Άλλοι τον βλέπουν σαν ασφαλιστική εταιρεία ζωής αιωνίου.

Όλα όμως αυτά ποια σχέση έχουν με τον Χριστό και τα λόγια Του ;

Η απάθεια, η ακινησία και η μοιρολατρία μπορεί να έχουν σχέση με τις ανατολικές φιλοσοφίες, αστρονομική, όμως, είναι η απόσταση, που χωρίζει από τα λόγια του πιο μεγάλου Επαναστάτη, που «ήρθε να όχι να φέρει ειρήνη αλλα να βάλει φωτιά στη γη» (Λουκ. ιβ΄ 49).

Από την αρχή ως το τέλος το μήνυμα του Ευαγγελίου, για εκείνους φυσικά που το μελετούν σοβαρά , είναι η μεγαλύερη επανάσταση.

Λέει ο Χριστός σύμφωνα με το Κατα Θωμάν Απόκρυφο Ευαγγέλιο που βρέθηκε στην συλλογή των κειμένων του Νάγκ Χαμμάντι :

” Στάθηκα στο μέσον του κόσμου και φανερώθηκα ενσαρκωμένος σε αυτούς. Τους βρήκα όλους μεθυσμένους και δεν βρήκα κανέναν διψασμένο. Η ψυχή μου πόνεσε τους υιούς των ανθρώπων διότι είναι τυφλοί στην καρδιά τους και δεν βλέπουν ότι άδειοι ήρθαν στον κόσμο και άδειοι ζητούν να αναχωρήσουν από τον κόσμο. Αλλά τώρα είναι μεθυσμένοι. Όταν απαλλαχθούν από το κρασί τους τότε θα μετανοήσουν ”

Του Έργο του πάνω στην γή που ξεκίνησε όταν γεννήθηκε στην φάτνη της Βηθλεέμ έφτασε στο τέλος του. Ότι είχε να διδάξει και να πει στους ανθρώπους το είπε, Είναι ο ΝΙΚΗΤΗΣ. Θυσιάστηκε για εμάς τους ΤΙΠΟΤΕΝΙΟΥΣ και μας άνοιξε τον δρόμο της ευτυχίας της χαράς και της αγάπης.

Μας έδωσε τις οδηγίες για να βρούμε την Πύλη που οδηγεί στην Αιώνια Ζωή , στον πραγματικό κόσμο, πίσω, εκεί όπου ανήκουμε. Και το λέει και αυτό ο Χριστός , στα κείμενα που κρύψανε οι μεγαλοχριστιανοί – σκοταδιστές τον 4ο αιώνα μ.Χ.

“Ευλογημένοι όσοι είναι μοναχικοί και εκλεκτοί , διότι εσείς θα βρείτε την βασιλεία. Διότι εσείς προέρχεστε από αυτήν και θα επιστρέψετε και πάλι εκεί….Αν σας ρωτήσουν από που προέρχεστε να τους πείτε : Έχουμε έλθει από το φως , από τον τόπο που το φως απέκτησε ύπαρξη μόνο του , εγκαταστάθηκε και εμφανίστηκε με την εικόνα του.”

Να λοιπόν η απόδειξη μέσα από τα λόγια του Χριστού. Όλοι ερχόμαστε από το φώς , δεν είμαστε από εδώ , ο κόσμος αυτός είναι ξένος για εμάς , εχθρικός. Υπήρχαμε στον πραγματικό κόσμο , στην επουράνια φωτεινή πατρίδα και ερχόμαστε εδώ, γιατί αποστατήσαμε κάποια στιγμή

από τον Θεό.

Μην ξεχνάμε ότι έχουμε εξουσία να μιλάμε στον Χριστό , και να του ζητάμε να μας πάρει τα βάρη. Μα πάνω απ όλα ο Χριστός περιμένει εκείνη την κομβική στιγμή που θα απορρίψει ο καθένας μας αυτό τον ψεύτικο κόσμο -την φυλακή μας- θα Του μιλήσουμε και θα Του ζητήσουμε ΜΟΝΟ την Ελευθερία μας, μόνο τον πραγματικό κόσμο “ΠΑΡΕ ΜΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ , ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΔΩ”…Μια δήλωση , μία επιλογή. Πόσες φορές πρέπει να απογοητευτούμε για να καταλάβουμε ότι στον κόσμο αυτό , στο μαγαζί του Σαμαέλ Σατανά , ευτυχία δεν υπάρχει ; Παρά μόνο πόνος, κακία και απογοήτευση. Οι άνθρωποι απογοητεύονται, γιατί ελπίζουν σε ανθρώπους , ελπίζουν στην εύρεση της ευτυχίας, ξεχνώντας ότι ζουν μέσα σε μία φυλακή και ευτυχία δεν υπάρχει μέσα σε καμία φυλακή.

Ας αναλογιστούμε όλα αυτά που πέρασε ο Χριστός μας για εμάς ας προσπαθήσουμε (ίσως) να σκεφτούμε την μοναξιά που ένιωσε ανάμεσά μας και ύστερα ας σκεφτούμε ο καθένας και η καθεμία χωριστά : για πόσο ακόμη θα μείνουμε δούλοι του Γιαχβέ Σαμαέλ Σατανά ζώντας με τις συνήθειες που εκείνος επιβάλει; Τις συνήθειες που ο Χριστός μας καλεί να απαρνηθούμε και να Τον ακολουθήσουμε στο ανηφορικό γεμάτο αναποδιές και θλίψη μονοπάτι, που οδηγεί πίσω στον πραγματικό κόσμο του φωτός και της ζωής και της πραγματικής Ελευθερίας.

Ήρθε στον κόσμο μας ως ξένος , έφυγε ως ξένος. Απο τότε που ήρθε έχουν περάσει περίπου 2000 και κάτι χρόνια. Δυστυχώς ακόμη και σήμερα παραμένει ένας ξένος στους περισσότερους ανθρώπους. Ο Αναστημένος Χριστός όμως υπάρχει δίπλα στον καθένα και την καθεμία μας και περιμένει να Του μιλήσει, να θελήσει να Τον γνωρίσει, να θελήσει να Τον εμπιστευτεί και να Τον ακολουθήσει, να κάνει το ένα βήμα, ωστε Εκείνος να κάνει τα υπόλοιπα και να τον πάρει κοντά του στον πραγματικό κόσμο, μακριά και έξω απο αυτήν την κόλαση του Σατανά.

Το μεγαλύτερο γεγονός στην ιστορία του κόσμου αυτού, η έλευση του Δημιουργού μας , πέρασε δυστυχώς, σχεδόν απαρατήρητο για τους πολλούς. Και που ήρθε και μας μίλησε ; Η ζωή συνεχίζεται στον ψεύτικο κόσμο του Σαμαέλ σαν να μην συνέβη τίποτα, πάλι στο ίδιο μοτίβο. Οι πολλοί τυφλοί , δεμένοι με τον κόσμο της ύλης του Σαμαέλ Σατανά , την κόλαση. Πάλι λίγοι είναι εκείνοι που ακολουθούν το στενό ανηφορικό δρομάκι. Λίγοι ζητούν την γνώση, λίγοι θέλουν και τολμούν να γνωρίζουν την αλήθεια. Λίγοι τολμούν να πάνε ενάντια στο ρεύμα που επιβάλει ο Σαμαέλ Γιαχβέ. Λίγοι τρελοί και ρομαντικοί, όπως και τότε έτσι και τώρα, έτσι και πάντα.

Πηγή Για τα κείμενα Ναγκ Χαμμάντι : Τριλογία Ναγκ Χαμμάντι το ένοχο μυστικό (Δ. Λιακόπουλος)

el.gr