Ιδού πως σταμάτησε ο Βασίλειος Βουλγαροκτόνος τις επιθέσεις μουσουλμάνων

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Με αφορμή το άρθρο που δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο με τίτλο «Από που εμπνεύσθηκε ο Ερντογάν την εισβολή αμάχων στην Ελλάδα», να ειπωθεί ότι υπάρχει ανάλογο ιστορικό παράδειγμα για μας, πώς ο Βασίλειος Β’ ο Βουλγαροκτόνος σταμάτησε τις επιθέσεις των μουσουλμάνων. Η Ιστορία έχει τεράστια δύναμη και γι αυτό την καταργούν ύπουλα.

Ο Βασίλειος Β’ ο Βουλγαροκτόνος ήταν ένας από τους Βασιλείς της τελευταίας Αυτοκρατορίας μας ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός επειδή τύφλωσε 15.000 βουλγάρους, παρά για το έργο του. Φρικαλεότητα, θα πούμε εμείς κρίνοντας το τότε με τα σημερινά ήθη. Η τύφλωση όμως των βουλγάρων ήταν εφαρμογή του νόμου που ίσχυε για τους στασιαστές και θεωρείτο, τότε, ηπιότερη ποινή σε σχέση με την θανατική. Ο Βασιλεύς τήρησε τις νόμιμες διαδικασίες, όπως τώρα κάποιοι τις επικαλούνται.

Μας λένε για την φρικαλεότητα του Βασιλείου. Δεν μας λένε όμως τι είδους φρικαλεότητες διέπρατταν οι βούλγαροι. Δεν μας λένε για πόσο καιρό σκορπούσαν την φρίκη οι Βούλγαροι. Δεν μας λένε μέχρι που έφτασαν οι βούλγαροι με τις φρικαλεότητές τους. Δεν μας λένε για πόσα χρόνια, μετά την τύφλωσή τους, ηρέμησε η Αυτοκρατορία μας από τους βουλγάρους.

Με πυγμή ο Βασίλειος, εκτός από τους βουλγάρους, αδρανοποίησε και τους μουσουλμάνους. Το γεγονός για το πως σταμάτησε τις επιθέσεις των μουσουλμάνων, συνέβη ως εξής. Ο Βασίλειος μετά από μια εκστρατεία στην Μέση Ανατολή, επέστρεφε με τον στρατό σου στην πρωτεύουσά μας, που τώρα ανήκει σε απογόνους λαθρομεταναστών.

Κατά το ταξίδι της επιστροφής, δέχθηκε ύπουλη επίθεση από στρατό μουσουλμάνων οι οποίοι έφθειραν τον στρατό του και πλιατσικολογούσαν. Όταν ο Βασίλειος ετοιμάστηκε να τους πολεμήσει, αυτοί εξαφανίσθηκαν. Συνεχίζοντας το ταξίδι της επιστροφής ο Βυζαντινός στρατός, ξαναδέχθηκε επίθεση από τους ίδιους μουσουλμάνους με τα ίδια αποτελέσματα. Τότε τους μήνυσε ο βασιλεύς Βασίλειος να μην ξανατολμήσουν και επαναλάβουν το ίδιο.

Οι μουσουλμάνοι δεν υπάκουσαν και ξαναεπιτέθηκαν στον στρατό του Βασιλείου. Ο Βασιλεύς όμως, γνωρίζοντας την ποιότητα των εχθρών του και ότι δεν παίρνουν από λόγια, είχε λάβει τα μέτρα του και συνέλαβε αυτή την φορά πολλούς αιχμαλώτους. Όταν τους έφεραν μπροστά στον Βασιλέα, αυτοί άρχισαν τους ηρωισμούς ισλαμικού τύπου. Δηλαδή, θα πεθάνουν για τον Αλλάχ, θα πάνε στον παράδεισό τους με τις 70 παρθένες και τα πιλάφια κλπ.

Εδώ να πω κάτι! ΙΣΩΣ γι αυτό οι μουσουλμάνοι βιάζουν τα παιδάκια που πρόκειται να πεθάνουν, για να μην υπηρετούν τα βίτσια, ως παρθένες, κάποιου άλλου μουσουλμάνου στον παράδεισό τους.

Έδειχναν λοιπόν στον Βασίλειο οι μωαμεθανοί αιχμάλωτοι ότι δεν υπολογίζουν τον θάνατο και ότι ήταν τιμή τους να πεθάνουν από εχθρό για τον Αλλάχ. Τότε ο Βασίλειος τους είπε ότι δεν πρόκειται να τους θανατώσει και ότι θα τους επιστρέψει πίσω, αλλά αναπήρους, εφαρμόζοντας απλά τον ισλαμικό νόμο.

Έκλεψες; Κόψιμο τα χέρια. Τότε οι αιχμάλωτοι άρχισαν να οδύρονται και να ικετεύουν. Η διαταγή εξετελέσθη, εφαρμόζοντας τις ισλαμικές νόμιμες διαδικασίες, και ο Βασίλειος και ο στρατός του δεν ξαναδέχθηκαν επίθεση από τους μουσουλμάνους.

Το συμπέρασμα είναι ότι όταν μια κατάσταση είναι νοσηρή από την αρχή, την σταματάς άμεσα με κάθε τρόπο εν τη γενέσει της. Όσο εξελίσσεται τόσο πιο θλιβερή κατάληξη θα έχει.
Αν ξεχνάς την Ιστορία, την ξαναζείς! Μην λέμε πάλι τα ίδια.

Χρήστος Μαντζιάρης