Η ΕΡΗΜΩΣΗ ΤΩΝ ΙΔΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΟΡΑΜΑ

Η πίστη στα ιδανικά τού Έθνους και η αυτοπεποίθηση τής Φυλής βασισμένη στις δυνάμεις της, γεννούν το απαραίτητο αγωνιστικό φρόνημα για την εθνική αυθυπαρξία και ενδυνάμωση. Ο Ελληνισμός έχει γνωρίσει στιγμές δόξας και στιγμές βαθιάς παρακμής. Δεν είναι ωστόσο ίδιον τής Ελληνικής Φυλής η ραγιαδοσύνη και η μακρά υποταγή στον οιονδήποτε βάρβαρο ή ψευτοσύμμαχο. Όσες φορές ο Έλλην έχει συμβιβαστεί με την παρακμή του, αυτό συμβαίνει από την έλλειψη εθνικού οράματος.

Η ερήμωση των ιδανικών έχει ποτίσει την ελληνική ψυχή από μια απογοήτευση και ένα ξεστράτισμα μαζί από την αληθινή φύση τού Ελληνισμού. Από την μια πλευρά, παρατηρούμε την απάθεια τού λαού μας απέναντι στους υβριστές τής ιστορίας και των δικαίων μας. Από την άλλη πλευρά, παρατηρούμε την εισβολή στη ζωή μας ξένων ηθών και σωμάτων που επαναφέρουν παλιές κατοχές στον δρόμο για την παγκοσμιοποίηση. Και στο μέσον αυτών των κοινωνικών παραισθήσεων και παραστρατημάτων, η υποταγή στο δώσε ψίχουλα ψευτορωμέϊκο να χορτάσει το πόπολο.

Οι αντιστάσεις στον ελληνικό λαό υπάρχουν ως ένα μικρό βαθμό, αλλά όπως είχε πει ο αείμνηστος εθνάρχης αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, οι Έλληνες που αντιστεκόμαστε και αγωνιζόμαστε για να ανακτήσουμε ότι έχουμε χάσει και να βαστήξουμε τις Παραδόσεις μας πρέπει να πολλαπλασιαστούμε. Στις μέρες μας παρατηρούμε τον πρωθυπουργό να μάς λέει ότι οι ελληνόφωνοι πολιτικοί παρέλαβαν μια μικρή οθωμανική επαρχία και την κάνανε πρότυπο κράτος των Βαλκανίων! Είναι το πολιτικό ψευτορωμέϊκο που αναγνώρισε με την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών στα Σκόπια μακεδονική γλώσσα και εθνότητα.

Είναι το ίδιο πολιτικό ψευτορωμέϊκο που σχημάτισε υποκριτικά την Πρωτοβουλία «1821-2021» για τον κατά τ’ άλλα εορτασμό των 200 χρόνων από την Εθνεγερσία τού 1821 ενάντια στην οθωμανική αυτοκρατορία των Τούρκων και των ισλαμιστών συμμάχων τους. Και πως θέλουν τον εορτασμό αυτό; Με την ανοχή στην τουρκική προκλητικότητα για την διεκδίκηση κι άλλων ελληνικών εδαφών σε Θράκη και Νησιά τού Αιγαίου, με την συγκυριαρχία στα Θερμά μας ύδατα, με την επιστροφή τού ισλαμισμού ως εισβολέα εποικιστή, με την παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας και την εξαγορά τού Ελληνικού Έθνους από τα νεοταξικά και τοκογλυφικά αφεντικά των ψευτορωμιών πολιτικών.

Κατ’ αρχήν, η ελληνική απελευθερωτική επανάσταση τού 1821 ουδέποτε ολοκληρώθηκε. Η Ελλάς είναι το μόνο κράτος που διαθέτει σκλαβωμένες πατρίδες, αφού ο Εθνάρχης Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και η αγωνιζόμενη ελληνοσύνη αναγνωρίζανε ως αληθινή πρωτεύουσα τής Ρωμανίας μας την Κωνσταντινούπολη. Όμως οι τότε πολιτικοί, όμοιοι στην ξενοδουλεία με τούς τωρινούς επιγόνους τους, βάλανε καθ’ υπαγόρευση των σταυρωτήδων τής εποχής τούς εθνικούς μας αγωνιστές είτε στη φυλακή είτε στο περιθώριο και φέρανε τα δάνεια τάχα μου τού αγώνα ως βρόγχο και υποθήκευση τού νεότερου ελληνικού κράτους.

Η ερήμωση των ιδανικών και η ηττοπάθεια ενός ολάκερου Έθνους, η διαγραφή τού ρωμαλέου χαρακτήρα τού λαού μας δεν προέκυψε λοιπόν στις μέρες μας από το πουθενά. Ο δε ελληνικός λαός δεν μπορεί να θεωρηθεί άμοιρος των ευθυνών του. Αυτοί που τον πείσανε ότι είναι ένας μικρός και φτωχός λαός, τού δώσανε κάποιες εικονικές δυνατότητες πολιτικών επιλογών, ξεκάθαρα παραπλανητικές. Τού δώσανε ψήφο, αλλά και αντιπαροχή μιας ανασφαλούς δουλειάς, ενός μικρού μισθού και μιας εστίας μακριά από την εγκαταλειμμένη πατρογονική του γη. Αλλοιώσανε την ιστορία και ολάκερη την παιδεία στα σχολεία, για να πειστούν τα παιδιά του για τον δήθεν μικρό Ελληνισμό. Και επιπλέον απομάκρυναν τον Έλληνα από την Ορθοδοξία εις ότι αφορά το Φρόνημα. Αλλοιώσανε δηλαδή θρησκευτικό και εθνικό φρόνημα.

Υπήρξαν το δίχως άλλο ιστορικοί περίοδοι κατά τις οποίες ο Έλληνας έγινε εθελόδουλος ραγιάς, όπως σήμερα. Υπήρξαν στιγμές όπου νεότερες γενιές αυθαδίασαν και εγκατέλειψαν το σθένος των παλαιότερων γενεών, όπως ακριβώς σήμερα. Υπήρξε η αλλοίωση τού ελληνικού χαρακτήρα από ήθη ξένα που απείλησαν να τού κλέψουν τον κόσμο, όπως ακριβώς σήμερα. Τώρα όμως πλέον ο αγώνας που καλείται να δώσει ενωμένος ο Ελληνισμός μας είναι αγώνας υπαρξιακός. Ένας αγώνας που πρέπει να δοθεί εκ νέου για τού Χριστού την Πίστη την Αγία και τής Πατρίδος την Ελευθερία, απόλυτα και ολοκληρωμένα.

Η Ελλάς πρέπει να γίνει και πάλι Αγία και Μεγάλη. Η ελευθερία δεν χαρίζεται. Την ελευθερία την κατακτά μονάχα ο δυνατός και θεληματικός για την διαιώνιση τής Φυλής του και τη ζωή των παιδιών του. Η διατήρηση τής Παραδόσεως και η Εθνική Ισχύς είναι ο μοναδικός δρόμος που ταιριάζει στον Ελληνισμό. Οι αποφάσεις τού Έθνους και οι πράξεις του πρέπει να το βρουν ενωμένο και ετοιμοπόλεμο. Το θέλημα τού λαού πρέπει να γίνεται πράξη άμεση κι όχι παζάρι κομματικό. Η ιστορία τού Έθνους μας να ζωντανέψει. Ο σεβασμός στο μόχθο και την πύρινη θέληση των προγόνων να βρει συνέχεια και δικαίωση. Τα αίματα των ηρώων να δικαιωθούν. Να παραμείνουμε Ορθόδοξοι και Έλληνες. Και η Ελλάς να μεγαλώσει.

Είναι σαφές λοιπόν ότι ο ελληνικός λαός πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Να αναζητήσει και να σχηματοποιήσει το Εθνικό όραμα που τού ταιριάζει ως Ζωντανό Έθνος. Το Εθνικό όραμα βέβαια απαιτεί πίστη, ευψυχία και ενότητα. Θέλει αγάπη και προσήλωση, τόσο στον Δημιουργό Θεό όσο και στο Έθνος που ανήκουμε. Σεβασμό στην κληρονομιά μας και έντονο πάθος για να κτίσουμε την πιο λαμπρή Ελλάδα όλων των εποχών. Να φτιάξουμε περισσότερη κι όχι λιγότερη Ελλάδα. Είναι η Μεγάλη Ελλάδα των Ελλήνων Χριστιανών που είναι οπωσδήποτε Εθνικιστές.

Γράφει ο Καραχάλιος Σπυρίδων τού Κωνσταντίνου.

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com