Η Ευχή…. εναντίον τής έναν έναν!… φαγωμάρας…

Η Ευχή…. εναντίον τής έναν έναν!… φαγωμάρας…

Εύχομαι νά βρέχει δέκα έτη ασταμάτητα…

Νά βροντάει καί αστράπτει συνεχώς, νά πέσουν τόσοι κεραυνοί όσες οί σταγόνες τής βροχής απ’ εδώ ώς τήν Αμερική!…

Νά χαθεί ό πολιτισμός, νά βουλειάξει τό Σύμπαν αλλά νά μήν νικήσουν «αυτοί»… Αξίζει τόν κόπον, αξίζει τό αντίτιμον!…

Εμείς δέν μπορούμε νά Νικήσουμε άς Νικήσει η Ευχή!…

Παρά νά μέ σκλαβώσει ό εχθρός μού, παρά νά μέ σκλαβώσει ό εχθρός τής ψυχής μού, καλύτερα νά χαθεί όλ’ η γή!…

Τά ίδια έχουν ώς πρόθεση κι’ «αυτοί» δι’ ημάς, δέν πρόκειται νά υποχωρήσουν ποτέ… Όσα ήρθαν, ήρθαν διά νά μείνουν καί νά έρθουν καί άλλα καί χειρότερα καί σύνθετα χωρίς σταματημόν. Δέν είναι πόλεμος, δέν είναι πολιτική, είναι βασανηστήρια!… Πώς νά ερωτευτείς, πώς νά σού μείνει ανάμνηση, ψυχή, συναίσθημα σέ δέκα έτη βασανηστηρίων; Καί μέ ανανέωση άλλα δέκα καί άλλα δέκα καί ούτω καθεξής;…

Ή γινόμαστε έναν ή θά μάς φάνε έναν έναν… Πόσ’ αγγούρια έφαγες είς τήν ζωήν σού βρέ γέρο; Απάντηση: έναν έναν …. Ποτέ δέν τρώς πολλά πάντοτε έναν έναν! Εάν θέλεις νά φάς πολλά τρώγε έναν έναν!… = 11 που λέγει καί η πρόβλεψη!…

Δέν μάς απειλάνε όλους μαζύν μάς απειλάνε έναν έναν καί ό καθένας τό έναν έναν τό λαμβάνει ότι δέν συμπεριλαμβάνεται…

Μήν «τούς» ξανά απειλήσετε, όσον απειλάς ξεφουσκώνεις. Μήν τούς ξανά απειλήσετε, απλά συναντηθείτε γιά νά τούς πνίξετε… πάντοτε έναν έναν… Καί θά είναι πολλοί, χρειάζοντε αντιφαγάνες μέ γιγάντιες αναίσθητες κοιλιές…

Τό χειρότερον ρέ μάγκα καί ρέ μάγκισσα ξέρεις ποίον είναι; Ότι μάς εξευτελίζουν επί μακρόν χρόνον καί σ’ αυτήν τήν περίπτωση ό εξευτελισμός μεταϋπερπολλαπλασιάζεται, δέν είναι μερικά λεπτά καί τελείωσε, είναι εφ’ όρου ζωής!… Είμαστε όλοι Οιδίποδες, η Τραγωδία είναι τό συχνότερον δένδρον που σκιάζει τούς Έλληνες. Από Ανατροπή σ’ Ανατροπή, πεπρωμένον φυγήν αδύνατον, αυτός είναι ό μεγαλύτερος αλγόριθμος αλγόρυθμος τής φωτοδεσμομηχανικής επιστήμης. Τώρα άμα καταλάβεις τί τραγικόν υπερδράμαν οί δέσμες φωτός νά παράγουν μηχανές καί μηχανισμούς…

Όποιος έχει γνώση εισέρχεται είς τήν παλαίστρα καί γίνεται από Έλληνας Μαύρος είς τό Ξύλον! Καί αυτός όμοιος αλγορυθμοριθμός κβαντομηχανικής… Υποτιμάεις κάποιον, ακούει κάποιος καί έρχεσαι χωρίς νά μπορείς νά τό προβλέψεις καί εάν τό προβλέψεις χωρίς νά μπορείς νά τό ανατρέψεις, ό κάποιος που υποτίμησες, αδίκησες, χλεύασες. Έγινες αυτός που περίπαιξες, η μαριονέττα συχνότητα που σέ έκαμε νά γελάσεις καί έλκυσες!… Η άχλυ τών γεγονότων που σέ παρασέρνουν τά ορμητικά νερά τού ποταμού τής σέ κάνει νά μήν ξέρεις εάν η υπομονή είναι υπέρ σού ή εναντίον σού, φίλος ή εχθρός. Δέν ξέρεις τίποτε καί τότε ξέρεις ότι δέν ξέρεις, ένας Οιδίποδας που αφότου καί επειδή έλυσε τό αίνιγμα τιμωρρήθηκε η έπαρση καί κατέληξε αυτοτυφλωμένος ηθελημένος σκλάβος αλλά όχι σ’ όποιον κι’ όποιον, έχει διαφορά, σ’ έναν καλόν ταπεινόν βοσκόν!…  

Καί τί νόμισες; Ότι επειδή έλυσες τό αίνιγμα δέν θά σκότωνες τόν πατέρα σού καί δέν θά πηδούσες τήν μητέρα σού, ώστε νά φανή πόσον (επί+όσον επ’ όσον) τυφλός ήσουν ώστε νά μήν εμπιστεύεσαι τήν όραση σού καί νά αυτοτυφλωθείς;…

Έλυσες τό αίνιγμα, σκότωσες, έγινες βασιλέας, πήδηξες, αυτοτυφλώθηκες, ταπεινώθηκες σώθηκες!…

Έλυσες τό αίνιγμα, σκότωσες λάθος άνθρωπο, έγινες βασιλέας, πήδηξες λάθος άνθρωπο, αυτοτυφλώθηκες, ταπεινώθηκες καί μόνον τότε σώθηκες από τήν Γνώσιν σού που σ’ έκανε ρεζίλι τών σκυλλιών!… Έν οίδες ότι ουδέν οίδες καί σώθηκες!… Μακάριοι οί αυτοπαραδεχόμενοι πτωχοί εισίν τώ πνεύματι!… Διαλογίστου μέ ταπεινούς αλγοριθμόρυθμούς τής υπερμαθηματικής αδεξιότητας!…. Μόλις ό άνθρωπος αυτογίνει ή γίνει θεός από τόν κόσμον, γίνεται ό,τι καί ό κόσμος, χυμένον στά μπάζα χώμα!…       

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ