Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ

Ένα από τα παιχνίδια που παίζει η Ζωή στους ανθρώπους είναι η Ειρωνεία.

Η Ειρωνεία αποτελεί ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στο ρου της ιστορίας, που μπορεί να ερμηνευθεί με διάφορους τρόπους: ως χλευασμός και κοροϊδία, ως διάψευση της ανθρώπινης αυταρέσκειας και αυταπάτης αλλά και ως παιδαγωγικό μέσο μήπως και συνειδητοποιήσει το ανθρώπινο ον το μέγεθος της τραγωδίας του και, εν τέλει, μεταστραφεί και κατανοήσει.

Στην περίπτωσή μας, η Ειρωνεία επέστρεψε ως οδυνηρό χαστούκι: στη χώρα όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία (με την άμεση, συμμετοχική της μορφή) σε λίγο και ενταφιάζεται!

Την Πέμπτη, που θα ψηφιστεί το βδέλυγμα που με θράσος αποκαλούν «Συμφωνία» (δεν αντιστοιχεί σε συν+φωνή αφού ξεκάθαρα και ηχηρά ο λαός δια+φωνεί),  στην πραγματικότητα αποτελεί ένα χαρτί των Ισχυρών του Κόσμου αυτού για να προάγουν τα δικά τους και πολύ σκοτεινά συμφέροντα στην περιοχή των Βαλκανίων (εν προκειμένω Γερμανία και Η.Π.Α.), η Δημοκρατία επισήμως και τελεσιδίκως μπαίνει στον τάφο. Ένας τάφος που έχει ανοιχτεί εδώ και πολλά χρόνια, εν αγνοία μας και εν αδιαφορία μας, αλλά, σίγουρα, δρομολογημένος και δύσκολα αναστρέψιμος (αφού Δημοκρατία χωρίς Παιδεία δεν μπορεί να διαφυλαχτεί).

Οπωσδήποτε πολλά χρόνια πριν και από το τρομακτικού θράσους νόθευσης της λαϊκής βούλησης δημοψηφίσματος/παρωδίας του 2015 όπου το «Όχι» του ελληνικού λαού μετατράπηκε σε «Ναι».

Δεν είναι μόνο η πρόδηλη αντισυνταγματικότητα, παρανομία και κατάλυση των εθνικών συμφερόντων της χώρας, ή η αντιστράτευση της τυπικής νομιμότητας (όπως π.χ. η αυξημένη πλειοψηφία των 3/5 των βουλευτών που προβλέπει το άρθρο 28 παρ. 2 του Συντάγματος «για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο έννομο συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη…»), ή η κατεδάφιση του πολιτεύματος της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας (της σημερινής μορφής της Δημοκρατίας) όταν οι βολευτές ψηφίζουν και ψοφίζουν τον ελληνικό λαό αντίθετα με την εντολή που τους δόθηκε ως αντιπρόσωποι των εκλογέων που τους εξέλεξαν (όσο τρελός και αποχαυνωμένος να είναι κανείς δεν θα εξέλεγε ποτέ βουλευτές που στο εκλογικό τους πρόγραμμα θα εξήγγειλαν το τεμαχισμό της Ελλάδας, ειδικά δε στις περιφέρειες της Μακεδονίας όπου πολλοί από τους βολευτές εκεί θα ψηφίσουν ναι στη διαβόητη «Συμφωνία»).

Είναι πάνω απ’ όλα, η κατάφωρη, ιταμή και σκαιή περιφρόνηση της βούλησης του ελληνικού λαού που αρνείται το στοιχειωδώς αυτονόητο: να του χαρίσουν την πατρίδα έναντι ποιου ανταλλάγματος αλήθεια; Κανενός απολύτως! Γιατί για όσους πασχίζουν να παραμείνουν ακόμη νοήμονες και να μην τους καταπιεί η λαίλαπα της προπαγάνδας του εθνομηδενισμού με την διεστραμμένη «λογική» της, η Ελλάδα δεν παίρνει απολύτως τίποτα από την «Συμφωνία», ενώ την πλεονεκτική θέση την έχει αυτή και όχι το γειτονικό κρατίδιο. Αυτοί κόπτονται να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, αυτοί κόπτονται να ενταχθούν στην Ε.Ε. Αλλά, προφανώς κόπτονται και οι Ισχυροί του πλανήτη, όπως προαναφέρθηκε, και αυτοί πίεσαν ώστε να κλείσει η «υπόθεση» δοθείσης ευκαιρίας με την πιο ξενόδουλη και με λυσσαλέο μίσος για την Ελλάδα και τους Έλληνες σταλινική κυβέρνηση που πέρασε ποτέ από τον βασανισμένο αυτό τόπο. Και που με συνοπτικές διαδικασίες και με πλήρη ισοπέδωση του Συν τάγματος που προβλέπει στο άρθρο 1 παρ. 2 ότι «θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία» και στην παρ. 3 ότι «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα» (εκλογές, αντιπροσώπευση, βουλή, συνταγματικές διαδικασίες κλπ.)., παραδίδει στους Σλάβους τα πάντα: ιστορία, έθνος, γλώσσα, πολιτισμό, νομιμοποιεί δηλαδή την υφαρπαγή και τον σφετερισμό της ιστορίας της Μακεδονίας από μια Σλαβική υποεθνότητα που κατοίκησε την περιοχή τον 6^ο αιώνα Μετά Χριστόν! Και που ομιλεί μια διάλεκτο της Βουλγαρικής γλώσσας, την οποία η «Συμφωνία» αυτή ανάγει σε «μακεδονική γλώσσα», όπως το πάνε δηλ. θα ισχυριστούν ότι η σλάβικη διάλεκτος είναι η γλώσσα που μιλούσε ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος!

Και φυσικά, μόνο οι ανόητοι ή οι πορωμένοι δεν θέλουν να δουν ότι τα χειρότερα έρχονται άμεσα με τη διεκδίκηση εδαφών, αφού πρώτα θα έχουν ενορχηστρώσει ιστορίες περί «καταπιεσμένης Μακεδονικής εθνότητας εντός Ελλάδας», ενώ ιστορικά οι μόνοι καταπιεσμένοι ήταν οι Έλληνες της περιοχής της Οχρίδας και του Μοναστηρίου!

Είναι ιστορικά και εθνικά απαράδεκτα αυτά που συμβαίνουν!

Αλλά, πρωτίστως, είναι απαράδεκτο που το αφήνουμε να συμβεί!

Οι πρόγονοί μας πρέπει να σηκωθούν από τα μνήματα και να μας φτύνουν!

Αγαπητοί συμπατριώτες, τα συλλαλητήρια δεν αρκούν, όπως αποδεικνύεται: οι σύγχρονοι Εφιάλτες του έθνους είναι κωφοί και χωρίς συνείδηση, βλέπετε εδώ ο Ιούδας πρόδωσε τον Θεάνθρωπο για λίγα αργύρια, αυτοί δεν θα μας πρόδιδαν;

Αλλά ούτε οι προσφυγές και οι μηνύσεις αρκούν σε μια χώρα όπου η δικαστική εξουσία έχει υποταχθεί πλήρως στην εκτελεστική και δεν είναι ανεξάρτητη (τουλάχιστον η ανώτατη).

Ο αγώνας για τη Μακεδονία πρέπει να είναι ανένδοτος γιατί δεν είναι μόνο για τη Μακεδονία αλλά για όλη την Ελλάδα και τη Δημοκρατία.

Την Πέμπτη ενταφιάζεται αυτή η λέξη. Η ιερή αυτή λέξη που μέσα της περικλείει το μεγαλείο και τον πολιτισμό του ανθρωπίνου είδους. Μια λέξη που ξέφυγε από τα στενά όρια της ελληνικής επικράτειας και έγινε οικουμενική και παγκόσμια αξία, ως το πιο αναγνωρίσιμο ελληνικό brand name, για να μιλήσουμε και με όρους μάρκετινγκ!

(Αλλά, οι απάτριδες ψυχοπαθείς, που οι μωροί τους έδωσαν εξουσία πριν τέσσερα μαύρα χρόνια, μπορεί και να μας πουν σε λίγο καιρό ότι δεν είναι ελληνική λέξη, αλλά… μακεδονική. Αφού τους αφήνουμε να κατευθύνουν και να διαστρεβλώνουν την εθνική μας συνείδηση είμαστε, βεβαίως, άξιοι της φριχτής μας μοίρας).

Χωρίς Δημοκρατία δεν υπάρχει κράτος, δεν υπάρχει κοινωνία.

Δεν υπάρχει πολιτισμός!

Είναι θέμα χρόνου (ελάχιστου) πριν μετατραπούμε από δρώντα υποκείμενα σε Res, αντικείμενα που θα πωλούνται και θα αγοράζονται από τους Δυνάστες του Κόσμου αυτού, αφού δεν θα έχουν καν Γη και Πατρίδα να ανήκουν.

Θα τους αφήσουμε;

Ναι, ξέρω είναι μέρα εργάσιμη και ο κόσμος δεν είναι έτοιμος ακόμη για την ολοκληρωτική σύγκρουση.

Προσωπικά, αμφιβάλλω και αν θα είναι ποτέ, βολεύτηκε στη δειλία και την ασήμαντότητά του, ας είναι κακά τα iphone και τα facebook, που ευτελίζουν και εξευτελίζουν λαούς…

Μήπως, τελικά, πρέπει να επέλθει η τραγωδία για να ενεργοποιηθεί επιτέλους το συναίσθημα του κινδύνου και να πυροδοτηθεί η αντίδραση, έστω και για «την τιμή των όπλων».

Όχι τίποτα άλλο δηλαδή, για να μην φτάσουμε στο σημείο που οι πρόγονοι ούτε καν θα καταδέχονται να σηκωθούν από τους τάφους τους για να μας φτύσουν αφού η επίγεια τιμωρία μας θα μετριάζει την οργή τους!