Η Αρχέγονη Θρησκεία της Ξευτίλας

Η Αρχέγονη Θρησκεία της Ξευτίλας

Είσαι ένα χρέος και έναν αυτοχρέος, γεννήθηκες χρεωμένος και θα πεθάνεις χρεωμένος ακόμη και εάν είσαι αυτόν που λέν ευτιχισμένος.

Χρωστείς στην γή που σ’ έκαμε

Χρωστείς στους γονείς σου που σ’ έκαμαν

Χρωστείς στον Θεό που σ’ έκαμε

Χρωστάς σε όλους αυτούς που σ’ έκαμαν

Ακόμη και εδώ ισχύει μία Τετραπιθανότητα και το δίκαιον είναι στο τρίτον αλλά και στο τέταρτον….

Γεννήθηκες για να πεθάνεις, γεννήθηκες για να επιστρέψεις.

Υπάρχει κάποιος που δεν Πιστεύει σε αυτήν την Θρησκεία ή που στην Θρησκεία του δεν συμπεριλαμβάνεται αυτό και την θεωρεί σωστή;

Από χριστιανικής σκοπιάς λέγεται γη ει και εις γην απελεύσει….

Μία σκέττη ξευτίλα, άλλοι το λέν ανάπαυση εάν είναι και εφόσον είσαι μόνον χώμα !….

Η απαισιοδοξία είναι το όχημα της αλήθειας. Ποίος είναι αισιόδοξος ενώ ταυτόχρονα δεν γνωρίζει τι υπάρχει μετά θάνατον; Όταν δεν γνωρίζεις αυτήν την αιώνια ούτως ή άλλως λεπτομέρεια, τότε είσαι αισιόδοξος από αφέλεια, ανευθυνότητα, μωρία, προσποιητή διαφυγή και τεχνητο εφησυχασμό !…

Η απαισιοδοξία είναι η κατάσταση χωρίς υποκατάσταση, που γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους τι σημαίνει ζωή, θάνατος, μεταθάνατος ! ….

Είναι η πικρή αλήθεια, πικρότερη από το βαθύτερο ψεύδος !….

Εφόσον δεν είσαι μόνιμος παρών είσαι μία ξευτίλα, γεννημένη ξευτίλα με εξευτελισμένο τέλος !…

Αυτή η αλήθεια είναι η κυνική αλήθεια, η κυνική προαπαισιόδοξη αλήθεια, διότι βασίζεσαι σε όσα μόνον με βεβαιότητα ξέρεις! Όμως κάποιοι με βεβαιότητα δεν αντιλήφθηκαν τι εννοώ. Δεν εννοώ ότι με βεβαιότητα δεν Ζη Θεός αλλά ότι με βεβαιότητα δεν γνωρίζεις τι θα απογίνεις !…

Κανένας δεν γνωρίζει τι θα απογίνει είτε Πιστεύει είτε δεν Πιστεύει σε Θεό, αυτό δεν είναι μία απιστία αλλά μία σύνεση άγνοιας, αβεβαιότητας και δικαιολογημένης ανασφάλειας! Μήπως γνωρίζεις εσύ τι θα απογίνεις; Ακόμη και εάν Πιστεύεις σε Θεό και είσαι βέβαιος ότι με την Πίστη θα σωθείς, αυτήν μπορεί να την χάσεις αιφνίς ανά πάσα στιγμή, Ο Θεός να έχει άλλη γνώμη ή να μάθεις ή να μην μάθεις ποτέ ότι νόμιζες ότι Πίστευες !…

Καμμία βεβαιότητα και αυτοβεβαιότητα δεν είναι εμβεβαιότητα-[εν βεβαιότητα]…. Γιατί; Διότι εμβεβαιότητα είναι αυτό που μπορείς να κάνεις με το χέρι σου, το μυαλό και την απόφαση σου και έστω και κάνεις αυτά όπως σού τα είπαν, δεν σημαίνει ότι θα πάρεις ό,τι σού είπαν ή ότι τα έκαμες ανυπόκριτα! Γι’ αυτό σου λέγω ΞΕΥ ΤΙ ΛΑ !!!!….

Ζης σ’ έναν τζόγο και το έρμαιο είσαι εσύ !…. Εάν δεν συμφωνείς απόδειξε με τις δυνάμεις σου το αντίστροφο ! Μήπως μπορείς να μην τρώς, να μην αφοδεύεις, να μην κατουράεις,  να μην κοιμάσαι, να μην έχεις ανάγκη να μην σε καίνε ; ! Εάν όχι, τότε δεν έχεις καμμία δύναμη στο χέρι σου !…

Είσαι ένα έρμαιο του τζόγου !….

Κανένας Θεός δεν έσωσε τα παιδιά που βιάστηκαν, τις γυναίκες που βιάστηκαν, τους άνδρες που βιάστηκαν, τους ανθρώπους που βιάστηκαν, τότε γιατί να σώσει τις ψυχές που βιάστηκαν ; Τι εννοώ βιάστηκαν; Που τις βίασαν και δεύτερον που βιάστηκαν να εξάξου αποτελέσματα !… και συμπεράσματα για τις ίδιες και για τις άλλες !…

Υποψιάζομαι ότι μόνον μία ήττα μπορεί να μας σώσει. Η ήττα της Πίστης ότι είμαστε Κάτ’ι! ! [αυτό το Κάτ’ ι εκτός από τα δύο άλλα νοήματα είναι και κατά ί = ευ+θεία = ευθεία !]

Η ήττα της κυνικής εμβεβαίωση της απαισιόδοξης σύνεσης ότι είμαστε τι ποτέ –[ τι ποτέ = τίποτε ] !

Θέλεις αποδείξεις; Κύταξε το παρελθόν και το μέλλον από το πιο μέλλον !… Τι ποτέ δεν μένει από εμάς !… που να είμαστε εμείς και, τα ίχνη μας δεν είμαστε εμείς, είναι η ειρωνεία ότι είμασταν κάτ’ ι ! <

Όταν γίνεις ξευτίλα μπορεί τουλάχιστον τίποτε να μην σε φοβίζει, αλλά από το είδος της ξευτίλας θα εξαρτηθεί το είδος της ήττας και από το είδος της ήττας θα εξαρτηθείς το είδος της νίκης και της σωτηρίας !…

Το νου σου στα επόμενα άρθρα !… [έχω το χούϊ άραγε όλα έν τέλει να τα τελειώνω με αισιοδοξία;, είναι η μόνη ελπίδα ή η μόνη ψευδαίσθηση για να απαλύνει η ψυχή τον μαύρο πόνο της ψυχής;] >

[Και ο άλλος ο Σόλων που τον κράζουν κάποιοι, δεν ξέρω εάν αληθεύει ή πώς είπε: μηδένα πρό του τέλους μακάριζε! Την σύνεση της εξευτίλας είχε υπ’ όψιν ! Αλλά ερωτώ ποίον είναι το τέλος & ποίον το τέλος τέλος; άραγε υπάρχει και άραγε δεν υπάρχει δύναμη εκεί έξω που να μην αναιρεί όποτε θέλει το τέλος τέλος ; Τροφή άνευ τέλους !!!!]

Σε όποια κοινωνία και εάν ζης, σε όποια ευμάρεια, σε όποια εύνοια, δεν βλέπεις το τέλος σου να πλησιάζει; Έναν τέλος πλησιάζει έστω και εάν απ’ εκεί πληρώνεις το τέλος και προχωρείς αλλού αλλά ποίος ξέρει για πού; Και έστω κάποιοι ξέρουν επειδή έχουν διαπιστευτήρια οι άλλοι; Και αυτοί που ξέρουν εάν δεν εξαπατήθηκαν με εμβεβαιότητα δεν είναι της απόφασης τους αλλά άλλης δυνάμεως απόφασις ! Έτσι δεν είναι ; Η απαισιοδοξία ξεκίνησε από την βάρκα της απαισιοδοξίας για να αναιρέσει ή φωτείσει την κουπαστή της βάρκας της απαισιοδοξίας χωρίς αισιοδοξία ! Είναι η αισιοδοξία Πίστη; Είναι η γνώση βεβαιότητα ! Για να είναι βεβαιότητα πρέπει να είναι του χεριού σου, του ποδιού σου και του μυαλού σου έν πράξει μηχαν ή !…. [μη χαν εί & μη χαν ή !] !Ένας υπάλληλος ενός αθάνατου αφεντικού πιστεύει ή γνωρίζει ότι θα πληρωθεί, αλλά δεν μπορεί να πληρωθεί χωρίς να τον πληρώσει το αφεντικό, και αυτό ισχύει διπλό διότι δεν μπορεί να νικήσει το Αθάνατ’ ο ! ή α’θανατ’ όν !!!! γράφω για να μην πεθάνω πεθαίνω για να γράψ” ω!!!!

Παναγιώτης Δίας