Γιατί έγινε ο άνθρωπος;

*******************************

Όσοι είναι γεμάτοι από την κακία και μεθάνε από την αγνωσία, δεν γνωρίζουν τον Θεόν, ούτε επαγρυπνούν ψυχικά. Ο Θεός όμως είναι νοητός και δεν είναι μεν ορατός, όμως είναι καταφάνερος μέσα στα ορατά, σαν τη ψυχή μέσα στο σώμα. Κι αν το σώμα είναι αδύνατον να υπάρχει χωρίς ψυχή, έτσι και όλα, όσα βλέπουμε και υπάρχουν, είναι αδύνατον να υπάρξουν χωρίς Θεόν.

*******************************

Όπως μας έδωσε ο Θεός την όραση, για να αναγνωρίζομε όσα βλέπομε, ποιο είναι το άσπρο και ποιο το μαύρο χρώμα, έτσι και το λογικό, μας το χάρισε ο Θεός, για να ξεχωρίζομε όσα συμφέρουν στην ψυχή.

Όταν όμως η επιθυμία κρατηθεί ανεξάρτητη από το λογικό, γεννά ηδονή και δεν επιτρέπει στην ψυχή να σωθεί ή να ενωθεί με τον Θεό.

*******************************

Εάν έχεις αμφιβολία, ότι η κάθε μία πράξη παρακολουθείται αφ’ υψηλού από τον Θεό, εξέτασε (τον εαυτό σου) και θα δεις, ότι συ, που είσαι άνθρωπος και χώμα, μπορείς να εξετάζεις και να εννοείς ταυτοχρόνως πολλά και διάφορα θέματα.

Πόσον μάλλον ο Θεός, που τα βλέπει όλα σαν σπυρί σιναπιού. Αυτός που τα πάντα ζωογονεί και τρέφει όπως θέλει;

*******************************

Όταν κλείσεις τις πόρτες του σπιτιού και είσαι μόνος, γνώριζε ότι είναι παρών μαζί σου ο ορισμένος για κάθε άνθρωπον από τον Θεό άγγελος, τον οποίον οι Έλληνες ονομάζουν οικείο δαίμονα (προσωπικό δαιμόνιον).

Αυτός, που είναι ακοίμητος και απαραλόγιστος (δεν μπορεί κανείς να τον εξαπατήσει), στέκεται πάντοτε μαζί σου, τα βλέπει όλα και δεν εμποδίζεται από το σκοτάδι.

Μαζί μ’ αυτόν, γνώριζε πως και ο Θεός υπάρχει σε κάθε τόπον. Γιατί δεν υπάρχει τόπος ή ύλη καμία, μέσα στην οποία να μην είναι ο Θεός, εφ’ όσον είναι απ’ όλους και απ’ όλα μεγαλύτερος και όλους τους -περικλείει στο χέρι Του.

*******************************

Αν φροντίζομε να θεραπεύομε τα πάθη του σώματος, γιατί αλλιώς θα γίνομε καταγέλαστοι στους γνωστούς μας, πολύ περισσότερο είναι ανάγκη να τρέχομε να θεραπεύομε τα πάθη της ψυχής, γιατί μέλλομε να κριθούμε κατά πρόσωπον Θεού, για να μη βρεθούμε (εκεί) τιποτένιοι ή καταγέλαστοι.

Έχομε το αυτεξούσιο και συνεπώς, όταν επιθυμούμε τις πονηρές πράξεις, μπορούμε να μην τις επιδιώξουμε, αρκεί να το θελήσομε. Το μπορούμε και στην εξουσία μας είναι να ζήσομε όπως αρέσει στο Θεό και κανείς δεν μπορεί να μας αναγκάσει ποτέ, να πράξομε άθελά μας κάτι το πονηρό. Γιατί, έτσι αγωνιζόμενοι, θα γίνομαι άξιοι του Θεού άνθρωποι και θα ζούμε σαν άγγελοι στον ουρανό.

*******************************

Τίποτε στον άνθρωπο δεν είναι πολυτιμότερο από το λόγο (το λογικό). Τόσο δυνατός είναι ο λόγος, ώστε με το λόγο και την ευχαριστία λατρεύουμε τον Θεό.

Εάν μεταχειριζώμεθα άχρηστα ή δυσφημιστικά λόγια, καταδικάζουμε την ψυχή μας. Συνεπώς, το να μεταχειρίζεται κανείς αυθαιρέτως λόγια ή έργα πονηρά και ν’ αποδίδει σ’ άλλους ή στη φύση του την αιτία για όσα αμαρτάνει, αυτό είναι έργον αναίσθητου άνθρωπου (που δεν αισθάνεται ότι καταδικάζεται, παρ’ όλον ότι έχει το λογικό).

*******************************

Εάν το θέλεις γίνεσαι δούλος των παθών, εάν το θέλεις μένεις ελεύθερος και δεν θα υποκύψεις στα πάθη, διότι ο Θεός σε έπλασε αυτεξούσιο.

Όποιος (με καλή χρήση του αυτεξουσίου) νικά τα πάθη της σαρκός, στεφανώνεται με την αφθαρσία.

Εάν βέβαια δεν ήταν τα πάθη, δεν θα ήσαν και οι αρετές, ούτε και στέφανοι, που δωρίζονται από το Θεό στους ανθρώπους που είναι άξιοι (στεφάνου).

*******************************

Όσοι δεν βλέπουν (ότι αυτό είναι) το (αληθινό) συμφέρον τους, αν και γνωρίζουν το αγαθό, είναι ψυχικά τυφλοί και έχει γίνει τελείως αναίσθητη μέσα τους η διάκριση (μεταξύ καλού και κακού).

Ώστε δεν πρέπει να προσέχομε τη νοοτροπία τους κι αυτό για να μην περιπέσομε κατ’ ανάγκην κι εμείς, απρονόητα, στα ίδια, σαν τυφλοί (για να μη στραβωθούμε ψυχικά).

*******************************

– Γιατί έγινε ο άνθρωπος;

– (Έγινε) για να κατανοεί τα ποιήματα του Θεού, κι έτσι να Τον ιδεί και να Τον δοξάσει, γιατί τα έκτισε για τον άνθρωπο.***

Ο δε νους (η φρόνηση) που είναι λίαν αγαπητός στο Θεό, είναι αόρατο αγαθόν, που χαρίζεται από το Θεό στους άξιους, δια μέσου χρηστής συμπεριφοράς.

*******************************

Αντώνιος Ο Μέγας Ασκητής της Ερήμου

***Δεν μπορείς ακόμα λογικά να  το κατανοήσεις ,άν θές ,παρατήρησε Αγίους ανθρώπους.

Τότε ίσως και το διακρίνεις ,Δοξάζοντας τον Θεό δοξάζεται πραγματικά η κορωνίδα της κτίσεως ,ο άνθρωπος .