Ένα μήνυμα για πολλούς αποδέκτες…

Είναι πολύ καιρό τώρα που παρακολουθώ τα γεγονότα και δεν έχω μιλήσει. Όμως, με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας δεν γίνεται να μην μιλήσω. Δεν γίνεται γιατί απλά, κάποια στιγμή, όπως όλοι μας, έτσι κι εγώ θα κριθώ, και τι θα πω τότε στον Άγιο Πατέρα μας; Πως θα γυρίσω ν’ αντικρίσω (αν θα μπορέσω) Τον Ίδιο, αλλά και Τον αγαπημένο Του Υιό; Γιατί θα μου πει δεν πήρα θέση ενώ γνώριζα; Γιατί δεν μίλησα να σώσω έστω και μια ψυχή;… Τι να απαντήσω τότε;…

Τούτο λοιπόν είναι ένα μήνυμα μου, με πολλούς αποδέκτες.

Αρχικά θα ξεκινήσω με τους σύγχρονους γραμματείς και Φαρισαίους. Με αυτούς που τον τελευταίο καιρό, κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, μαζί με τα Μυστήρια, αντί να διδάσκουν και να ανακοινώνουν το χαρμόσυνο μήνυμα της Θείας Βασιλείας και του Λόγου του Θεού, διαβάζουν και αναφωνούν μέσα στους ναούς σύγχρονους και μοντέρνους λόγους, αλλά και εντολές, που συγχύζουν και μπερδεύουν τους πιστούς. Σε αυτούς τους ναούς που ενώ είναι, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι, τόπος λατρείας και προσευχής, τους έχουν καταντήσει πλέον τους περισσότερους ως έναν ακόμη ‘’δρόμο’’ προς την απώλεια και την αποστασία. Σε αυτούς τους ναούς που οι σύγχρονοι γραμματείς και Φαρισαίοι, έχουν φροντίσει πλέον να μην διαφέρουν σε τίποτα με τον ναό στην εποχή της πρώτης παρουσίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στη γη, ο Οποίος όταν τον αντίκρισε Είπε χαρακτηριστικά στους γραμματείς και Φαρισαίους «Ο οίκος μου πρέπει να είναι οίκος προσευχής, εσείς όμως τον κάνατε σπήλαιο ληστών» (Μτ 21,13), και κρατώντας ένα μαστίγιο στα χέρια Του συνέχισε λέγοντας «Πάρτε τα αυτά από εδώ, μην κάνετε εμπορικό κατάστημα το σπίτι του Πατέρα μου» (Ιω 2,16).

Σε αυτούς λοιπόν τους σύγχρονους γραμματείς και Φαρισαίους, το μόνο που έχω να πω για τα όσα κάνουν τον τελευταίο καιρό, δεν είναι τίποτα άλλο από τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού:

«Αλίμονο όμως σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί κατατρώτε τις οικίες των χηρών και για πρόφαση κάνετε μακριές προσευχές, γι’ αυτό θα λάβετε περισσότερη καταδίκη».

«Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, γιατί κλείνετε στους ανθρώπους το δρόμο για τη βασιλεία των Ουρανών. Ούτε εσείς μπαίνετε, ούτε επιτρέπεται σε όσους θέλουν να μπουν».

«Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, γιατί τριγυρνάτε στη στεριά και στη θάλασσα για να κερδίσετε έναν προσήλυτο, κι όταν τον κερδίσετε, τον κάνετε ν’ αξίζει για την κόλαση δυο φορές παραπάνω από εσάς» (Μτ 23, 13-15).

«Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί αποδεκατίζετε το δυόσμο και τον άνηθο και το κύμινο και αφήσατε τα σπουδαιότερα του νόμου: τη δίκαιη κρίση και το έλεος και την πίστη. Αυτά λοιπόν έπρεπε να κάνετε, κι εκείνα να μην αφήνετε. Οδηγοί τυφλοί, που διυλίζετε το κουνούπι, αλλά καταπίνετε την καμήλα».

«Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί καθαρίζετε το απέξω του ποτηριού και του πιάτου, ενώ από μέσα είναι γεμάτα από αρπαγή και ακράτεια. Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισε πρώτα το εντός του ποτηριού, για να γίνει και το έξω του καθαρό».

«Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί μοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οι οποίοι απέξω βέβαια φαίνονται ωραίοι, αλλά από μέσα είναι γεμάτοι από οστά νεκρών και από κάθε ακαθαρσία. Έτσι κι εσείς απέξω βέβαια φαίνεστε στους ανθρώπους δίκαιοι, αλλά από μέσα είστε γεμάτοι υποκρισία και ανομία» (Μτ 23, 23-28).

Ναι, το πρώτο μέρος του μηνύματος απευθύνεται σε αυτούς, τους σύγχρονους γραμματείς και Φαρισαίους, οι οποίοι «φτιάχνουν φορτία βαριά, που δύσκολα σηκώνονται, και τα φορτώνουν στους ώμους των ανθρώπων, ενώ οι ίδιοι δε θέλουν ούτε με το δάχτυλό τους να τα κινήσουν. Όλα τα έργα τους τα πράττουν για να κάνουν καλοί εντύπωση στους ανθρώπους. Πλαταίνουν τα φυλαχτά τους και φαρδαίνουν τις άκρες από τα ιμάτιά τους. Τους αρέσουν οι καλύτερες θέσεις στα δείπνα και τα πρώτα καθίσματα στη συναγωγή, να τους χαιρετούν με σεβασμό στην αγορά και να τους φωνάζουν οι άνθρωποι ‘’δάσκαλέ μου’’» (Μτ 23, 4-7).

«Φίδια, γεννήματα οχιάς, πως θα ξεφύγετε από την τελική κρίση και την κόλαση;» (Μτ 23, 33).

Η συνέχεια του μηνύματος στο συνημμένο αρχείο pdf που ακολουθεί…

Ένα μήνυμα για πολλούς αποδέκτες

…Ηλίας…