Εμβόλιο, η μητέρα των μαχών ακόμη και εάν περιέχει καθαρό νεράκι.

Αγαπητοί συνοδοιπόροι

είμαι ένας απλός, εδώ και χρόνια, αναγνώστης του κατοχικά νέα. Δεν έχω μιλήσει μέχρι σήμερα, διάβαζα έψαχνα, όσο μπορούσα, είτε λόγω χρονικών περιορισμών, είτε λόγω αδυναμίας πρακτικής, (έχει αναλυθεί άπειρες φορές σε διάφορα κείμενα σε αυτό τουλάχιστον το site γιατί είναι σχεδόν αδύνατο να διακρίνει κανείς την αλήθεια από την πληθώρα των κάτι σαν αλήθεια πληροφοριών προκειμένου το ξεσκαρτάρισμα να είναι αν όχι αδύνατο σίγουρα πολύ δύσκολο),
Νομίζω όμως, ότι πλέον φτάσαμε σε ένα οριακό σημείο, όπου πλέον ο καθένας από εμάς (εννοώ όλους τους πολίτες) αναγκαστικά θα πάρει θέση.Tο ολίγον έγκυος πέθανε (προσωπικά πιστεύω ότι αυτή είναι η θετική πλευρά της ιστορίας) και εξηγούμαι.

Καιρό τώρα παρακολουθώ έναν και καλά πόλεμο για το αν το εμβόλιο προστατεύει δεν προστατεύει αν έχει τσιπάκι η αν δεν έχει κ.τ.λ., πεδίο στο οποίο εκ των πραγμάτων μειονεκτώ. Δεν είμαι ούτε μικροβιολόγος, ούτε γενετιστής για να κατέχω σχετικές θεωρητικές η εμπειρικές γνώσεις .Τη δε πληροφορία σχετικά με το ζήτημα δεν νομίζω ότι χρειάζεται τουλάχιστον στους αναγνώστες του παρόντος site να αναλύσω, αν και κατά πόσο μπορεί να ελεγχθεί και να διαστρεβλωθεί όπως κάποιοι επιδιώκουν και προσδοκούν. Το υπουργείο αλήθειας του Όργουελ οργιάζει και , αν κάποιος διαφωνεί , ας σταματήσει την ανάγνωση εδώ, λυπάμαι αλλά πραγματικά δεν υπάρχει πλέον ούτε χρόνος ούτε διάθεση για μαθήματα αλφαβήτας.

Πάμε τώρα στον πραγματικό σκοπό και στο πραγματικό πρόβλημα που κρύβετε πίσω από το εμβόλιο.

Ουσιαστικά αυτό το οποίο εμένα προσωπικά νιώθω να μού ζητείται δεν είναι να κάνω ένα , κατά γενική ομολογία, μη επαρκώς επιστημονικά τεκμηριωμένο , μη επαρκώς χρονικά δοκιμασμένο και με έλλειψη οποιασδήποτέ, είτε από κρατικό φορέα είτε από κατασκευαστή, ανάληψη ευθύνης, εμβόλιο. Αυτό που μου ζητείται είναι η υπογραφή δήλωσης μετάνοιας για αυτά που πιστεύω. Ουσιαστικά θα πρέπει να αποδεχτώ ότι τελικά δεν ήμουν τίποτα παραπάνω από ένας ακόμη υποκριτής και εν τέλει ψεύτης, όλα όσα πίστευα στη μέχρι τώρα ζωή ήτανε φούμαρα και παπαρολογίες για να περνάει ο χρόνος. Ουσιαστικά να υποβιβάσω την ύπαρξη μου ( σώμα και ψυχή, πνεύμα, νόηση ας βάλει ο καθένας όποια λέξη θέλει ) στο επίπεδο του ζώου.

Η επιβίωση είναι ένστικτό, είναι εντολή που ενυπάρχει σε κάθε τι που έχει ζωή από το σκουλήκι μέχρι τον ελέφαντα, αυτό που μας κάνει διαφορετικούς είναι οι κανόνες οι ηθικές αξίες και η ιεράρχηση αυτών των ηθικών αξιών που κάνει ο καθένας και βάση τον οποίων δρα και αντιδρά στη ζωή.

Μου ζητείται και χαρακτηρίζομαι ως ανεύθυνος γιατί αρνούμαι να κάνω κάτι, το οποίο είναι κόντρα σε κάθε ιατρική ηθική (όρκος Ιπποκράτη), αλλά και ανθρώπινη λογική (έλλειψη στοιχειώδους επιστημονικής τεκμηρίωσης) και για το οποίο δεν θα ευθύνεται κανείς

και εγώ είμαι ο ανεύθυνος. Νομίζω, και αν κάνω λάθος συγνώμη, ο Αριστοτέλης αναφέρει ότι ο άνθρωπος διαφέρει από τα ζώα γιατί κατέχει τη λογική πιστεύω αν ζούσε σήμερα και έβλεπε τι γίνετε το ρητό θα ήτανε ο άνθρωπος διαφέρει από τα ζώα λόγω της παράνοιας που τον κατέχει.

Ξαναγυρνώντας στο εμβόλιο μου είναι εντελώς δευτερεύον τι υπάρχει η τι δεν υπάρχει μέσα στο εμβόλιο και κάθε εμβόλιο. Πρωτεύον για μένα είναι ο φόβος για τον αόρατο εχθρό (όνομα και πράγμα αόρατος, όχι θεωρητικά , αλλά βάση αριθμών που δίνουν οι ίδιοι -βλέπε δημοσίευση στα κατοχικά νέα αλλά και αλλού των στοιχείων για τους θανάτους από το 2015 έως και 2020 σε Ελλάδα από την ΕΛΣΤΑΤ, παρόμοιες εκθέσεις υπάρχουν και για Γερμανία και Αμερική, τουλάχιστον αυτές τις έχω αναγνώση και μελετήσει ο ίδιος, σίγουρα υπάρχουμε και άλλες τις οποίες δεν γνωρίζω ο ίδιος και για αυτό δεν αναφέρομαι, αυτά δεν τα γράφω εγώ ο ψεκασμένος η φαντασμένος τα γράφουνε η ίδιοι τους δεν είμαι εγώ η ΕΛΣΤΑΤ ). Μπροστά λοιπόν στο φόβο για τον αόρατο εχθρό και κάνοντας το εμβόλιο (ακόμη και εάν είναι νεράκι του Θεού, το πρώτο, γιατί μην αυταπατόμαστε θα ακολουθήσουν και άλλα) ουσιαστικά αυτοκαταργούμαι ως έλλογη ύπαρξη, και αυτό είναι το ζητούμενο τελικά.

Προσωπικά δεν είμαι ούτε σούπερμαν ούτε έχω υπεράνθρωπες ικανότητες απεναντίας έχω μία ηλικία που καθιστά δύσκολη την επιβίωση εκτός του κοινωνικού συνόλου. Δεν γνωρίζω, ούτε σωματικά μπορώ να ανταπεξέρθω σε συνθήκες εκτός κοινωνίας , με λίγα λόγια αν πάρω τα βουνά μαθηματικά είμαι πολύ σύντομα τελειωμένος.

Τουτέστιν αργά η γρήγορα πιθανότατα με βία και εξαναγκασμό θα το πάρω το μπόλι δεν έχω αυταπάτες. Αυτό όμως που δεν θα γίνει ποτέ είναι ότι δεν θα με πείσουνε να ονομάσω το βιασμό που θα υποστώ σεξουαλική πράξη κοινής συναίνεσης. Όσο υπάρχω και αναπνέω το βιασμό θα τον καταγγέλλω και θα τον ονομάζω βιασμό. Μπορούνε να με καταστρέψουνε σωματικά , δεν έχω αυταπάτες, θα έχω τελειώσει όμως ως έλλογη ύπαρξη ως άνθρωπος δηλαδή, όταν αποδεχτώ να συνεχίσω να ζω ξέροντας ότι πρόδωσα και απαρνήθηκα όλα όσα σωστά η λάθος, ο χρόνος θα το δείξει αυτό, πίστευα, και αυτό γυρίζοντας στον τίτλο του κειμένου αφορά τον κάθε ένα μας , τον κάθε πολίτη.

Τα ψέματα τελειώσανε. Όλοι μας καλούμαστε είτε μας βολεύει είτε όχι
να πάρουμε θέση . Δυστυχώς η εποχή που κινούμενοι σχεδόν στο περιθώριο και ενδεχομένως προσποιούμενοι για κάλυψη κάποια πράγματα τετέλεσται (με πρώτο για χρόνια τον γράφοντα) . Πλέον έχουμε να αντιμετωπίσουμε όχι τον διπλανό μας, όπου κάπως θα τη βολεύαμε , αλλά τον εαυτό μας και εκεί δεν χωράνε ψέματα. Μπορώ να κρυφτώ από τους πάντες εκτός από εμένα, εγώ πρέπει να ζήσω ξέροντας ότι μπροστά στον αόρατο και κάθε μελλοντικό αόρατο, ισλαμιστή, εξωγήινο, και ότι άλλο τους κατέβει στο κεφάλι ουσιαστικά απεμπόλησα την ιδιότητα του έλλογου όντος , παρέδωσα την ικανότητα να σκέφτομαι.

Είμαστε ακριβώς στο σημείο εκείνο στο 1984 του Όργουελ όπου ζητείται από τον πρωταγωνιστή να πει στο βασανιστή του πόσα δάχτυλα βλέπει (του δείχνει τέσσερα νομίζω και του ζητά να δει πέντε)

Εξαθλιωμένος ο Ουιστον (αν δεν κάνω λάθος το όνομα) του λέει πέντε αλλά τα βασανιστήρια συνεχίζονται γιατί δεν πρέπει απλά να δηλώσει ότι είναι πέντε δεν αρκεί, πρέπει να πιστέψει ότι είναι πέντε.

Αυτό συμβαίνει και στο παρόν δεν αρκεί πλέον να προσποιούμαστε ότι δεχόμαστε τον βιασμό πρέπει και να πιστέψουμε ότι αυτό είναι για το καλό μας και είναι δική μας επιλογή, με άλλα λόγια να αγαπήσουμε το βιαστή μας νομίζω αυτό ονομάζετε και σύνδρομο της Στοκχόλμης.

Δυστυχώς σε ένα άρθρο είναι αδύνατο να μπορέσει να παρουσιάσει κάποιος όλη την εικόνα. Ξέρω ότι κούρασα , δεν είμαι συγγραφέας οπότε σίγουρα δεν είναι ο λόγος μου όσο μεστός και συμπαγής θα έπρεπε (άλλωστε πρώτη φορά δημοσιεύω κάτι), το εμβόλιο είναι μόνο μία μικρή γωνία στην όλη παρανοϊκή έως ψυχασθενική εικόνα αυτού που βιώνουμε σήμερα. Επιγραμματικά κλείνοντας θα αναφέρω κάποιους παραλογισμούς που αφορούν τον τόπο μας με την υπόσχεση μελλοντικά να γίνω πιο αναλυτικός.

Είμαι ανεύθυνος γιατί αρνούμαι κάτι για το οποίο κανείς δεν είναι υπεύθυνος.
Μου καταλογίζουν ανευθυνότητα αυτοί οι οποίοι:

Χρεωκόπησαν τη χώρα χωρίς να φταίει κανείς λέγοντας ότι όλοι μαζί τα φάγαμε (πολιτικοί).
Ψήφισαν μνημόνια τα οποία οδήγησαν σε φυσικό η οικονομικό θάνατο αμέτρητο κόσμο αλλά τι να κάνουμε ήτανε μεγάλο και δεν προλάβανε να το διαβάσουνε (υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. για να μην ξεχνάμε. Mάλλον για αυτό αναβαθμίστηκε σε υπουργό, όταν είσαι καλό μαντρόσκυλο συμβαίνουν αυτά.)

Τα ίδια άτομα, δημοσιογράφοι – ο θεός να τους κάνει δημοσιογράφους, – τα ίδια κανάλια , με το κρατικό χρήμα να ρέει, με μόνη διαφορά αντί για οικονομολόγους χρηματοδοτούμενους από τραπεζικά ιδρύματα βάλε λοιμοξιολόγους χρηματοδοτούμενους από Φαρμακοβιομηχανίες – Ίδιο μαγαζί δηλαδή, να μην κοροιδευόμαστε τουλάχιστον μεταξύ μας – επί μνημονίου δεν θα έβγαινε ξανά ποτέ ο ήλιος στη χώρα χωρίς μνημόνιο – δεν υπάρχει αύριο χωρίς εμβόλιο, κοίτα σύμπτωση, η κατά Strainger τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Το ISIS τι έγινε ρε παιδιά έχουνε και τα τζιχάvτια LOCKDOWN ?????

Δεν έχει τελειωμό η λίστα δεν περιγράφω άλλο.

Ρε αι στο διάολο

ΦΙΛΙΚΑ
MATRIX 2021 Email Αναγνωστη μας