Η Ελλάδα έχει δύο χρόνια διπλό νόμισμα! Οι κίνδυνοι που είχαν εγκαίρως επισημανθεί χτυπάνε δυνατά την πόρτα μας! Τώρα το πήραν χαμπάρι…

Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός

Το καλοκαίρι του 2016, σχεδόν έναν χρόνο πριν έγραψα ένα άρθρο, στο οποίο προσπάθησα, παρά τις μικρές οικονομικές μου γνώσεις, να επισημάνω τους κινδύνους από την επιβολή των συναλλαγών με πλαστικά χρήμα σε μια χώρα που δεν έχει τέτοια κουλτούρα, που το τραπεζικό της σύστημα είναι υπ΄ατμόν και με τον κίνδυνο πλήρους κατάρρευσης να εξαρτάται αποκλειστικά από το πόσο γιουσουφάκια είμαστε στους “ετέρους” μας.

Στο άρθρο αυτό είχα επισημάνει ότι ουσιαστικά δημιουργούνται συνθήκες διπλού νομίσματος, σύντομα θα άρχιζαν να κάνουν την εμφάνιση τους διπλές τιμές (ειδικά στα μικρά καταστήματα) και ότι θα διόγκωνταν περαιτέρω η φοροαποφυγή.

Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά τις “προβλέψεις” μου στο παρακάτω λινκ: http://www.e-koutsobola.gr/2016/08/blog-post_96.html

Σήμερα ένας αναγνώστης μου υπενθύμισε το άρθρο αυτό και μαζί μου έστειλε ένα λινκ από την σελίδα της Έλλης Στάη (thetoc.gr) το οποίο με τη σειρά αναδημοσιεύει άρθρο της έντυπης έκδοσης της Καθημερινής, σύμφωνα με το οποίο οι τότε προβλέψεις “βγαίνουν αληθινές”.

Και σκέφτομαι τώρα εγώ, εάν ένας άνθρωπος που δεν είναι ειδικός, απλά έχει το θάρρος της γνώμης και δεν βαριέται να πιάσει το πληκτρολόγιο, και με τον εντελώς απλό λαϊκό τρόπο σκέψης του, μπορεί να προβλέψει απλά πράγματα, τότε όλοι αυτοί που ο Τσακαλώτος τους πληρώνει 7,2 εκατ. για να τον συμβουλεύουν τι σκατά κάνουν;;;

Αναδημοσιεύω το άρθρο ως ακολούθως :

Μετρητά ή κάρτα; Οι “διπλοί τιμοκατάλογοι” προκαλούν πονοκέφαλο στην εφορία
Με διπλούς τιμοκαταλόγους υποδέχονται ολοένα και περισσότεροι επαγγελματίες τους πελάτες τους, προτείνοντας, ανοικτά, γενναία έκπτωση για όσους πληρώσουν τοις μετρητοίς, με χαρτονομίσματα, σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Καθημερινής της Κυριακής».

Ουσιαστικά στην αγορά έχει επικρατήσει η πολιτική του «διπλού νομίσματος», με το χρήμα στη φυσική του μορφή να έχει αποκτήσει μεγαλύτερη αξία σε σχέση με το «ηλεκτρονικό», δηλαδή αυτό που διακινείται μέσω πιστωτικών/χρεωστικών καρτών ή από τραπεζικό λογαριασμό σε τραπεζικό λογαριασμό.

Το νέο κύμα φοροδιαφυγής που πλήττει την αγορά έχει ήδη χτυπήσει τα φετινά φορολογικά έσοδα τόσο από τον ΦΠΑ όσο και από τον φόρο εισοδήματος. Το κίνητρο πλέον για τους επαγγελματίες να στρέψουν τους πελάτες στο μετρητό είναι πάρα πολύ ισχυρό, ειδικά μετά τη σύνδεση ασφαλιστικών εισφορών με το εισόδημα.

Η λύση για ολοένα και περισσότερους επαγγελματίες είναι προφανής: καλύτερα να γίνει μοιρασιά του οφέλους από τη φοροδιαφυγή με τον πελάτη, παρά να αποδοθεί ολόκληρο το ποσόν στο Δημόσιο.

Χαρακτηριστικά, σε απόδειξη ή τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών αξίας 100 ευρώ, το ποσόν που θα αποδοθεί στο κράτος μπορεί να κυμαίνεται από 50 έως 80 ευρώ.

Ασπίδα προστασίας τα capital controls

Οι φορολογικές αρχές έχουν αντιληφθεί ότι η μοναδική ασπίδα προστασίας αυτήν τη στιγμή είναι τα capital controls, καθώς, όσο βρίσκονται σε ισχύ, περιορίζεται κάπως η η ποσότητα του φυσικού χρήματος που κυκλοφορεί στην αγορά.

Ωστόσο αυτές οι ασπίδες δεν θα υπάρχουν επ’ άπειρον, και αυτό γιατί:

Πρώτον, τα capital controls θα πρέπει να χαλαρώσουν κάποια στιγμή (στο τέλος Ιουνίου συμπληρώνονται ήδη δύο χρόνια από την επιβολή τους).

Δεύτερον, οι φορολογούμενοι θα αντιληφθούν ότι η αξία των ηλεκτρονικών πληρωμών που πρέπει να πραγματοποιήσουν για να μη χάσουν το αφορολόγητο είναι πολύ μικρή.

Ουσιαστικά, όπως σημειώνει η εφημερίδα, το βάρος εντοπισμού των «μαύρων» συναλλαγών πέφτει στον φοροελεγκτικό μηχανισμό, ο οποίος θα πρέπει να συλλαμβάνει επ’ αυτοφώρω τον παραβάτη για να του καταλογίσει το αντίστοιχο πρόστιμο ή το υποχρεωτικό «λουκέτο».

Αφορολόγητες υπηρεσίες κατ’ οίκον: Η νέα “μόδα”

Όπως άλλωστε σημειώνεται σε άλλο άρθρο της “Καθημερινής”, πενία τέχνας κατεργάζεται καθώς πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες, όπως κομμωτές, αισθητικοί, φυσικοθεραπευτές, ακόμη και μεσίτες, αρέσκονται στη νέα…μόδα της προσφοράς αφορολόγητων υπηρεσιών κατ’ οίκον.

“Πλήθος επαγγελματιών κλείνουν τα λογιστικά τους βιβλία και διαγράφονται τυπικά από το επάγγελμα, για να περάσουν από τον φορολογικό προβολέα στο σκοτάδι της άτυπης εργασίας και των επαγγελμάτων της βαλίτσας”, σημειώνει το άρθρο.

“Είναι αυτοί που με μια βαλίτσα στο χέρι ή ένα σάκο στη πλάτη προσφέρουν υπηρεσίες κατ’ οίκον, αφορολόγητες και συνήθως σε αισθητά χαμηλότερες τιμές”.

Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό, τονίζεται στο κείμενο, αλλά ολοένα κι εξαπλώνεται περισσότερο σε παραδοσιακά επαγγέλματα της παραοικονομίας όσο και σε νέα επαγγέλματα, απότοκα της κρίσης.

“Δεν είναι πια μόνο οι τεχνίτες που έρχονται σπίτι (ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί) κι επισκευάζουν επιτόπου ζημιές χωρίς απόδειξη. Ή οι καθηγητές που παραδίδουν ιδιαίτερα μαθήματα.

Η άτυπη, μη καταγεγραμμένη εργασία αγκαλιάζει επαγγέλματα που μέχρι πρότινος είχαν έδρα και λογιστική παρουσία. Η εξοικονόμηση πόρων για τον επαγγελματία είναι μεγάλη: δεν πληρώνει ενοίκιο και λογαριασμούς για το κατάστημα του, ούτε φόρους (εισοδήματος, επιτηδεύματος και ΦΠΑ), ενώ δεν απαιτείται να απασχολεί προσωπικό”, καταλήγει το άρθρο.
polemikos-antapokritis