Είναι οργανωμένο, σας λέω!

Ακόμη καί γιά τους πλέον δύσπιστους, που επιμένουν να βλέπουν όνειρα όρθιοι, υπάρχουν αποδείξεις. Λοιπόν, λεβέντες, πίσω απ’ όσα περνάμε σήμερα, υπήρχε καί υπάρχει σχέδιο.

Με το σημερινό, δεν σκοπεύω να πείσω τους βλάκες καί τους «εξυπνάκηδες». Δεν χάνω τον χρόνο μου έτσι! Απλά, κάνω ένα σχόλιο – περισσότερο επιβεβαιώνοντας τις υποψίες των ανθρώπων που σκέπτονται σαν εμένα.

Θα σας αφηγηθώ τρία περιστατικά, εκ πρώτης όψεως ασύνδετα.

α. Ο υποβολιμαίος πίθηκας

Η σημερινή δυστυχία της Ελλάδας (έστω, η τελική της φάση) ξεκινάει συγκεκριμένη ημερομηνία: 23 Απριλίου 2010 (καί ώρα;;; ), του Αγίου Γεωργίου ανήμερα, όταν ο πίθηκας κακήι τήι τύχηι τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας ανακοίνωσε την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ. Καί σε συγκεκριμένο τόπο: στο Καστελλόριζο. Εάν νομίζετε ότι αυτά δεν έχουν σχέση, ή αναρωτιέστε μαζί μ’ άλλους γιά τις συγκεκριμένες (στυλιστικές, κι όχι μονον) επιλογές του πίθηκα, τότε θα σας δώσω την απάντηση παρευθύς.

Λοιπόν, τέσσερα χρόνια πριν την αποφράδα ημέρα στο Καστελλόριζο, το 2006 (στις 29 Μαρτίου) είχε συμβεί καί κάτι άλλο σημαντικό: ολική έκλειψη Ηλίου, ορατή από μέρος της Ελληνικής επικράτειας. (Η επόμενη προβλέπεται γιά το 2088.) Νά ‘την. Στους Ιχθύες:

Αμέσως καταλαβαίνετε ότι μιλάμε γιά συσκότιση του φωτός της ζωής, γιά το λάβαρο της Ατλαντίδας / σημαία Τουρκίας καί Πακιστάν, κτλ. Σα να μην έφταναν αυτά (συμβολικώς), το Καστελλόριζο μάλλον ετυμολογείται από το Castell Rosso, δηλαδή το κόκκινο κάστρο. Αυτό ήταν ένα κάστρο που έχτισαν οι Ιωαννίτες Ιππότες κοντά στα χρόνια του μεγάλου μαγίστρου τους Φούλκ ντέ Βιλλαρέ. (Δηλ. στο τέλος του 13ου αιώνα.)

Χωρίς να συνηγορήσω πως έχει σχέση με τα -κατά Πλάτωνα- χρώματα των κτιρίων της Ατλαντίδας (μαύρα, κόκκινα, άσπρα – τα ερμητικά χρώματα, δηλαδή), θυμίζω πως οι Ιωαννίτες Ιππότες λεγόντουσαν καί «Χοσπιταλλέροι» – δηλ. Νοσοκόμοι. Δηλαδή, ήσαν (εμμέσως, πλην σαφώς) στην υπηρεσία του Απόλλωνα, του Θεού του Φωτός! (Καμμία σχέση με τα καθήκια του Κρόνου, τους Ναΐτες. Τα δύο τάγματα ήσαν εχθρικά μεταξύ τους.)

Το συμπέρασμα, λοιπόν, απ’ όλα τα προηγούμενα συνδυασμένα, βγαίνει αβίαστο: Ο πίθηκας πήγε στο Καστελλόριζο ως εκπρόσωπος των Δυνάμεων του Σκότους.

Όλες οι υπόλοιπες «ερμηνείες» που δόθηκαν γιά το γεγονός (πχ ότι δήθεν ο πίθηκας ήθελε να την κοπανήσει στην Τουρκία, αν εξεγειρόταν ο λαός, κτλ κτλ), μάλλον στερούνται σοβαρότητος.

β. Ο μαυροτσούκαλος «άντρακλας»

Την τελευταία Παρασκευή του Φεβρουαρίου, είχα πάει γιά ψώνια με τα παιδιά μου. Τελειώσαμε, κι ετοιμαζόμασταν να μπούμε στο αμάξι. Όταν, από το βάθος του (έρημου εκείνη τη στιγμή) δρόμου, άρχισε να με πλησιάζει μαυρειδερός τις τύπος. Ηλικία γύρω στα 30 παρά, άψογο νεανικό σπόρ καθημερινό ντύσιμο, χαμόγελο, καί γυαλιά Ηλίου μάρκας …Περιπτερέημπαν (που είχα διαβάσει κάποτε στα ιντερνέτια). Επίσης, ο τυπάς φαινόταν ότι είχε διαρκή συνδρομή σε γυμναστήριο.

Δεν μπορώ να πω ότι τέθηκα σ’ επιφυλακή, διότι ένα ανθρωπάκι που το περνάω είκοσι πόντους καί τουλάχιστον τριάντα κιλά, «τό ‘χω» – κατά το κοινώς λεγόμενον. Δεμπανάχει συνδρομή σε χίλια γυμναστήρια!… Η άγνοια αυτουνού ότι γνωρίζω αρκετά καλά ανατολικές πολεμικές τέχνες, καί δή τις «βρώμικες» τεχνικές του street fighting (δηλ. χτυπήματα που σκοτώνουν με τη μία), ήταν αρκετή γιά να ξύνω τα τέτοια μου, όσο πλησίαζε. Φυσικά, στο μεταξύ έβαλα τα παιδιά στο αμάξι κι έκλεισα την πόρτα.

Τον σκανάρισα. Δεν είχε κρυμμένο οποιοδήποτε όπλο (στενά ρούχα, γάρ), ούτε κάν κάτι «πονηρές» πολύ λεπτές λεπίδες (που έχουν οι συμμορίες στο εξωτερικό), καί όντως ήταν του χεριού μου. Συνεπώς, με τον ακραίο κίνδυνο κατά ζωής να μην υφίσταται, ετοιμαζόμουν να του ρίξω το στάνταρ χέσιμο που ρίχνω σε γύφτους καί ζητιάνους. («- Άμα θες λεφτά, να πας στις τράπεζες! Τα ίδια σκατά είσαστε!»). Αλλά το όρθιο μαυροτσούκαλο χαμόγελο πλησίασε καί έφα το εξής εκπληκτικόν:

«- Merry Christmas and happy New Year!»

«Καλή Χρονιά», τέλος Φεβρουαρίου; Ούτε Κινέζος νά ‘μουνα! Τρέλλα πούλαγε;

Αμ δέ, που πούλαγε τρέλλα!… Βλέπετε, είχα παρκάρει έξω από εκκλησία. Δεν ήταν, δά, ο εξυπνότερος τρόπος να διαπιστώσει πόσο μεγάλο είναι το θρησκευτικό συναίσθημα -ή/καί η νοημοσύνη- ενός τυχαίου Έλληνα στον δρόμο, αλλά μεταξύ των δυό μας είχε σαφώς ξεκινήσει νοητική μάχη, καί το γάντι δεν τ’ άφησα κάτω. Κι έτσι, τον άφησα να περιμένει αρκετά δευτερόλεπτα, καρφώνοντάς τον διαρκώς στα μάτια, ώσπου να του απαντήσω ένα ξερό: «- Επίσης!» (Στα Ελληνικά. Καί η αναμονή, καί η επιλογή της μητρικής μου γλώσσας έγιναν επίτηδες, ως μέρος των νοητικών μου όπλων.)

Το όρθιο χαμόγελο απλά γύρισε την πλάτη του κι έφυγε.

Τώρα, θα με ρωτήσεις: καί τί έγινε, που συνάντησα έναν υπόπτων προθέσεων αλλοδαπό στον δρόμο; Εκ πρώτης όψεως, τίποτε απολύτως. Αν σου πω, όμως, πως αρκετές φορές μπορώ να διαβάζω το μυαλό του άλλου σαν ανοιχτό βιβλίο, τί θα πείς;

Λοιπόν, ο «Περιπτερέημπαν» ήταν άτομο των «υπερεσιώνε» του Πακιστάν! Καί δοκίμαζε να δεί τί μυαλό φοράνε οι κάτοικοι της πόλης μου… πριν μας κουβαληθούν κι εδώ οι ορδές των «αναξιοπαθούντων» συμπατριωτών του.

Αυτά, γιά όσους εξακολουθούν να πιστεύουν στο τυχαίο της «μετανάστευσης» των «κακομοίρηδων», ή όσους απλά νομίζουν ότι τα μεμέτια ξεσκίζονται να χτίσουν τζαμιά, ώστε πρώτα να στεγαστούν οι μουλλάδες (να μη βρέχονται απ’ τα καιρικά φαινόμενα) καί μετά να κάνουν -με το πάσο τους- στρατολόγηση τζιχαντιών. Αυτά γίνονται με ήδη υπάρχον οργανωμένο σχέδιο των «υπερεσιώνε» από τις πατρίδες τους, αφελέστατοι. Δεν περιμένουν ούτε το χτίσιμο τζαμιών στην Ελλάδα, ούτε τις ρητορικές ικανότητες του μωαμεθανικού παπαδαριού, ώστε να δουν τί θα κάνουν.

γ. Οι αεροψεκασμοί

Λοιπόν, κατά το ηρωϊκό Έπος του 1940, ακόμη κι ο τελευταίος (μπαρουτοκαπνισμένος) φαντάρος ήξερε πως θα ξυπνήσει με κανονιές. (Κι όχι επειδή ήταν βαρήκοος. Λολ!!!) Δεν ήταν ακριβώς το ρομαντικώτερο ξύπνημα, που μπορούσε να τύχει στα φαντάρια μας, αλλά αυτό συνέβαινε. Το πυροβολικό των Ιταλών πρώτα βάραγε ομοβροντίες στο ψαχνό, δηλαδή στις θέσεις του Πεζικού, καί μετά οι βολές ξεμάκραιναν προς τα πίσω κι αραίωναν χρονικά. Αυτό ήταν το σήμα πως, όπου νά ‘ναι, αρχίζει η επίθεση του Πεζικού των Ιταλών. Δεν μπορούσε, βέβαια, το Πυροβολικό τους να χτυπάει δικούς τους, κι έτσι οι βολές σημάδευαν πιό πίσω, στις δικές μας θέσεις του Πυροβολικού.

Φυσικά, κι εμείς εφαρμόζαμε ακριβώς τις ίδιες τακτικές μάχης.

Γιατί, όμως, τα θυμήθηκα όλ’ αυτά τα ηρωϊκά;

Διότι έχω αρκετό καιρό να δώ χημικούς αεροψεκασμούς.

Η ειδησεογραφία των ημερών, όπως καλά γνωρίζετε, εστιάζεται κυρίως στο λαθρομεταναστευτικό. Αυτό, όμως, το πρόβλημα κάθε άλλο παρά άσχετο είναι με τους χημικούς αεροψεκασμούς. Βλέπετε, όπου νά ‘ναι πρόκειται να συμπληρωθεί η απαιτούμενη (από τα πολεμικά σχέδια των εχθρών μας) «κρίσιμη μάζα» λαθρόσκατων στην Ελλάδα, καί αμέσως μετά «κάποιοι» θα δώσουν σπίθα σ’ αυτό το όπλο, να εκραγεί. Επομένως, δεν μπορούν να βομβαρδίζουν με χημικά τους δικούς τους! Καί δή, πριν την κρίσιμη ώρα που θα τους στείλουν να μας σφάξουν.

Είναι γνωστό πως τα χημικά, που μας ρίχνουν απλόχερα τ’ αεροπλανάκια των ηπαπαραίων καί του Ατλαντικού Συμφώνου …συμβίωσης (παρά φύσιν! Λολ!!!), επιφέρουν μόνιμες οργανικές βλάβες κι ασθένειες. Πρόκειται, δηλαδή, καθαρά γιά βιολογικό όπλο. Εκτός αυτών, επιφέρουν κατευνασμό των αντιδράσεων, νάρκωση του νευρικού συστήματος, υπνηλία. Δηλαδή, οι «σύμμαχοι» αφ’ ενός πάνε να μας εξοντώσουν ως φυλή, αλλά πάλι δεν περιμένουν το πότε θα ψοφήσουμε. Υπάρχουν φορές, που απλά επιθυμούν άμεση καταστολή του Ελληνικού Λαού.

Επειδή, όμως, τα βρωμοχημικά τους πιάνουν τους πάντες (κι όχι μόνον τους Έλληνες), λογικό είναι να μη θέλουν να ρίξουν χημικά επάνω στον στρατό των λαθρόσκατων, που τον ετοιμάζουν καί τον εξοπλίζουν να μας ριχτεί σύντομα. Κανένας δε θέλει έναν στρατό κοιμισμένων, καί δη λίγο πριν τη μάχη! (Άλλο πράγμα ένας στρατός μαστουρωμένων – βλέπε τζιχάντια με Κάπταγκον. Αυτός είναι το ακριβώς αντίθετο.)

Έτσι, εξηγείται μιά χαρά το ότι έχω αρκετό καιρό να δω ουρανό-μαλλί της γριάς.

Δε λέω, κάτι ψιλοαπόπειρες πράγματι έγιναν στο μεταξύ, αλλά με πολύ αραιές πτήσεις – καί δή, μέρες με αέρα, ακόμη καί στα 20 χιλιόμετρα ύψους! (Όπου πετάνε αυτά τα αεροπλάνα.) Που πήρε τα χημικά απορρίμματα καί τα κατασκόρπισε προς το Αιγαίο. Όμως, το κακό που γινόταν παλιότερα δεν το ξανάδα εδώ καί καιρό. Συμπεραίνω, λοιπόν, ότι οι πρόσφατες πτήσεις γιαλαντζή αεροψεκασμών απλά θολώνουν τα νερά.

Γιατί θολώνουν; Ποιά νερά θολώνουν;

Κατά τη γνώμη μου, η προσχεδιασμένη εξέγερση των λάθρο εναντίον μας θα συμβεί συντομώτερα απ’ ό,τι υποψιάζονται ακόμη καί οι ψαγμένοι διαδικτυακοί γραφιάδες. Να σας πω ότι θεωρώ λίαν ανεδαφικό το σενάριο ότι δήθεν θ’ «αδικήσουμε» κάποιες ομάδες λάθρο, καί μετά θα επέμβει η Τουρκία δήθεν γιά να υπερασπίσει μωαμεθανική «μειονότητα». (Όπως γράφουν πολλοί.) Ξέρετε τί θα γίνει, πιθανώτατα;

Οι Τούρκοι, ως άριστοι μαθητές των Γερμαναράδων, θα ντύσουν μ’ Ελληνικές στρατιωτικές στολές μερικούς βαρυποινίτες δικούς τους (πού θα τις βρουν τις στολές; σοβαρά ρωτάτε; αφού …τις παράγουν οι ίδιοι!…), θα τους βάλουν να κατεβάσουν τη σημαία τους πχ στη «νησίδα του παπά» (Ελληνικό όνομα… πώς να μην αναπτύξει δήθεν αλυτρωτικά αισθήματα; ), ν’ ανεβάσουν τη δική μας, θα τους εκτελέσουν, καί μετά θα μας επιτεθούν. Όπως ακριβώς έκαναν οι Γερμανοί με την Πολωνία το 1939. Οι λεπτομέρειες της …σκηνοθεσίας μου είναι άγνωστες (πχ ο «αγανακτισμένος πατριώτης» φαροφύλακας, που θα ειδοποιήσει τον χέστη …ηρωϊκό μεμετοστρατό διά τα περαιτέρω), αλλά δεν με αφορούν.

Δηλαδή, η επίθεση των Τούρκων εναντίον μας με την εξέγερση των λάθρο δεν σχετίζονται αιτιακώς, παρά μόνο χρονικώς. Θα επισυμβούν μεν το ίδιο χρονικό διάστημα, αλλά δεν περιμένει η μία να συμβεί η άλλη πρώτα.

Να μην ξεχάσω: η δημοσίευση των προφητειών των γεροντάδων τις καθιστά προσβάσιμες σ’ όλους. Φίλους κι εχθρούς. Έτσι, οι εχθροί πολύ απλά δεν θα κάτσουν στ’ αυγά τους περιμένοντας το μοιραίο, αλλά θα προσπαθήσουν να μπερδέψουν λιγάκι το σενάριο. (Ο οποιοσδήποτε εχέφρων να ήταν στη θέση τους, αυτό ακριβώς θα έκανε.) Πχ δεν θα περιμένουν το καλοκαίρι (που λένε όλοι). Αν μη τί άλλο, κάνοντας μιά ύστατη προσπάθεια να προλάβουν τις τυχόν προετοιμασίες των Ρώσσων γιά το Αιγαίο.

Αυτά είναι όλα, όσα ήθελα να σχολιάσω – μ’ έμφαση στο επείγον του πράγματος.

Λάβετε τα μέτρα σας εγκαίρως. Η -με πολύπλευρο, οργανωμένο σχέδιο- θύελλα ουκέτι μακράν.

ergdhmerg