Είναι αλήθεια ότι η ελευθερία είναι η πλέον αφηρημένη έννοια, αλλά επειδή είσαι αφηρημένος δέν τό κατάλαβες. Σού τό έκρυψα διότι δέν είχε νόημα νά σέ ειδοποιήσω, εκτός εάν ήσουν στήν τρομακτική εκείνη κατάσταση που προξενεί αφύπνιση… Μέρος 2

Είναι αλήθεια ότι η ελευθερία είναι η πλέον αφηρημένη έννοια, αλλά επειδή είσαι αφηρημένος δέν τό κατάλαβες. Σού τό έκρυψα διότι δέν είχε νόημα νά σέ ειδοποιήσω, εκτός εάν ήσουν στήν τρομακτική εκείνη κατάσταση που προξενεί αφύπνιση… Μέρος 1

Ό εξευτελισμός είναι αυτός που κρίνει εάν είσαι ελεύθερος ή όχι. Αλλά ποίος είναι αυτός που στ’ αλήθεια σ’ εξευτελίζει; Εάν δέν τό μάθεις αυτό ποτέ τότε ποτέ δέν θά ελευθερωθείς από τόν εξευτελισμό που σού προαφαιρεί τήν ελευθερία καί στήν θέση τής βάνει μία αφηρημένη ελευθερία ή ψευδοελευθερία. Βεβαίως κατά συντριπτική πλειοψηφία οί Έλληνες δέν αναγνωρίζουν πιά ότι ό όρος αφηρημένος είναι ό εύστοχος γραφικός συχνοτικός ορισμός τής έννοιας αφαιρεμένος… Δέν γνωρίζει ότι αφηρημένη έννοια είναι η αφαιρεμένη έννοια, ότι η αφηρημένη ελευθερία είναι η αφαιρεμένη ελευθερία… Δέν γνωρίζει τήν ύπαρξη τών έννοιων, αυτός είναι ό αυτοεξευτελισμένος Έλληνας. Τό επίτευγμα τού εξευτελιστή είναι νά σέ κάνει νά αυτοεξευτελίζεσαι, νά σέ κάνει καί εκπαιδεύσει επιλέγεις τό ψέμα από μόνος σού… καί τότε επέτυχε τά μέγιστα… Νά σέ διδάξει εκπαιδευμένο σκύλο που οσμίζεται καί αρπάσσει μέ τά κοπτερά δόντια μέσα από τό ρύγχος τού τίς βόμβες που μέ τό άγγιγμα εκρηγύνονται… Ώστε νά γίνεις εσύ ό ασυνείδητος δούλος καθαριστής από τίς κακοτοπιές τού κυρίου σού που ούτε τό όνομα τού γνωρίζεις ούτε ποίος είναι τίς πλείστες φορές! Αλήθεια πόσοι σκύλοι γνωρίζουν τά ονόματα τών αφεντικών τούς; Τό μόνον που γνωρίζουν είναι ποίο είναι τό αφεντικό τούς επειδή τούς ταϊζει, διατάσσει, εκπαιδεύει, κατέχει τήν ζωή καί τόν θάνατο τούς… Ούτε μπορεί νά γνωρίζει ποίο είναι τό αφεντικό τού αφεντικού τούς!…

Τό κτήνος στίς πλείστες τών περιπτώσεων δέν γνωρίζει κάν τούς συγγενείς τού. Η πληροφορία που μπορεί νά έχει είναι τής μητέρας, τών αδελφιών καί τού πατέρα τού ενίοτε… Πέραν τούτου μαύρο σκοτάδι… Ό άνθρωπος που θά δεχθεί νά γίνει υποζύγιον τού ηλεκτρονικού διαβατηρίου μέ αφορμή τόν εμβολιασμόν ή άλλες υγειινές ή τάχατες ελεγκτικές καί ασφαλιστικές δεικλίδες, σού τό προσυπογράφω πώς σύντομα δέν θά γνωρίζει τούς συγγενείς τού, ούτε θά υπάρχουν τέτοιες έννοιες στήν αντικαταστατική τεχνητή νοημοσύνη στήν έκ γενετής κάποτε ελεύθερης νοημοσύνης τού. Ελλείψει οσφρήσεως μάλιστα αφού δέν είναι σκύλος μπορεί νά ξεχάσει τά αδέλφια, τήν μητέρα καί τόν πατέρα… Η μνήμη τής όρασης είναι αποδεικτέον δέν έχει τό εκτόπισμα τής μνήμης τής όσφρησης. Άνθρωποι συγγενείς πρώτου βαθμού που απομακρύνθηκαν όταν ανευρέθηκαν = ξανά συναντήθηκαν μέ τό πέρασμα τού χρόνου καί τής αλλαγής στήν όψη καί τόν σωματότυπο ή επειδή απομακρύνθηκαν όταν ένας από τούς δύο ή αμφότεροι ή περισσότεροι ήσαν σέ βρεφική ή άλλη μιρκή ηλικία δέν αναγνωρίστηκαν. Η μνήμη τής όσφρησης όμως από τά ζώα στίς πλείστες τών έν λόγω περιπτώσεων είναι γενετικά ψηφιακά χαράγματα αναγνώρισης μέχρι τόν θάνατο τούς…

Ό άνθρωπος χάνει πάσα επαφή μέ τήν ελευθερία όχι όταν τού τήν αφαιρεί ό άλλος διά τής βίας ή διά τού πόνου προσωρινώς γιά νά σταματήσουν οί άλλοι νά τόν πονούν, αλλά όταν άπαξ διαπαντός αποδέχεται τήν απώλεια τής γνώμης τού διά χάριν τής αφαίρεσης τής δυστυχίας καί τού πόνου.. Η τακτική σέ βασανίζω γιά νά γίνεις όπως σέ θέλω ή σέ εκπαιδεύω νά γίνεις όπως σε θέλω ένεκα τής μικρής ευάλωτης χαρακτήρος ηλικίας, αντικαταστήθηκε στόν τρέχον χρόνον, κάτι που άρχισε από παλειά καί κορυφώνεται νύν, από τόν δόλον: «σ’ εθίζω ή σ’ αφήνω νά εθιστείς σ’ ελευθερίες καί δικαιώματα καί μετά σού τίς κόβω μέχρις στιγμής νά δεχθείς νά χάσεις τήν Ελευθερία σού γιά νά μπορείς νά έχεις όλες ή έναν μέρος από τίς ελευθερίες που είχες πριχού σού τίς αφαιρέσω προσωρινώς έως ότου αρνηθείς τήν Αυτοελευθερία σού»….

Έχει ειπωθεί ότι τά (δήθεν) κάλπικα νέα = fake news είναι λογοκρισία που εξαφανίζει τήν ελευθεροτυπία, έστω καί άν αυτή σφάλλει σέ μερικά ή σ’ όλα… Αυτό είναι αλήθεια, αλλά γιατί φτάσαμε σ’ αυτόν; Επειδή ό άνθρωπος εστίασε στήν ελευθεροτυπία καί όχι στήν αληθοτυπία… μέ κάθ’ έννοια… Εάν ό άνθρωπος εκπαιδεύετο νά φτάσει στήν Αλήθεια καί όχι στήν ελευθερία, τότε καί τό πρώτον θά προσέγγιζε αναλόγως τού καθενός καί τό δεύτερον δέν θά έχανε ποτέ… Όμως ό άνθρωπος προτίμησε σκέττη τήν ελευθερία διότι από μέσα τού τό κίνητρον ήταν η υποκρισία πίσω από τό συμφέρον, τήν ιδιοτέλεια τής αδικίας, τήν καύλα, τήν πεποίθηση, τήν κενοδοξία καί τήν ματαιοδοξία… Μέ άλλα λόγια ήταν ελεύθερος χωρίς αλήθεια καί αυτό σημαίνει ότι ποτέ δέν ήταν ελεύθερος ώς τέτοιος, αλλά ψευδοελεύθερος, κενοελεύθερος καί ματαιοελεύθερος…

Γιά νά καταλάβετε τί εννοώ, ένας αληθοελεύθερος, ένας ελεύθερος τής αλήθειας, δέν θ’ αποδέχετο ποτέ ούτε κάν νύξη γιά νόμους δόλιους, ψευδείς, ύπουλους, συμφεροντολογικούς καί ώς έκ τούτου δέν θά δημιουργείτο τό υπόβαθρον νά χάσει πάσα επαφή μέ τήν ελευθερία καί τήν ψυχική αξιοπρέπεια…

Ό σύγχρονος άνθρωπος έχει συγχύσει τήν δυστυχία μέ τήν ανελευθερία, διότι θεωρεί ότι αλήθεια είναι η ελευθερία καί όχι ότι ελευθερία είναι η αλήθεια… Ένας άνθρωπος τής αλήθειας δέν επηρεάζεται ούτε από τήν δυστυχία ούτε από τήν ευτυχία, διότι μέσα από τήν ταπεινότητα που έχει καί πού είναι η ψυχική βάση, η μητέρα καί η προέκταση τής αλήθειας, αντιλαμβάνεται σ’ όλον τής τό εύρος τήν σύνσμεικτη αφηρημένη έννοια τής δυστυχίας καί τής ευτυχίας ότι είναι κενοδοξία καί ματαιοδοξία…

Ό ευτυχισμένος χωρίς αλήθεια είναι τό αποκορύφωμα τής κενοδοξίας καί ματαιοδοξίας. Ένας αληθινός ή φιλαληθινός άνθρωπος, ένας ταπεινός φίλος τής αλήθειας είναι σέ τέτοιον τρομακτικό βαθμόν απεξαρτοποιημένος καί απελευθερωμένος από τήν κενοδοξία καί τήν ματαιοδοξία οίας κοσμικής σταδιοδρομίας που στό άκουσμα τής κενοευτυχίας, ματαιοευτυχίας, κενοαλήθειας, ματαιοαλήθειας, κενοεπιτυχίας καί ματαιοεπιτυχίας συνταυτόχρονα γελάει καί κλαυθμυρίζει γοερώς…

Είναι τρομακτικό νά συνειδητοποιείσετε κάτι τέτοιον καί υπερτρομαμτικότερο νά τό ζήσετε καί νά τό αποκτήσετε… Διότι πραγματική ελευθερία είναι η ανάγκη τού κενόδοξου καί τού ματαιόδοξου καί αληθινή ελευθερία η απεξάρτηση από πάσα κενή καί μάταιη ανάγκη…

Η ανάγκη δημιούργησε τό κενό καί τό μάταιο, αυτό βάλτε τό καλά στό μυαλό τόσον γιά τό ανθρώπινο όσον καί γιά τό αστροφυσικό γίγνεσθαι… Τί νόημα έχει μία ελευθερία που έχει ανάγκες; Καί άν μού πείτε αυτό που δεκαετίες διαλαλώ μά πώς είναι δυνατόν νά είσαι ελεύθερος ήτοι άναρχος ενόσω έχεις ανάγκες, η απάντηση μού είναι όσον λιγότερες ανάγκες τόσον περισσότερη ελευθερία… Κατά συνέπεια, ό ολιγαρκής είναι ό ανώτερος βαθμός ελεύθερου ανθρώπου στό κοσμικό επίπεδον καί αυτός που θά θυσίαζε πάσα προεξαρτημένη από άλλους ελευθερία ή προεξαρτημένη σέ βαθμόν που νά κόβει πάσαν ελευθερία πέραν τού δέοντος ορίου καί δή κάθε προεξαρτημένη ελευθερία που θά αναιρούσε, κένωνε, ματαιώνε, έσβυνε, εξευτέλιζε, δυστυχούσε τήν ψυχή, είναι ό αληθινός ελεύθερος…

Ό ελεύθερος δέν θά θυσίαζε ποτέ τήν τιμήν τού διά χάριν τής αυτονόητης ή μή προεξαρτημένης από άλλους ελευθερίας! Αλλά ποία είναι η υπεράνω τής προεξαρτημένης ελευθερίας έτερη ελευθερία; Η αλήθεια! Εάν η αλήθεια δέν είναι η κορυφή καί τό άκρον άωτον τής ελευθερίας τότε δέν υπάρχει καί συνάμα εξυπονοείται ότι δέν υπάρχει ούτε η ελευθερία… Έαν υπάρχει έναν ίχνος ελευθερίας καί γνωρίζουμε όλοι ακόμη πρός τό παρόν ότι υπάρχει τότε είναι απόδειξη ότι υπάρχει η κορυφή τής ελευθερίας καί τό άπειρον ή άπειρα ίχνη ελευθερίας… Καί αφού τό έναν ίχνος είναι απόδειξη γιά τά άπειρα ίχνη αυτόν από μόνον τού εξυπακούει αλήθειαν!… Δέν ξέρω άν τό κατάλαβες, αλλά άν έναν ίχνος πολικής αρκούδας στό νωπό χιόνι εξυπακούει τήν αναπνοή τής αρκούδας, έστω καί άν αυτή ευρίσκεται πέραν τής εμβέλειας τής όρασης σού…

Είναι τά ίχνη που ΜΑΣ οδηγούν στήν αλήθεια καί η αλήθεια στά ίχνη… Όποιο από τά δύο εύρεις πρώτο ψάξε γιά τό άλλο καί εάν εύρεις καί τ’ άλλο τότε η αλήθεια σού είναι αληθινή… Τά ίχνη τής ελευθερίας άρχισαν νά εξεφανίζονται τό ίδιον καί η ίδια η αλήθεια, τότε άν αποδεχθείς τήν εξαφάνιση αμφοτέρων πώς μπορείς νά επανεύρεις τήν αλήθεια; Η ελευθερία, η ανεξαγόραστη ελευθερία είναι η μοναδική μέθοδος ανάβασης ή κατάβασης στήν αλήθεια… Τό ν’ εξαγοράσεις τήν ελευθερία μέ τό νά πωλήσεις τήν ελευθερία, π.χ. νά δεχθείς τό ηλεκτρονικό μαρκάρισμα διά χάριν τής ημιελεύθερης ή ελεύθερης έστω διακίνησης, έβγαλες μία τρύπα μέσα στό νερό… Αυτό που αγοράζεις πρέπει νά έχει τουλάχιστον τήν ίδια αξία μέ αυτό που πωλείς. Εάν εσύ πωλήσεις τήν ψυχή μέ τί πρέπει νά τήν αντικαταστήσεις;…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ