Είμαι στό Τέλος τού έργου καί σάς βλέπω νά έρχεστε: Χρόνια καί ζαμάνια σού κάνουν πανεμβόλια, απλά τώρα τό κατάλαβες που στάπαν εμβόλια… Μέρος 3

Είμαι στό Τέλος τού έργου καί σάς βλέπω νά έρχεστε: Χρόνια καί ζαμάνια σού κάνουν πανεμβόλια, απλά τώρα τό κατάλαβες που στάπαν εμβόλια… Μέρος 3

Τά ψυχεμβόλια, τά νοοεμβόλια, τά καρδιοεμβόλια, τά μορφοεμβόλια, τά ιδεοεμβόλια, τά επαγγελματοεμβόλια, τά κακοεμβόλια, τά χαυνοεμβόλια, έκτοτε σού τά κάνουν αλλά δέν στά έλεγαν εμβόλια…. στά έλεγαν μόρφωση…

Σού έγραφα πρίν τριάντα έτη ότι η λέξη μόρφωση προέρχεται από τήν λέξη μορφή, λαμβάνεις μορφή, αλλά η μορφή δέν εξυπακούει οπωσδήποτε σοφία, ευφυία, ηθική…

Σέ μόρφωναν όπως ήθελαν εντός καί εκτός πανεπιστημίων… Ό Λιαντίνης σού είπε πώς ό νέος διδάσκαλος είναι ό αμόρφωτος δημοσιογράφος, συμφωνώ μαζύν τού άν καί δέν συμφωνώ σέ όλες τές μορφές καί μορφώσεις τού… Προσθέτω ότι ουδείς αμόρφωτος! Ήτοι ουδείς άνευ μορφής συνεπώς καί ό δημοσιογράφος μορφωμένος ήτοι μέ μορφή, σημασία έχει τί μορφή! μόνον ό,τι δέν υπάρχει ώς ύλη καί αϋλία είναι άνευ μορφής ή ό,τι τρέχει έκ αυτώ καθεαυτώ προπάντων τών αιώνων μέ ‘’απ[ειρ’η ταχύτητα… καί Τούτον Μόνον Τώ ΘΕΙΟΝ!!!!…

Σέ μορφώνω σημαίνει σέ πλάθω, σέ διαπλάθω, σέ μεταμορφώνω, σέ σχυματίζω, σέ σχηματίζω όπως θέλω ή όπως προκύψεις μετά τήν πολυαφηρημένη επίδραση επάνω σού…

Ελευθερία σημαίνει αυτόβουλη βούληση νά αυτοδιαμορφώνεσαι, νά αυτοευδιαμορφώνεσαι, όπως θέλεις καί τούτον Προεννοείται είναι εφικτόν μέχρι τινός βαθμού… Διότι ουδείς αυτόβουλος, πάν κτίσμαν υπό αρχών ανωτέρων Ευδιαμορφωτών…

Σημασία έχει τί μορφή, τί σχύμα, τί ροή, προσδίδεις μέ κόπους, μόχθους, αντοχές, επαναλήσεις, είς τήν ψυχήν σού…

Πάντοτε σ’ εμβολίαζαν μέ συχνότητες μέσω ελεγείας, γραφής, εικόνας, ιδεολογίας, κρίσης, διχασμού, χρήματος, οικονομίας, ηδονής, υπνώσεως καί βάλε… καί ήρθε η ώρα τού μεγάλου συναπτού επαναληπτέου εμβολιασμού, ψυχοεμβολιασμού, εσωεμβολιασμού σού…. καί χαπάρι δέν έλαβες από τήν κρίση τής διάκρισης σού…

Μία ελευθερία χωρίς διάκριση είναι μία τύφλα μέ μάτια τήν ψευδαίσθηση…

Σέ κάνουν νά φαντάζεσαι διά νά λησμονείς τήν πραγματικότητα καί τήν μετυπαρξιακή υπερπραγματικότητα…

Η τέχνη ήταν εκείνη οπού σ’ έκανε από ζωή σέ τέχνη καί ζείς τές συνέπειες τής μετατροπής τής ζωής σέ τέχνη… Η γόησσα που σ’ έκανε νά νοιώθεις άλλος, νά γίνεις άλλος, νά είσαι άλλος, νά μήν είσαι αυτός οπού είσαι, νά είσαι τεχνικός καί τεχνηκός αντί ζωντανός καί ζωηρός… μέ όλη τήν συγκεκριμμένη καί όχι μεταφορική πλανερή έννοια τής ορολογίας…

Η τέχνη είναι η μαγεία τής απάτης καί η απάτη τής μαγείας… η χρήση τής οντότητας διά νά γίνει αντικείμενον, πράγμαν, αυτοασυναίσθητον φιλοχρήματον καί φιλόδοξον όν… πράγμαν ήτοι ονπράγμαν ή πραγμαόν…

Σέ εμβολίαζαν χρόνια καί ζαμάνια μέ λαβύρινθους αλλαγής, μετατροφής, μεταστροφής… γινόμενος ανθρωποκεντρικός όπως ό όφις είναι οφικεντρικός, ό λέων λεωνκεντρικός, ό λείπουρας λειπουροκεντρικός (μυρμηγκοκεντρικός)… Ζείς δηλαδή είς τόν κόσμον σού καί νομίζεις ότι η διεύρυνση τού είναι η διεύρυνση τής αλήθειας καί είς τήν αλήθεια…

Ήρθε όμως ό καιρός νά αντιμετωπίσεις τές νηφάλιες παραισθήσεις σού μέσα σέ μία αλλόκοτη πραγματικότητα η οποία κορυφώνεται καθημερινώς… Θά ιδείς ανθρώπους νά βρυκολακιάζει ό δαιμονισμός τούς μέ τόν πλέον κανονικίστικον τρόπον κοινής καί συνηθεισμένης συμπεριφοράς…

Αυτόν οπού σού λέγω ελάχιστοι τό βλέπουν ακόμη αλλά όσονουπω θά γίνει η υποϊδιαίτερη περιθωριακή καί παραπεριθωριακή νηφαλιοπαραισθησιακή πραγματικότητα η οποία θά μεταλλαγεί απότομα σέ ψευδονηφαλιοπαραισθησιακή παραπραγματικότητα… Οσονουπώ θά καταλάβεις…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ