Δημόσιο δήθεν χρέος

Κύριοι,

Τελευταία που βρίσκομαι σπίτι μου λόγω και ενός ατυχήματος που είχα, συνηθίζω να μακρυγορώ αναγράφοντας όμως μόνο αλήθειες. Για αυτό παρακαλώ διαβάστε τα παρακάτω που δεν τα ακούω από κανέναν δημοσιογράφο μας, σε κανένα ΜΜΕ μας:

Ο λόγος για την οικονομική μιζέρια της Ελλάδας, για αυτά που διανύει η χώρα τα τελευταία χρόνια, είναι ότι θέλουν να μας πάρουν ότι έχουμε και δεν έχουμε. Ορυκτό και επίγειο πλούτο. Τον επίγειο μας τον παίρνουν σιγά σιγά, σε λίγα χρόνια θα μας πάρουν και τον ορυκτό μας πλούτο. Για να ελαττώσουμε το δήθεν χρέος μας.

Τον επίγειο μας τον παίρνουν αφού εδώ και λίγα χρόνια ξεπουλιούνται τα πάντα, ότι αποφέρει πλούτο για τη χώρα ξεπουλιέται χωρίς καμιά αιτία. Και τα χρήματα που δήθεν στοιχίζουν αυτά που ξεπουλάμε, δεν τα παίρνουμε αλλά πάνε προς …αποπληρωμή τόκων δανείων.

Ο ΟΠΑΠ πχ δόθηκε με χρήματα όσο κέρδος είχε σε ένα χρόνο, για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ πήραμε 45 εκατομμυριάκια (και μάλιστα μιλάμε για εκατοντάδες συρμούς, εκατοντάδες χιλιόμετρα ράγες, δεκάδες σταθμούς κλπ κλπ, καινούριος προαστιακός σιδηρόδρομος, χιλιάδες επιβάτες καθημερινά)! Λιμάνια, αεροδρόμια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, νοσοκομεία, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ΕΛΒΟ, ΟΛΘ κλπ κλπ.

Ξεπουλάμε ότι αποφέρει κέρδος για τη χώρα, έτσι ώστε στο τέλος η Ελλάδα να μη βγάζει άλλα χρήματα για να μπορεί να ξεχρεώνει αυτά που δήθεν χρωστάει…

Δε θα βγάζουμε άλλο κέρδος από την εθνική μας περιουσία και θα αναγκαστούμε λοιπόν να δώσουμε και τον ορυκτό μας πλούτο. Για να μειώσουμε το χρέος μας.

Τον ορυκτό πλούτο (πετρέλαια και φυσικό αέριο) που μέχρι πρότινος δήθεν ούτε που γνωρίζαμε ότι υπήρχε. Και την Ελληνική ΑΟΖ δεν έχουμε ακόμα και σήμερα ανακηρύξει, αφού τάχα φοβόμαστε τους Τούρκους.

Και όμως η Κύπρος επί Τάσου Παπαδόπουλου ανακήρυξε τη δική της ΑΟΖ και μας παρακαλούσε να ανακηρύξουμε ταυτόχρονα και εμείς τη δική μας. Και σημειώστε ότι η Ελλάδα έχει ορυκτό πλούτο αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων Ευρώ, το οποίο το γνωρίζουν οι πάντες (αυτοί που πρέπει) εδώ και δεκαετίες. Αυτός είναι και ο λόγος που γίνεται η φτωχοποίηση της Ελλάδος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η χώρα με τις μεγαλύτερες εξαγωγές πετρελαίου της Αφρικής είναι η …Νιγηρία. Και ο λαός της Νιγηρίας πεθαίνει της πείνας.

Θα εξηγήσω τώρα, για ποιο λόγο αναφέρθηκα σε δήθεν χρέος.

Αρχές του 2009 χρωστούσαμε 290 δις. Πριν εννέα χρόνια το χρέος μας ήταν λοιπόν 290 δις. Υπερβολικό βέβαια και δε θα εξηγήσω τώρα με ποιο τρόπο και για ποιο λόγο χρωστούσαμε τόσα πολλά, αλλά το χρέος μας τόσο ήταν. Ήταν υπερβολικό το χρέος μας επειδή ίσως ήμαστε άτυχοι αφού αγοράζουμε τον στρατιωτικό εξοπλισμό μας πιο ακριβά από ότι οι άλλες χώρες… Την ασφάλεια των συνόρων της ΕΕ θα έπρεπε βέβαια να την αναλάβει η ίδια η ΕΕ και όχι μόνοι μας, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Και το δημόσιο χρέος μας ήταν 290 δις και επειδή ο Καραμανλής είχε δώσει το Δεκέμβιο 2008 (με δανεικά-εγγυήσεις της ΕΕ) στις ιδιωτικές μας τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ, ως κρατικές εγγυήσεις, 23 + 5 δισεκατομμύρια Ευρώ. Επειδή όμως αυτός παραιτήθηκε, οι τράπεζες το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων το επέστρεψαν (αργότερα όμως).

Δεν τα “χρειάστηκαν” επειδή δεν ήξεραν τι, πως και γιατί αυτός παραιτήθηκε. Και οι τράπεζες στη συνέχεια δεν επέστρεψαν ποτέ τίποτε άλλο, παρά τα πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ που “χρειάστηκαν”.

Το 2010 με τον Παπανδρέου δίναμε για τρία και κάτι χρόνια περίπου 20 δις το χρόνο με μηδενικό επιτόκιο, για τη μείωση του τεράστιου χρέους μας (μια ευγενική …χορηγία της ΕΕ).

Το 2012 κάναμε με τον Παπαδήμο το εγκληματικό PSI όπου όλα μας τα δημόσια ταμεία έδωσαν περίπου 58 δις για αυτό το χρέος (χώρια από αυτά που “έδωσαν” οι ιδιώτες).

Σύνολο 290 δις – 28 δις – περίπου 70 δις – 58 δις = λιγότερο από 140 δις.

Άρα το Δημόσιο χρέος της χώρας θα έπρεπε να είναι ούτε 140 δις. Και τα περίπου 20 δις το χρόνο που συνεχίζουμε να δίνουμε και μετά τη λήξη των μηδενικών επιτοκίων, για την εξόφληση των τόκων του χρέους των 320 δις, θα έπρεπε να μειώνουν κανονικά το πραγματικό χρέος των ούτε 140 δις. Και όχι να είναι μόνο οι τόκοι για το δήθεν Δημόσιο χρέος μας των 320 δις. Και άρα αυτό το πραγματικό χρέος μας των ούτε 140 δις θα έπρεπε με τα 20 δις το χρόνο που δίνουμε, να τείνει προς το μηδέν…

Αυτά τα αρκετά περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια Ευρώ (320 που είναι τώρα το χρέος μας, συν τους τόκους που δίνουμε τα τελευταία χρόνια, μείον ούτε 140 που θα έπρεπε να είναι), σχεδόν το 65 με 70% του Δημοσίου χρέους, τα έδωσαν οι προδότες πρώην πρωθυπουργοί μας Παπανδρέου, Παπαδήμος και Σαμαράς, για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών μας.

Αυτό με την απλή προσθαφαίρεση το έκανα επειδή δεν μπορώ να βρω πως δώσαμε αυτά τα 200 δις στις τράπεζες μας. Βρήκα μόνο τα παρακάτω, που όμως όταν άνοιξα τα ΦΕΚ δεν βρήκα τα δις που αναφέρονται…:

ΦΕΚ 65, 6 Μαΐου 2010 – 15 δις

ΦΕΚ 148, 3 Σεπτεμβρίου 2010 – 25 δις

ΦΕΚ 113, 18 Μαΐου 2011 – 30 δις

ΦΕΚ 203, 14 Σεπτεμβρίου 2011 – 30 δις

ΦΕΚ 256, 9 Δεκεμβρίου 2011 – 60 δις

ΦΕΚ 52, 12 Μαρτίου 2012 – 30 δις

ΦΕΚ 180, 20 Σεπτεμβρίου 2012 – 40 δις

Μήπως γι΄ αυτό το λόγο παραιτήθηκε ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου ξεκίνησε στη συνέχεια το …κόλπο; Σίγουρα όχι, απλά οι τράπεζες δεν το ήξεραν. Ο Καραμανλής παραιτήθηκε για κάποιον άλλο λόγο. Εάν ήταν το κόλπο να ξεκινήσει …εν αγνοία του, δε θα έδινε αυτός 23 δις στις τράπεζες ως κρατικές εγγυήσεις, λίγο πριν παραιτηθεί (Δεκέμβριο 2008). Παραιτήθηκε επειδή ενέδωσε στους Ρώσους και συμφώνησε στον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Και στη συνέχεια σημειώθηκαν πυρκαγιές σε όλη τη χώρα, έγιναν διάφορα σκάνδαλα και απόπειρες δολοφονίας εναντίον του.

Μήπως λοιπόν η παραίτησή του είχε κάποια σχέση με την Αμερική; Αναρωτιέμαι, δεν κατηγορώ…

Μέχρι όμως και ο ο Βαρουφάκης λέει ότι τα χρήματα που μας έδωσαν δήθεν για τις δικές μας τράπεζες, επεστράφησαν προς Γαλλία και Γερμανία για να διασώσει η Ελλάδα τις εκεί τράπεζες. Ή μάλλον ούτε αυτό, τα χρήματα ούτε ήρθαν ούτε έφυγαν, τραπεζικές εγγραφές έγιναν. Μόνο που το λέει τώρα, δεν το έλεγε όταν ήταν υπουργός οικονομικών της χώρας και ούτε μας λέει πόσα χρήματα ακριβώς δώσαμε… Όλοι μας όμως ξέρουμε ότι με τα μνημόνια, μας έδωσαν οι …εταίροι μας σε τρία χρόνια περισσότερα από 200 δις… Που πήγαν λοιπόν αυτά τα χρήματα;;;

Δεν έχουμε λοιπόν δε δίνουμε και διενεργούμε έναν επίσημο λογιστικό έλεγχο του Δημοσίου χρέους για να δούμε πόσα πραγματικά χρωστάμε. Όταν λήξει αυτός ο λογιστικός έλεγχος και ακόμα και αν εμείς ως Ελλάδα χρειαζόμασταν πράγματι περισσότερα από 200 δις σε τρία χρόνια για τις τράπεζές μας (αποκλείεται αλλά …λέμε) και εάν ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε από μόνοι μας τις “χρηματοδοτήσεις” των ιδιωτικών μας τραπεζών (και όχι η ΕΚΤ όπως σίγουρα ισχύει αλλά λέμε …εάν) θα μας διαγράψουν το χρέος αυτό με παράδειγμα την Ισλανδία, αλλά και τον …Μεταξά. Τα διεθνή δικαστήρια σίγουρα θα μας δικαιώσουν και όσοι μας έδωσαν χρήματα μπορούν να ξεχάσουν τα χρήματα αυτά, εφόσον πήγαν για τις χρηματοδοτήσεις των τραπεζών. Ή να τους τα δώσει η ΕΚΤ.

Δήθεν ζούσαμε πάνω από τις οικονομικές μας δυνατότητες και μας έπεισαν ότι το χρέος μας δημιουργήθηκε επειδή πληρώναμε μισθούς και συντάξεις ή επειδή είχαμε πάρα πολλούς δημοσίους υπαλλήλους…

Εφόσον διενεργήσουμε λοιπόν έναν πραγματικό επίσημο λογιστικό έλεγχο του δημοσίου χρέους, τότε κανένας Ευρωπαίος, κανένας δανειστής, κανένας τοκογλύφος, κανένας “εταίρος” μας, δεν θα μπορεί να μας πει τίποτε επειδή δε θα πληρώνουμε μέχρι να λήξει ο λογιστικός έλεγχος.

Και αν δε δίναμε αυτά τα δις και φαλίριζαν οι τράπεζες κανείς δε θα έχανε τις καταθέσεις του όπως νομίζουν πολλοί, αφού τα χρήματα δε βρίσκονται στα ταμεία των τραπεζών αλλά έχουν δοθεί από τις τράπεζες για δάνεια και δεν υπάρχουν σε ρευστό.

Άρα πρέπει η Ελλάδα να κλείσει στη φυλακή για εσχάτη προδοσία, όλους αυτούς που την κατέστρεψαν, αυτούς που την καταχρέωσαν με περισσότερα από 220 δισεκατομμύρια Ευρώ δίνοντάς τα στις ιδιωτικές τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ. Και αυτά προστέθηκαν στο χρέος μας. Και βεβαίως η εσχάτη προδοσία ποτέ δεν παραγράφεται, ούτε με το νόμο περί …μη ευθύνης υπουργών του Βεγγέλη Τούρκογλου (νυν Ευάγγελου Βενιζέλου). Για αυτό το λόγο πρέπει να κατηγορήσουμε όλους τους πρώην και νυν κυβερνώντες μας για εσχάτη προδοσία.

Και όλες οι υπογραφές τους δε θα “δένουν” την Ελλάδα, όταν αυτοί θα καταδικαστούν για εσχάτη προδοσία. Όλα τα ξεπουλήματα που πήγαν για το δήθεν χρέος μας (λιμάνια, αεροδρόμια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, νοσοκομεία, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ΕΛΒΟ, κλπ κλπ) θα επιστραφούν και πάλι στο δημόσιο.

Θα εξηγήσω τώρα γιατί δεν έπρεπε μόνοι μας να χρηματοδοτήσουμε το τραπεζικό μας σύστημα.

Αυτό που πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε είναι ότι την οποιαδήποτε χρηματοδότηση των τραπεζών («ανακεφαλαιοποιήσεις» και «κρατικές εγγυήσεις») την αναλαμβάνει η χώρα από μόνη της, μόνο εφόσον έχει εθνικό νόμισμα που το εκδίδει η ίδια. Και μόνο τότε. Και μόνο επειδή εκδίδει μόνη της το χρήμα. Και ακριβώς επειδή η χώρα εκδίδει μόνη της το χρήμα. Αυτό γίνεται ανέκαθεν, από τη δημιουργία του χρήματος και του τραπεζικού συστήματος. Στην Ελλάδα, επειδή ακριβώς έχουμε Ευρώ, τη χρηματοδότηση των τραπεζών θα έπρεπε να την αναλάβει η ΕΚΤ που εκδίδει το Ευρώ, αφού αυτή εκδίδει το χρήμα. Θα έπρεπε…

Δεν μπορεί η ΕΚΤ να συμμετέχει μόνο στα κέρδη και τη χασούρα να την αναλαμβάνει μόνο του το κάθε κράτος.

Και προσέξτε, μπορεί αυτό που γράφω να ακούγεται από κάποιον ειδήμονα πολύ …ερασιτεχνικό. Γράφω ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να αναλάβει τη χρηματοδότηση όλων των τραπεζών…

Θα το εξηγήσω και αυτό λοιπόν:

Καταρχάς είμαι σίγουρος ότι οι ελληνικές τράπεζες δε χρειάζονταν περισσότερο χρήμα ακόμα και από το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας, ακόμα και από τις συνολικές καταθέσεις μας, τόσο σύντομα για …χρηματοδότηση. Άρα όλο αυτό με το «χρέος» μας είναι κόλπο των διεθνών τοκογλύφων, μπορεί με «συνεργάτες» το ίσως διεφθαρμένο πολιτικό μας σύστημα, για να μας αρπάξουν ολόκληρη τη δημόσια περιουσία μας.

Στη συνέχεια θα αναφέρω πως όταν παλαιότερα επί δραχμής χρειάζονταν χρηματοδότηση η …Τράπεζα Κρήτης, έκανε τον έλεγχο η Τράπεζα της Ελλάδος και στη συνέχεια η Ελλάδα χρηματοδοτούσε. Ολόκληρη η Ελλάδα και όχι η …Κρήτη. Που σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να ελέγξει εάν πραγματικά κάποια τράπεζα χρειάζονταν τόσο χρήμα για …ανακεφαλαιοποίηση και μετά ολόκληρη η ΕΕ να χρηματοδοτούσε. Και αναφέρομαι σε όλες τις τράπεζες της ΕΕ που διαχειρίζονται Ευρώ. Η ΕΕ θα έπρεπε να χρηματοδοτήσει όλες τις τράπεζες της Ευρώπης και άρα όλες οι χώρες να συμμετείχαν, ανάλογα όμως με την οικονομική δυνατότητα της κάθε χώρας.

Είναι λοιπόν φανερό ότι αυτές οι «ανακεφαλαιοποιήσεις» των τραπεζών είναι εκβιασμός. Είναι οικονομικός στραγγαλισμός όποιων χωρών επιθυμεί το «σύστημα».

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο οι ελληνικές τράπεζες σε περίοδο κρίσης να «χρειάστηκαν» περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια Ευρώ σε δυόμιση χρόνια και αυτά να προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Και πριν και μετά από αυτά τα δις που πήραν για «χρηματοδότηση» οι τράπεζες μας, χρειάστηκαν μόνο κάτι εκατομμύρια…

Δείτε και το διάγραμμα από την επίσημη ιστοσελίδα του ΔΝΤ, εκεί φαίνεται πολύ καθαρά αυτό που λέω.

http://www.indexmundi.com/greece/public_debt.html

Έναν λογιστικό έλεγχο του Δημοσίου χρέους θα πρέπει να διενεργήσουμε. Δεν μπορεί ξαφνικά να χρωστάμε το …170% του ΑΕΠ της χώρας, εκεί που για πολλά χρόνια χρωστούσαμε γύρω στο 100% του ΑΕΠ.

Μάθετε ότι και στην Ισλανδία ξεκίνησαν να κάνουν ακριβώς το ίδιο κόλπο, παρόλο που δεν είναι καν στην ΕΕ και φυσικά δεν έχει Ευρώ. Χρωστούσε η χώρα πολλά δισεκατομμύρια για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών της. Αναλογικά με τον πληθυσμό της χρωστούσε περισσότερα ακόμα και από ότι το δικό μας “χρέος” και οι ιδιωτικές της τράπεζες ήθελαν και άλλα. “Χρειάζονταν” να κάνουν και άλλη …ανακεφαλαιοποίηση.

Παρόλο λοιπόν που το δέχτηκαν όλοι οι πολιτικοί της και το ψήφισαν όλα της τα κόμματα στη βουλή, αρνήθηκε ο πρόεδρος της Ισλανδίας να δώσουν και άλλα χρήματα, αρνήθηκε να δανειστεί η Ισλανδία και άλλα χρήματα για τις τράπεζές της.

Ο πρόεδρος της Ισλανδίας (κύριος Γκρίμσον) έκανε το μόνο που μπορούσε να κάνει βάσει Ισλανδικού συντάγματος. Αρνήθηκε να υπογράψει για να πάρουν επιπλέον δάνεια και να ανακεφαλαιοποιήσουν ξανά τις τράπεζές τους και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα.

Το ίδιο που θα μπορούσε να κάνει και ο δικός μας πρόεδρος της δημοκρατίας.

Στο δημοψήφισμα αυτό, το 93% του λαού της Ισλανδίας αρνήθηκε να ξεχρεώσει τις τράπεζες εις βάρος του, αρνήθηκαν να πληρώσουν οι ίδιοι οι πολίτες τα χρέη των τραπεζών. Το 93% των Ισλανδών. Αυτό σε ποιο ΜΜΕ μας το άκουσε κανείς; Οι τράπεζες χρεοκόπησαν και οι τραπεζίτες κλείστηκαν στη φυλακή για τα χρέη αυτά. Στα ευρωπαϊκά δικαστήρια που έγιναν πρόσφατα και την πήγαν Αγγλία και Ολλανδία για τα χρέη της, δικαιώθηκε οριστικά η Ισλανδία και τώρα δε χρωστάει σε κανέναν.

Που σημαίνει ότι ακόμα και αν εμείς ως Ελλάδα χρειαζόμασταν πράγματι τόσο χρήμα για τις τράπεζές μας (αποκλείεται αλλά …λέμε) και εάν ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε από μόνοι μας τις “χρηματοδοτήσεις” των ιδιωτικών μας τραπεζών (και όχι η ΕΚΤ όπως σίγουρα ισχύει αλλά λέμε …εάν) θα μπορούσαμε να διαγράψουμε το χρέος αυτό, με παράδειγμα την Ισλανδία.

Τα δικαστήρια θα μας δικαίωναν και όσοι μας έδωσαν χρήματα μπορούν να ξεχάσουν τα χρήματα αυτά εφόσον πήγαν για τις χρηματοδοτήσεις των τραπεζών.

Ή να τους τα δώσει η ΕΚΤ που εκδίδει το Ευρώ κατά το δοκούν, χωρίς αντίκρισμα σε χρυσό όπως είχε το χρήμα κάποτε.

Αφού φημολογείται ότι η ΕΚΤ πληρώνει τα πρόστιμα στην Αμερική για τις Γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες.

Φημολογείται επίσης, ότι λόγω της γεωγραφικής της θέσης έχει και η Ισλανδία τεράστιο ορυκτό πλούτο στην τεράστια ΑΟΖ της. Όπως έχει και η Ελλάδα…

Φυσικά και δεν έπρεπε να μπούμε στη ζώνη του Ευρώ. Το Ευρώ το οποίο δημιουργήθηκε μόνο και μόνο για τις χώρες που παράγουν. Για να μπορούν να δίνουν τα προϊόντα τους χωρίς δασμούς. Εμείς που δεν παράγουμε, που σχεδόν μόνο εισάγουμε, τι θέλουμε στην πρώην ΟΝΕ; Στην ένωση αυτή που στην πραγματικότητα δεν είναι οικονομική παρά μόνο νομισματική.

Αν όμως παραμείνουμε στο Ευρώ, υπάρχουν απλές λύσεις, αφού υποτίθεται ότι θέλουμε μια ενιαία Ευρώπη.

Ότι εισάγει μια χώρα της ευρωζώνης από εταιρία άλλης χώρας της ευρωζώνης, η εταιρία αυτή θα πληρώνει το ποσοστό του φόρου της όχι στην εφορία της χώρας στην οποία βρίσκεται, αλλά στην εφορία της χώρας που πωλούνται τα προϊόντα αυτά.

Επίσης, θέλουμε ενιαία Ευρώπη, όχι μόνο με ενιαίο νόμισμα, αλλά με ενιαία οικονομικά. Με ενιαίο τραπεζικό σύστημα και όχι με δικές του τράπεζες το κάθε κράτος, τις οποίες μόνο του θα τις χρηματοδοτεί, ενώ η ΕΚΤ θα συμμετέχει μόνο στα κέρδη.

Και τέλος, ότι κατασκευάζεται εκτός ευρωζώνης, θα πρέπει να εισέρχεται στην ευρωζώνη με δασμούς (πχ. τα “γερμανικά” φάρμακα της Bayer, κατασκευάζονται στο Μπαγκλαντές).

Όλα είναι πολύ εύκολο να γίνουν και προπάντων δίκαια, αλλά ποιος θα τα πει, ποιος θα τα επιβάλλει.

Είναι λογικό ότι μια τέτοια ένωση είναι προς όφελος αυτών των χωρών που παράγουν. Εμείς που δεν παράγουμε τι φοβόμαστε; Μη τυχόν και χρειάζεται να αλλάζουμε το νόμισμά μας στα αεροδρόμια του εξωτερικού στα ταξίδια που πλέον δεν κάνουμε; Πως θα ζήσει η Ελλάδα εάν δεν μπορούμε να βάζουμε δασμούς δε ότι εισάγουμε; Αφού πλέον σχεδόν μόνο εισάγουμε.

Θα γράψω και κάτι τελευταίο, επειδή όλοι αναρωτιούνται, γιατί ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει κάτι για την Ελλάδα και τον Έλληνα. Μήπως οι Γερμανοί …κρατάνε όλους τους πολιτικούς μας;

Η Siemens για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι ένα από αυτά με τα οποία τους κρατάνε. Όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα δήλωσε στην γερμανική Δικαιοσύνη ότι χρηματοδοτούσε ο Χριστοφοράκος. Τον οποίο Χριστοφοράκο τώρα κανείς δε τον ψάχνει, για να τα καταθέσει αυτά και στην ελληνική Δικαιοσύνη. Ούτε καν ο …αδιάβλητος σύριζα δεν έχει εκδώσει διεθνές ένταλμα σύλληψης. Και όχι για άλλο λόγο, θα έπρεπε να τον διώκει αφού οι μίζες είναι παράνομες και τιμωρούνται με φυλάκιση, εφόσον μάλιστα πρόκειται για δημόσια παραδοχή του Χριστοφοράκου στη γερμανική Δικαιοσύνη.

Επίσης, όλα τα Γερμανικά προϊόντα τα αγοράζει η Ελλάδα κατά 25% πιο ακριβά από ότι άλλες πολιτισμένες χώρες.

Δεν είναι η κακιά μου …φαντασία, τα τιμολόγια αγοράς το λένε. Και η πώληση γίνεται από Γερμανία, τα μεταφορικά έξοδα τα πληρώνει μόνος του ο εισαγωγέας.

Πχ ένα after shave της nivea το αγοράζει ο Έλληνας εισαγωγέας από Γερμανία με 4 Ευρώ το τεμάχιο (χωρίς ΦΠΑ), ενώ ο Γάλλος, ο Άγγλος, ο Ιταλός, ο Ισπανός, ο Γερμανός το αγοράζει με 3 Ευρώ το τεμάχιο (χωρίς ΦΠΑ). Από Γερμανία, λέω και πάλι. Και μην μπερδεύεστε με τα νούμερα, κατά 25% πιο φτηνά αγοράζουν όλοι οι άλλοι. Δηλαδή η πώληση στην Ελλάδα γίνεται στα 3 Ευρώ διαιρούμενο με το 0,75 και όχι πολλαπλασιαζόμενο με το 0,25.

Ίσως είμαστε άτυχοι που αγοράζουμε πιο ακριβά. Ίσως είμαστε και βλάκες. Ίσως όμως αυτό το 25% να το επιστρέφει ο Γερμανός κατασκευαστής σε κάποιους τραπεζικούς λογαριασμούς (Γερμανία, Ελβετία, Λιχτενστάιν).

Αυτό το 25% που εισπράττει επιπλέον ο Γερμανός, μπορεί να το διαμοιράζει λοιπόν στους Έλληνες εισαγωγείς αλλά και στα ελληνικά κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα.

Όπως έκανε και η SIEMENS (ο Χριστοφοράκος το είπε στη γερμανική Δικαιοσύνη και όχι εγώ ο …κακός).

Τις κατηγορίες μου μπορεί να τις ελέγξει εύκολα όποιος δεν έχει στη διάθεσή του τα τιμολόγια αγοράς, εάν δει τις τιμές πώλησης στα σούπερ μάρκετ της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Ολλανδίας, της Ισπανίας, της Γερμανίας αλλά και της Ελλάδας.

Αυτό είχε μια λογική κάποτε, όταν υπήρχε ο νόμος πως ο Έλληνας εισαγωγέας πρέπει να βγάζει μόνο μέχρι 12% κέρδος από τις εισαγωγές που κάνει. Είχε μια λογική για τους Έλληνες εισαγωγείς, για να δείχνουν μεγαλύτερο …ζήλο στην προώθηση γερμανικών προϊόντων.

Όχι όμως τώρα. Τώρα παρέμεινε ως μια πρακτική της Γερμανίας για να έχει στο χέρι το πολιτικό μας σύστημα.

Και γίνεται με όλα τα γερμανικά εμπορεύματα. Κάθε χρόνο εδώ και χρόνια εισάγουμε από Γερμανία προϊόντα μερικών δις το χρόνο.

Μπορείτε λοιπόν να φανταστείτε σε τι ποσό αναφέρομαι, όταν μιλάω για το 25%. Για πόσα δις το χρόνο. Κάθε χρόνο. Εδώ και χρόνια.

Με εκτίμηση

Πέτρος Μώκος

Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ

ΥΓ.

Το 1964 έγινε η τελική ρύθμιση των …προπολεμικών χρεών. Αν μη τι άλλο, για την προσφορά της χώρας στη νίκη των συμμάχων κατά τον βππ, έπρεπε τουλάχιστον να μας διαγράψουν τα χρέη τα προπολεμικά. Και δε θα γίνονταν και απολύτως τίποτα αν αρνούμαστε εμείς αυτό το χρέος και ποτέ δεν το αποπληρώναμε. Μετά τα τόσα δεινά του λαού μας κατά τον βππ, μετά το κατοχικό “δάνειο”, με ανοιχτές τις πολεμικές επανορθώσεις και αποζημιώσεις, χρωστούσαμε κιόλας;

Και μάλιστα χρέη που είχε διαγράψει ο Μεταξάς και η Ελλάδα είχε δικαιωθεί δικαστικώς από τα διεθνή δικαστήρια.

Η κυβέρνηση όμως του Γεωργίου Παπανδρέου με υπουργό Οικονομικών τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη υπέγραψε τη χειρότερη δανειακή σύμβαση και ρύθμιση χρεών που έχει υπογράψει ποτέ η χώρα (εκτός από τη σημερινή). Αναγνώρισε το σύνολο των προπολεμικών χρεών της χώρας από το 1881 και μετά. Στο ακέραιο της αξίας τους, χωρίς να παίρνουμε υπόψη αυτά που πληρώθηκαν από τη χώρα ή που είχαν πληρωθεί μέχρι τότε. Χωρίς να παίρνεται υπόψη ότι γι’ αυτά είχαμε κηρύξει 2 πτωχεύσεις επίσημες, το 1893 και το 1932. Αναγνώρισαν επιπλέον το σύνολο των τόκων υπερημερίας που είχαν μεταφέρει φυσικά σε τιμές του 1964, συν 71% προσαύξηση των τόκων υπερημερίας για το πιστωτικό κίνδυνο και φυσικά την ψυχική οδύνη, το πρόβλημα της …ψυχικής γαλήνης, που είχαν υποστεί οι δανειστές.

Η τελική ρύθμιση έγινε το 1964 με την κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου. Η αναγνώριση όμως αυτών των «οφειλών» έγινε το 1962 επί κυβερνήσεως του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Τα χρέη που είχε απαρνηθεί ο Μεταξάς…

Καθορίστηκε να πληρωθούν αυτά τα χρέη σε 45 χρόνια. Που σημαίνει, 1964 και 45 = 2009. Ξεχρεώσαμε δηλαδή με τα …προπολεμικά χρέη το 2009.

Αλλά ένα χρόνο μετά, το 2010, ξεκίνησαν τα …νέα χρέη. Το 2008 με Καραμανλή και πάλι, κάναμε δοκιμές και τα δεκάδες δις που δώσαμε ως “κρατικές εγγυήσεις” στις τράπεζες επιστράφηκαν. Το 2010 ξανά με Παπανδρέου και στη συνέχεια το 2012 με Παπαδήμο και με Σαμαρά, έδωσε η Ελλάδα στις ιδιωτικές τράπεζες με τη μορφή “ανακεφαλαιοποιήσεων” συνολικά περισσότερα από διακόσια δισεκατομμύρια Ευρώ.

Το 65 με 70% του δήθεν εθνικού μας χρέους.

Ο νοών νοείτω.

ΥΓ2.

Μάλλον έγραψα …λίγο περισσότερα από ότι θα έπρεπε. Έγραψα όμως όλα αυτά που με απασχολούν το τελευταίο διάστημα και έγραψα μόνο αλήθειες, αδιαμφισβήτητα γεγονότα. Δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας μου, είναι όλα όπως ακριβώς τα γράφω. Παρακαλώ διαβάστε τα.

Αναφέρω ότι θα μπορούσαμε να μείνουμε και στο Ευρώ εάν γίνουν αυτά που αναγράφω. Επειδή όμως αυτό το θεωρώ απίθανο, δεν έχουμε να χάσουμε απολύτως τίποτε εάν επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα και βεβαίως σε εθνικό τραπεζικό σύστημα. Ίσα ίσα μόνο να κερδίσουμε μπορούμε.

Άρα θέλουμε οπωσδήποτε εθνικό νόμισμα και δε με νοιάζει αν θα λέγεται Δραχμή ή Οβολός, ή οτιδήποτε άλλο, εθνικό, αδέσμευτο και ανεξάρτητο νόμισμα να είναι. Και θέλουμε βεβαίως και εθνικό τραπεζικό σύστημα.

Τέλος, να μην φοβάται κανείς τη χρεοκοπία και τις κερδοσκοπικές πιέσεις. Αυτές μπορούν να τις κάνουν μόνο εφόσον έχουν το νόμισμά μας, εμείς γιατί να το δώσουμε; Εννοείται το νέο εθνικό νόμισμα. Και επίσης, με εθνικό νόμισμα το Κράτος δεν χρεοκοπεί ποτέ, δεν μπορεί να χρεοκοπήσει.

Και μη νομίζετε πως ότι έχουμε τώρα μας το …δίνει η ΕΕ.

Είναι σίγουρο ότι αγοράζουμε τα πάντα πολύ πιο ακριβά από ότι αν τα παίρναμε μόνοι μας, αφού η ΕΕ βάζει δασμούς σε ότι εισάγει. και τους δασμούς τους παίρνει η ΕΚΤ. Από εκεί είναι όλα όσα τάχα μας δίνει.

Από εκεί και εμείς μπορούμε να κερδίσουμε, εάν επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα. Από τους δασμούς.

Πώς θα «ζήσει» η Ελλάδα σαν χώρα όταν εισάγει πολύ περισσότερα από ότι εξάγει; Αναγκαστικά, για να επιβιώσει η χώρα μας (η κάθε χώρα, η κάθε επιχείρηση) τα έσοδα πρέπει να είναι μεγαλύτερα από τα έξοδα. Πώς όμως θα επιβιώσουμε αφού δεν έχουμε δικαίωμα να βάλουμε δασμούς σε ότι εισάγουμε; Αφού δεν μπορούμε να αυξήσουμε τα έσοδά μας με τους δασμούς;

Και μιλάμε για δασμούς πολλών δισεκατομμυρίων κάθε χρόνο που πλέον δεν επιτρέπεται να βάζουμε στα προϊόντα των άλλων χωρών της ευρωζώνης. Με αυτό τον τρόπο κάθε χρόνο απαιτούμε πολλά δις και άρα αυξάνουμε το “χρέος” μας.

Και να μην φοβάται κανείς την χρεοκοπία και τις κερδοσκοπικές πιέσεις.

Και αυτό επειδή με εθνικό νόμισμα το Κράτος δεν χρεοκοπεί ποτέ, δεν μπορεί να χρεοκοπήσει.

Και τις κερδοσκοπικές πιέσεις μπορούν να τις κάνουν μόνο εφόσον έχουν το νόμισμά μας. Εμείς γιατί να το δώσουμε; Εννοείται το νέο εθνικό νόμισμα.

Σκεφτείτε μόνο χώρες που δεν είναι στην ΕΕ, μικρές χώρες, όπως πχ η Ισλανδία που αναφέρθηκα, τι παραπάνω έχει από εμάς; Έχει ήλιο και θάλασσα; Έχει τουρισμό; Έχει πετρέλαια και γενικώς ορυκτό πλούτο; (τουλάχιστον δεν το ξέρει “κανείς”)

Γιατί η μικρή αυτή χώρα, με πληθυσμό μισό περίπου εκατομμύριο, πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο; Και δεν μπορεί η Ελλάδα;

ΥΓ3.

Για να μην έχουν μελλοντικά οι κυβερνώντες μας το επιχείρημα ότι …δεν ήξεραν, θα σας ενημερώσω για κάτι. Μπορεί να το λέω εγώ, αλλά σύμφωνα με το Σύνταγμα μας είναι ακριβώς έτσι.

Μόλις κάποιος καταδικαστεί για εσχάτη προδοσία, οι πράξεις που έκανε και για τις οποίες καταδικάστηκε, αίρονται.

Η ποινή για την εσχάτη προδοσία είναι ισόβια φυλάκιση, αφού έχει καταργηθεί η θανατική ποινή.

Η εσχάτη προδοσία ποτέ δεν παραγράφεται, ούτε με το νόμο περί …μη ευθύνης υπουργών του Βαγγέλη Τούρκογλου (νυν Ευάγγελου Βενιζέλου).

Η εσχάτη προδοσία ισχύει για όλους αυτούς που καταχρέωσαν, αυτούς που ξεπούλησαν και ξεπουλάνε την Ελλάδα. Αναφέρομαι στο δήθεν χρέος μας που το 70% του προέκυψε από τις χρηματοδοτήσεις των ιδιωτικών τραπεζών μας που διαχειρίζονται Ευρώ. Περισσότερα από 200 δις έδωσαν οι προδότες πρώην πρωθυπουργοί μας Παπανδρέου, Παπαδήμος και Σαμαράς (ξεκίνησε με τα 23+5 δις ο Καραμανλής), για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών μας και ως “κρατικές εγγυήσεις” τους. Ας μην ξεχνάμε την Ισλανδία και το πόσο εύκολα ένα χρέος που δήθεν πήγε στις τράπεζες δεν αποπληρώνεται και στη συνέχεια διαγράφεται αυτό από τα διεθνή δικαστήρια.

Και αναφέρομαι σε δήθεν χρέος, αφού μέχρι και ο ο Βαρουφάκης λέει ότι τα χρήματα που μας έδωσαν δήθεν για τις δικές μας τράπεζες, επεστράφησαν προς Γαλλία και Γερμανία για να διασώσει η Ελλάδα τις εκεί τράπεζες. Ή μάλλον ούτε αυτό, τα χρήματα ούτε ήρθαν ούτε έφυγαν, τραπεζικές εγγραφές έγιναν.

Μόνο που το λέει τώρα, δεν το έλεγε όταν ήταν υπουργός οικονομικών της χώρας. Και ούτε μας λέει πόσα χρήματα ακριβώς δώσαμε. Όλοι μας όμως ξέρουμε ότι με τα μνημόνια, μας έδωσαν οι …εταίροι μας περισσότερα από 200 δις…

Που πήγαν λοιπόν αυτά τα χρήματα;;;

Όλα τα ξεπουλήματα λοιπόν, που τα μηδαμινά τους έσοδα πήγαν για το δήθεν χρέος μας (λιμάνια, αεροδρόμια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, νοσοκομεία, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ΕΛΒΟ, κλπ κλπ) θα επιστραφούν στο δημόσιο, μόλις αυτοί που τα έκαναν καταδικαστούν για εσχάτη προδοσία. Και τέτοιες δίκες δεν είναι …μακροχρόνιες αλλά γίνονται άμεσα.

Μόνο που θα πρέπει να μας κυβερνήσουν άλλοι.

Και δεν έχει σημασία εάν όλο μας το χρέος πήγε για ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών ή όχι, επειδή ακόμα και το χρήμα που το χρωστάμε αλλά δεν το δανειστήκαμε για τις τράπεζες μας, το διαγράφουν και αυτό τα διεθνή δικαστήρια. ‘Οπως διέγραψαν στον Μεταξά τα …προπολεμικά χρέη, ο λαός έχει προτεραιότητα και όχι το χρήμα.

Άσχετα τι έγινε αργότερα, το 1964.-