Δεν λείπει η γνώση, λείπει η κρίση…
Αν πας κόντρα στο σύστημα θα σου επιτεθεί χρησιμοποιώντας άπειρα επιχειρήματα για να φανείς εσύ ο φταίχτης, για να σταματήσεις να αντιδράς, για να κερδίσουν (φυσικά). Αν σε πείσουν, σταματάς τη διαδικασία της σκέψης. Αν δεν σε πείσουν, αναγκαστικά, θα πρέπει να βρεις ισάριθμα αντεπιχειρήματα για να συνεχίσεις να τους παλεύεις, για να τους κερδίσεις (φυσικά). Ψάχνοντας για επιχειρήματα σκέφτεσαι. Διαμέσου της σκέψη αποκτάται η κρίση.
Η κρίση είναι άσχετη με την γνώση. Η διαφορά τους βρίσκεται στο «μαθαίνω» και το «σκέπτομαι».
Η κρίση έχει να κάνει με το να μπορείς να διακρίνεις το σωστό από το λάθος, να αντιληφθείς αν κάτι ουσιαστικά σε ωφελεί, να προκαταβολικά δεις τα σε βάθος χρόνου αποτελέσματα κλπ.
Αυτός που δεν αντιδράει δεν έχει εκπαιδευτεί στο να σκέφτεται. Το «τρως αμάσητο ό,τι σου δώσουν» έχει ως αποτέλεσμα το «όλοι έχουν δίκιο από την πλευρά τους» που έχει ως αναγκαστικό αποτέλεσμα να αδικείς και εσύ ο ίδιος «επειδή το κάνουν οι άλλοι» (και αφού κανείς δεν κατηγορείται σημαίνει ότι κάνουν το σωστό).
Αυτός που αδικεί είναι αυτός που έχει ΥΠΟΜΕΙΝΕΙ την αδικία (όχι αυτός που την έχει υποστεί, μόνο αυτός που την έχει υπομείνει, αναντίρρητα).
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα που ολόκληρη η κοινωνία δείχνει τόσο σαθρή όσο και το πολιτικό σύστημα.
Κι όλο αυτό επειδή λείπει η αντίδραση που θα προκαλούσε την σκέψη που θα δημιουργούσε την κρίση.
Stefania Ligerou
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
τι γινετε ομως οταν πας κοντρα στο συστημα αρχιζοντας “εγω ειμαι ο φτεχτης.[+]…” ; Εις γνοσιν ας πουμε. Γιατι οσες φορε εγω εκανα μια τετοια δικη στο μυαλο μου στην σκεψη κτλ τκλ παντα αρχιζε οταν πηδουσα πανω στην εδρα. επερνα το σφυρακι. το εδινα μια δυνατα και αποτομα στο ξυλο να ακουστει δυνατα κοιταω τον δικαστει στα ματια. Του λεω ενοχος.και χαμογελαστα τραγουδιστα του λεψ “Τωρα αρχι ΖΟΥΜΕ”