Δεν φοβάμαι

Δεν φοβάμαι

Απευθύνομαι σε όσους έχουν απορία για το τι πρέπει να κάνουν.

Σε όλους όσους θεώρουν αυτή την χώρα πατρίδα τους. Σε όλες τις Ελληνίδες και σε όλους τους Έλληνες.

Γίνεται μια τεράστια προσπάθεια και με όλους τους δυνατούς τρόπους να μας κάνουν να σκεφτούμε το τι πρέπει να κάνουμε για την ζωή μας, για το μέλλον μας.

Πριν αποφασίσετε πρέπει να σκεφτείτε ένα πράγμα:

Τα τελευταία 5 – 10 – 20 χρόνια όλοι αυτοί που τώρα σας κουνάνε το δάχτυλο, τι έκαναν για εσάς.

Πόσο βελτίωσαν την παιδεία, την δική σας και των παιδιών σας, ποσό βελτίωσαν την επαγγελματικη και οικονομική σας κατάσταση, πόσο βελτίωσαν τον χώρο της υγείας στην χώρα μας.

Τώρα αναρωτηθείτε: Πρέπει να τους εμπιστευτούμε;

Μην προσπαθήστε να απαντήσετε με την σκέψη, ακούστε την καρδία σας.

Πρέπει στα αλήθεια να τους εμπιστευτούμε;

Τους τελευταίους μήνες, έχουν γίνει τόσα πολλά.

Δεν μπορούμε να δούμε τους φίλους και τους συγγενείς μας, δεν γνωρίζουμε το τι θα γίνει με την εργασία μας, δεν είμαστε καν σίγουροι για το τι είναι αλήθεια και ποιο είναι το σωστό αφού τα ίδια πρόσωπα, αλλάζουν γνώμη κάθε λίγο για τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας και στην ίδια μας την ζωή.

Όποιος πίστεψε τον Οκτώβριο τα λόγια τις κυβέρνησης και του ίδιου του Πρωθυπουργού που είπε: “Είναι πολύ δύσκολο, σχεδόν αδιανόητο, να πάμε σε ένα δεύτερο γενικό lockdown” πλανήθηκε με πολύ άσχημο τρόπο και το κατάλαβε μολις 1 μήνα μετά.

Κάθε τι που έχει γίνει από την αρχή αυτού του άσχημου έργου, άσχετα με το ποια ήταν η πρόθεση, έχει ως αποτελεσμα την ανασφάλεια, έχει ως αποτέλεσμα τον φόβο… κι όμως δεν φοβάμαι.

Σκέφτομαι πως όλοι εμείς αντέξαμε 10 ολόκληρα χρόνια την σκληρότερη οικονομική πολιτική στην Ευρώπη. Βλέπω καθημερινά νέα πρόσωπα που καταλαβαίνουν πως κάτι δεν πάει καλά στο αφήγημα που ακούμε. Βλέπω τόσο μεμονωμένα άτομα όσο και συλλογικότητες, ομάδες ανθρώπων που ψάχνουν να βρούν τρόπους να αντιδράσουν και αντιδρούν στον παραλογισμό που ζούμε.

Μπορούν να είναι 30 – 50 άτομα μέσα σε ένα Σουπερμάρκετ ή ένα λεωφορείο, αλλά δεν μπορούν 5 φίλοι να περπατάνε παρέα ή ακόμα χειρότερα ένα ζευγάρι να κάθεται στο παγκάκι της πλατείας.

Είναι παράνομο να βρίσκεται κάποιος ολομόναχος σε μια παραλία και να ψαρεύει, αλλά να τρέχει στην ίδια παραλία επιτρέπεται.

Βαρέθηκα, κουράστηκα από τον παραλογισμό.

Ακούγαμε για τις οδηγίες από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας μόνο στην αρχή αυτού του δράματος. Μόνο για όσο καιρό τους βόλευε. Τώρα δεν ακόυμε για τον Π.Ο.Υ.

Τώρα όμως ο Π.Ο.Υ. λέει επι λέξη: “Εμείς στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ΔΕΝ υποστηρίζουμε τα Λοκντάουν ώς πρωταρχικό μέτρο για τον έλεγχο αυτού του ιού. Η μόνη στιγμή που πιστεύουμε ότι είναι δικαιολογημένο, είναι για να σας “αγοράσει χρόνο” για να αναδιοργανωθείτε, αλλά λαμβάνοντας τα πάντα υπόψη, καλύτερα να μην γίνεται.
Κάνουμε έκκληση σε όλους τους ηγέτες του κόσμου. Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τα Λοκνταουν ώς πρωταρχικό μέτρο ελέγχου. Αναπτύξτε καλύτερα συστηματα για αυτό τον σκοπό. Αλλά να θυμάστε, τα lockdown έχουν μόνο μία συνέπεια την οποία δεν πρέπει ποτέ, μα ποτέ να υποτιμήσετε και αυτή είναι να κάνει τους φτωχούς ανθρώπους απελπιστικά πιό φτωχούς.”

Τα παραπάνω ειπώθηκαν από τον David Nabarro στις 9 Οκτωβρίου 2020 (Στα τελευταία 2 λεπτα της συνέντευξης)

Τι συνέβει στη Ελλάδα δύο μέρες νωρίτερα; Το 2ό Λοκντάουν.

Το πρώτο είχε ξεκινήσει με το πρόσχημα των 2 εβδομάδων. Θυμάστε πόσο κράτησε;

Αυτό ξεκίνησε για 3 εβδομάδες. Πόσο θα κρατήσει;

Και επειδή όλοι φαίνεται να το έχουν ξεχάσει, τα Λοκντάουν ξεκίνησαν έτσι: “15 μέρες να εξομαλύνουμε την καμπύλη”. Ο σκοπός τους ήταν να καθυστερήσουν την πανδημία ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΝ. Κανείς δεν είπε ποτέ ότι τα Λοκντάουν εξαφανίζουν την πανδημία, απλά την καθυστερούν, την μεταφέρουν στο μέλλον. Αν δεν γίνεται ταυτόχρονα η ανάλογη προετοιμασία τα Λοκντάουν περισσότερο κακό παρά καλό κάνουν.

Αν αυτά γινόντουσαν μόνο στην Ελλάδα θα πίστευα ότι η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο. Ότι πηγαίνει με το δόγμα ¨βλέποντας και κάνοντας”. Όταν όμως τα ίδια σχεδόν πράγματα γίνονται στις περισσότερες χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου αρχίζω και απορώ.

Όλες αυτές οι κυβερνήσεις που έχουν πρόσβαση σε άπειρα χρήματα, που μπορούν να έχουν τους ικανότερους ανθρώπους στην υπηρεσία τους, που οικοδόμησαν την Ευρωπαική Ένωση και έχουν σχεδιάσει τα πάντα για πολλά χρόνια μετά, που καθορίζουν πολιτικές για όλα τα προβλήματα που πιθανόν να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον (βλ. Κλιματική Αλλαγή: έχουν πλάνα μέχρι το 2030 – από το 2016).

Όλοι αυτοί, ειναι ΤΟΣΟ ΑΝΙΚΑΝΟΙ με αποτέλεσμα ένας ιός να έχει βάλει λουκέτο σε ολόκληρο τον πλανήτη; Οι ισχυρότεροι του πλανήτη νικήθηκαν από ένα ιό του αναπνευστικού. Ένας ιός που μεταδίδεται όπως η γρίπη, “νίκήσε” όλους τους ηγέτες του κόσμου την ίδια στιγμή.

Σας φαίνεται λογικό;

Καταλήγω με το αρχικό ερώτημα:

Πρέπει να τους εμπιστευτούμε; Πρέπει στα αλήθεια να τους εμπιστευτούμε;

Και αυτοί οι ειδικοί τι λένε τελικά;