Χωρίς καπνόν φωτειά δέν βγαίνει… Ποτέ δέν εμπιστευόμουν αυτόν τό γνωμικόν. Καί η Άκτιστη Άπειρη Ελληνική Λογογλώττα…

Χωρίς καπνόν φωτειά δέν βγαίνει… Ποτέ δέν εμπιστευόμουν αυτόν τό γνωμικόν. Καί η Άκτιστη Άπειρη Ελληνική Λογογλώττα…

Διότι πιθανώς νά είναι αφόρητη ή αθόρυβη πράξη κοπήματος αντιπερισπασμού!

Τό ότι βγαίνει καπνός …. βγάνει …. ποίος τήν άναψε όμως… η αλήθεια ή τό ψεύδος; Ή ό συνδοιασμός αλήθειας καί ψεύδους σέ μία αριστετεχνική λογοτεχνία καί πραξοτεχνία πολιτικής δολοπλοκίας;

Ακόμη καί η τύχη τών διαβολοσυχνοτήτων μπορεί νά τό κάνει…

Ή νά είναι προϊόν φακκίρικων ψευδαισθήσεων λογοτεχνίας, πραξοτεχνίας, στημένης σκευωρίας, σκηνοθετημένης υποκρισίας….

Όταν βγαίνει καπνός νά αναρωτείσαι εάν είναι αληθινός ή φαινομενικός καί από ποία οπτική γωνία συνδοιάζεται μέ ό,τι άλλον…

Κάθε ημέρα ανάβουν πολλές φωτειές καί οί καπνοί τούς θόλωσαν τούς ουρανούς τών μυαλών….
Παγιδεύεσαι από αντιπερισπασμόν σέ αντιπερισπασμόν καί πολυαντιπερισπασμόν καί καθοδηγείσαι πρός τό τρισάθλιον τέλος…

Απλά προσπέρασε τούς καπνούς καί φτάσε είς τήν πραγματικότητα.

Όπισθεν όλων αυτών κρύβεται ό φόβος τού φθόνου… Ό φόβος νά μήν είσαι «πρώτος».

Κάποιοι άνθρωποι διά νά νοιώθουν ότι επιβιώνουν πρέπει νά μήν επιβιώσει κανένας άλλος, νά εξαλειφθεί παντελώς ό ανταγωνισμός καί ό πιθανός αιφνιδιασμός ανά πάσα στιγμή νά μήν υπάρχει «εχθρός», νά μήν υφίσταται άλλη γνώμη… Κάθε γνώμη οπού δέν συμβαδίζει μέ τό προσωπικόν τούς συμφέρον κηρύσσεται εχθρός…

Δέν μπορείς νά ονομάζεις εχθρόν έναν δίκαιον… Η έννοια εχθρός σημαίνει τό άδικον εναντίον δικαίου. Καί άν αμφότεροι είναι άδικοι τότε αμφότεροι κατά τινόν βαθμόν είναι αλληλεχθροί…
Ό φθονερός κηρύσσει εχθρόν τήν αγάπη, ενώ είς τήν κυριολεκτική επιστημονική πραγματικότητα ό φθόνος είναι εχθρός τής αγάπης. Ό φθόνος δέν έχει εχθρούς παρά μόνον όσους τόν φθονούν. Πρώτος καί χειρότερος ό εαυτός τού.

Η έννοια έχθρα σημαίνει φθονώ, ζηλοφθονώ, μισώ, κακεύομαι… επιθυμώ τό χειρότερον διά κάποιον χωρίς τήν υποστήριξη τού ανεξάρτητου δικαίου… Διότι ό φθονερός καί άδικος κήρυξε πολλά «δίκαια» διά νά βολεύεται εντός τής ψευδοδικαιολογίας καί τών νομικών τυπικούρων τής προεφησύχασης τής συνείδησης…

Η κινητήριος δύναμη τής αδικίας είναι η μηχανή τού φθόνου. Δέν υπάρχει υγειής ανταγωνισμός, υπάρχει συμβιβαστικός ή/καί προσυμβιβαστικός ανταγωνισμός καί ανταγωνισμός αυτοτελών παιγνίων…

Ό φθόνος είναι η λογική τρέλλα…, η λογική τής τρέλλας καί η τρέλλα τής λογικής. Τό κενον τού πάτου καί τού κάθετι άλλου τού φθόνου φαίνεται όταν δυναμώσει καί αποκτήσει τό πλαδαρόν μιλλαρωτόν εύσωμον σχύμα/σχήμα τής απληστίας…

Η απληστία είναι ό προεθισμός τής επέκτασης. Επέκταση σημαίνει πρόοδος, εξασφάλιση, καταστροφή καί εξάλειψη τών άλλων, τερατοποίηση τής δύναμης, θηριοποίηση τής ισχύος.

Όπως ό εγκληματίας είναι άνευ ηθικών αναστολών, ό άπληστος είναι άνευ ηθικών καί χωρικών συνόρων προκεκατελειμμένος καί όσον δυναμώνει τόσον περισσότερον λησμονεί καί παύει νά υπολογίζει τούς άλλους. Ρίχνει είς τήν λήθη ό,τι δέν είναι «ιδικόν». Θυμάται μόνον τήν ύπαρξη τού καί τήν σκωληκοφαγούρα ανάγκης πρός επέκτασιν… Γινόμενον τό απόλυτον εγωϊστικόν θηρίον. Όσον μεγαλώνει χρειάζεται περισσότερους πόρους καί τούς στερεί από άλλους. Στερεί τήν επιβίωση καί ανάπτυξη τών άλλων.

Επιτυχία διά τόν υλόφρονα άνθρωπον είναι: «όποιος γίνει πρώτος θηρίον». Ό πρώτος οπού θά γίνει θηρίον θά καταβροχθίσει τούς άλλους πριχού γίνουν συνθηρία ανταγωνιστικά…

Ένας μόχθος όστις φάγει τούς άλλους πρώτος… είναι ό κυριολεκτικός υλοφρονητικός καί επιβιωτικός πρώτος… Αναγκάζεσαι λοιπόν νά παγιδεύσεις ή καταδιώξεις τό θηρίον νά τό φονεύσεις πριχού γίνει ακαταμάχητον.

Εντούτοις, τό ευφυές θηρίον σέ φλομώνει σέ αντιπερισπασμούς καί περισπασμούς διχόνοιας, χρησιμοποιώντας όχι κάτι ξενικόν ή παράξενον, αλλά εμφυτεύονταν, ποτίζονταν, ξύνωντας καί ερεθίζοντας αυτό τούτο εκείνο οπού τόν έκανε επίσης θηρίον, τόν φθόνον ανά μεταξύ τών όμοιων καί ανόμοιων, συγκαταταγμένων είς όμοια ομάδα όποια καί άν είναι αυτή καί υπό όποιας μορφής, ονόματος, συνωμοταξίας.

Όταν ασπούμε τό προηγηθέν θηρίον είναι π.χ. 10 φορές μεγαλύτερον από άλλα 100, τότε εάν ενωθούν τά εκατόν θηρία θά γίνουν 990 φορές μεγαλύτερα τού. τό προηγηθέν θηρίον όμως άμα είναι ευοργανομένον καί ευφυές θά κανονίσει έκ τών προτέρων, ενώ αυτόν φουσκώνει τά άλλα 100 θηρία νά αλληλοεχρεύονται, ούτως ώστε αντί νά γίνουν 990 φορές μεγαλύτερα τού νά γίνουν όλα σταδιακώς πολύ μικρότερα τού από τίς 10 φορές. Αφού αυτά θά αδυναμώνουν περαιτέρω καί αυτόν θά δυναμώνει περαιτέρω. Ώσπου τό πρηγηθέν θηρίον νά γίνει ένας ουροβόρος όφις ίσος μέ τό πλανητικόν σύνστημα ηλίου καί οί ανταγωνιστές τού ασθενικά περισπασμένα αλληλομισούμενα καί αλληλοφθονούμενα έντομα εντός συνεχών κυμάτων θύελλας, καταιγίδας καί θολούρας από περαιτέρω καπνούς αντιπερισπασμού γενικώς καί ανά μεταξύ τών…

Εφημερών σέ αντιπερισπάζουν εκτός τών άλλων τρέχουσων αποβλακώσεων καί προσκομμάτων μέ τήν παραπλανητική καί παραπληροφορική έννοια τεχνητή νοημοσύνη η οποία δέν είναι τίποτε άλλον από ένας τυπικός ηλεκτρονικός άψυχος προγραμματισμός. Αλλά πάντοτε τό θηρίον εκτεχνοποιούσε σέ τεχνητές νοημοσύνες όλους τούς φθονούμενους από τό ίδιον ανταγωνιστές. Είσαι άνθρωπε η ιστορική τεχνητοποιημένη παρανοημονοποίηση τής διαχρονική εξαπάτηση…

Όλα είναι ένας προγραμματισμός από τήν πρώτη στιγμή τής γέννησης σού όταν λές τό πρώτον μουά έως τήν έσχατη στιγμή τής ψυχομαχίας σού εάν προλάβεις, πριχού εκπνεύσει. Τό θέμα είναι τί προγραμματίζεσαι καί τί αυτοπρογραμματίζεσαι. Όταν έλεγα ότι δέν υπάρχει νιρβάνα ήτοι κενόν αυτόν εννοούσα, τό τί προγραμματείζεσαι καί αυτοπρογραμματείζαι μακροχρόνιως καί αναθεωρητικώς κάθε ημέρα, σέ κάθε συναίσθημα, σέ κάθε συγκίνηση, σέ κάθε σκληρότητα καρδίας, καί πόσον διαρκεί αυτή. Ακόμη καί η αφασία, η αφηρημάδα είναι μορφές προγραμματισμού καί εντυπώσεις ψευδοκενότητος καί ψευδονιρβάνας…

Τό νά είσαι παθητικός καί αδραστικός σέ έναν εύμορφον ή άνοστον τοπίον, συμβάν, γεγονός, δρώμενον, συνεχόμενον, δέν είναι έλλειψη λόγω κενότητας αλλά παθητική συλλογή από άλλους χώρους ενέργειας, σέ διάφορα ποσοστά οπού μπορεί νά έχετε καί νά προγραμματίζετε καί νά μήν γνωρίζετε κάν ότι τό κάνετε…

Η νιρβάνα τής προσωπικότητος γίνεται όταν πλέον τό άτομον έχασε ενώ είχε τήν ελεύθερη βούληση τού. Εάν δέν είχε ποτέ ελεύθερη συνειδησιακή ψυχική πνευματική βούληση είναι άλλη ασθένεια…
Τό νά παραχωρήσεις τήν ελεύθερη βούληση σού σημαίνει νά παραχωρήσεις τήν πρωτογένεια τής ύπαρξης σού έξω από οίον όριον σθένους καί αυτοσθένους ήτοι εντός πλήρους ά+σθένειας, κάτι τό οποίον χαρακτηρίζει τίς παρατεχνικές παρανοημοσύνες τών οποίων οί προγραμματίσεις δέν είναι ελευθέρας βούλσης αλλά ασυναίσθητου πρός τίς ίδιες υπολογιστικού προγραμματισμού. Πολύ πρίν γίνουν αυτές οί μηχανές έγιναν εκατομμύρια άνθρωποι τέτοιες μηχανές από τά πανεπιστήμια καί τίς εξωσχολικές προπαγάνδες παραπρογραμματισμού εναντίον τού ψυχικού συμφέροντος σού…

Όλ’ αυτά τά επέτυχαν διά μέσω τού λαβυριθνώδους πολυαντιπερισπασμού. Εάν τό ιδείς έξω από κάθε πλαίσιον θά ιδείς τά πλαίσια τά οποία σέ ενέταξαν, έμπαιξαν καί μετάβαλαν. Αλλά ποίος είχε τέτοια γνώση νά εφαρμόσει καί προωθήσει μέ συμμάχους τού εξ’ αρχής; Όχι ανθρώπινον πνεύμα μέ σάρκα καί οστά βεβαίως! Διάφοροι καπνοί από διαφόρων υλικών καί χυμικών φωτείες σέ μετάβαλαν σέ εκείνον οπού έξ’ αρχής ήθελε νά είσαι, άβουλος καί μέ τήν τεχνική παραβούληση οπού ανέ[πτυξε είς τό πνευματολογισμικόν σού, έναν έκ τού μακρός, τηλέ ή έξ’ επαφής αυτοματικόν υποχείριον τού… χωρίς νά μπορείς νά τό γνωρίζεις. Καί εξελίσσεται ή σέ άλλους εξελίχθηκε τόσον πολύ σέ κάθε εποχή καί αναλόγως τών τρόπων οπού χρησιμοποιήθηκαν καί χρησιμοποιούνται σέ κάθε εποχή, οπού απορείς εάν αυτά τά αυτόματα μηχανήματα συγκαταλέγονται είς τήν ιεράν καί όχι χωμάτινη έννοια τού νά έχεις τήν τιμήν νά καλείσαι Άνθρωπος! Μάλιστα είς τίς τρέχουσες εποχές διά νά αυτοπετάξεις καί αυτοπατάξεις κάθε έννοια τής λέξεως Άνθρωπος πλασάρουν μέ γοητεία βλακείας τήν έννοια μετάνθρωπος.

Έν κατά κλείδι, θά δηλώσω ότι η απ’ αρχής χρόνου ελληνική φιλοσοφία δέν θά ήταν τίποτε άνευ τής ελληνικής γλώσσας καί η ελληνική γλώσσα δέν είναι κτήμα ή δημιούργημα κανενός, είτε καλείται καί αυτοκαλείται Έλλην, είτε όχι. Ό καλύτερος ορισμός τού ποίος είναι Έλλην είναι: «αυτός οπού έχει τήν τιμήν νά ωμιλεί ελληνικά, όλα τά ελληνικά καί κυρίως τά φιλοσοφικά…». Επειδή δέν ανήκει σέ κανέναν καί δέν έγινε από κανέναν η ελληνική γλώσσα καί επειδή δέν έχει όρια εννοιών καί λεξοπλασίας, όστις έχει αντίθετη γνώμη δέν είναι Έλλην υπό τήν έννοια όπως τήν ορίσαμε ανωτέρω… Η ελληνική γλώσσα είναι άπειρης πλαστικότητος καί εκφοράς εννοιών σέ βαθμόν οπού μόνον Ό Άκτιστος Θεός δύναται νά Καταλάβει καί αυτόν είναι τό τεκμήριον ότι Αυτός τήν έχει κάνει καί Τού ήταν έξ’ ανέκαθεν πρό πάντων τών αιώνων Ό Λόγος! Ή ένας από Τούς Λόγους! Αυτά δι’ όσους νομίζουν ότι διά νά είναι ελληνική μία ελληνική λέξη, μία νέα λεξοπλαθέν ελληνική λέξη πρέπει νά πάρει τήν έγκριση τού υπουργείου, τού «γλωσσολόγου», τού διακεκριμένου, τού διάσημου…. χαχαχα… Αυτόν έξ’ ανέκαθεν εννοούσα ότι κάποιοι ωμιλούν τυπικώς τήν ελληνική γλώσσα καί τυπικά ελληνικά καί άλλοι καταδύονται αυτοφυεί καί αντέχουν τό αεροθαλάσσιον περιβάλλον τής Εννοιολογικής Ελληνικής Λογογλώσσας…

Υποσημείωση: κορυφαίοι «γλωσσολόγοι» πρό δεκαετιών έφθασαν μέ τά κλειδιά τής «επιστημονολογίας» τήν οποία προτιμούν πολλοί, νά δηλώσουν ότι αποκλείεται η Ελληνική Γλώσσα νά έγινε ποτέ από άνθρωπον. Πρός τιμήν τούς έναντι τών Ελλήνων «γλωσσολόγων» οπού διά νά ερμηνεύσουν βαθύτερα ελληνικά νοήματα ανατρέχουν σέ σωστές ή ενσφαλμένες ορίσεις από «ξένους» «γλωσσολόγους». Τό ποίος είναι Έλλην σ’ αυτήν τήν περίπτωση υπό τήν έννοια οπού προαναφέραμε ώς ορισμόν, είναι ολοφάνερον.

Υπάρχουν τουλάχιστον μία πεντάδα ορισμών τής έννοιας Έλλην. Αυτή οπού μέ χαρακτηρίζει καί είμαι ενταγμένος είναι η έννοια Έλλην τής Ελληνικής Λογογλώσσας. Οί έννοιες σ’ αυτόν τό πεδίον φτάνουν έξω από κάθε πεδίον έως τό άπειρον, καί εκεί σταματάεις καί λές: «αρκετά, εδώ ωρώ Θεόν!»….

Αυτόν οπού σού λέγω νά διανύσεις χιλιοστά ή τρισεκατομμύρια έτη βημάτων μέχρις ότου Καταλάβεις, είναι ότι Υπάρχει Φωτειά χωρίς καπνός καί καπνός χωρίς φωτεία, καπνός μέ φωτειά όπως συνήθεισες νά νομίζεις μόνον καί χώρος άνευ καπνού καί άνευ φωτειάς έναν ουδέτερον τίποτε… Μία Τετραπιθανότητα Απείρου Σύμπνατος… Σού λέγω δηλαδή ότι Ό Θεός είναι Φωτειά/Πύρ χωρίς καπνόν καί άν ψάχνεις αποδεικτικά στοιχεία τής Ζωντανότητος Τού μέσα σέ καπνούς, άλλα θά εύρεις, άλλα καί παραπλανητικά ότι είναι Αυτός… Καί εάν μ’ ερωτούσες τί είναι ό χωρότοπος άνευ καπνού καί φωτειάς μπορώ νά σού παραθέσω πολλές απαντήσεις αλλά αρκούμαι σέ μία έστω δι’ αρχήν νά καταλάβεις: η ανυπαρξία, η ανυποστασία, η ανευπνευματία… Τώρα εσύ ός γνωρίσεις “ελληνικά” βεβαίως εντόπισες ότι δέν “υπάρχει” η λέξη ανευπνευματία = άνευ+πνεύματος, αλλά νάτην νά υπάρχει, νά γράφεται, νά έχει νόημα…, τρέξε άν θέλεις είς τό διακεκριμμένον επιστημονικάκια νά σού τήν απορρίψει, όπως κάνει τό “νομικόν” παρανθρώπινον δικαστήριον οπού απορρίπτει τό δίκαιον σού, καί λές πού νά εύρω τό δίκαιον μού; Έτσι δέν είναι; ΄Έτσι δέν φωνασκίζεις καθηνερινώς μέ τίς διαμαρτυρίες σού έναντι τών “νομικών” πλαισίων διοίκησης, κυβέρνησης, “νόμου” ώς πρός τά δάνεια, τά χρέη, τά εμβόλια, τίς διαφθορές; Έ; Δέν είναι τών ίδιων οί αντιλήψεις καί τά δικαστήρια τού “νόμου” οπού μέ τήν ίδια “επιστημονολογία” θά απόρριπταν ή απορρίπτουν μέσω σού τήν Λογοέννοια ανευπνευματοσύνη;…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ