Αυτά που ζήσαμε, αύριο, δεν θα τα πιστεύουμε

Δεν θα πιστεύουμε ότι κάτσαμε και τα υπομείναμε.

Για το psi με ενημέρωσε ο φίλος συναγωνιστής μου Αλέξης Κασσιός. (Στο σημείο αυτό να πω ότι δεν μαχόμουν μόνη μου, είχα χίλιους φίλους να με στηρίζουν, να με ενημερώνουν, να μου εξηγούν πράγματα που καθόλου δεν ήξερα. Είχα δίπλα μου ανθρώπους με γνώσεις, εξαιρετικούς.) Με πήρε λοιπόν ο Αλέξης τηλέφωνο για να μου πει ότι υπογράφουν, εκείνη την ημέρα, το κούρεμα των ομολόγων, που αφορά και τα ασφαλιστικά ταμεία. Μου τα ανάλυσε διεξοδικά, καθότι άσχετη, ότι δηλαδή ο κάθε ασφαλιζόμενος είναι μερισματούχος, που σημαίνει ιδιοκτήτης! ιδιοκτήτης του ταμείου του! Κι έχουμε (εμείς όλοι οι συνιδιοκτήτες) προσλάβει υπαλλήλους (τους δυ) για να διαφυλάσσουν τα χρήματά μας. Ένα κλιμάκιο λοιπόν -υπαλλήλων που πληρώνονται για να μας υπηρετούν- από όλα τα ταμεία, θα πάει σήμερα να υπογράψει τη συμφωνία που σύναψαν οι προδότες με τους δυνάστες, χωρίς να μας ρωτήσουν, και αφορά το κούρεμα των χρημάτων μας. Ενάντια στο συμφέρον μας δηλαδή.

Πάω λοιπόν στο ταμείο μου, την ίδια εκείνη ημέρα (της υπογραφής), περιμένω υπομονετικά τη σειρά μου, πάω στον γκισέ και λέω στον υπάλληλο «θέλω να με απαλλάξετε από την πληρωμή συνταξίμων». Λέει «κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται». Ν’ αρχίσει να προβλέπεται, του απαντώ. Μέχρι χθες, αυτός που πλήρωνε την έπαιρνε την σύνταξή του, γι’ αυτό δεν προβλεπόταν η απαλλαγή. Σήμερα δεν ξέρει τι θα του δώσετε, αν θα του δώσετε, πότε θα του την δώσετε, σήμερα λαμβάνει ψίχουλα και του τα δίνουν και ως ζητιανιά, κι ακόμα χειρότερα αύριο, όταν θα έρθει η δική μου σειρά, θα μου πείτε χωρίς κανέναν ενδοιασμό, χωρίς καθόλου να ντρέπεστε «είναι άδεια τα ταμεία, δεν έχω, δεν σου δίνω» (λες και αδειάζουν από μόνα τους), επειδή λοιπόν αύριο δεν θα πάρω εγώ σύνταξη, θέλω να με απαλλάξετε από την υποχρεωτική πληρωμή συντάξιμων, κι αν δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο, είστε υποχρεωμένοι να φτιάξετε κανονισμό που να το επιτρέπει! ΕΓΩ θα επιλέγω αν θέλω να λάβω σύνταξη από δημόσιο ταμείο. Λέει «τι μου τα λέτε εμένα κυρία μου αυτά, να πάτε να τα πείτε στον υπουργό, αυτοί φτιάχνουν τους νόμους». Ποιον υπουργό του λέω ρε, σήμερα ΕΣΕΙΣ δεν θα πάτε να υπογράψετε ΑΝΤΙ ΕΜΟΥ το κούρεμα των ΔΙΚΩΝ ΜΟΥ χρημάτων, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΜΟΥ;

Και βγαίνει από το γραφείο του ο προϊστάμενος και με το γνωστό υφάκι (αυτό το άνετο) μού λέει: Ποιο κούρεμα κυρία μου, με βλέπετε κουρεμένο;

Έκανα την φασαρία μου (η ανάρτηση από το συμβάν εδώ Δεν θα πιστεύουμε ότι κάτσαμε και τα υπομείναμε.

Για το psi με ενημέρωσε ο φίλος συναγωνιστής μου Αλέξης Κασσιός. (Στο σημείο αυτό να πω ότι δεν μαχόμουν μόνη μου, είχα χίλιους φίλους να με στηρίζουν, να με ενημερώνουν, να μου εξηγούν πράγματα που καθόλου δεν ήξερα. Είχα δίπλα μου ανθρώπους με γνώσεις, εξαιρετικούς.) Με πήρε λοιπόν ο Αλέξης τηλέφωνο για να μου πει ότι υπογράφουν, εκείνη την ημέρα, το κούρεμα των ομολόγων, που αφορά και τα ασφαλιστικά ταμεία. Μου τα ανάλυσε διεξοδικά, καθότι άσχετη, ότι δηλαδή ο κάθε ασφαλιζόμενος είναι μερισματούχος, που σημαίνει ιδιοκτήτης! ιδιοκτήτης του ταμείου του! Κι έχουμε (εμείς όλοι οι συνιδιοκτήτες) προσλάβει υπαλλήλους (τους δυ) για να διαφυλάσσουν τα χρήματά μας. Ένα κλιμάκιο λοιπόν -υπαλλήλων που πληρώνονται για να μας υπηρετούν- από όλα τα ταμεία, θα πάει σήμερα να υπογράψει τη συμφωνία που σύναψαν οι προδότες με τους δυνάστες, χωρίς να μας ρωτήσουν, και αφορά το κούρεμα των χρημάτων μας. Ενάντια στο συμφέρον μας δηλαδή.

Πάω λοιπόν στο ταμείο μου, την ίδια εκείνη ημέρα (της υπογραφής), περιμένω υπομονετικά τη σειρά μου, πάω στον γκισέ και λέω στον υπάλληλο «θέλω να με απαλλάξετε από την πληρωμή συνταξίμων». Λέει «κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται». Ν’ αρχίσει να προβλέπεται, του απαντώ. Μέχρι χθες, αυτός που πλήρωνε την έπαιρνε την σύνταξή του, γι’ αυτό δεν προβλεπόταν η απαλλαγή. Σήμερα δεν ξέρει τι θα του δώσετε, αν θα του δώσετε, πότε θα του την δώσετε, σήμερα λαμβάνει ψίχουλα και του τα δίνουν και ως ζητιανιά, κι ακόμα χειρότερα αύριο, όταν θα έρθει η δική μου σειρά, θα μου πείτε χωρίς κανέναν ενδοιασμό, χωρίς καθόλου να ντρέπεστε «είναι άδεια τα ταμεία, δεν έχω, δεν σου δίνω» (λες και αδειάζουν από μόνα τους), επειδή λοιπόν αύριο δεν θα πάρω εγώ σύνταξη, θέλω να με απαλλάξετε από την υποχρεωτική πληρωμή συντάξιμων, κι αν δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο, είστε υποχρεωμένοι να φτιάξετε κανονισμό που να το επιτρέπει! ΕΓΩ θα επιλέγω αν θέλω να λάβω σύνταξη από δημόσιο ταμείο. Λέει «τι μου τα λέτε εμένα κυρία μου αυτά, να πάτε να τα πείτε στον υπουργό, αυτοί φτιάχνουν τους νόμους». Ποιον υπουργό του λέω ρε, σήμερα ΕΣΕΙΣ δεν θα πάτε να υπογράψετε ΑΝΤΙ ΕΜΟΥ το κούρεμα των ΔΙΚΩΝ ΜΟΥ χρημάτων, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΜΟΥ;

Και βγαίνει από το γραφείο του ο προϊστάμενος και με το γνωστό υφάκι (αυτό το άνετο) μού λέει: Ποιο κούρεμα κυρία μου, με βλέπετε κουρεμένο;

Έκανα την φασαρία μου (η ανάρτηση από το συμβάν εδώ), έκανα και την καταγγελία μου, αλλά το σημαντικό δεν είναι αυτό. Το σημαντικό είναι αυτό που πραγματικά συμβαίνει… Τα πραγματικά γεγονότα.

Παρατηρούμε το εξής, ενώ ΟΛΟΙ ξέρουμε ότι αυτοί από εμάς πληρώνονται, ΟΛΟΙ ξέρουμε ότι έχουν ορκιστεί να υπηρετούν τον πολίτη, είναι υποχρεωμένοι από τον νόμο και το Σύνταγμα να εργάζονται για το συμφέρον του πολίτη, ΟΛΟΙ ξέρουμε ότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να αποφασίζουν χωρίς την έγκρισή μας (του λαού), ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να παρακάμψει τον λαό, ΚΑΝΕΙΣ, ούτε οι εκπρόσωποι (προδότες) ούτε οι υπάλληλοι (δυ), κανείς δεν μπορεί, δεν έχει την ισχύ, δεν έχει τον νόμο με το μέρος του, να αποφασίζει ερήμην του Ελληνικού λαού, και ακόμα χειρότερα, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ! ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ!

Κι όμως γίνεται… κι όμως γίνεται, και σε απίστευτα ακραίο βαθμό…..

Γιατί γίνεται, ενώ ΟΛΟΙ το ξέρουμε το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ!!!!

Την απάντηση στην δίνουν οι ίδιοι, μόνοι τους, ανοίγουν το βρωμόστομά τους και την αναδεικνύουν:

Χθες το απόγευμα πήγα στο ΚΕΠ Ρέντη για να κάνω μία αίτηση για ποινικό μητρώο. Είχε δύο υπαλλήλους μέσα. Μου λένε δεν μπορούν να με εξυπηρετήσουν γιατί δεν λειτουργεί το σύστημα, έχει πρόβλημα το πρόγραμμα ΕΡΜΗΣ. Λέω θα περιμένω μέχρι να φτιάξει. Λέει δεν θα φτιάξει, έχει πρόβλημα από το πρωί στις 12.30! Έχετε ενημερώσει λέω, γιατί κάποιος πρέπει να φταίει, να ξέρω ποιον θα καταγγείλω. Λέει ναι, έχει ενημερωθεί το υπουργείο το αρμόδιο που είναι των εσωτερικών. Για να εξυπηρετηθείτε να πάτε αύριο στην εισαγγελία του τόπου γέννησής σας να σας το βγάλουν! Εγώ να πάω, και γιατί υπάρχουν τα ΚΕΠ; Γιατί εσείς υπάρχετε;

Ήταν στον χώρο κι ένα ζευγάρι, δύο πολύ χαρωποί τύποι. Αναψοκοκκινισμένοι και γελαστοί, μηχανόβιοι με τα κρανάκια τους τα χαριτωμένα, την χωρίς έννοιες ζωούλα τους αποτυπωμένη στα μάτια τους.

Στο ερώτημά μου πετάγονται οι δύο αυτοί χαριτωμένοι και λένε, ε εντάξει μην ζητάτε και πολλά σήμερα, έχει απεργία το δημόσιο!!!!!!!

Και γιατί είναι αυτοί εδώ τότε; ρωτάω (εύλογα έτσι; )

Ε, καλά λέει η γυναίκα κι εγώ πήγα σήμερα στο σχολείο, κι ενώ έχει απεργία!

Ε, ναι της λέω αλλά τη δουλειά σου την έκανες!

ΟΧΙ λέει!!!!! Τα διώξαμε τα παιδάκια!!!!!!

Πήγες της λέω μόνο για να πληρωθείς ενώ δεν δούλεψες; Πληρώθηκες χωρίς να παράξεις έργο; Μπορώ να το κάνω της λέω εγώ αυτό; Δηλαδή να μην δουλεύει το μαγαζί και να πάω να κάτσω στην καρέκλα μου άπραγη και να πληρωθώ;

Άλλο λέει ο ιδιωτικός τομέας!!!!!

Εν τω μεταξύ, όση ώρα μιλούσα με την χαρωπή κυρία, ο χαρωπός κύριος έλεγε «μα πού ζείτε», «πρώτη φορά έρχεστε στην Ελλάδα;» Κάθε φορά το έλεγε, σε κάθε φράση μου.

Έδωσα την μάχη μου, έκανα και την καταγγελία μου (συνημμένα), αλλά το σημαντικό δεν είναι αυτό. Το σημαντικό είναι αυτό που πραγματικά συμβαίνει… Τα πραγματικά γεγονότα.

ΘΕΣΦΑΤΟ!!!! Αυτή η αλητεία μπορεί και συμβαίνει επειδή είναι θέσφατο! Δεδομένο! Καθεστηκυία τάξη! Είθισται! «Τι δεν καταλαβαίνεις κοπελιά στην Ελλάδα έτσι τα έχουμε τα πράγματα!»

Γιατί μπορούν, ενώ δεν έχουν κανένα δικαίωμα, κανέναν νόμο που να τους το επιτρέπει, γιατί μπορούν, και μάλιστα ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ, τη σύχρηστη αυτή κατάσταση;

Γιατί το δεχόμαστε.

Ο ΛΑΟΣ ΤΟ ΔΕΧΕΤΑΙ. Ο ΛΑΟΣ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΓΩ, ΕΣΥ, ΕΣΥ, ΕΣΥ, ΕΣΥ, ΕΣΥ, ΟΛΟΙ ΜΑΣ! Εμείς οι ίδιοι, όχι κάποιοι άλλοι. Εμείς είμαστε ο λαός που του το επιτρέπει.

Μάλιστα… Γιατί, ενώ όλοι τα ξέρουμε, ΟΛΟΙ ξέρουμε πώς λειτουργεί το δημόσιο, ΟΛΟΙ ξέρουμε ότι είναι χαραμοφάηδες οι δυ, ότι πληρώνονται ΑΠΟ ΕΜΑΣ και κάθονται, και ακόμη χειρότερα, ότι αυτοί, οι πιο άχρηστοι, οι αχρηστότεροι των αχρηστοτέρων, μας την λένε κιόλας!!! Έχουν και θρασάκι!!! Πρέπει και να τους παρακαλέσεις για να σε εξυπηρετήσουν!!! Απαιτούν και να τους ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ, έχουν την απαίτηση να τους δώσεις ΚΑΙ φακελάκι, ΕΧΤΡΑ χρήματα, ΔΙΣ πληρωμή (απίστευτο έτσι; ) για να σε εξυπηρετήσουν, που το να σε εξυπηρετήσουν είναι η ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΜΟ Η ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥΣ!

Τα ξέρεις έτσι δεν είναι; Την θεωρία την ξέρεις. Η γυναίκα που σήμερα δεν μπόρεσε να αφήσει το παιδί της σχολείο για να πάει κι εκείνη να δουλέψει, ώστε κι εκείνη να καταφέρει να ταΐσει το δικό της το παιδί, επειδή η άλλη, η «κρατώ τον πάπα από τ’ αρχίδια» κυρία, πήρε την άδεια από την σημαία, να πάει στη δουλειά της χωρίς να δουλέψει, μόνο για να πληρωθεί, και που την πληρώνει η ίδια η γυναίκα που το παιδί της δεν πήγε σχολείο, και την ανάγκασε η αφ’ υψηλού, η άλλης κλίμακας κυρία, είτε να μην πάει στη δουλειά και να χάσει το δικό της μεροκάματο, είτε να πληρώσει κάποια για να της το κρατήσει. Αυτή η κυρία, που υπέστη αυτήν την τρομερή αδικία, που είναι παράνομη πράξη για την πρωτοκλασάτη, συνιστά παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας, η κυρία που το υπέστη, κι αυτή τα ήξερε όλα αυτά! αλλά ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΕ! Δεν αντέδρασε! Δεν απαίτησε το δίκιο της (γι’ αυτό ήταν χαρωπή η δασκαλίτσα! Γι’ αυτό είναι όλοι ξέγνοιαστοι οι δυ)! Δεν μίλησε, ενώ ξέρει, γιατί…. «μα πού ζείτε», «πρώτη φορά έρχεστε στην Ελλάδα;»

Δεν θα μείνω στις υποδείξεις, έχω, γνωρίζω, τον τρόπο που θ’ αλλάξει όλο, και μπορώ και να τον γράψω. Στην παρούσα, σημαντικά είναι καθαυτά τα συμβάντα, κράτα το τι τους επιτρέπουμε, το ποιος ορίζει ποιος υπακούει, τι λεν οι νόμοι, πώς (με ποιον τρόπο) το παράνομο και ανήθικο το κάνουν θέσφατο.

ΠΡΟΣ: ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

Κοιν: ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΑΦΟΡΑ

Πειραιάς 25/11/2016

Να μου αποσταλεί ο αριθμός πρωτοκόλλου καταχώρησης της καταγγελίας μου στο mail:

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

(……)

Ερωτώ: Ισχύει άλλο καθεστώς για τον δημόσιο τομέα; Υπάρχει νόμος που το επιτρέπει;

Αν υπάρχει νόμος που σας δίνει το δικαίωμα να πληρώνεστε από τον Ελληνικό λαό, χωρίς να προσφέρετε έργο, χωρίς αντίκρισμα δηλαδή, αν υπάρχει νόμος που σας επιτρέπει να πληρώνεστε για μία υπηρεσία που δεν την παρέχετε, να μου αποστείλετε τον συγκεκριμένο νόμο στο μειλ μου, προς ενημέρωσή μου.

Στην περίπτωση που ΔΕΝ υπάρχει ΝΟΜΟΣ του κράτους που να σας το επιτρέπει:

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ

α) Παραμέληση καθήκοντος και

β) Κατάχρηση εξουσίας,

ΌΧΙ το υπουργείο γενικά κι αόριστα, αλλά οι εξής συγκεκριμένοι υπάλληλοι:

α) οι υπάλληλοι του υπουργείου που έλαβαν ενημέρωση για την δυσλειτουργία του προγράμματος ΕΡΜΗΣ, και ΔΕΝ εργάστηκαν ώστε το πρόβλημα να επιλυθεί. Πήγαν δηλαδή στην εργασία τους, πληρώθηκαν για τις ώρες που έμειναν εκεί, από τον Ελληνικό λαό, και ΔΕΝ ΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ, πληρώθηκαν για μία υπηρεσία που δεν πρόσφεραν. Και

β) οι δύο υπάλληλοι του ΚΕΠ Ρέντη, αρ. καταστ. 181, για τον ίδιο ως άνω λόγο.

ΚΑΙ ΖΗΤΩ

Να με αποζημιώσουν, οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι, από την δική τους τσέπη, όχι να με αποζημιώσει το υπουργείο, που θα σημαίνει ότι ο λαός πάλι θα κληθεί να πληρώσει, να με αποζημιώσουν οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι, αυτοί που ευθύνονται, με το ποσό των 5.000 ευρώ:

1. για ηθική βλάβη, λόγω του ότι θεωρούν ότι τα δικά τους τα παιδιά έχουν μεγαλύτερη αξία από τα δικά μου, και

2. για διαφυγόντα κέρδη, για τη δουλειά που δεν μπόρεσα να αναλάβω, καθαρά από δική τους υπαιτιότητα.

Η καταγγέλλουσα

Στεφανία Λυγερού του Ιωάννη