ΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΕΘΝΟΚΡΑΤΙΑ – ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ

Το πολίτευμα είναι ο οδικός χάρτης μιας εθνικής κοινότητας. Είναι ο κώδικας συνεννόησης των πολιτών, οι κανόνες ορθής συμπεριφοράς και το στρατηγικό σχέδιο για την ευημερία και την ισχύ τού Έθνους. Με άλλα λόγια, το πολίτευμα που είναι δίκαιο, νόμιμο και αποδεκτό είναι αυτό που εκφράζει το σύνολο των πολιτών ποιοτικά και πλειοψηφικά. Αυτό σημαίνει ότι οι πράξεις και οι αποφάσεις των πολιτών υπηρετούν το γενικό σύνολο μέσα σε πνεύμα αρετής και υπεροχής, αποκλείοντας πάσα οδό στους εχθρούς του Έθνους.

Στην πατρίδα μας Ελλάδα έχουν πραγματοποιηθεί από το βάθος των αιώνων πλήθος πνευματικών επεξεργασιών, μελετών και διαβουλεύσεων για την εφαρμογή τού σωστότερου πολιτεύματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανάδειξη τής Ελλάδος ως κοιτίδα πάσης μορφής διακυβέρνησης. Το ζητούμενο διαχρονικά είναι η επιλογή τού πλέον λαϊκού, δίκαιου και αποτελεσματικού τρόπου διοικήσεως των κοινών ζητημάτων τού Έθνους μέσα σε πνεύμα ενώσεως, ελευθερίας και μεγαλοσύνης τής Φυλής μας. Έτσι ξεκίνησε τον βίο αιώνιας προσφοράς η Ελλάς τού πολιτισμού, για να κάμουν κατόπιν οι πολιτικοί πραματευτάδες τον Έλληνα ραγιά.

Πλήθος τα πολιτεύματα που μορφοποίησε και εφάρμοσε η Πατρίδα μας. Βασιλεία, Δημοκρατία, Ολιγαρχία, Αριστοκρατία, Τυραννία και μια σειρά ακόμη από παραλλαγές αυτών των πολιτευμάτων. Από τις αρχές τής μοναρχίας και των συμβουλευτικών επιτροπών, την Εκκλησία τού Δήμου, τα δημοψηφίσματα, την ανάδειξη των Αρίστων εκ τού λαού στην εξουσία μέχρι και την αρχή εξουσίας των ολίγων, άπαντα τα πολιτεύματα υπήρξαν κατ’ αρχήν γεννήματα τής ελληνικής πολιτικής διανόησης με εμπνευστές, διαχειριστές και στρατηγικό σχέδιο απολύτως ελληνικής κατεύθυνσης και σκοπιμότητας.

Με την πάροδο των ετών, την σύμπτυξη των πόλεων – κρατών, την δημιουργία των ανά την κοινωνία των εθνών αυτοκρατοριών και την ανάπτυξη των διεθνών σχέσεων, μοιραία ξεκίνησε ο ανταγωνισμός για την ανάδειξη των ισχυρών κρατών. Αυτή η εξέλιξη είχε ως αποτέλεσμα αφενός μεν την σύμπτυξη των πολιτευμάτων σε δύο κύριες μορφές με βάση τα κοινά στοιχεία αναμεταξύ τους σε εσωτερικό επίπεδο, αφετέρου δε την αντιπαράθεση των διεθνιστικών μορφών εξουσίας που κατεύθυνε ο σιωνισμός ενάντια στο έθνος – κράτος σε εξωτερικό επίπεδο.

Ο συγκριτικός παράγοντας δημιούργησε τον νέο πολιτειακό χάρτη στην εποχή των σύγχρονων κρατών με κυρίαρχες μορφές την Αστική Δημοκρατία και την Λαϊκή Εθνοκρατία. Οι εκφραστές τής Αστικής Δημοκρατίας είναι οι διεθνιστές τού φιλελευθερισμού και τής σοσιαλδημοκρατίας που πρεσβεύουν αντίστοιχα τα ανοικτά οικονομικά και τα ανοικτά κοινωνικά και γεωπολιτικά σύνορα κράτους και πληθυσμού σε αγαστή συνεργασία αναμεταξύ τους. Οι δε εκφραστές τής Λαϊκής Εθνοκρατίας είναι οι εθνικιστές που πρεσβεύουν το εθνικό και λαϊκό κράτος με την φυλετική πληθυσμιακή διάρθρωση, τον παραγωγικό τρόπο ανάπτυξης και τα προστατευμένα σύνορα, την άμεση σχέση τού όμαιμου λαού με τη γενέτειρα γη.

Το φυσικό και φυσιολογικό κράτος με βάση την εθνική ρίζα που διαμορφώνει κάθε λαό από την αρχή τής ιστορίας του προσδιορίζεται με γνώμονα το κοινό αίμα, την κοινή φυλή, την κοινή γλώσσα, την κοινή πίστη και την κοινή γλώσσα. Είναι η περιγραφή τής ανθρώπινης φύσης όπως καταγράφτηκε ως φιλοσοφική διαπίστωση από τον Ηρόδοτο. Αυτή είναι η δομή τής Λαϊκής Εθνοκρατίας που στηρίζεται απόλυτα στον ανθρώπινο παράγοντα. Σκοπός τού πολίτη είναι η συνεργασία με τα εθνοφυλετικά του αδέρφια για την προστασία τής πίστης, την ελευθερία των πολιτών, την κοινωνική δικαιοσύνη, την εθνική ισχύ, την πολιτισμική δημιουργία και την αυτοφυή ανάπτυξη. Πρωτεύον προσόν συνιστούν το ήθος μαζί με την αρετή που κατευθύνουν την ύλη, η πνευματική καλλιέργεια και ο αυτοθυσιαστικός χαρακτήρας που υποτάσσουν την κερδοσκοπία και την εισβολή τής οικονομικής και τής επιθετικής συμπεριφοράς τού εχθρού. Το έθνος – κράτος υπερασπίζεται την αυθυπαρξία του προτάσσοντας την ποιότητα έναντι τής ποσότητας, αδιαφορώντας για το πλήθος των εισβολέων. Ακόμη και ένας Πατριώτης είναι ικανός να πολεμήσει για την ελευθερία των παιδιών του και τής Πατρίδος του απέναντι σε μια θάλασσα πολεμίων.

Η ένωση των εθνικών μας κοινοτήτων, η σύμπλευση και η συνεργασία των Ελληνικών Κοινοτήτων, εντός και εκτός συνόρων, ο Πανελληνισμός για τη στερέωση τής Ελληνικής Φυλής στο κράτος και την κοινωνία των εθνών, είναι η αποστολή που προτάσσεται ενάντια σε κάθε μορφής παγκοσμιοποίηση. Η Ορθόδοξη Αλήθεια τού Πατρός Θεού είναι το χρίσμα που μάς δόθηκε από τον ίδιο τον Ένσαρκο Λόγο Ιησού Χριστό, βαφτισμένο στα Θεία Νάματα και τα Αίματα Αγίων και Ηρώων, για την διατήρηση τής Θείας και Φυσικής Νομοτέλειας. Γεννηθήκαμε Χριστιανοί Ορθόδοξοι και Έλληνες και διαβιούμε ομοίως, διδάσκοντας Αλήθεια και Πολιτισμό τα παιδιά μας μα και την πλάση, τηρώντας τον αυτοσεβασμό μας και τον σεβασμό προς κάθε λαό που πράττει ομοίως. Και σαν κινδυνέψει ένας Έλλην, ο Ελληνισμός κινείται ομοψύχως λευτερώνοντας γη και ψυχή ελληνική. Η δε γη, η θάλασσα, ο ουρανός και ο αέρας που αναπνέουμε είναι το εργαστήρι που μάς δίδει χώρο και ενέργεια, πνοή και αγαθά, για να παράξουμε εθνικό πλούτο και εθνική κυριαρχία. Το πολίτευμα που ορίζεται με αυτά τα κυρίαρχα δομικά χαρακτηριστικά δεν είναι ακριβό στο χρήμα που κοστίζει, απεχθάνεται την υπόγεια οικονομική συναλλαγή και δεν παζαρεύει σπιθαμή εθνικής γης και ιδρώτα. Είναι το πολίτευμα τής Λαϊκής Εθνοκρατίας.

Απέναντι στη φυσιολογικότητα τής Εθνοκρατίας, στέκεται εχθρικά το τεχνητό και ξενοκίνητο μόρφωμα τής Αστικής Δημοκρατίας. Η Αστική Δημοκρατία προτάσσει υποκριτικά και εμμονικά τον ανθρώπινο παράγοντα, απορρίπτοντας ολοκληρωτικά την εθνική καταγωγή και την φυλετική προέλευση που αποτελούν τα συστατικά στοιχεία τής ανθρώπινης προσωπικότητας, στοιχεία που προσέδωσε στην ανθρώπινη κοινωνία των εθνών ο ίδιος ο Θεός. Η συνεργασία των πολιτών προσδιορίζεται αμιγώς από τα οικονομικά οφέλη μέσα από την επίτευξη υλικών και χρηματικών κριτήριων στελέχωσης τού κράτους. Ο άκρατος υλισμός αποθεώνει τον τυχοδιώκτη που εκβάλλει τον Θεό από τη ζωή του προκειμένου να οικειοποιηθεί με θράσος ξένους κόσμους ανεμπόδιστα, αφού δεν έχει καμία σταθερή αξία και πατρίδα να υπερασπιστεί. Ο άνθρωπος τής αστικής δημοκρατίας ομοιάζει με τον πολίτη τής πολυεθνικής αυτοκρατορίας που συμμαχούσε με τούς λαούς που έβρισκε στο διάβα του μετά την πολεμική αναμέτρηση. Και τότε γινόντουσαν νικητές και ηττημένοι ένας αχταρμάς που γύρευε γη και ύδωρ ελεύθερου λαού.

Ο αχταρμάς τής κομματικής δημοκρατίας γίνεται με όρους χρηματικού εμπορίου, διεφθαρμένης πολιτικής εξουσίας και λαϊκής εξαπάτησης, συχνά με τα όπλα να αποτελούν το έσχατο καταφύγιο τού διεθνούς και σιωνιστή τυράννου τής νέας αταξίας πραγμάτων και των απολίτιστων βαρβάρων. Η Πίστη στο Θεό στην αστική δημοκρατία εξορίζεται. Τα εθνικά σύνορα καταλύονται. Η εθνική γη τεμαχίζεται. Η παραγωγικότητα τής γης παραδίδεται στους χρηματοοικονομικούς οίκους, η πατρογονική εστία γίνεται αντικείμενο φορολογικής λεηλασίας, η γη εγκαταλείπεται και ο λαός στριμώχνεται για την εύρεση ψιχίων τροφής στις ανοικτές φυλακές των πόλεων, εργαζόμενος στη δούλεψη των απόλεμων τυράννων. Και οι απόλεμοι τύραννοι είναι οι κλέφτες τού εθνικού πλούτου και οι εντολοδόχοι πολιτικοί τους. Σκοπός των σύγχρονων βαρβάρων και κακοποιών είναι να κατασκευάσουν τον ιδανικό τύπο δούλου που δεν ανήκει σε κανένα έθνος και καμία φυλή, δεν πιστεύει σε καμία πατρίδα και είναι απλώς ο ομογενοποιημένος παγκόσμιος τύπος «ανθρώπου». Η αστική δημοκρατία υπηρετεί τη σατανική παγκοσμιοποίηση και το πολιτικό της σύστημα με τα κόμματα και τούς θεσμικούς παρατρεχάμενους κοστίζει πανάκριβα, επιβαρύνοντας αποκλειστικά το λαό.

Η πραγματικότητα τής πολιτικής διαχείρισης τού σύγχρονου κράτους είναι μια διαρκής καθημερινότητα που ζούμε όλοι. Είναι ένας λαβύρινθος που καταπίνει ανθρώπινες ψυχές. Όμως η παγκοσμιοποίηση δεν είναι ανίκητη. Ο Αποστολικός και Πατριώτης Ελληνισμός είναι ο Θεματοφύλακας τής ζωής που όρισε ο Θεός και μάς κληροδότησαν οι Μάρτυρες τής Φυλής μας. Σκοπός μας είναι η αναγέννηση τής Πίστης, τής Μεγάλης Ελλάδος και τής Ελληνικής Οικογένειας. Αρχηγός μας είναι ο Θεός και οδός μας ο Ελληνικός Εθνικισμός. Επομένως Πολίτευμα Ελληνικό είναι η Λαϊκή Εθνοκρατία.

Γράφει ο Καραχάλιος Σπυρίδων τού Κωνσταντίνου.

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com