Ας διασκεδάσουν τον λίγο χρόνο που τους μένει ακόμα

Το Δίκαιο βρίσκεται στην δύναμη. Η πολιτική ελευθερία είναι μια έννοια άδεια. Την εξουσία των κυβερνήσεων, την έχει υποκαταστήσει η παντοδυναμία του κεφαλαίου. Εκείνος που θέλει να κυβερνήσει, πρέπει να καταφεύγει στην υποκρισία και το δόλο. Η λέξη Δικαίωμα, είναι πλέον αφηρημένη έννοια, που δεν στηρίζεται από πουθενά και δεν δικαιολογείται από τίποτα. Ο “σκοπός αγιάζει τα μέσα”.

Οι διοικούντες επιλέγονται με αποκλειστικό κριτήριο τη δουλικότητα του χαρακτήρα τους. Πρόσωπα χωρίς ικανή προπαρασκευή, φιλόδοξα με στόχο την εξουσία, ώστε να είναι εύκολα πιόνια. Τα δικαιώματα και οι Νόμοι των Συνταγμάτων, είναι εικονικά.

Όλα αυτά τα δήθεν «λαϊκά δικαιώματα» είναι αδύνατον να πάρουν σάρκα και οστά και υπάρχουν μόνο στην φαντασία αυτών που πιστεύουν αυτά. Στων λαών που προσκλήθηκαν και προσχώρησαν σε ένα από τα μεγάλα στρατόπεδα μας, των σοσιαλιστών, των φιλελεύθερων ή κομμουνιστών, με την πρόφαση της κοινωνικής αλληλεγγύης. Ας διασκεδάσουν τον λίγο χρόνο που τους μένει ακόμα. Ας ζήσουν με τις κούφιες ελπίδες τους.

Σε συνδυασμό με την διαστρέβλωση της επιστήμης, ο λαός πιστεύει τυφλά αυτά που του σερβίρονται, και έτσι θα τρέφει αποστροφή και εχθρότητα για όλους τους θεσμούς, η οποία θα πετύχει το ξέσπασμα της γενικής οικονομικής κρίσης. Όταν θα ξεχυθούν στους δρόμους οι τεράστιες μάζες των εξαθλιωμένων εργατών, αυτοί οι όχλοι δεν πρόκειται να θίξουν κανέναν σημαντικό για εμάς άνθρωπο, γιατί θα έχουν προειδοποιηθεί έγκαιρά να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα.

Αρκετοί από τους δικούς μας, εκφράζουν τον φόβο, πως είναι δυνατόν να ξεσηκωθούν εναντίον μας οι λαοί με τα όπλα στα χέρια, αν και καταλάβουν νωρίτερα τους προετοιμάζουμε. Όλους αυτούς τους καθησυχάζω με την βεβαίωση ότι, για μια τέτοια περίπτωση, έχουμε στα χέρια ένα τρομακτικό μέσο, σ΄ όλες τις χώρες της Δύσεως, τόσο τρομακτικό, που κι οι πιο δυνατές κι οι πιο θαρραλέες ψυχές, θα παραλύσουν από τον τρόμο. …οι οργανώσεις μας, …είναι έτοιμες να τινάξουν στον αέρα όλες οι κρατικές και τις άλλες, ζωτικές για την χώρα τους, εγκαταστάσεις.)

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Χ

Τόσο οι Κυβερνήσεις όσο και οι λαοί βλέπουν μόνο την επιφάνεια των πραγμάτων. …Όλοι τους σκέπτονται πώς να διασκεδάσουν. Αυτή η λεπτομέρεια έχει μεγάλη σημασία για την εφαρμογή των πολιτικών μας σχεδίων. Έτσι με πρώτη ύλη τους λαούς θα δημιουργήσουμε μια τεράστια και τυφλή δύναμη, που δεν θα μπορεί να κινείται χωρίς τους πράκτορες μας, που θα τους έχουμε βάλλει για κυβερνήτες τους. …Σκοπός τους είναι η απαλλαγή της οικονομικής δομής, αυτών των θεσμών και ο προσανατολισμός της εξέλιξης τους προς την καθορισμένη από τα σχέδια μας, κατεύθυνση.

…Από την στιγμή που “μπάσαμε” στο οργανισμό των κρατών το δηλητήριο του φιλελευθερισμού, ολόκληρη η πολιτική τους δομή υφίσταται συνεχώς μεταβολές. Τα κράτη αρχίζουν να προσβάλλονται από μια θανατηφόρα αρρώστια, την «αποσύνθεση» του αίματος και δεν έχουν να περιμένουν παρά την ώρα που θα δώσει ένα τέλος στην αγωνία τους. …τα Συντάγματα…δεν είναι παρά φυτώρια και οι σχολές, όπου αναπτύσσονται οι διαφωνίες, οι διχόνοιες, οι στείρες συζητήσεις, οι προστριβές και οι συγκρούσεις των κομμάτων.

…Η εγκαθίδρυσης τότε της Δημοκρατίας, ή αντικατάσταση δηλαδή των Βασιλέων από ένα Πρόεδρο, που εμείς τον διαλέγουμε ανάμεσα από τους ανθρώπους μας μέσα στο πλήθος και από μια σκιώδη και αστεία Κυβέρνηση, είναι το ευκολότερο για εμάς πράγμα.

Από αυτό το σημείο και πέρα μπαίνουν τα θεμέλια της υπονόμου…

Θα μας δοθεί η ευκαιρία να προωθήσουμε, προς το χρίσμα και το αξίωμα του Προέδρου, πρόσωπα, διαβλητά, πρόσωπα με ένοχο, αλλά όχι γνωστό σ’ όλους παρελθόν….Ο πόθος να διατηρήσουν τα προνόμια, τις τιμές και τα ωφελήματα. …και ο φόβος από το ξεσκέπασμα του παρελθόντος τους θα κάνουν τους Προέδρους, πιστούς εκτελεστές των εντολών και ταπεινούς υπηρέτες μας.

…Ο Αρχηγός του Αδύτου, ο αρχηγός δηλαδή του στρατού και ο Νομοθέτης, θα βρίσκεται στα χέρια μας.

Έτσι μ’ αυτόν τον αδιόρατο τρόπο κι ως την στιγμή που θα ενώσουμε όλες τις Κυβερνήσεις κάτω από την εξουσία του δικού μας Μονάρχου, θα έχουμε καταργήσει κάθε συνταγματικό δικαίωμα των λαών.

…πρέπει να κρατάμε σε συνεχή ένταση και αναταραχή τις σχέσεις ανάμεσα στους λαούς και τους κυβερνήτες τους και να καταπονούμε ακατάπαυστα όλο τον κόσμο, με τις διχόνοιες, τα μίση, την έχθρα, την δυσπιστία, την φτώχεια και την πείνα, με την μετάδοση ασθενειών, ώστε, οι χριστιανοί μη βλέποντας αλλού σανίδα σωτηρίας, να ζητήσουν να υποταχθούν στην κυριαρχία μας. Αν αφήσουμε στους λαούς, τον καιρό ν ‘αναπνεύσουν, έστω και για λίγο, μπορεί ή ευνοϊκή αυτή στιγμή να μην έρθει ποτέ.

Εμαιλ Αναγνωστη